Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-204/07-5/MS
z 5 grudnia 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB3/423-204/07-5/MS
Data
2008.12.05


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny


Słowa kluczowe
Holandia
Królestwo Niderlandów
placówki
uchylanie się od opodatkowania
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
zakład pracy


Istota interpretacji
Podatek dochodowy od osób prawnych oraz postanowienia Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania



Wniosek ORD-IN 225 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2007r. (data wpływu 16 sierpnia 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz postanowień Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (interpretacja wydana w dniu 5 listopada 2007r. nr IP-PB3-423-204/07-2/AJ została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2008r. sygn. akt III SA/Wa 509/08, doręczonym organowi w dniu 12.11.2008r.) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2007r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz postanowień Konwencji z dnia 13 lutego 2002 r. pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania. Interpretacja wydana w dniu 5 listopada 2007r. nr IP-PB3-423-204/07-2/AJ została uchylona wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2008r. sygn. akt III SA/Wa 509/08, doręczonym organowi w dniu 12.11.2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność z siedzibą w Polsce, zatrudniającym pracowników, którzy w oparciu o delegacje, w związku z realizacją umów z kooperantami na terytorium Holandii, polegających na nabywaniu towarów, wysyłani są w celu wykonywania dla pracodawcy czynności przygotowawczych i pomocniczych do nabywania towarów polegających na opakowaniu zabezpieczeniu, załadowaniu towarów transportowanych następnie do Polski. Na mocy umów z kontrahentami holenderskimi, jak również polskimi, Wnioskodawca zobowiązał się bowiem do wykonania czynności polegających na przygotowaniu towarów transportowanych następnie do Polski, w szczególności opakowania, zabezpieczenia i załadowania. Nabywcą ww. towarów jest zarówno podatnik, jak i podmioty trzecie - kontrahenci polscy podatnika. Pracownicy wysłani, do Holandii zatrudnieni są wyłącznie w przedsiębiorstwie podatnika i wykonują prace, które wchodzą w zakres zawartych przez pracodawcę kontraktów. Nadto wynagrodzenie otrzymują wyłącznie w Polsce, a także nie przebywają w Holandii dłużej niż 183 dni w ciągu kolejnych 12 miesięcy będąc stale zamieszkali na terytorium Polski. Ostatecznie wobec doraźnego charakteru zleceń, pracodawca nie utrzymuje w Holandii zakładu.

Uzupełniając powyższy stan faktyczny Wnioskodawca wskazał ponadto, iż:

  • czynności wykonywane przez pracowników dotyczą w szczególności opakowania, zabezpieczenia i załadowania towarów , których odbiorcą jest zarówno podatnik, jak i podmioty trzecie, w tym kontrahenci polscy podatnika, czynności te mają więc zdaniem podatnika charakter czynności przygotowawczych i pomocniczych do zakupu towarów, oraz przygotowawczych i pomocniczych dla przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 4 pkt d i e Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.),
  • przedmiotem kontraktów jest nabycie towarów przez podatnika od kontrahentów holenderskich dla podatnika i podmiotów kooperujących. W tym drugim przypadku czynności podatnika polegają na zapewnieniu kontrahentowi polskiemu załadunku, opakowania, zabezpieczenia i transportu do Polski oraz magazynowania na terytorium Polski.,
  • X sp. z o.o. współpracuje z kilkoma kontrahentami na terenie Holandii w różnych okresach czasu,
  • towary przygotowywane do wysłania są własnością X sp. z o.o. lub podmiotów polskich, na rzecz których usługi załadunku, opakowania, zabezpieczenia i transportu do Polski oraz magazynowania na terytorium Polski wykonuje X sp. z o.o.,
  • X sp. zo.o. nie prowadzi na terenie Holandii innej działalności niż opisana wyżej, w szczególności nie posiada biura, filii czy warsztatu,
  • zdaniem X sp. zo.o. działalność pracowników Wnioskodawcy ma charakter pomocniczy i przygotowawczy do działalności pracodawcy w rozumieniu art. 5 ust. 4 pkt d i e Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.).

