P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Nr 8 z 2005 r., poz. 60 ze zm.) Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w indywidualnej sprawie Podatnika przedstawionej w piśmie z dnia 24.04.2007 r. (z datą wpływu do tutejszego organu podatkowego w dniu 25.04.2007 r.)

p o s t a n a w i a

uznać za nieprawidłowe stanowisko Podatnika, dotyczące daty powstania przychodu z tytułu otrzymania bonusów-premii pieniężnych w okresie od 01.01.2002 r. do 30.04.2004 r.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach swojej działalności Spółka świadczy usługi konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, tj. opon samochodowych, olejów samochodowych, akumulatorów.

Spółka podpisała z głównymi dostawcami umowy handlowe, w których zobowiązują się oni do udzielania jej bonusów (premii pieniężnych) za zrealizowanie określonego poziomu obrotów z danym kontrahentem. Okresy rozliczeniowe dla poszczególnych bonusów dzielą się w zależności od umowy na kwartalne, półroczne i roczne (podział na bonusy kwartalne i półroczne odnosi się do roku kalendarzowego). Rok podatkowy Spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Bonusy dotyczą pewnego okresu czasu, np. czwartego kwartału danego roku, a nie konkretnego produktu.

Uwzględniając treść wyjaśnień Ministerstwa Finansów, zawartych w piśmie sygn. PP3-812-1222/2004/AP/4026 z dnia 30.12.2004 r., jak również biorąc pod uwagę fakt, że otrzymanych bonusów nie można powiązać z żadną konkretną dostawą, Spółka wystawia swoim kontrahentom faktury korygujące na kwoty należnych jej bonusów.

Na dzień kończący rok obrotowy Spółka spełnia warunki uprawniające ją do otrzymania bonusów kwartalnych i półrocznych. Spółka tworzy rezerwy na przewidywane bonusy, które w rozliczeniu podatkowym do zeznania rocznego za dany rok podatkowy CIT-8 przyjmowane są jako przychody niepodatkowe. Wystawienie przez Spółkę faktury VAT korygującej następuje zwykle już w kolejnym roku obrotowym Spółki. W momencie wystawienia korygującej faktury VAT rezerwy są rozwiązywane i o ich wartość zmniejszane są przychody roku podatkowego, w którym wystawiono korygujące faktury VAT. Także płatności kontrahentów związane z przyznaniem ww. rodzajów bonusów, następują w trakcie kolejnego roku obrotowego Spółki na wskazany rachunek bankowy lub poprzez wzajemną kompensatę należności i zobowiązań.

Na tle powyższego stanu faktycznego Spółka wnosi o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w latach 2002-2006.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro warunki uzyskania bonusów zostały spełnione w jednym roku obrotowym/podatkowym, a wystawienie faktury oraz faktyczne otrzymanie przez Spółkę płatności nastąpiło w kolejnym roku obrotowym/podatkowym, przychód podatkowy z tytułu bonusów Spółka zobowiązana jest rozpoznać w momencie wystawienia faktury.

Zdaniem Spółki, premia pieniężna, otrzymana w związku z przekroczeniem określonego poziomu obrotów, jest dla Spółki przychodem z działalności gospodarczej. Spółka twierdzi, że takie stanowisko zaprezentował Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie w piśmie Nr II US.I.PB/423-9/04 z dnia 30.06.2004 r.

W opinii Spółki, treść przepisu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w wersji obowiązującej do dnia 31.12.2006 r. uzasadnia twierdzenie, że za moment uzyskania przychodu z tytułu bonusów Spółka powinna przyjmować dzień wystawienia faktury, niezależnie od faktu, iż wystawienie faktury może nastąpić w miesiącu kolejnym po miesiącu wypełnienia warunków do uzyskania bonusów.

Podatnik twierdzi, że w treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znalazły odzwierciedlenie pojęcia ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, na gruncie której przekroczenie poziomu obrotów, skutkujące przyznaniem bonusów, nie było uznawane za usługę i podlegało dokumentowaniu notami księgowymi.

Spółka uważa, że zarówno przed, jak i po dniu 1 maja 2004 r., przekraczając wyznaczone poziomy obrotów, nie wykonuje na rzecz swoich kontrahentów „usługi” w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, natomiast po dniu 1 maja 2004 r. Spółka zaczęła dokumentować przekroczenie określonych poziomów obrotu z kontrahentami fakturami VAT.

