Interpretacja Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie
1472/ROP1/423-74/07/RM
z 7 maja 2007 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego
Sygnatura
1472/ROP1/423-74/07/RM
Data
2007.05.07



Autor
Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Różnice kursowe


Słowa kluczowe
banki
data zapłaty
ewidencja
koszty bezpośrednie
koszty uzyskania przychodów
księgowanie
księgowanie kosztów
kurs faktycznie zastosowany
kurs waluty
nabycie wewnątrzwspólnotowe
otrzymanie faktury
potrącalność kosztów
przelew bankowy
przeliczanie wartości
przewalutowanie
rachunek walutowy
różnice kursowe zrealizowane
środki własne
waluta obca
wydanie towarów
wystawienie faktury
zapłata
zarachowanie
zobowiązanie


Pytanie podatnika
Jak zaewidencjonować: 1) koszt własny sprzedanego pojemnika? 2) zobowiązanie wobec kontrahenta zagranicznego? 3) różnice kursowe wynikające z zapłaty za Invoice? Spółka sprzedaje pojemniki z polietylenu na odpady komunalne. Zamawia towar u producenta z siedzibą w Niemczech i otrzymuje fakturę za towar w Euro. Spółka pokrywa koszt transportu towaru do Polski – fakturę wystawia polska firma transportowa w PLN. Tak więc cena zakupu danego towaru kalkulowana jest: cena nabycia w Euro x średni kurs NBP z dnia wystawienia faktury + odpowiednio przypadająca wartość transportu. Wartość zobowiązania wobec kontrahenta zagranicznego stanowi wartość faktury wyrażona w Euro x średni kurs NBP z dnia wystawienia faktury. Nabycia wewnątrzwspólnotowe Spółka przelicza według kursu średniego NBP.


P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 28 lutego 2007 r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego 28 lutego 2007 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

p o s t a n a w i a

uznać stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest jedną z kilkudziesięciu spółek wchodzących w skład światowego koncernu O. I. Europe B.V., zajmującego się produkcją i sprzedażą pojemników i urządzeń przeznaczonych do utylizacji odpadów komunalnych.

Spółka zajmuje się sprzedażą pojemników z polietylenu na odpady komunalne, które produkowane są przez spółki powiązane kapitałowo, mające siedzibę między innymi w Niemczech.

Transakcje odbywają się w sposób następujący: Spółka polska zamawia konkretny asortyment u producenta mającego siedzibę w Niemczech i otrzymuje fakturę za towar w Euro. Następnie pokrywa koszt transportu towaru do Polski – faktura wystawiana jest przez polską firmę transportową w PLN. Tak więc cena zakupu danego towaru kalkulowana jest w sposób następujący:

Cena zakupu towaru = cena nabycia w Euro x średni kurs NBP z dnia wystawienia faktury + odpowiednio przypadająca wartość transportu. Tak ustalona cena magazynowa towaru staje się kosztem uzyskania przychodów w chwili sprzedaży. Z kolei wartość zobowiązania wobec kontrahenta zagranicznego stanowi wartość faktury wyrażona w Euro x średni kurs NBP z dnia wystawienia faktury. Nabycia wewnątrzwspólnotowe Spółka przelicza według kursu średniego NBP.

W związku z powyższym stanem faktycznym Spółka zwróciła się do tutejszego organu podatkowego z następującymi pytaniami:

1. Jak należy zaewidencjonować koszt własny sprzedanego pojemnika?

a) według kursu z dnia poprzedzającego datę wystawienia faktury za towar wraz z kwotą wydatku na transport,

b) według kursu z dnia poprzedzającego datę księgowania faktury wraz z kwotą wydatku na transport,

c) według kursu z dnia poprzedzającego datę wydania towaru klientowi wraz z kwotą wydatku na transport.

2. Jak należy zaewidencjonować zobowiązanie wobec kontrahenta zagranicznego?

a) według kursu z dnia wystawienia faktury przez kontrahenta,

b) według kursu z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury,

c) według kursu z dnia poprzedzającego datę księgowania faktury.

3. Jak należy zaewidencjonować różnice kursowe wynikające z zapłaty za Invoice?

a) porównując kurs NBP z dnia wystawienia faktury przez kontrahenta z dnia przewalutowania kursem banku?

b) porównując kurs NBP z dnia wystawienia faktury przez kontrahenta z kursem sprzedaży banku z dnia przelewu środków z rachunku walutowego,

c) porównując kurs NBP z dnia wystawienia faktury przez kontrahenta ze średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego przelew środków z rachunku walutowego,

d) porównując kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta z kursem z dnia przewalutowania kursem banku,

e) porównując kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta z kursem sprzedaży z dnia przelewu środków z rachunku walutowego,

f) porównując kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta ze średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego przelew środków z rachunku walutowego,

g) porównując kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień księgowania faktury z kursem z dnia przewalutowania kursem banku,

h) porównując kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień księgowania faktury ze średnim kursem NBP z dnia poprzedzającego przelew środków z rachunku walutowego.

Ad. 1. W ocenie Spółki, koszt własny sprzedanego towaru należy ewidencjonować według kursu z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Swoje stanowisko Spółka uzasadnia w ten sposób, że prawdopodobnie intencją ustawodawcy było uproszczenie a nie utrudnienie ewidencjonowania kosztów, toteż mimo że moment powstania kosztu różni się od momentu wprowadzenia towarów na magazyn, dopuszczalne jest ewidencjonowanie kosztów według historycznych cen magazynowych. W przeciwnym razie towary w magazynie powinny być częściowo ewidencjonowane w Euro (w części dotyczącej samego towaru) i częściowo w PLN (w części dotyczącej transportu). Podany przez Spółkę przykład jest, jak wyjaśnia Podatnik, bardzo uproszczony. Często zdarza się, że towar Spółka nabywa w częściach, toteż ewidencjonowanie kosztu własnego sprzedanego towaru, gdzie poszczególne części sprowadzono w różnym czasie i w różnych cenach, a następnie przeliczanie ich kursem z dnia poprzedzającego dzień wydania towaru klientowi nastręczałoby mnóstwo problemów. Sytuacja komplikowałaby się jeszcze bardziej w przypadku korekt dotyczących np. zwrotu towarów czy pomyłek w cenie. Z kolei ewidencjonowanie kosztu według kursu z dnia poprzedzającego dzień księgowania dokumentu mogłoby powodować manipulowanie kursami, poprzez księgowanie dokumentów w dniu, w którym kurs jest najkorzystniejszy.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy, do prawidłowego ustalenia różnic kursowych należy prawidłowo wyliczyć zobowiązanie wobec kontrahenta zagranicznego. W ocenie Spółki, prawidłowo wyliczone zobowiązanie należy ustalić przeliczając wartość zobowiązania wynikającego z danej faktury kursem z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Podobnie jak w przypadku ewidencjonowania kosztu towarów, branie pod uwagę daty księgowania mogłoby prowadzić do naruszeń. Ponadto ewidencja wartości importowej towarów wyspecyfikowanych na danej fakturze byłaby tożsama z ewidencją zobowiązania wynikającego z tejże faktury, co w dużym stopniu ułatwiłoby kontrolę i unikanie ewentualnych pomyłek.

Ad. 3. Od tak ustalonego zobowiązania, zdaniem Spółki, należy ustalać zrealizowane różnice kursu biorąc pod uwagę kurs sprzedaży banku prowadzącego rachunek z dnia dokonania zapłaty, mimo że zapłata dokonywana jest z rachunku dewizowego. Następnie powstałe różnice należy skorygować o kurs z dnia przewalutowania z rachunku złotówkowego.

Po zapoznaniu się z wnioskiem, uznając stanowisko Spółki za nieprawidłowe, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia co następuje:

Ad. 1 i 2.

Od dnia 1 stycznia 2007 r. zmianie uległy zasady określania wysokości kosztów uzyskania przychodów wyrażonych w walucie obcej, jak również ustalania różnic kursowych na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Wykazywanie kosztów poniesionych w walutach obcych reguluje art. 15 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z tym przepisem, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Dzień poniesienia kosztu został przez ustawodawcę zdefiniowany w art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do tego przepisu, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Tutejszy organ podatkowy zwraca uwagę, że dzień poniesienia kosztu nie jest tożsamy z dniem jego potrącalności.

Kwestie potrącalności kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 4 ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami (z treści wniosku wynika, że Spółka takie właśnie koszty ponosi), poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Należy zatem odróżnić poniesienie kosztu jako operację polegającą na zarachowaniu kosztu w księgach, od potrącalności kosztu polegającego na pomniejszeniu uzyskiwanych przychodów o odpowiadające im koszty uzyskania przychodów, w roku uzyskania przychodu odpowiadającemu temu kosztowi.

W przypadku uzyskania takich przychodów, Spółka powinna potrącić ten koszt przeliczony na walutę polską według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień zarachowania tego kosztu w księgach Spółki.

Przyjęty przez Spółkę sposób wykazywania kosztów uzyskania przychodów (czy też zobowiązania wobec kontrahenta, które w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku jest pojęciem tożsamym z kosztem uzyskania przychodów), w ocenie tutejszego organu podatkowego jest nieprawidłowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w przepisach art. 15 ust. 1 oraz ust. 4e wyraźnie bowiem wskazuje, że koszt uzyskania przychodów wyrażony w walucie walucie obcej powinien zostać przeliczony na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień ujęcia tego kosztu w księgach Spółki.

Zatem kwotę kosztu uzyskania przychodów należy wykazać według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień ujęcia kosztu w księgach na podstawie otrzymanej faktury.

Ad. 3

Kwestię ustalania różnic kursowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych reguluje obowiązujący od dnia 1 stycznia 2007 r. art. 15a tej ustawy.

W oparciu o nowe przepisy, dodatnie różnice kursowe powstaną dla Spółki zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 2 ustawy w sytuacji, gdy wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu walut z tego dnia, zaś ujemne różnice kursowe powstaną zgodnie z art. 15a ust. 3 pkt 2 ustawy, jeżeli wartość poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia.

Z treści wniosku wynika, że Spółka zamierza różnice kursowe, wykazane w powyższy sposób, skorygować o kurs wynikający z przewalutowania środków wyrażonych w złotych na środki w walucie obcej, wykorzystane do zapłaty zobowiązania Spółki.

Powyższe stanowisko w ocenie tutejszego organu podatkowego nie jest prawidłowe.

W przypadku gdy podatnik dokonuje płatności z własnego rachunku dewizowego (tak jak to czyni Spółka w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku) powstają odrębne od różnic kursowych powstałych z tytułu zakupu - różnice kursowe od środków własnych zgromadzonych na rachunku dewizowym.

Zgodnie z art. 15a ust. 2 pkt 3 oraz z art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy, różnice kursowe od otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej powstają, jeżeli ich wartość w dniu ich wpływu jest niższa lub wyższa od wartości tych środków w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.

W przypadku Spółki dniem nabycia jest dzień przewalutowania środków wyrażonych w walucie polskiej na środki wyrażone w walucie obcej.

Natomiast dniem ich wypływu jest dzień zapłaty.

Faktycznie zastosowany kurs waluty jest to kurs waluty, który zasadniczo – tak jak to wskazuje art. 15a ust. 4 ustawy – nie może różnić się o więcej niż 5% od kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty.

Zatem w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku odrębnie należy wykazać różnice kursowe powstałe na skutek poniesienia kosztu oraz różnice kursowe powstałe od własnych środków zgromadzonych na rachunku bankowym.

W związku powyższym Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanawia jak na wstępie.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

W związku z art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj