Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-237/08-2/MŚ
z 24 lutego 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB5/423-237/08-2/MŚ
Data
2009.02.24
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Amortyzacja środków transportu morskiego w budowie
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Indywidualne stawki amortyzacyjne
Słowa kluczowe
amortyzacja
budynek
ewidencja środków trwałych
nabycie
spółki
stawka amortyzacyjna
Istota interpretacji
Czy w związku z nabyciem i wprowadzeniem po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych Spółki, Spółka ma prawo do amortyzacji Budynku Handlowego w okresie nie krótszym niż 3 lata, zatem maksymalna indywidualna roczna stawka amortyzacji tego Budynku Handlowego może wynieść 33 i 1/3 % (trzydzieści trzy i jedna trzecia procenta).
Wniosek ORD-IN 415 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03.12.2008r. (data wpływu 08.12.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji budynku handlowo – usługowego – jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 08.12.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości amortyzacji budynku handlowego w okresie nie krótszym niż 3 lata. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny. Na podstawie umowy z dnia 18 czerwca 2008 r. C l Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) nabyła od A.. Centrum M Sp. z o.o. (dalej: Sprzedający”) nieruchomość położoną w B W przy ul. T 4, nr działki 284/87, na obszarze której znajduje się budynek handlowo-usługowy trwale związany z gruntem (dalej: „Budynek Handlowy). Budynek Handlowy wykorzystywany jest do prowadzenia działalności handlowo — usługowej charakterystycznej dla centrum handlowego zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym uchwałą Rady Gminy K, oraz zgodnie z pozwoleniem na prowadzenie wielkopowierzchniowego obiektu handlowego przeniesionym przez Sprzedającego na Spółkę wraz z Budynkiem Handlowym. Powierzchnia Budynku Handlowego (4.500 m2) jest wynajmowana na podstawie umowy najmu z głównym najemcą (supermarket), który zajmuje na potrzeby własnej działalności ok. połowę powierzchni Budynku Handlowego. Najemca podnajmuje pozostałą część 21 najemcom stoisk, którzy prowadzą w Budynku Handlowym działalność handlową i usługową. Całość Budynku Handlowego tworzy supermarket wraz z galerią handlową z 21 stoiskami. Budynek Handlowy, w oparciu o jego przeznaczenie (wyposażenie i konstrukcję) oraz sposób użytkowania, jest klasyfikowany do rodzaju 103 Klasyfikacji Środków Trwałych (dalej: „KŚT”). Klasyfikacja Budynku Handlowego do grupy 1 podgrupy 10 i rodzaju 103 KŚT została potwierdzona w interpretacji nr OK-5672/ST-4042/2008 wydanej w dniu 31 października 2008 r. przez Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego (Załącznik nr 1). Budynek Handlowy stanowi używany środek trwały — był używany przed nabyciem przez okres przekraczający 60 miesięcy. Przed podpisaniem aktu notarialnego dokumentującego nabycie Budynku Handlowego Sprzedający (jako następca prawny wcześniejszego właściciela nieruchomości przy ul. T 4, nr działki 284/87) okazał Spółce m.in. pozwolenie na użytkowanie Budynku Handlowego wydane przez Starostę Powiatu W w dniu 31 sierpnia 1999 r. (nr decyzji.....). W związku z powyższym zadano następujące pytanie. Czy w związku z nabyciem i wprowadzeniem po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych Spółki, Spółka ma prawo do amortyzacji Budynku Handlowego w okresie nie krótszym niż 3 lata, zatem maksymalna indywidualna roczna stawka amortyzacji tego Budynku Handlowego może wynieść 33 i 1/3 % (trzydzieści trzy i jedna trzecia procenta). Zdaniem Spółki Budynek Handlowy, jako używany, trwale związany z gruntem budynek handlowo-usługowy klasyfikowany do rodzaju 103 KŚT, pierwszy raz wprowadzony do ewidencji środków trwałych Spółki, może być amortyzowany przez okres nie krótszy niż 3 lata tj. przy zastosowaniu indywidualnej stawki amortyzacji nie wyższej niż 33 i 1/3 % — zgodnie z treścią art. 16j ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP. Zgodnie z art. 16j ust. 1 ustawy o PDOP podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
Z analizy powyższego przepisu wynika, iż w stosunku do używanych, trwale związanych z gruntem budynków handlowo - usługowych, wymienionych w rodzaju 103 KŚT zastosowanie ma 3 letni okres amortyzacji (tj. okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata). W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe. Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy. Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.