P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz.60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku X Sp. z o.o. z dnia 1 września 2006r. (data wpływu do Urzędu 05.09.2006r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tj. czy w związku z faktem wniesienia do nowej spółki zobowiązania w walucie obcej wynikającego z umowy kredytowej dojdzie do realizacji dla celów podatkowych ujemnych różnic kursowych narosłych na tym zobowiązaniu, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie - biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia

- uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Uzasadnienie

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatnik jest właścicielem nieruchomości położonej w Warszawie, na której zlokalizowany jest budynek użytkowy, wykorzystywany na cele związane z działalnością gospodarczą. Na podstawie umowy dzierżawy zawartej z inną spółką, nieruchomość ta została oddana w dzierżawę na okres 10 lat. Spółka jest stroną umowy kredytowej zawartej z Raiffeisen ZentralBank Osterreich Aktiengesellschaft z siedzibą w Wiedniu. Podatnik zaciągnął kredyt dewizowy w euro na sfinansowanie w/w nieruchomości. Ostateczny termin spłaty kredytu przypada na dzień 31.10.2010r., jednakże Spółka zamierza rozpocząć negocjacje w sprawie przedłużenia tego terminu o kolejne 6 lat.

W związku z planowaną restrukturyzacją, Spółka planuje wnieść jako wkład niepieniężny do innej spółki kapitałowej zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych związany z działalnością polegającą na dzierżawie nieruchomości, na który składają się:- nieruchomość wraz z wzniesionym na niej budynkiem,- wierzytelności i zobowiązania wynikające z umowy dzierżawy, - ubezpieczenia oraz rachunku bankowego,- zobowiązanie w walucie obcej wynikające z kredytu zaciągniętego na podstawie umowy kredytowej na sfinansowanie nieruchomości,- środki pieniężne w kwocie 50.000 zł zgromadzone na rachunku bankowym,- wszelkie posiadane przez Spółkę dokumenty oraz rozliczenia/księgi związane z realizacją umowy dzierżawy.

Poza dzierżawą nieruchomości Spółka nie prowadzi jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej oraz nie posiada istotnych składników majątkowych. Nie zatrudnia również żadnych pracowników na podstawie umowy o pracę. Administrowanie i zarządzanie Spółką jest sprawowane przez podmioty zewnętrzne. Przedmiotem aportu nie będzie jedynie kwota około 50.000 zł.

Przedmiotowym wnioskiem Spółka zwróciła się o udzielenie odpowiedzi, czy w związku z faktem wniesienia do nowej spółki zobowiązania w walucie obcej, wynikającego z umowy kredytowej, dojdzie do realizacji dla celów podatkowych ujemnych różnic kursowych narosłych na tym zobowiązaniu.

Zdaniem Podatnika, w związku z wniesieniem do nowej spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, w skład którego wchodzi zobowiązanie Spółki w walucie obcej z tytułu umowy kredytowej i objęcia w zamian za ten wkład udziałów o określonej wartości nominalnej, nie dojdzie do realizacji ujemnych różnic kursowych narosłych na zobowiązaniu względem banku z tytułu udzielonego Spółce kredytu dewizowego i tym samym Spółka nie ma prawa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwoty odpowiadającej sumie narosłych różnic kursowych.

W ocenie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie przedstawiona argumentacja Strony jest prawidłowa. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote wg kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia kosztu i jeżeli między dniem ich zarachowania a dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz kursu średniego ogłoszonego przez NBP z dnia zarachowania. Z brzmienia wskazanego przepisu wynika, że koszty poniesione przez podatnika koryguje się o tzw. różnice kursowe wynikające z różnych kursów walut obcych, jakie występują w dniu ich poniesienia (powstania zobowiązania) i w dniu ich zapłaty, tj. spełnienia świadczenia pieniężnego, do którego wykonania podatnik był zobowiązany. Jednocześnie warunkiem obciążenia kosztów podatkowych różnicami kursowymi jest faktyczne dokonanie płatności drogą transferu pieniężnego za pośrednictwem banku.

Zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 10 lit. a w/w ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek. Kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) nie stanowi też przychodu podlegającego opodatkowaniu (art. 12 ust. 4 pkt 1 w/w ustawy). Oznacza to tym samym, że zaciągnięcie pożyczki (kredytu) oraz jej późniejsza spłata jest podatkowo neutralna, przy czym spłatą zaciągniętego zobowiązania z tytułu pożyczki jest tylko ta jego część, którą pożyczkobiorca otrzyma od pożyczkodawcy. Każda nadwyżka ponad kwotę zobowiązania głównego stanowi dodatkowe koszty, na które składają się m.in. odsetki i różnice kursowe, występujące gdy zaciągnięcie pożyczki i jej późniejsza spłata następuje w walucie obcej. W omawianym przypadku, Spółka w zamian za objęcie udziałów o określonej wartości nominalnej w innej spółce wnosi w ramach wkładu niepieniężnego m.in. zobowiązanie z tyt. pożyczki dewizowej. W przedmiotowej sprawie nie wystąpi zatem fakt poniesienia kosztów (zapłaty), gdyż nie dochodzi do spłaty zaciągniętej pożyczki walutowej. Tym samym brak jest podstawy do korygowania kosztów podatkowych o różnice kursowe naliczone od zaciągniętego lecz niespłaconego zobowiązania w walucie obcej.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak na wstępie. Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony - do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy - Ordynacja podatkowa), Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia (art.14a § 4 w związku z art.236 § 2 pkt.1ustawy - Ordynacja podatkowa).