Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą krócej niż 12 miesięcy, jest czynnym podatnikiem VAT i jednocześnie zrejestrował się w Urzędzie Skarbowym jako podatnik VAT UE. Ponieważ Spółka nie złożyła kaucji gwarancyjnej, o której mowa w art. 97 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, może ubiegać się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej zgodnie z art. 97 ust.5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r.

Strona zwróciła się z zapytaniem, czy składając wniosek może kwotę wykazaną do zwrotu na rachunek bankowy w ciągu 180 dni zaliczyć z dniem złożenia deklaracji VAT-7 wykazującej zwrot na poczet bieżących zobowiązań z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, które Spółka ma obowiązek regulować jako płatnik.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art.76b Ordynacji podatkowej – przepisy art. 76, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku, a zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. Zgodnie z powołanymi przepisami Spółka może na wniosek zaliczyć kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, wykazaną do zwrotu w deklaracji VAT-7 na poczet bieżących i przyszłych zobowiązań podatkowych, w tym również powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków płatnika. Zgodnie z art. 59 § 1 Ordynacji podatkowej zobowiązanie Spółki jako płatnika zaliczek na podatek dochodowy od osób zatrudnionych przez Spółkę na podstawie umowy o pracę czy umowy cywilnoprawnej, wygaśnie z dniem zaliczenia zwrotu podatku VAT tj. z dniem złożenia deklaracji VAT-7, w której zwrot został wykazany.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, stanowiska przedstawionego przez podatnika, a także biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko podatnika w powyższym zakresie jest prawidłowe

Zgodnie z art. 87 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz.535 z późn. zm.) w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust.2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.Jednocześnie w art. 87 ust. 2-6 ww. ustawy wskazano, iż po spełnieniu określonych warunków zwrot różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika może nastąpić w terminie: 180, 60 lub 25 dni.

Stosownie natomiast do art. 99 ust. 12 cyt. ustawy, zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust.1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi je w innej wysokości.Z powołanych wyżej przepisów wynika więc, że podatnik nabywa prawo do zwrotu różnicy podatku VAT już w dniu złożenia deklaracji podatkowej VAT-7.

Na podstawie art. 76 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Przy czym w myśl art. 76b ustawy - art.76 i art.76a stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku, tj. według art. 3 pkt 7 ustawy m. in. do zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług.Natomiast zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji z wykazaną kwotą zwrotu podatku. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że podatnik jest zobowiązany jako płatnik do obliczania i pobierania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz do ich wpłacania we właściwym terminie. Jednocześnie w deklaracjach dla podatku od towarów i usług (VAT-7) wykazuje za ten sam miesiąc kwotę różnicy podatku do zwrotu na rachunek bankowy.

W związku z treścią powołanych wyżej przepisów oraz opisanym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym tut. organ podatkowy stwierdza, że art.76b ustawy Ordynacja podatkowa ma zastosowanie w omawianym przypadku.Za powyższym przemawia także brzmienie art. 87 ust.2 i nast. ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym termin zwrotu różnicy podatku liczony jest od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika, a nie od ostatniego dnia terminu określonego w art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem w sytuacji, gdy podatnik złoży deklarację podatkową dla podatku od towarów i usług VAT-7, w której zostanie wykazana różnica podatku VAT do zwrotu na rachunek bankowy podatnika oraz wniosek o zarachowanie tej różnicy w całości lub w części na wskazane zobowiązanie podatkowe – to żądane przez podatnika zarachowanie będzie dokonane przez urząd skarbowy z dniem złożenia deklaracji VAT-7.

Interpretacja co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika oraz stanu prawnego obowiazującego na dzień jej wydania.