Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-112/08-2/IŚ
z 13 listopada 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-112/08-2/IŚ
Data
2008.11.13



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przychody --> Przychody

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Zasięg terytorialny

Podatek dochodowy od osób prawnych --> Pobór podatku --> Osoby prawne jako płatnicy


Słowa kluczowe
należności licencyjne
opodatkowanie
przychód
umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania
USA
zagraniczne osoby prawne


Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że obowiązek zapłaty podatku dochodowego w przypadku zakupu licencji od firmy z USA i uzyskania od niej certyfikatu rezydencji spoczywa na tej drugiej firmie i na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek odprowadzania podatku w Polsce? Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że w przypadku zakupu licencji od firmy ze Szwajcarii i uzyskania od niej certyfikatu rezydencji, Wnioskodawca powinien dokonywać 10% potrącenia wartości faktury i odprowadzenia podatku takiej wartości do urzędu skarbowego w Polsce? Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, traktując tzw. materiały jako integralną część licencji, czyli jako „usługę” a nie „towar”?



Wniosek ORD-IN 308 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 09.08.2008 r. (data wpływu 18.08.2008 r.) oraz piśmie z dnia 28.10.2008 r. (data wpływu 30.10.2008 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/4415-945/08-2/AŻ z dnia 22.10.2008 r. (data nadania 23.10.2008 r., data doręczenia 27.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu należności licencyjnych, wypłacanych zagranicznym osobom prawnym w świetle:

  • art. 21 ust. 1 pkt 1, art. 26 i art. 26a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.),
  • art. 8 i art. 13 Umowy między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178, zwana dalej umową polsko-amerykańską),
  • art. 7 i art. 12 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w B dnia 2 września 1991 r. (Dz. U. z 1993 r. Nr 22, poz. 92, zwana dalej konwencją polsko-szwajcarską)
  • jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.08.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania należności licencyjnych, zakupionych od podmiotów z USA i ze Szwajcarii.

Z uwagi na braki formalne w złożonym wniosku, tutejszy organ podatkowy pismem z dnia 22.10.2008 r. Nr IPPB1/4415-945/08-2/AŻ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnia stanu faktycznego poprzez wskazanie od jakich firm - osób fizycznych, czy osób prawnych nabywane są licencje.

Wniosek uzupełniono prawidłowo w wyznaczonym terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą „Kultura gniewu”, zajmującą się wydawaniem polskich i zagranicznych książek - komiksów.

Na potrzeby wydania zagranicznego komiksu, podpisuje z różnymi firmami lub osobami zagranicznymi umowy udzielające praw (licencji) do wydania danego komiksu na terenie Polski.

Wnioskodawcy wiadomym jest, że od umów tych obowiązuje zapłata podatku dochodowego w wysokości 20% lub innej wysokości - zależnie od stosownych zapisów w międzynarodowych umowach o unikaniu podwójnego opodatkowania i otrzymania lub nie od drugiej firmy certyfikatu rezydencji.

  1. W przypadku firm z USA, od których Wnioskodawca otrzymuje certyfikat rezydencji, przyjmuje, że podatek od należności licencyjnych płacony jest przez tę drugą firmę w USA. Wnioskodawca nie odprowadza podatku w Polsce.
  2. W przypadku firm ze Szwajcarii, Wnioskodawca - jeżeli otrzyma certyfikat rezydencji, odprowadza w Polsce podatek w wysokości 10% wartości, potrącając taką samą kwotę z zapłaty dla tej drugiej firmy.
  3. Z umów udzielających praw (licencji) do wydania danego komiksu w Polsce, wynika konieczność zapłaty przez Wnioskodawcę określonej kwoty za licencję oraz określonej kwoty za tzw. materiały, czyli pliki komputerowe na płycie CD zawierające robocze wersje danego komiksu, na podstawie których przygotowuje własne pliki do druku.

Na obie pozycje, tj. licencje i materiały są wystawiane oddzielne faktury. Nie ma możliwości zakupu samej licencji (bez materiałów) lub materiałów (bez licencji).

Wnioskodawcy wiadomym jest, że udzielenie licencji traktuje się jako usługę.

Wnioskodawca nie dokonuje żadnych innych transakcji zagranicznych. Dlatego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT EU.

W piśmie z dnia 28.10.2008 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku na ww. wezwanie tutejszego organu, Wnioskodawca doprecyzował, iż nabywa licencje od:

  • firm będących osobami prawnymi z USA i ze Szwajcarii,
  • osób fizycznych z USA.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że obowiązek zapłaty podatku dochodowego w przypadku zakupu licencji od firmy z USA i uzyskania od niej certyfikatu rezydencji spoczywa na tej drugiej firmie i na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek odprowadzania podatku w Polsce...
  2. Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, że w przypadku zakupu licencji od firmy ze Szwajcarii i uzyskania od niej certyfikatu rezydencji, Wnioskodawca powinien dokonywać 10% potrącenia wartości faktury i odprowadzenia podatku takiej wartości do urzędu skarbowego w Polsce...
  3. Czy Wnioskodawca prawidłowo przyjmuje, traktując tzw. materiały jako integralną część licencji, czyli jako „usługę” a nie „towar”...

Przedmiot mniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych, tj. na pytania pierwsze i drugie odnośnie opodatkowania licencji nabywanych od osób prawnych z USA i ze Szwajcarii.

Wniosek Pana w obrębie:

  • podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. dotyczący pytania pierwszego odnośnie opodatkowania licencji nabywanych od osób fizycznych z USA,
  • podatku od towarów i usług, tj. dotyczący pytania trzeciego został rozpatrzony odrębnymi interpretacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 ) W przypadku zakupu licencji od firmy z USA i uzyskania od tej firmy certyfikatu rezydencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek odprowadzania podatku w Polsce. Obowiązek zapłaty podatku dochodowego spoczywa na tej drugiej firmie.

Własne stanowisko Wnioskodawca opiera na treści umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Rządem PRL a Rządem USA (z 08.10.1974 r.).

Wnioskodawca wskazuje, iż w umowie tej w art. 13 (Należności licencyjne) w pkt 1 jest wyraźnie napisane „Należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie”. Pomimo, że w pkt 2 jest mowa o „możliwości” opodatkowania należności w tym Państwie, w którym powstały (w wysokości nie większej niż 10%) - to pkt 1, zdaniem Wnioskodawcy, nie pozostawia w tej sprawie wątpliwości.

Taką informację Wnioskodawca uzyskał też w „swoim” Urzędzie Skarbowym.

Ad. 2) W przypadku zakupu licencji od firmy ze Szwajcarii i uzyskania od tej firmy certyfikatu rezydencji, Wnioskodawca zobowiązany jest odprowadzić w Polsce podatek w wysokości 10% wartości licencji i potrącić taką samą kwotę z zapłaty dla tej drugiej firmy.

Własne stanowisko Wnioskodawca opiera na treści konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Prezydentem RP a Konfederacją Szwajcarską (z 02.09.1991 r.).

Wnioskodawca przedstawia, iż w artykule 12 (Należności licencyjne) w pkt 1 jest napisane „Należności licencyjne powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie”.

W pkt 2 jest mowa o „możliwości” opodatkowania tych należności również w tym Państwie, w którym powstały (w wysokości nie większej niż 10%) oraz, że sposób stosowania tego ustalenia zostanie określony w drodze wzajemnego porozumienia się właściwych władz Umawiających się Państw.

Wnioskodawca, biorąc pod uwagę, że nie dysponuje żadnymi informacjami o dalszych ustaleniach, o których nowa w pkt 2 i że konwencja dopuszcza opodatkowanie w jednym lub drugim Państwie - dokonuje zapłaty podatku w wysokości 10% w Polsce.

Taką interpretację Wnioskodawca uzyskał też w „swoim” Urzędzie.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 powołanej na wstępie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (tzw. ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how)

  • ustala się w wysokości 20% przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z powyższego wynika, że w Polsce podlegają opodatkowaniu dochody zagranicznych osób prawnych, jeżeli dochody te są uzyskane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jako, że cytowana ustawa nie precyzuje, kiedy w przypadku osoby zagranicznej można mówić o dochodzie „uzyskanym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” - to z treści ww. art. 21 ust. 1 pkt 1 wypływa wniosek, że za dochód uzyskany na terytorium Polski ustawodawca uznaje również dochód, którego źródłem są polskie podmioty, dokonujące wypłaty na rzecz zagranicznych osób prawnych należności z określonych tytułów. Jednakże w tym przypadku podatek dochodowy liczony jest w sposób zryczałtowany, procentową stawką od wypłaconych przychodów. Podatek ten w praktyce określany jest „zryczałtowanym podatkiem u źródła”.

Regulacje art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oznaczają również, że opodatkowanie ww. przychodów, których odbiorcą są zagraniczne osoby prawne, podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu i będące rezydentami krajów, z którymi Polska zawarła umowy w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, odbywa się zawsze z uwzględnieniem tych umów.

Oznacza to, że pierwszeństwo stosowania mają przepisy umów.

Zasady ustalania podatku, wynikające ze wspomnianego art. 21 będą miały zatem zastosowanie w przypadku braku takich umów, albo wtedy, gdy umowa w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, której Polska jest stroną, zawarta z krajem, na którego terytorium podatnik ma siedzibę, nie stanowi inaczej niż polska ustawa.

Jednocześnie, zgodnie z art. 26. ust. 1 powoływanej ustawy, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemjące osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności, m.in. z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się wydawnictwem m.in. zagranicznych komiksów i na potrzeby tej działalności zawiera z firmami z USA i ze Szwajcarii (będącymi osobami prawnymi) umowy licencyjne, udzielające praw do wydania danego komiksu na terenie Polski.

W tym miejscu wskazać należy, iż wprawdzie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mówią wprost o należnościach licencyjnych, lecz zakres tego pojęcia wyznacza ww. art. 21 ust 1 pkt 1 tej ustawy. Ponieważ przepis ten - jak zaznaczono wyżej - stosuje się z uwzględnieniem umów międzynarodowych a definicje należności licencyjnych w umowach z poszczególnymi krajami różnią się, powoduje to, że przedmiot i sposób opodatkowania w konkretnym przypadku może być różny.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 Modelowej Konwencji OECD w sprawie Podatku od Dochodu i Majątku uchwalonej przez Komitet Spraw Podatkowych OECD z 1963 r. (zmiana z 1997 r., 1992 r., 2000 r.) stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienia Komentarza do tej Konwencji (Komentarz OECD do Modelowej Konwencji w sprawie Podatku od Dochodu i Majątku, wersja z lipca 2005 r., Dom Wydawniczy ABC) - określenie "należności licencyjne" w umowach międzynarodowych, których Polska jest stroną, oznacza najczęściej wszelkiego rodzaju należności otrzymywane za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za korzystanie z doświadczenia zawodowego w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Przepis art. 3 ust. 2 Modelowej Konwencji (…) stanowi jednocześnie, iż przy stosowaniu tej Konwencji przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w przepisach prawnych tego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym przez inne przepisy prawne tego państwa.

Modelowa Konwencja (…), jak i Komentarz (…) nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

W prawie autorskim, którego zakres w polskim prawodawstwie wyznacza ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) przyjęte jest, że umowa o przeniesienie praw autorskich polega na tym, iż przenoszący prawa autorskie wyzbywa się całkowicie władztwa nad tymi prawami na rzecz nabywcy. Umowa taka powinna zostać sporządzona w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Samo zawarcie umowy nie prowadzi jeszcze do automatycznego przejścia praw autorskich na drugi podmiot, niezbędne jest bowiem jeszcze przyjęcie przez niego utworu. Umowa licencyjna natomiast polega na zezwoleniu na korzystanie z utworu w oznaczonym zakresie. Tak więc licencjobiorca nie może rozporządzać prawami autorskimi - może jedynie korzystać z utworu.