Spółka jest zdania, że w świetle literalnego brzmienia art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinna rozpoznawać przychody z tytułu przyznawanych jej bonusów w chwili wystawienia kontrahentowi faktury VAT.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie nie podziela wyrażonego we wniosku stanowiska Podatnika odnośnie daty powstania przychodu z tytułu otrzymania bonusów-premii pieniężnych w okresie od 01.01.2002 r. do 30.04.2004 r. i informuje, co następuje:

Definicja przychodów związanych z działalnością gospodarczą zamieszczona jest w art. 12 ust. 3 zdanie 1. ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), którego treść nie uległa zmianie w stanie prawnym obowiązującym w latach 2002-2006 – do którego odnosi się zapytanie Podatnika.

Zgodnie z ww. art. 12 ust. 3 zdanie 1, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na tle zacytowanej powyżej definicji, uzyskiwane przez Spółkę od kontrahentów tzw. bonusy – premie pieniężne za zrealizowanie określonego poziomu obrotów z danym kontrahentem w danym okresie rozliczeniowym (kwartalnym i półrocznym), po spełnieniu przez Spółkę warunków do ich uzyskania – stanowią przychody należne związane z działalnością gospodarczą.

Datę powstania przychodu należnego z działalności gospodarczej w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego – świadczenia usług konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych – reguluje przepis art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzony na mocy art. 1 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 141, poz. 1179), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Natomiast w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2002 r. do dnia 31.12.2002 r., tj. do czasu wejścia w życie przepisów wyraźnie wskazujących datę powstania przychodu należnego z działalności gospodarczej, uznać należy, że datą powstania przychodu z tytułu bonusów-premii pieniężnych mógł być w świetle art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych już moment, w którym przychody te stały się należne Spółce, tj. gdy Spółka spełniła warunki umowne uprawniające ją do otrzymania bonusów kwartalnych i półrocznych – przed otrzymaniem zapłaty lub dokonaniem kompensaty.

Począwszy od dnia 01.01.2003 r. datę powstania przychodu należnego z działalności gospodarczej w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego – świadczenia usług konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych oraz sprzedaży detalicznej części i akcesoriów do pojazdów samochodowych – reguluje przepis art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzony na mocy art. 1 pkt 6 lit. c) ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 141, poz. 1179), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

Zgodnie z ww. art. 12 ust. 3a, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3b i 3c, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym nastąpiło:

1) wydanie rzeczy, zbycie praw majątkowych oraz dostarczenie wszelkiej postaci energii lub

2) wykonanie usługi, lub

3) otrzymanie zapłaty za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

Na mocy ustawy z dnia 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1957 ze zm.) przepis powyższy uległ począwszy od dnia 1 stycznia 2004 r. zmianie, a jego treść pozostała aktualna do dnia 31.12.2006 r., tj. w stanie prawnym, którego dotyczy niniejsze zapytanie Podatnika.

Na podstawie art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym począwszy od dnia 1 stycznia 2004 r., za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub

2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytułu do zapłaty, lub

3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach.

W okresie: 01.01.2003 r. – 30.04.2004 r. Podatnik nie wystawiał faktur VAT na należne mu bonusy – zaczął dokumentować fakturami VAT przekroczenie określonych poziomów obrotu z kontrahentami po dniu 1 maja 2004 r. Biorąc pod uwagę treść przepisów art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, datą powstania przychodu należnego z tytułu bonusów-premii pieniężnych w okresie: 01.01.2003 r. – 30.04.2004 r. jest, zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 3, ostatni dzień miesiąca, w którym Spółka otrzymała zapłatę za przekroczenie określonego poziomu obrotów.

Biorąc pod uwagę powyższe, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Interpretacja w zakresie daty powstania przychodu z tytułu otrzymania bonusów-premii pieniężnych w okresie od dnia 01.05.2004 r. do dnia 31.12.2006 r. zostanie udzielona odrębnym postanowieniem.

Niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do przedstawionego przez Wnioskodawcę i przytoczonego w treści postanowienia stanu faktycznego oraz stanu prawnego obowiązującego w okresie od 01.01.2002 r. do 30.04.2004 r. i jest aktualna do czasu zmiany stanu prawnego lub stanu faktycznego przedstawionego przez Pytającego.

W związku z treścią art. 14b § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przedmiotowa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji w trybie określonym w art. 14b § 5 w/w ustawy.

Na podstawie art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa na niniejsze postanowienie zawierające interpretację służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia za pośrednictwem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.