INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007 roku (data wpływu 12 listopada 2007 r.) uzupełnione pismem z dnia 6 grudnia 2007 r. (data wpływu 7 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia jednorazowo w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego samochodu ciężarowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2007 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia jednorazowo w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od zakupionego i wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu ciężarowego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 grudnia 2007 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dwie osoby fizyczne prowadziły odrębne działalności gospodarcze na własne nazwisko. W sierpniu 2006 r. osoby te zawiązały spółkę cywilną. Spółka prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług remontowo-budowlanych opodatkowaną na zasadach ogólnych.

Własne działalności zlikwidowane zostały z dniem 31 grudnia 2007 r. Wykorzystywane w działalnościach tych środki trwałe zostały wniesione aportem do powstałej spółki cywilnej.

W roku 2006 przychody wspólników i spółki przedstawiały się następująco:

1. pierwszy wspólnik z własnej działalności gospodarczej, w okresie 1 styczeń 2006 r. - 31 grudzień 2006 uzyskał obrót brutto w wysokości 2.700.100 zł.
2. drugi wspólnik z własnej działalności gospodarczej, w okresie 1 styczeń 2006 r. - 31 grudzień 2006 uzyskał obrót brutto w wysokości 2.494.100 zł.
3. spółka cywilna "P." w okresie 1 sierpień 2006 r. - 31 grudzień 2006 r. uzyskała obrót brutto w wysokości 463.500 zł.

W roku 2007 przewidywane obroty spółki przekroczą kwotę 800.000 euro, przeliczoną wg kursu na dzień 1 października 2007 r.

Spółka cywilna podjęła decyzję o zakupie samochodu ciężarowego o wartości początkowej ok. 50 000 zł, w stosunku do którego zamierza zastosować jednorazową amortyzację, na podstawie art. 22 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dwuosobowa spółka cywilna powstała w roku 2006 i uzyskująca w tym roku przychód ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług kwotę 463.500 zł., której wspólnicy prowadzili w roku 2006 dodatkowo indywidualne działalności gospodarcze i wnieśli do spółki majątek trwały, jest małym podatnikiem i ma prawo do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku 2007 tj. roku wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro, pomimo uzyskania w roku 2007 obrotu powyżej 800 000 euro...

Zdaniem Wnioskodawcy spółka nie jest podmiotem rozpoczynającym działalność gospodarczą w roku 2007. Z uwagi na wysokość uzyskanych przychodów, spółka kwalifikuje się do grupy „małych podatników” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może skorzystać, zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, z jednorazowej amortyzacji od zakupionych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych.

Spółka stoi na stanowisku, że przepis art. 22k ust. 7 odmiennie traktuje podatników, którzy rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej oraz tych podatników, którzy kontynuują działalność gospodarczą i są małymi podatnikami. Dla podatnika nowo rozpoczynającego działalność gospodarczą istotny jest zapis art. 22k ust. 11, który stanowi, że przepis ust. 7 nie ma zastosowania do podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej, który w roku rozpoczęcia tej działalności, a także w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok jej rozpoczęcia, prowadził działalność gospodarczą samodzielnie lub jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej lub działalność taką prowadził małżonek tej osoby, jeżeli między małżonkami istniała w tym czasie wspólność majątkowa. Z uwagi na to, że spółka rozpoczęła działalność w roku 2006 i uzyskała obroty w wysokości niższej niż 800.000 euro nie może być uznana za rozpoczynającą działalność gospodarczą w roku 2007. Jest ona „małym podatnikiem”, gdyż spełnia przesłanki wymienione w 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ma prawo do skorzystania z jednorazowej amortyzacji od zakupionych i wprowadzonych do ewidencji, środków trwałych w 2007 r. zdaniem Spółki, bez znaczenia jest fakt prowadzenia w roku 2006 odrębnych działalności gospodarczych przez obecnych wspólników spółki cywilnej oraz fakt, iż przewidywane obroty w spółce, w roku 2007, przekroczą 800 000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Na podstawie ust. 12 ww. art. 22k, przeliczenia na złote kwoty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiło zdarzenie, o którym mowa w tym przepisie, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Jak wynika z powyższego, jednorazowej amortyzacji nie można zastosować do samochodów osobowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 5a pkt 19 zawiera definicję samochodu osobowego. W myśl tego przepisu samochód osobowy to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

1. pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
2. pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i w którym długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 proc. długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
3. pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
4. pojazdu samochodowego, który ma kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
5. pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o VAT.

Stosownie do przepisu art. 5c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 5a pkt 19 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Definicję małego podatnika zawarto natomiast w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, jest to podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

W 2007 r. małymi podatnikami są więc przedsiębiorcy, których przychody ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług w 2006 r. nie przekroczyły 3 180 000 zł.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2006 r. dwie osoby fizyczne prowadziły odrębne działalności gospodarcze na własne nazwisko. W sierpniu 2006 r. osoby te zawiązały spółkę cywilną.

Dla skorzystania z jednorazowej amortyzacji na podstawie ww. przepisów istotne jest kto nabywa środki trwałe, prowadzi ich ewidencję i dokonuje odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Z tych też względów dla celów jednorazowej amortyzacji podatkowej, przy ocenie spełnienia kryteriów pojęcia małego podatnika w przypadku:

• osób fizycznych prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą do limitu 800 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z tej działalności, bez względu na uzyskiwanie przychodów z udziału w spółce nie będącej osobą prawną,

• gdy działalność gospodarcza wykonywana jest w formie spółki nie będącej osobą prawną do limitu 800 000 euro należy uwzględniać przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w tej spółce.

W świetle cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż spółka cywilna, której wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w 2006 roku 3 180 000 zł, może być uznana za małego podatnika i wobec tego ma prawo do dokonania jednorazowo odpisów amortyzacyjnych w 2007 roku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielnie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaznacza się, iż interpretacja nie wywołuje skutków prawnych względem wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Spółka Cywilna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20.