Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-114/12/BD
z 26 czerwca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBII/1/436-114/12/BD
Data
2012.06.26



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od spadków i darowizn --> Przedmiot opodatkowania --> Nabycie za granicą


Słowa kluczowe
Czechy
darowizna
nabycie
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania


Istota interpretacji
Czy obywatel RP, który nabył, od osoby trzeciej, w drodze darowizny, prawo do nieruchomości położonej poza granicami RP (na terenie Czech), od którego to nabycia, zgodnie z prawem obowiązującym w państwie położenia nieruchomości, uiszczono wszelkie wymagane zobowiązania podatkowe, podlega podatkowi określonemu w ustawie o podatku od spadków i darowizn?



Wniosek ORD-IN 849 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 05 marca 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 27 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze darowizny nieruchomości położonej poza granicami RP (na terenie Czech) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze darowizny nieruchomości położonej poza granicami RP (na terenie Czech).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni - obywatelka RP, zamieszkała na stałe w Polsce, otrzymała darowiznę od osoby trzeciej w postaci domu mieszkalnego wraz z działką, która to nieruchomość jest położona na terenie Republiki Czeskiej. W Czechach zrealizowano wszelkie formalności związane z przeniesieniem prawa własności, dokonano wymaganych tamtejszym prawem podatkowym zgłoszeń w zakresie obowiązków podatkowych, jak również uregulowano wszystkie należne zobowiązania podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obywatel RP, który nabył, od osoby trzeciej, w drodze darowizny, prawo do nieruchomości położonej poza granicami RP (na terenie Czech), od którego to nabycia, zgodnie z prawem obowiązującym w państwie położenia nieruchomości, uiszczono wszelkie wymagane zobowiązania podatkowe, podlega podatkowi określonemu w ustawie o podatku od spadków i darowizn...

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż nabycie w drodze darowizny własności nieruchomości położonej na terenie Republiki Czeskiej, pomimo uiszczenia wszelkich zobowiązań podatkowych, podlegać będzie obowiązkowi podatkowemu wynikającemu z treści art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn (art. 2) nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czech (podobnie jak wszystkie umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania) nie dotyczy podatku od spadków i darowizn. Oznacza to, że w zakresie tych podatków może dochodzić do podwójnego opodatkowania, jeżeli przepisy podatkowe danego kraju przewidują opodatkowanie nabycia w drodze spadku lub darowizny.

W związku z tym, zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu będzie podlegało nabycie własności rzeczy o czystej wartości przekraczającej 9.637 zł. Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytej rzeczy po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Wszelkie opłaty poniesione na terenie Czech związane z nabyciem nieruchomości w drodze darowizny pomniejszą wartość podstawy opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tj. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Stosownie do art. 2 ww. nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z powyższym w sytuacji nabycia darowizny przedmiotów lub praw majątkowych znajdujących się lub wykonywanych za granicą, czynnikiem decydującym o podleganiu ustawie o podatku od spadków i darowizn jest posiadanie przez obdarowanego obywatelstwa polskiego lub stałego miejsca pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w chwili zawarcia umowy darowizny. Zatem obdarowany, który w chwili zawarcia umowy darowizny był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn od nabytej własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz od nabytej własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

  1. 9.637 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej;
  2. 7.276 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej;
  3. 4.902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art 14 ust. 3 cyt. ustawy do grup podatkowych zalicza się:

  1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów,
  2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
  3. do grupy III - innych nabywców.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni (obywatelka RP), zamieszkała na stałe w Polsce, otrzymała darowiznę od osoby trzeciej w postaci domu mieszkalnego wraz z działką, która to nieruchomość jest położona na terenie Republiki Czeskiej. W Czechach zrealizowano wszelkie formalności związane z przeniesieniem prawa własności, dokonano wymaganych tamtejszym prawem podatkowym zgłoszeń w zakresie obowiązków podatkowych, jak również uregulowano wszystkie należne zobowiązania podatkowe.

Z uwagi na fakt, iż Wnioskodawczyni (obywatelka RP) otrzymała darowiznę położoną poza terytorium Polski, tj. na terytorium Republiki Czeskiej powołane powyżej przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn powinny być zastosowane z uwzględnieniem umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, jeśli taka umowa istnieje.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 umowy zawartej w Warszawie w dniu 24 czerwca 1993 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189) za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od ogólnych kwot wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku.

Należy wskazać, iż w art. 2 ust. 3 ww. umowy zostały wymienione podatki, które objęto powyższym porozumieniem i tak do aktualnie istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą:

  1. w Polsce:
    1. podatek dochodowy od osób fizycznych;
    2. podatek dochodowy od osób prawnych;
    3. podatek rolny;
    (zwane dalej „podatkami polskimi”);
  2. w Republice Czeskiej:
    1. podatek dochodowy od osób fizycznych;
    2. podatek dochodowy od osób prawnych;
    3. podatek od nieruchomości;
    (zwane dalej „podatkami czeskimi”).

Ponieważ ww. umowa dotyczy wyłącznie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, to nie budzi wątpliwości, że ma ona zastosowanie w Polsce aktualnie do podatków dochodowych, tj. podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych. W powołanej umowie nie został wymieniony podatek od spadków i darowizn, dlatego też w tej sytuacji wyjaśnienia wymaga, czy w użytych w art. 2 ust. 2 umowy pojęciach „podatki od majątku”, „podatki od przyrostu majątku” mieści się - podatek od spadków i darowizn. Analiza art. 2 ust. 2 ww. umowy skłania do przyjęcia tezy, że podatkami od majątku są wyłącznie podatki obciążające jego posiadanie (podatek od posiadania majątku). Chodzi tu zatem o typowy podatek majątkowy obejmujący cały posiadany majątek (lub poszczególne jego składniki), gdzie podstawą opodatkowania jest jego wartość. Tak rozumianego podatku od majątku nie można zatem utożsamiać z podatkiem od spadków i darowizn, który jest daniną obciążającą fakt nabycia majątku (jego powiększenia) w drodze spadku lub darowizny, nie zaś - jak stanowi umowa - podatkiem od całego lub części majątku. Dlatego też podatki od majątku, o których mowa w art. 2 ust. 2 umowy mogą stanowić co najwyżej pewną grupę w ramach szerszej kategorii - podatków majątkowych, obciążających zarówno posiadanie majątku, jak i jego powiększenie.

Wspomnieć również należy, iż w dniu 23 kwietnia 1925 r. w Warszawie została podpisana umowa pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką w sprawie zapobieżenia dwukrotnemu opodatkowaniu w dziedzinie podatków spadkowych (Dz. U. z 1926 r., Nr 13, poz. 78). Jednakże przepisy ww. umowy mają zastosowania tylko do majątku nabytego w drodze spadku – co nie jest przedmiotem złożonego wniosku.

Mając na uwadze powyższe, należy podkreślić, iż ani umowa polsko-czeska ani umowa polsko-czechosłowacka nie zawierają przepisów dotyczących skutków podatkowych nabycia majątku w drodze darowizny, zatem poniesione na terenie Czech opłaty związane z nabyciem nieruchomości w drodze darowizny nie zwalniają od uiszczenia należnego podatku według prawa polskiego od przedmiotowej darowizny.

Zgodnie z powyższym, podatek, który został zapłacony przez Wnioskodawczynię w Czechach w związku z nabyciem nieruchomości w drodze darowizny nie zwalnia od zapłacenia podatku od spadków i darowizn w Polsce. Podatek zapłacony zgodnie z przepisami prawa w Czechach, jak również inne obowiązkowe opłaty, poniesione w związku z nabyciem darowizny, stanowią jednak ciężar nabytej darowizny, który uwzględnić należy przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w Polsce.

Reasumując, zgodnie z polskimi przepisami ustawy o podatku od spadków i darowizn, przedmiotowa nieruchomość nabyta przez Wnioskodawczynię w drodze darowizny będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn po potrąceniu długów i ciężarów, tj. o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną od podatku – w zależności od przynależności do grupy podatkowej – określoną w art. 9 ust. 1 ustawy. Zatem, jeżeli Wnioskodawczyni jest nabywcą zaliczoną do I grupy podatkowej, to kwota wolna wynosi 9.637 zł, w przypadku II grupy jest to kwota 7.276 zł, zaś III grupy – 4.902 zł.

Tak więc, podstawę opodatkowania stanowić będzie wartość nabytej rzeczy po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Wszelkie opłaty poniesione na terenie Czech związane z nabyciem nieruchomości w drodze darowizny pomniejszą wartość podstawy opodatkowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj