Interpretacja Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie
1472/ROP1/423-361/06/KM
z 12 stycznia 2007 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1472/ROP1/423-361/06/KM
Data
2007.01.12



Autor
Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
koszt produkcji
obniżenie ceny
sprzedaż towarów
strata
towar wybrakowany


Pytanie podatnika
Czy Spółka może dokonać przeceny towaru w wartości 95% jako pierwotnej ceny sprzedaży zachowując prawo uznania poniesionych wydatków wytworzenia w pełnej poniesionej wartości, jako kosztów uzyskania przychodu?


POSTANOWIENIE


Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki xxx Sp. z o.o. z dnia 03.11.2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 07.11.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie


postanawia


uznać za prawidłowe stanowisko Spółki


UZASADNIENIE


W dniu 07-11-2006r. do tutejszego Urzędu wpłynął wniosek Podatnika o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika.

Zgodnie ze stanem faktycznym podanym we wniosku xxx Sp. z o.o. (dalej Spółka lub podatnik) jest producentem cukierniczych towarów spożywczych. Produkowane przez Spółkę produkty posiadają okres przydatności do spożycia odpowiedni dla produktów spożywczych szybko i średnio zbywalnych.

Zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa Spółka nie może sprzedawać towarów przeterminowanych, a towary które uległy przeterminowaniu powinny być wycofywane ze sprzedaży na rzecz konsumentów. Również ze względu na czas całego procesu sprzedaży ( producent – hurtownik – sprzedawca) nie jest możliwe sprzedawanie towaru o istotnie skróconym terminie płatności, którego handlowa wartość jest znikoma. W takim przypadku część produktów (około 0,4% całości sprzedaży) ulega zupełnemu przeterminowaniu co skutkuje tym, iż towar nie może być sprzedawany ze względu na skrócony okres przydatności.

Mając na uwadze określony cykl procesu sprzedaży tj. okres magazynowania produktów przez Spółkę oraz ich odbiorców hurtowych i ostatecznie sklepy gdzie towar jest sprzedawany, Spółka kwalifikuje towar, który nie został sprzedany następująco:

a. powyżej 50% okresu ważności przydatności – towar pełnowartościowy,

b. od 50% do 20% okresu ważności przydatności – towar niepełnowartościowy podlegający sprzedaży po uwzględnieniu przeceny jego wartości,

c. poniżej 20% okresu ważności przydatności (zwykle mniej niż 2m –ce do końca daty przydatności) – towar nienadający się do sprzedaży ze wzgl. na zbyt krótki okres.

Po przekroczeniu okresu 20% okresu przydatności (pkt c powyżej) Spółka ponosi koszty, transportu oraz utylizacji produktów nie nadających się do sprzedaży.

W przypadku wymienionych produktów, które narażone są na ryzyko ich przeterminowania, Spółka zamierza przecenić towar do wartości około 5% ceny sprzedaży. Tak wymieniona wartość stanowi około 20% kosztów wytworzenia produktów. Następnie towar ten będzie sprzedany po przecenionej już wartości do podmiotu trzeciego.

Wymienione w pkt a-c powyżej towary są dokumentowane w księgach Spółki jako towary przeceniane ze względu na utratę ich wartości handlowej powodowanej skróceniem okresu przydatności do spożycia.

Pytanie podatnika
1. Czy Spółka może dokonać przeceny towaru w wartości 95% jako pierwotnej ceny sprzedaży zachowując prawo uznania poniesionych wydatków wytworzenia w pełnej poniesionej wartości, jako kosztów uzyskania przychodu?

Stanowisko podatnika

Podatnik stoi na stanowisku, że zgodnie z obowiązującą ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka może przecenić towar w wartości 95% jego pierwotnej ceny sprzedaży zachowując równocześnie prawo uznania poniesionych wydatków wytworzenia towaru w pełnej poniesionej wartości, jako kosztów uzyskania przychodu, jeżeli działanie takie jest uzasadnione i racjonalne ze względu na charakter prowadzonej działalności oraz jest udokumentowane w prawidłowy sposób.