W wyżej przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał na wątpliwości, które rodzą się na tle stosowania podpisanej w Warszawie 13 lutego 2002 r., Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.) w szczególności w zakresie art. 5 konwencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wysyłanie przez pracodawcę do Holandii swoich pracowników do wykonania czynności załadunku, opakowania, zabezpieczenia towarów których nabywcą jest zarówno podatnik, jak i inne podmioty polskie, które to czynności zlecone zostały wnioskodawcy na podstawie umów jest równoznaczne z utworzeniem na terytorium Holandii zakładu w rozumieniu art. 5 powołanej konwencji...

Zdaniem wnioskodawcy opisany stan faktyczny podlega pod normę łączącej stronę polską i holenderską, a podpisaną w Warszawie 13 lutego 2002 r., Konwencji między Rzeczypospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z dnia 17 grudnia 2003 r.).

Wnioskodawca nie posiada na terytorium Holandii zakładu w rozumieniu art. 5 Konwencji, a wykonywane czynności podlegają wyłączeniu zgodnie z art. 5 ust. 4 pkt d i e Konwencji, co wynika m.in. z doraźnego charakteru zleceń.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych Dz.U. z 2000r., nr 54 poz. 654 ze zm.; dalej: PDOP) PDOP, podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Kwestie wskazane we wniosku reguluje Konwencja podpisana w Warszawie dnia 13 lutego 2002 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz.U. z 2003 r., Nr 216 poz. 2120), zwana dalej konwencją.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 konwencji, określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność gospodarcza przedsiębiorstwa. Zgodnie z ust. 2 art. 5 określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

  1. miejsce zarządu,
  2. filię,
  3. biuro,
  4. fabrykę,
  5. warsztat i
  6. kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

Stosownie do ust. 3 ww. przepisu plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne stanowią zakład tylko wtedy, gdy trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 4 bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu określenie "zakład" nie obejmuje:

  1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
  2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;
  3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
  4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
  5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
  6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod punktami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

Z ogólnej definicji „zakładu” wyrażonej w art. 5 ust. 1 Konwencji wynika, że powstanie zakładu warunkuje:

  1. istnienie placówki,
  2. jej stały charakter,
  3. prowadzenie działalności przedsiębiorstwa za pośrednictwem tej placówki.

Wymienione przestanki muszą być spełnione łącznie.

Placówki, które wypełniają kryteria dla ustanowienia zakładu w świetle art. 5 ust. 1 Konwencji nie są uznawane za zakład, jeżeli wykonywana jest w nich działalność wskazana art. 5 ust. 4 Konwencji.

Zatem, zgodnie z opisanym stanem faktycznym w pierwszej kolejności należy zastosować przepisy art. 5 ust. 1 i 2 Konwencji, które mówią o konieczności zaistnienia stałej placówki zagranicznej spółki dla celów uznania takiej działalności tej spółki za zakład, a nie przepisem art. 5 ust. 4 Konwencji.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca nie posiada zakładu w Holandii, ponieważ nie posiada stałej placówki lub stałego miejsca prowadzenia działalności w Holandii - w szczególności biura, filii czy warsztatu - między innymi ze względu na:

  • doraźny charakter zleceń,
  • współpracę z kilkoma kontrahentami na terenie Holandii w różnych okresach czasu,
  • działalność polegającą na usłudze załadunku, opakowania, zabezpieczania i transportu do Polski wykonywaną przez pracowników przysłanych z Polski i opłacanych przez polską firmę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo organ zaznacza, że w części dotyczącej odpowiedzi na pytanie nr 2, tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, w dniu 14 listopada 2007r. wydana została oddzielna interpretacja indywidualna Nr IPPB2/415-75/07-2/AS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1Maja 10,09-402 Płock.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj