POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn.zm.), w odpowiedzi na pisemny wniosek Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej w sprawie interpretacji z zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym Naczelnik Urzędu Skarbowego po wnikliwej analizie stanowiska wnioskodawcy, który uważa, że wykonywane czynności w ramach umowy, która została załączona do wniosku nie podlega ustawie o VAT, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr. 54 poz. 535 z późn. zm.) nie uznaje się jako przychody z działalności gospodarczej przychodów wymienionych w art.13 pkt.2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) jeżeli osoby wykonujące te czynności związane są ze zlecającym co do warunków wykonywania tych czynności i odpowiedzialności wobec osób trzecich co zdaniem wnioskodawcy zostało zaznaczone w § 3 ust.3 przedmiotowej umowy postanawia uznać stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2006-08-19 wpłynął do Naczelnika Urzędu Skarbowego pisemny wniosek z Przedsiębiorstwa Państwowej Komunikacji Samochodowej, w sprawie udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz 535 ze zm.). Do wniosku dołączono pismo Wojewody z dnia 31 marca 2006 r. wyznaczające Zarządcę Komisarycznego do sprawowania zarządu komisarycznego, umowę zlecenie z dnia 31 marca 2006r. dotyczącą kontynuacji sprawowania zarządu komisarycznego przez Zarządcę Komisarycznego. Uzupełnienie do wniosku wpłynęło w dniu 2006-08-25.

Z wniosku oraz załączonej umowy wynika, że Podatnika zawarł umowę zlecenie z Wojewodą Mazowieckim jako organem założycielskim na wykonywanie zarządcy komisarycznego w Przedsiębiorstwie Państwowym Komunikacji Samochodowej. Zadaniem zarządcy jest zarządzanie Przedsiębiorstwem i prowadzenie postępowania naprawczego, którego celem jest poprawa oraz stabilizacja gospodarki Przedsiębiorstwa zgodnie z przygotowywanym programem naprawy.Zarządca Komisaryczny wykonuje kompetencje organów Przedsiębiorstwa z wyjątkiem: przyjmowania i zatwierdzania sprawozdania finansowego, dokonywania podziału wygospodarowanego przez Przedsiębiorstwo zysku na fundusze oraz określenia zasad wykorzystywania tych funduszy.

Do czynności przekraczających zwykły zarząd, w szczególności: sprzedaży nieruchomości (zorganizowanych części Przedsiębiorstwa), ustanowienia hipoteki, zaciągania kredytów, zawierania wieloletnich umów najmu lub dzierżawy bez możliwości ich wypowiedzenia i skutkujących zobowiązaniami finansowymi dla zarządzanego Przedsiębiorstwa, tworzenia lub przystąpienia do spółki prawa handlowego, a także zbycia udziałów lub akcji należących do Przedsiębiorstwa, koniecznym jest uzyskanie przez Zarządcę Komisarycznego zgody Organu Założycielskiego.

Zdaniem wnioskodawcy wykonywanie czynności w ramach umowy, która została załączona do wniosku nie podlega ustawie o VAT, gdyż zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr. 54 poz. 535 z późn. zm.) nie uznaje się jako przychody z działalności gospodarczej przychodów wymienionych w art.13 pkt.2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.) jeżeli osoby wykonujące te czynności związane są ze zlecającym co do warunków wykonywania tych czynności i odpowiedzialności wobec osób trzecich, co zdaniem wnioskodawcy zostało zaznaczone w § 3 ust.3 przedmiotowej umowy.

Zgodnie z ar. 15 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54 poz. 535 z późn. zm.) podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności podlegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednocześnie w myśl art. 15 ust.3 pkt 3 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1 nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. Nr14 z 2000r. poz. 176 z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonywania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonywanie tych czynności wobec osób trzecich.

W świetle powyższego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, te czynności określone w art. 13 pkt. 2-9 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które wykonywane są w oparciu o stosunek prawny, w ramach którego zostały określone warunki osobistego wykonywania tych czynności a także warunki przejęcia odpowiedzialności przez zlecającego za czynności zleceniobiorcy.Zgodnie z art. 65 ust.1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 981 z późn. zm.) w sytuacji, gdy przedsiębiorstwo prowadzi działalność ze stratą organ założycielski w porozumieniu z ministrem właściwym do straw finansów publicznych może wszcząć postępowanie naprawcze, ustanawiając nad przedsiębiorstwem zarząd komisaryczny. Zarząd komisaryczny jest formą szczególnego nadzoru nad przedsiębiorstwem prowadzącym działalność ze stratą. Jest on bowiem ustanowiony z zewnątrz przez organ założycielski oraz wykonywany z zewnątrz przez osoby sprawujące zarząd komisaryczny. Osoba sprawująca zarząd komisaryczny przyjmuje kompetencje organów przedsiębiorstwa z wyjątkiem przyjmowania i zatwierdzania sprawozdania finansowego, dokonywania podziału wygospodarowanego zysku przez przedsiębiorstwo na fundusze oraz zasad wykorzystywania tych funduszy. Ponadto osoba ta składa w imieniu przedsiębiorstwa oświadczenie woli oraz reprezentuje je na zewnątrz. Zatem należy uznać, iż ustawa przyznaje zarządcy komisarycznemu prawo do jednoosobowego reprezentowania i zarządzania majątkiem przedsiębiorstwa państwowego na zasadach określonych w umowie oraz w ramach zatwierdzonego przez organ założycielski programu naprawczego (art. 67 i 68 ustawy o przedsiębiorstwach państwowych).

Warunki jakie musi spełniać dany stosunek prawny aby świadcząca w oparciu o niego osoba fizyczna została wyłączona z kręgu podatników VAT, z uwagi na brak samodzielności przy realizacji czynności określonych w art. 13 pkt. 2-9 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazują, że chodzi w tym przypadku jedynie o takie czynności o charakterze usługowym, które wykonywane są w warunkach zbliżonych swoim charakterem do umów o pracę: podporządkowania usługodawcy co do warunków realizacji umówionych czynności oraz obciążenie zatrudniającego ryzykiem za wykonanie tych czynności. Tak rozumiana odpowiedzialność zleceniodawcy nie musi wynikać z treści umowy, lecz wystarczającym jest, że istota stosunku między stronami wskazuje na taką formę odpowiedzialności.

W związku z powyższym jako zarządca komisaryczny przedsiębiorstwa działając w oparciu o umowę zlecenie z tytułu realizacji tej umowy nie jest Pan podatnikiem podatku VAT. Powyższa interpretacja jest aktualna wg stanu prawnego obowiązującego na dzień jej złożenia i do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez pytającego.

Zgodnie z art. 14b §1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, jeżeli jednak wnioskodawca zastosuje się do niej, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej jego zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia niniejszego postanowienia, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.Niniejsza interpretacja – zgodnie z art. 14b § 2 ww. ustawy – jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie. Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie. Zażalenie wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego.Zgodnie z art. 1 ust 1 pkt 1 lit. a oraz art. 9 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej (tj.: Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2532), zażalenie i załączniki do zażalenia podlegają opłacie skarbowej wg stawki: 5 zł od zażalenia, 50 gr od załącznika do zażalenia).