Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB1/415-435/08/KB
z 26 sierpnia 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPB1/415-435/08/KB
Data
2008.08.26



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
amortyzacja
budynek niemieszkalny
pozarolnicza działalność gospodarcza
stawka amortyzacyjna
stawka indywidualna
środek trwały
ulepszenie środka trwałego


Istota interpretacji
Możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla ulepszonego budynku.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana C., przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 26 maja 2008r.), uzupełnionym w dniu 08 lipca 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla ulepszonego budynku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m. in. w zakresie możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla ulepszonego budynku.
Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też pismem z dnia 27 czerwca 2008r. wezwano do jego uzupełnienia.
W dniu 08 lipca 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W wyniku licytacji prowadzonej przez komornika sądowego wnioskodawca dokonał wspólnie z małżonką zakupu użytkowania wieczystego gruntu oraz budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności. Powyższe użytkowanie wieczyste (grunt) wraz ze znajdującym się na nim budynkiem, przekazano na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przez jednego ze współmałżonków – wnioskodawcę. Budynek znajdujący się na gruncie objętym użytkowaniem wieczystym wymaga jednak znacznych nakładów finansowych – modernizacyjnych, aby został zaadoptowany do celów prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto grunt objęty użytkowaniem wieczystym wymaga ogrodzenia, przygotowania właściwego terenu tj. utwardzenia oraz wykonania dróg dojazdowych itp. Powyższe wydatki na budynek przekroczą 30% wartości początkowej budynku – środka trwałego. Stawka amortyzacyjna dla powyższego budynku zgodnie z wykazem stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5%.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m. in., iż:

  • przedmiotowy budynek w chwili obecnej nie spełnia definicji środka trwałego. W dniu nabycia nie był zdatny do użytku. Dopiero po zakończeniu inwestycji będzie zakwalifikowany jako środek trwały zdatny do użytku,
  • po nabyciu użytkowania wieczystego, grunt objęty tym użytkowaniem został wprowadzony do ewidencji środków trwałych, natomiast budynek zostanie wprowadzony do ewidencji dopiero jak będzie zdatny do użytku tj. po zakończeniu prac modernizacyjnych,
  • w budynku nie są wyodrębnione lokale, które stanowiłyby odrębną własność,
  • budynek w całości jest nieruchomością niemieszkalną w rozumieniu przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych,
  • budynek w całości wykorzystywany będzie wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej jako środek trwały,
  • budynek w całości znajduje się na opisanym we wniosku gruncie objętym użytkowaniem wieczystym,
  • budowane ogrodzenie będzie otaczało ww. grunt objęty użytkowaniem wieczystym, na którym jest wzniesiony budynek oraz inne obiekty, które stanowią środek trwały firmy,
  • budowane drogi dojazdowe to drogi wewnętrzne i będą w całości stanowiły własność firmy,
  • budowane drogi dojazdowe będą „obsługiwały” powyższy grunt jak i budynek oraz inne obiekty stanowiące środek trwały firmy.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym wnioskodawca – firma będąca własnością jednego z małżonków, nabywców użytkowania wieczystego oraz budynku stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, jest uprawniona do zakwalifikowania ponoszonych wydatków w przypadku budynku – jako ulepszenie środka trwałego na podstawie art. 22j ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w związku z ust. 2 pkt 2 powyższego przepisu i po zakończeniu prowadzonej inwestycji jest uprawniona do stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej ustalonej w sposób określony w art. 22j ust. 1 pkt 4 ww. ustawy...
(pytanie to oznaczono we wniosku nr 1)

Zdaniem wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym jest uprawniony do zakwalifikowania prowadzonej inwestycji w przypadku budynku – jako ulepszenie środka trwałego na podstawie art. 22j ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w związku z ust. 2 pkt 2 powyższego przepisu i po zakończeniu prowadzonej inwestycji jest uprawniony do stosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej ustalonej w sposób określony w art. 22j ust. 1 pkt 4 ww. ustawy tj. 40 lat pomniejszone o pełna liczbę lat. Które upłynęły od dnia oddania budynku po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. c nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych – wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty
    - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j – 22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 (art. 22i ust. 1 ww. ustawy).

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacji przewiduje art. 22j ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do jego treści, z zastrzeżeniem art. 22l, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

  1. dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
    a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,
    b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,
    c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach,
  2. dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy,
  3. dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
    a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
    b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
    - dla których okres amortyzacji- nie może być krótszy niż 3 lata,
  4. dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 % - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

W myśl art. 22j ust. 2 pkt 2 ww. ustawy środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej. Natomiast środki trwałe, o których mowa w art. 22j ust. 1 pkt 3 ww. ustawy uznaje się za ulepszone jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 22j ust. 3 pkt 2).
Wydatki na ulepszenie środka trwałego to nakłady poczynione na jego przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację (w tym wydatki na nabycie części składowych i peryferyjnych), których suma w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł, a których skutkiem jest wzrost wartości użytkowej mierzonej w szczególności, okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego i kosztami jego eksploatacji (art. 22g ust. 17 ww. ustawy). Wydatki te powiększają wartość początkową środka trwałego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza ulepszyć zakupiony budynek, dla którego stawka amortyzacyjna z wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% tj. budynek niemieszkalny. Bez znaczenia zatem w przedmiotowej sprawie pozostaje fakt czy budynek, który podatnik zakupił spełnia definicję ulepszonego środka trwałego, o której mowa w art. 22j ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2 ww. ustawy, jako iż definicje te odnoszą się tylko do środków trwałych wskazanych w cyt. wyżej art. 22j ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 2 ww. ustawy tj. do środków trwałych zaliczonych do grup 3 – 6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz do środków transportu i budynków (lokali) i budowli, innych niż budynki (lokale) niemieszkalne dla których stawka amortyzacyjna z wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5%.
W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym zastosowanie znajdzie zatem art. 22j ust. 1 pkt 4 ww. ustawy przewidujący dla budynków i lokali niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5%, możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej jedynie w przypadku, gdy obiekt ten spełnia przesłankę używanego środka trwałego. Przy czym dla ww. środków trwałych nie ustalono wymaganego okresu używania warunkującego możliwość zastosowania indywidualnych stawek amortyzacyjnych. Wystarczającym minimalnym okresem używania tych środków trwałych, uprawniającym do zastosowania stawek indywidualnych jest 1 pełny rok.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wnioskodawca wskazał, iż zamierza dokonać znacznych nakładów modernizacyjnych na zakupiony budynek niemieszkalny, aby zaadoptować go do celów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a następnie wprowadzić go do ewidencji środków trwałych. W świetle powyższego stwierdzić należy, iż ulepszenie ww. budynku, dla którego stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek wynosi 2,5%, nie uzasadnia zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej. Wnioskodawca będzie miał jednak taką możliwość, jeżeli, w myśl art. 22j ust. 1 pkt 4, przedmiotowy budynek będzie spełniał wymogi używanego środka trwałego.

Z uwagi na powyższe przedstawione we wniosku stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj