P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 1, § 4, art. 217 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa-Bielany:

postanowił uznać stanowisko Strony przedstawione w zapytaniu z dnia 28.12.2006r. (uzupełnionym pismem z dnia 12.01.2007r.), za nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 28.12.2006r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek (uzupełniony pismem z dnia 12.01.2007r.) z prośbą o interpretację przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług i stanie faktycznym opisanym poniżej.

Stan faktyczny:

Ze stanu faktycznego przedstawionego w zapytaniu wynika, iż Strona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zakupiła towary od australijskiego kontrahenta. Zostały one przetransportowane z Australii do Belgii przez firmę kurierską, która odprawiała przesyłkę w Belgii. Odprawa celna towarów w procedurze dopuszczenia do obrotu dokonana została na terytorium Belgii, a następnie przesyłka została przetransportowana z Belgii do Polski i doręczona Podatnikowi. Podatek od wartości dodanej z tytułu importu towarów oraz cło zostały zapłacone do Urzędów w Belgii.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z tym, że wszystkie powinności podatkowe i celne związane z tym importem płaciła do Urzędów w Belgii w Jego imieniu firma kurierska, Podatnik jest w porządku w stosunku do polskiego Urzędu Skarbowego.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy:

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w treści wniosku, Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabyła towary od kontrahenta z Australii. Towary te zostały przetransportowane do Belgii, gdzie dokonano zgłoszenia celnego w procedurze dopuszczenia do obrotu, a następnie towary zostały przemieszczone do Polski. Podatek od wartości dodanej z tytułu importu towarów oraz cło zostały zapłacone do Urzędów w Belgii.

Tutejszy organ podatkowy nie może się zgodzić ze stanowiskiem Strony, iż Podatnik z tytułu dokonanego importu na terytorium Belgii (odprowadzenia z tego tytułu podatku w Belgii), a następnie przemieszczenia towaru na terytorium Polski wywiązał się ze wszystkich obowiązków podatkowych.

Zgodnie z art. 2 pkt. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. z 2004r. nr 54, poz. 535 ze zm.) o podatku od towarów i usług przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

Zatem przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium innego państwa członkowskiego Wspólnoty niż terytorium kraju – co ma miejsce w niniejszym przypadku – w rozumieniu powołanego wyżej art. 2 pkt. 7 ustawy o VAT nie stanowi importu towarów na terytorium Polski. W rezultacie czynność taka pozostaje obojętna z punktu widzenia wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług i nie powinna być uwzględniana przez Podatnika w rozliczeniach z tytułu tego podatku.

Natomiast ustawa o podatku od towarów i usług zakłada w art. 5 ust. 1 pkt. 4, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt. 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika w kraju.

Zatem przywiezienie do kraju towarów uprzednio zaimportowanych i dopuszczonych do obrotu na obszarze Wspólnoty (Belgia) stanowić będzie dla Spółki wewnątrzwspólnotowe nabycie.

W związku z powyższym, Podatnik aby dopełnić wszystkich obowiązków wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów obowiązany był udokumentować fakturą wewnętrzną i rozliczyć w deklaracji VAT-7 jak i w informacji podsumowującej VAT-UE.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy o VAT w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej wynika z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie.

Reasumując należy stwierdzić, że przemieszczenie towarów z Belgii do Polski stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, z tytułu którego Podatnik zobowiązany był do wystawienia faktury wewnętrznej i rozliczenia w deklaracji VAT-7 i w informacji podsumowującej VAT-UE.

Odpowiedzi udzielono w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę i stan prawny obowiązujący na dzień złożenia wniosku (28.12.2006r.).

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy – Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże ona natomiast organy podatkowe i organy kontroli skarbowej właściwe dla wnioskodawcy. W przypadku uwzględnienia przez podatnika tej interpretacji ma zastosowanie art. 14c ustawy – Ordynacja podatkowa.