W celu określenia zakresu praw autorskich wg polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o prawie autorskim (...), który stwierdza, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ponadto, w art. 1 ust. 2 pkt 1, stwierdza się, iż przedmiotem prawa autorskiego są w szczególności utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Nie ulega wątpliwości, iż art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim, zawiera ogólną normę, opisującą utwór, będący przedmiotem prawa autorskiego. Natomiast ust. 2 tegoż artykułu ma charakter pomocniczy i dla uznania danego dzieła za przedmiot prawa autorskiego nie wystarcza ustalenie, że mieści się ono w jednej z nazwanych ustawowo kategorii podanych jako katalog otwarty.

Ustawodawca, wyszczególniając przykładowe kategorie utworów, posłużył się porządkującym kryterium przedmiotu twórczości i użytych w niej środków wyrazu. Oznacza to, iż niektóre dzieła chronione mogą być przyporządkowane do więcej niż jednego przedziału klasyfikacyjnego. Utwory wyrażone w sposób określony w art. 1 ust. 2 pkt 1 stanowią niejednorodną grupę utworów będących przedmiotem prawa autorskiego. Grupa ta została wyodrębniona ze względu na stosowane przez twórcę techniczne środki wyrazu, czyli utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi. W grupie tej wyodrębniono podkategorie wg przedmiotu twórczości, czyli literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe.

Wyszczególnienie to nie ma jednak charakteru rozłącznego. W przeciwnym razie, utwory publicystyczne nie mieściłyby się w pojęciu utworu literackiego, czy też utwór kartograficzny nie mógłby być dziełem naukowym. Podobne wnioski wynikają z kolejnych punktów zawartych w art. 1 ust. 2 wskazanej ustawy, mianowicie, inne niż rozłączne traktowanie wymienionych utworów prowadziłoby do wniosku, iż utwór wzornictwa przemysłowego nie może być dziełem plastycznym.

Należy więc stwierdzić, iż w rozumieniu polskich przepisów o prawie autorskim, przedmiotem tego prawa są wszelkie przejawy działalności twórczej o indywidualnym charakterze bez względu na to, czy są to dzieła artystyczne, utwory naukowe lub literackie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż ustalając opodatkowanie należności licencyjnych, które wypłaca Wnioskodawca na rzecz podatników mających miejsce zamieszkania i siedzibę w USA oraz w Szwajcarii trzeba odnieść się do postanowień umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, zawartych z tymi krajami.

Ad. pytanie 1)

W wymienionej na wstępie polsko-amerykańskiej umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania kwestie dotyczące zasad opodatkowania zysków z działalności gospodarczej uregulowano w art. 8, w art. 13 natomiast zawarto regulacje odnoszące się do opodatkowania należności licencyjnych.

W myśl art. 13 ust. 3 lit. a) tej umowy, określenie „należności licencyjne”(…) oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych, włączając prawa autorskie, związane z filmami i taśmami magnetofonowymi używanymi przez rozgłośnie radiowe i stacje telewizyjne, patentami, znakami towarowymi, wzorami użytkowymi i zdobniczymi, dokumentacją, formułami, technologią produkcyjną, informacjami dotyczącymi doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowo-badawczych lub umiejętności (know-how).

Jednocześnie w art. 3 ust. 2 przedmiotowej umowy wskazano, że - jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej - każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie ta umowa.

Mając powyższe na uwadze oraz odnosząc się do definicji należności licencyjnych zawartej w art. 13 ust. 3 lit. a) umowy polsko-amerykańskiej w kontekście przepisów powoływanej wcześniej ustawy o prawie autorskim (...), należy podkreślić, że Państwa-Strony tejże umowy posłużyły się sformułowaniem „wszelkich praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub prac naukowych”, obejmując tym samym całość chronionych praw autorskich na gruncie ww. polskiej ustawy.

Wobec tego należy uznać, iż należności, jakie wypłaca Wnioskodawca firmom z USA z tytułu udzielenia przez te firmy prawa do wydania komiksu w Polsce spełniają definicję należności licencyjnych, a tym samym nie mieszczą się w kategorii zysków z działalności.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 umowy, należności licencyjne powstałe w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie będą opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Równocześnie z zapisów ust. 2 tego artykułu wynika, że należności takie mogą być jednak opodatkowane także w tym Państwie, w którym powstały, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale podatek w ten sposób pobierany nie może przekroczyć 10% kwoty należności brutto.

Wyjaśnić przy tym należy, iż zawarte w tym artykule sformułowanie, że należności „mogą” być opodatkowane w drugim Państwie nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie należności te podlegają opodatkowaniu. Sformułowanie to oznacza, że drugie państwo ma prawo opodatkować takie należności, jeżeli na podstawie przepisów tego państwa należności te podlegają w tym państwie opodatkowaniu (umowy są bowiem zawierane pomiędzy państwami a nie z poszczególnymi podatnikami). Używane w umowach bilateralnych słowo „mogą” należy rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu) – a taki obowiązek nakłada art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższego uznaje się więc za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku podatkowego w Polsce z tytułu wypłaty należności licencyjnych wypłacanych osobom prawnym z USA.

Reasumując, należności licencyjne, udzielające prawa do wydania komiksu w Polsce, wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym z USA podlegają na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 13 umowy polsko-amerykańskiej opodatkowaniu w Polsce 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Oznacza to tym samym, iż na podstawie art. 26 i art. 26a ustawy podatkowej na Wnioskodawcy ciążą obowiązki związane z poborem i zapłatą tego podatku, a także stosowne obowiązki informacyjne.

Ad. pytanie 2)

W konwencji polsko-szwajcarskiej regulacje z zakresu opodatkowania zysków przedsiębiorstw i opodatkowania należności licencyjnych zamieszczono odpowiednio w art. 7 i w art. 12.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 konwencji polsko-szwajcarskiej określenie „należności licencyjne”(...) oznacza wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane za użytkowanie lub prawo do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami do kin, każdego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego handlowego lub naukowego, albo za udostępnienie informacji związanej ze zdobytymi doświadczeniami w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

W art. 3 ust. 2 przedmiotowej konwencji wskazano, iż jeżeli z treści przepisu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa danego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie konwencja polsko-szwajcarska.

Ponieważ należności wypłacane przez Wnioskodawcę osobom prawnym ze Szwajcarii są należnościami licencyjnymi w rozumieniu konwencji i polskiej ustawy, nie mogą być zatem opodatkowane jako zyski przedsiębiorstw.

Z art. 12 ust. 1 konwencji polsko-szwajcarskiej wynika, że należności licencyjne powstające w Polsce i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, mogą być opodatkowane w Szwajcarii.

Na mocy art. 12 ust. 2 konwencji takie należności mogą być opodatkowane także w Polsce, tj. w państwie, w którym powstają i zgodnie z polskim ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty brutto należności licencyjnych. Właściwe władze Umawiających się Państw ustalą w drodze wzajemnego porozumienia sposób stosowania tego ograniczenia.

Stosownie do pkt 3 Protokołu do konwencji, dotyczącego stosowania art. 12 ust. 2 konwencji, dopóki Szwajcaria zgodnie z jej wewnętrznym prawem nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii, postanowienia art. 12 ust. 2 nie będą stosowane, a należności licencyjne będą podlegały opodatkowaniu tylko w Umawiającym się Państwie, w którym właściciel należności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Z uwagi na fakt, iż Szwajcaria nie pobiera u źródła podatku z tytułu należności licencyjnych wypłacanych osobom nie mającym miejsca zamieszkania lub siedziby w Szwajcarii – oznacza to, że należności licencyjne powstające w Polsce a wypłacane na rzecz podmiotu, który ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w Szwajcarii podlegają opodatkowaniu tylko w Szwajcarii.

Biorąc powyższe pod uwagę tutejszy organ stwierdza, że Wnioskodawca dokonując wypłaty należności licencyjnych osobom prawnym ze Szwajcarii nie jest obowiązany do potrącenia od tych należności zryczałtowanego podatku dochodowego.

Podkreślenia jednak wymaga, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niepobranie podatku jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych, uzyskanym od podatnika zaświadczeniem (certyfikat rezydencji), wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Na Wnioskodawcy ciążą ponadto obowiązki informacyjne wynikające z art. 26 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj