POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za nieprawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku, w części dotyczącej zasad określania kursu walut wyrażonych w otrzymywanych fakturach w walutach obcych.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje transakcji wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów (urządzeń) od kontrahentów będących podatnikami w krajach członkowskich Unii Europejskiej. W związku z dokonywanymi przez Spółkę nabyciami towarów (urządzeń), zobowiązana jest Ona do wpłacania na rzecz kontrahentów zaliczek na poczet realizowanych dostaw. Płatności odbywają się na podstawie wystawionych przez kontrahentów faktur/dokumentów wzywających Spółkę do zapłaty (w szczególności faktur pro-forma lub faktur zaliczkowych), wskazujących każdorazowo termin, w którym Spółka zobowiązana jest dokonać płatności. Po dokonaniu płatności zaliczki przez Spółkę, kontrahenci nie wystawiają faktur potwierdzających otrzymanie przez nich całości lub części należności. Finalne rozliczenie transakcji nabycia towarów w ramach WNT następuje zazwyczaj w oparciu o otrzymane od kontrahentów faktury, wraz z którymi następuje dostawa towarów, wystawiane na 100 % należności wartości nabywanych towarów, bądź odpowiednią pozostałą część wynagrodzenia. Występują również przypadki, gdy ostateczne rozliczenie następuje w oparciu o dokument wzywający Spółkę do zapłaty ostatniej części wynagrodzenia. W takich sytuacjach zagraniczni kontrahenci nie wystawiają faktur czy jakichkolwiek innych dokumentów. Wynagrodzenie kontrahentów z tytułu opisanych transakcji wyrażane jest w walutach obcych. Zdarzają się również sytuacje, gdy wynagrodzenie należne zagranicznemu dostawcy wynikające z faktury może zostać pomniejszone o odpowiednią wartość skonta w przypadku, gdy Spółka uiści należność w danym terminie. W takich sytuacjach kontrahent nie wystawia już faktury korygującej.

Wnioskująca stoi na stanowisku, iż w opisanej we wniosku sytuacji, dla potrzeb rozliczenia transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów kwoty wyrażone w fakturach wystawionych przez kontrahentów, stanowiące ostateczne rozliczenie tych transakcji winny być przeliczone przez Spółkę na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego na dzień wystawienia faktury, jeżeli wystawiona została w terminie, tj. nie później niż 7 dnia wydania towaru Spółce. W przeciwnym wypadku zastosowanie znajdzie kurs średni waluty obcej wyliczony i ogłoszony przez NBP na dzień powstania obowiązku podatkowego.

Mając powyższe na uwadze, Spółka zwróciła się o potwierdzenie prawidłowości Jej stanowiska.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje;

Zgodnie z § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Stosownie do § 37 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie zaś z § 37 ust. 4 przywoływanego rozporządzenia, przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią: wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dostawę towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, lub import usług.

Przepisy powyższe wskazują dwa momenty właściwe dla określenia kursu walut. Jest nim dzień prawidłowego wystawienia faktury; w przypadku braku prawidłowego wystawienia faktury dzień powstania obowiązku podatkowego.

Przepisy te mają odpowiednie zastosowanie m. in. w odniesieniu do przeliczania kursu walut w przypadku dokonywania opodatkowanego w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Odpowiednie zastosowanie przepisów w odniesieniu do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów ma to znaczenie, iż przepisy te należy stosować z uwzględnieniem specyfiki danego stosunku prawnego. Dla określenia zakresu odpowiedniego zastosowania tych przepisów należy uwzględnić również zakres obowiązywania polskich przepisów o podatku od towarów i usług. Odniesienie kursu właściwego do dnia wystawienia faktury może zostać uwzględnione jedynie w przypadku, gdy podmiot wystawiający, zobowiązany jest dokonać tego na podstawie polskich przepisów. Zatem ocena czy faktura została wystawiona w terminie, może zostać dokonana wyłącznie w odniesieniu do czynności dokonanych na terytorium Polski.

Błędne jest zatem stanowisko Podatnika w zakresie, w jakim wskazuje On, iż ustalenie kursu walut w oparciu o termin wystawienia faktury może nastąpić wyłącznie w przypadku gdy podatnik z innego państwa UE wystawił ją w terminie 7 dni od dnia dokonania dostawy towarów w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia tych towarów przez podatnika polskiego. Przepisy polskiego prawa podatkowego nie zawierają regulacji dotyczących zasad wystawiania faktur przez podmioty zagraniczne poza terytorium Polski.

Uwzględniając powyższe, jeżeli Podatnik otrzyma fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, od kontrahenta z innego państwa członkowskiego UE, dokonującego na jego rzecz wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, kurs walut powinien ustalić w oparciu o dzień wystawienia tej faktury. Jedynie w przypadku, gdy faktury takiej nie otrzyma w ogóle winien określić kurs waluty dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o kurs obowiązujący w dniu powstania obowiązku podatkowego.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowił, jak w sentencji. Pozostałe kwestie objęte wnioskiem Spółki zawarte zostały w odrębnym postanowieniach.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.