Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-703/12/BG
z 14 września 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPBI/2/423-703/12/BG
Data
2012.09.14



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Pobór podatku --> Osoby prawne jako płatnicy

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Podstawa opodatkowania i wysokość podatku --> Zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów


Słowa kluczowe
najem
należności licencyjne
ograniczony obowiązek podatkowy
pobór podatku
podatek pobierany u źródła
świadczenie usług
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
urządzenie przemysłowe
Węgry
zryczałtowany podatek dochodowy


Istota interpretacji
w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od należności uiszczanych na rzecz kontrahenta węgierskiego:- za najem sprzętu komputerowego,- za zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 14 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od należności uiszczanych na rzecz kontrahenta węgierskiego:

  • za najem sprzętu komputerowego - jest nieprawidłowe,
  • za zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2012r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od należności uiszczanych na rzecz kontrahenta węgierskiego:

  • za najem sprzętu komputerowego,
  • za zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) jest firmą zajmującą się głównie hurtowym obrotem paliwami płynnymi. Spółka zawarła z kontrahentem z Węgier, podmiotem powiązanym ze Spółką kapitałowo, kompleksową umowę, której przedmiotem jest dostarczenie sprzętu i oprogramowania informatycznego i telekomunikacyjnego, udzielenie licencji (niewyłącznej i nieprzenaszalnej) na korzystanie z udostępnionego oprogramowania i zapewnienie bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego. Dostęp ten jest potrzebny do realizacji zadań handlowych wypełnianych w Polsce,

Zgodnie z zawartą umową firma węgierska obciąża Spółkę opłatami za usługi w skład, których wchodzą w zależności od potrzeb w danym okresie rozliczeniowym:

  1. najem sprzętu komputerowego,
  2. koszty licencji za użytkowanie programu komputerowego,
  3. inne koszty związane z dostępem do zintegrowanego programu informatycznego np. : wsparcie techniczne wykwalifikowanej kadry dostawcy usługi, gotowość do rozwiązywania ewentualnych problemów.

Każdy z tytułów opłat jest wyszczególniony przez usługodawcę w oddzielnej pozycji w załączniku do faktury za dany okres.

Spółka węgierska świadcząca usługę na rzecz Wnioskodawcy nie posiada na terytorium Polski oddziału ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (tzn. nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Spółka jest w stanie udokumentować miejsce siedziby spółki węgierskiej dla celów podatkowych uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na tle przedstawionego stanu faktycznego Spółka powinna pobrać podatek u źródła od należności uiszczanych za świadczenie kompleksowych usług najmu sprzętu komputerowego i zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu...

Zdaniem Spółki, w odniesieniu do wskazanego stanu faktycznego, z uwagi, że świadczeniodawcą jest podmiot węgierski, właściwe dla rozstrzygnięcia o sposobie opodatkowania przychodu uzyskanego przez kontrahenta spółki będą zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską i Węgrami. Zgodnie z normą wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP, umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Spółka przyjmuje, iż wiodący charakter w umowie ma świadczenie usług, polegające na zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego. Natomiast pozostałe elementy umowy mają jedynie charakter czynności pomocniczych. W stosunku do kompleksowych usług informatycznych polsko-węgierska umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie przewiduje opodatkowania tego rodzaju należności w żaden szczególny sposób więc zdaniem Wnioskodawcy należy je sklasyfikować jako zyski przedsiębiorstwa. Dla tego rodzaju przychodów (przy założeniu, że kontrahent węgierski nie posiada na terytorium Polski zakładu) przepisy przewidują opodatkowanie wyłącznie w państwie rezydencji danego podatnika. Zgodnie zatem z umową powyższe przychody podlegają opodatkowaniu wyłącznie na Węgrzech bez konieczności poboru podatku u źródła w Polsce.

Używany w ramach usługi program komputerowy nie stanowi dzieła literackiego ani naukowego w rozumieniu polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co potwierdzane jest w orzeczeniach sądów. Wypłaty z tytułu korzystania z programów komputerowych nie mogą być zatem uznane za należności licencyjne, a podatek u źródła nie powinien być pobierany. Tak uznał przykładowo WSA w Gliwicach (wyrok z dnia 20 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/GI/201/10), WSA w Warszawie (wyrok z dnia 17 października 2007r. sygn. akt III SA/Wa 1017/07), czy NSA ( wyroki z dnia 19 czerwca 2009r. sygn. akt II FSK 276/08i z dnia 13 stycznia 2010 r. sygn. akt II FSK 1182/08), wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 marca 2012 roku, wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2011r. sygn. akt. III SA/Wa 613/11.

Reasumując, wypłacane przez Spółkę należności za kompleksową usługę polegającą na zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego nie są zaliczane do żadnej z kategorii przychodów, które mogą podlegać opodatkowaniu w państwie źródła zgodnie z umową polsko-węgierską, w tym również nie powinny być zaliczane do kategorii należności licencyjnych w rozumieniu tej umowy. W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku z tytułu wypłaty na rzecz spółki węgierskiej należności za wykonywane usługi.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż zgodnie z zakresem wyznaczonym przez zadane przez Wnioskodawcę pytanie niniejsza interpretacja dotyczy obowiązku poboru podatku u źródła od wypłacanych przez Spółkę kontrahentowi węgierskiemu należności z tytułu najmu sprzętu komputerowego i zapewnienia bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu.

Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest natomiast obowiązek poboru podatku u źródła z tytułu należności za użytkowanie programu komputerowego.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r., Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – ograniczony obowiązek podatkowy.

Przepis art. 21 ust. 1 updop stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1.z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2.z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a.z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

-ustala się w wysokości 20% przychodów.

Wprawdzie katalog usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) updop jest katalogiem otwartym, na co wskazuje sformułowanie „(...) oraz świadczeń o podobnym charakterze”, jednak w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie.

Oznacza to, iż aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Decydujące znaczenie dla stwierdzenia, iż dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń. Dane świadczenie można zakwalifikować do katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a) updop po każdorazowej analizie treści samej umowy oraz po osiągnięciu jednoznacznego wniosku, że zawiera ona istotne elementy świadczeń wymienionych w tym przepisie. O tym, czy dane świadczenie można zakwalifikować do usług opodatkowanych podatkiem zryczałtowanym decydujące znaczenie ma treść uregulowania samej umowy oraz zakres faktycznie wykonanych czynności, a nie tylko jej nazwa.

Stosownie do art. 21 ust. 2 updop przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie będzie miała Konwencja zawarta między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Węgierską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Budapeszcie dnia 23 września 1992r. (Dz. U. z 1995r. Nr 125, poz. 602 ze zm., dalej „umowa polsko-węgierska”).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 umowy polsko-węgierskiej należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże należności licencyjne mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz gdy odbiorca tych należności lub opłat jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy polsko-węgierskiej określenie "należności licencyjne", użyte w niniejszym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla radia lub telewizji, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego, jak również za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, lub za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej i naukowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 umowy polsko-węgierskiej przy stosowaniu niniejszej konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmie się według prawa tego Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja.

Jednakże, ani przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ani postanowienia umowy polsko-węgierskiej nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego.

Zatem, aby wyjaśnić sens tego pojęcia, należy sięgnąć do języka potocznego wyrażonego w określeniach słownikowych. Tak więc, według „Słownika Języka Polskiego” (PWN Warszawa 1996 r. tom III, str. 575) urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę. Przymiotnik „przemysłowy” oznacza natomiast dotyczący przemysłu, związany z przemysłem, stosowany w przemyśle (Mały słownik języka polskiego; PWN Warszawa 1995 r.). Z przytoczonych definicji wynika, iż urządzenie ma służyć do wykonywania danej czynności w przemyśle w szerokim tego słowa znaczeniu. Zgodnie z powyższym pojęcie „urządzenie przemysłowe” należy rozumieć szeroko, w tym także komputery.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 updop osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka zawarta z kontrahentem węgierskim kompleksową umowę, której przedmiotem jest dostarczenie sprzętu i oprogramowania informatycznego i telekomunikacyjnego, udzielenie licencji (niewyłącznej i nieprzenaszalnej) na korzystanie z udostępnionego oprogramowania i zapewnienie bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego.

Dostęp ten jest potrzebny do realizacji zadań handlowych w Polsce. Zgodnie z zawartą umową firma węgierska obciąża Spółkę opłatami za usługi w skład, których wchodzą w danym okresie rozliczeniowym:

  1. najem sprzętu komputerowego,
  2. koszty licencji za użytkowanie programu komputerowego,
  3. inne koszty związane z dostępem do zintegrowanego programu informatycznego np. : wsparcie techniczne wykwalifikowanej kadry dostawcy usługi, gotowość do rozwiązywania ewentualnych problemów.

Każdy z tytułów opłat jest wyszczególniony przez usługodawcę w oddzielnej pozycji w załączniku do faktury za dany okres. Spółka węgierska świadcząca usługę na rzecz Wnioskodawcy nie posiada w Polsce zakładu i jest w stanie udokumentować miejsce siedziby spółki węgierskiej dla celów podatkowych uzyskanym od tego podmiotu certyfikatem rezydencji. Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku poboru podatku u źródła od wypłacanych należności za najem sprzętu komputerowego i zapewnienie bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż należności jakie Wnioskodawca wypłaca na rzecz spółki węgierskiej, będącej węgierskim rezydentem podatkowym, za najem sprzętu komputerowego, stanowią należności licencyjne w świetle art. 12 ust. 3 polsko–węgierskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Spółka dokonując wypłat na rzecz podmiotu węgierskiego jest zobowiązana jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 updop, do odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat, z uwzględnieniem uregulowań wynikających z przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Natomiast wśród wymienionych świadczeń w art. 21 ust. 1 updop brak jest usługi polegającej na zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego, jak również usługi te nie zostały wymienione w treści art. 21 ust. 1 pkt 2a updop, i nie mają podobnego charakteru do świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń. Zatem, Spółka dokonując przedmiotowych wypłat na rzecz podmiotu węgierskiego nie będzie zobowiązana jako płatnik na podstawie art. 26 ust. 1 updop w związku z art. 21 ust. 1 pkt 2a updop do poboru i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od należności uiszczanych na rzecz kontrahenta węgierskiego:

  • za najem sprzętu komputerowego - jest nieprawidłowe,
  • za zapewnieniu bieżącego i niezakłóconego dostępu do systemu informatycznego i telekomunikacyjnego – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj