POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z nr 8/2005, poz. 60 z późniejszymi zmianami) – Naczelnik Urzędu Skarbowego w Rybniku stwierdza, że stanowisko w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy budynku – przedstawione we wniosku bez znaku z datą 15.03.2007r., który wpłynął do tut. Urzędu Skarbowego w dniu 16.03.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika dotyczącej podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5.03.2007r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Rybniku wpłynęło pismo bez znaku z datą 1.03.2007r. zawierające 2 wnioski o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.Pismem z dnia 8.03.2007r. organ podatkowy wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosków. Ponowne wnioski zostały złożone pismem bez znaku z datą 15.03.2007r. (data wpływu do Urzędu Skarbowego 16.03.2007r.).

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

We wniosku Podatnik podał następujący stan faktyczny:

„W dniu 22 września 1998r. małżonkowie (...) rozpoczęli budowę budynku mieszkalno-usługowego na działce będącej ich własnością. Powierzchnia użytkowa części mieszkalnej tego budynku wynosi 156,00 m2, natomiast powierzchnia użytkowa części usługowej wynosi 64,00 m2. W trakcie dokonywania inwestycji, małżonka (...) – czynny podatnik podatku od towarów i usług odliczała VAT naliczony od zakupów inwestycyjnych służących sprzedaży opodatkowanej (od zakupów materiałów budowlanych zużytych na budowę części usługowej budynku). Budynek, w części usługowej, został oddany do użytkowania dnia 23 września 2002r. i następnie wprowadzony do ewidencji środków trwałych podatnika. Budowa części mieszkalnej zgodnie z zawiadomieniem wniesionym do Powiatowego Inspektoratu Nadzoru Budowlanego została zakończona 24 stycznia 2005 roku i po otrzymaniu zgody na użytkowanie budynek otrzymał w dniu 02.09.2005 r. numer porządkowy i część mieszkalna tego budynku została zamieszkana przez małżonkę (...). W chwili obecnej małżonkowie noszą się z zamiarem sprzedania całego budynku, tj. jego części mieszkalnej i usługowej.”Zgodnie z KOB budynek ten klasyfikowany jest jako budynek mieszkalny (KOB 11 – powierzchnia części mieszkalnej przekracza 50%).

Treść zapytania podatnika:

„Czy w przypadku sprzedaży w/w budynku zastosowanie stawki zwolnionej w stosunku do części mieszkalnej budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT jest prawidłowe, natomiast stawką 22% należy objąć dostawę usługowej części budynku? ”

Własne stanowisko Podatnika w sprawie:

„Moim zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym prawidłowe jest przy sprzedaży budynku zastosowanie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu dostawa obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy, jest zwolniona od podatku od towarów i usług, z zastrzeżenie, że zwolnienie to nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Wyżej wymieniony budynek został już zamieszkany, dlatego zastosowanie zwolnienia od podatku VAT w odniesieniu do sprzedaży części mieszkalnej budynku jest uzasadnione. W związku z tym, iż pozostała część tego budynku służyła działalności usługowej, a nie celom mieszkaniowym w/w zwolnienie nie może być zastosowane do tej części budynku i w konsekwencji jej sprzedaży należy objąć stawką 22% VAT”.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego własnego stanowiska Wnioskodawcy w jego indywidualnej sprawie stwierdza się, co następuje:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54/2004, poz. 535 z późniejszymi zmianami), przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego w myśl art. 2 pkt 12 w/w ustawy rozumie się budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych: 111 - Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 - Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 - Budynki zbiorowego zamieszkania - wyłącznie: budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z zasadami klasyfikacyjnymi do PKOB dany obiekt może zostać sklasyfikowany wyłącznie do jednej jednostki klasyfikacyjnej. Nie jest możliwe zakwalifikowanie obiektu o mieszanym przeznaczeniu do dwóch jednostek klasyfikacyjnych jednocześnie. Zgodnie z zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30.12.1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. 112/99, poz. 1316 z późniejszymi zmianami) wskazówkami dotyczącymi klasyfikowania obiektów budowlanych w przypadku obiektów budowlanych użytkowanych lub przeznaczonych do wielu celów klasyfikuje się je w jednej pozycji, zgodnie z ich głównym użytkowaniem. PKOB definiuje budynki mieszkalne jako obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkaniowych. W przypadku gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny. Z kolei budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb innych niż mieszkaniowe. W przypadku gdy co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych, budynek jest klasyfikowany jako budynek mieszkalny. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w/w ustawy z 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe;Przywołany przepis jest jednoznaczny w swojej wymowie – zwolnienie od podatku od towarów i usług nie obejmuje lokali użytkowych, będących częścią obiektów budownictwa mieszkaniowego. Stąd też na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług dostawa przedmiotowego budynku w części dotyczącej lokalu użytkowego nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. W tej sytuacji wyodrębnioną wartości budynku przeznaczoną na cele użytkowe należy opodatkować wg podstawowej stawki podatku w wysokości 22%.

odsumowując, zwolnienie od podatku od towarów i usług dotyczy tylko budynku mieszkalnego za wyjątkiem jego części w postaci lokalu użytkowego, opodatkowanej na podstawie art. 41 ust. 1 w/w ustawy stawką 22 %.W świetle powyższego przedstawione przez Wnioskodawcę własne stanowisko w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego w jego indywidualnej sprawie, jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia, ponieważ we wniosku zaznaczono, że pytanie dotyczy zdarzeń przyszłych.

Zgodnie z art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja Podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.