Uzasadnienie prawne stanowiska podatnika

Zgodnie z art. 12 ust. 3 uCIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Równocześnie obowiązująca uCIT za koszt uzyskania przychodu uznaje straty wynikające z prowadzonej działalności, które są efektem normalnych zdarzeń gospodarczych i zarazem nie są one spowodowane celowym czy zawinionym działaniem podatnika a wynikają, będąc zarazem odpowiednio udokumentowane – art. 15 ust. 1 w związku z art. 16 ust. 1 uCIT.

W omawianym przypadku brak jest wątpliwości, iż istotne skrócenie terminu przydatności do spożycia towarów jest efektem normalnych zdarzeń gospodarczych podatnika, a wpływ takiego czasu oraz przeterminowanie ułamkowej części towarów (0,4% wartości sprzedaży) stanowi nieodłączny efekt takiej działalności.

Równocześnie wymieniony na wstępie art. 12 ust. 3 uCIT wskazuje, że przychodem podatkowym są przychody należne po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Powyższe, w zakresie kwalifikacji przychodowej, upoważnia podatnika do dokonania przeceny towaru w taki sposób, który uwzględnia wartość rynkową towaru nienadającego się do sprzedaży w ramach normalnych zdarzeń prowadzonej działalności. Tym samym w omawianej sprawie podatnik może dokonać takiej przeceny towaru, co skutkuje pierwotnym obniżeniem ceny towaru i zarazem powoduje, iż przychód należny podatnikowi jest w wartości ceny, za którą towar jest rzeczywiście sprzedawany.

Także argumentem uzasadniającym powyższą przecenę jest fakt, iż ilość tak przecenianych towarów to około 0,4% całości sprzedaży Spółki, co wskazuje na normalny efekt prowadzonej działalności.

Mając na uwadze powyższe w opinii podatnika, fakt dokonania przeceny towaru, który nie może być sprzedany w ramach normalnie prowadzonej działalności, nie eliminuje prawa ujęcia w kosztach uzyskania przychodu całości poniesionych wydatków związanych z wyprodukowaniem tak przecenionego towaru. Konsekwentnie uzyskany ze sprzedaży przecenionego towaru przychód jest przychodem podatkowym w wartości wynikającej z ceny sprzedanego tak towaru.

Ostatecznie należy stwierdzić, iż tak wykonana przez podatnika sprzedaż nie może być uznana za darowiznę, która jest świadczeniem jednostronnym i nieodpłatnym, a zatem pozbawionym jakiegokolwiek ekwiwalentu ze strony obdarowanego.

Po zapoznaniu się z wnioskiem Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 w/w ustawy.

Aby wydatek poniesiony przez Spółkę stanowił dla niej koszt uzyskania przychodu muszą zostać spełnione określone warunki:

  • wydatek został poniesiony przez podatnika,
  • jest definitywny,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany.

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zachowanie źródła przychodów. Zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów warunkuje cel, jakiemu służyło poniesienie kosztów. Wydatki muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów. Są to więc koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika, czyli związane z funkcjonowaniem firmy.

Przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a działanie w celu należy przyjąć, gdy na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo , tj. przychód. Z tych też powodów brak skutku, tj. przychodu, nie może być podstawą nieuwzględnienia wydatku jako kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu.

W związku z powyższym Spółka ma prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodu całości poniesionych wydatków związanych z wyprodukowaniem towaru, który został następnie przeceniony z uwagi na zbliżający się termin przydatności do spożycia.

W opisanej sytuacji nie ma bowiem wątpliwości, że nie sprzedane artykuły spożywcze o określonym terminie przydatności do spożycia mogą mieć niższą wartość rynkową – im bliżej do granicznej daty określającej w/w termin.

W związku z nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, która weszła w życie w dniu 01.01.2007r., zmianie uległa treść art. 15 ust. 1 tej ustawy. W chwili obecnej zgodnie z tym przepisem kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższa zmiana ma charakter uściślający treść tego przepisu w wersji obowiązującej przed 01.01.2007r., i nie zmienia zasadności interpretacji przytoczonej powyżej, zarówno w stanie prawnym przed i po 01.01.2007r.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia ( art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art.. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj