Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IP-PP1-443-2104/08-4/IG
z 13 lutego 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IP-PP1-443-2104/08-4/IG
Data
2009.02.13



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku


Słowa kluczowe
budynek używany
rozbiórka budynków
towar używany
zwolnienia z podatku od towarów i usług


Istota interpretacji
Czy sprzedaż nieruchomości Zainteresowanego powinna podlegać opodatkowaniu, czy też powinna korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?



Wniosek ORD-IN 350 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Starostwa Powiatowego, przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2008 r. (data wpływu 25 listopada 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy zabudowanego gruntu. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 lutego 2009 r. (data wpływu 6 lutego 2009 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nieruchomość stanowiąca własność Wnioskodawcy nabyta w wyniku umowy zamiany z dnia 12 listopada 2002 r., oznaczona w ewidencji gruntów jako działka 164/2 o pow. 1181 m2, została sprzedana w przetargu ustnym nieograniczonym, który odbył się w dniu 30 czerwca 2008 r. Zarówno w ogłoszeniu o przetargu, jak i w warunkach przetargu zapisane było, iż do wylicytowanej ceny zostanie doliczony podatek VAT w wysokości 22%. Decyzja o naliczeniu podatku VAT podyktowana była faktem, iż nieruchomość ta była w bardzo niewielkiej części (około 50 m2) zabudowana budynkiem w złym stanie technicznym, kwalifikującym się do rozbiórki. Budynek ten, z uwagi na zły stan techniczny nie był nawet przedmiotem wyceny. Zatem nieruchomość została potraktowana jako niezabudowana i objęta podatkiem VAT w wysokości 22%. Nabywca nieruchomości znał przedmiot przetargu, co poświadczył przed komisją przetargową, znał również zapisy ogłoszenia i warunki przetargu, wiedział zatem, że podatek ten zostanie naliczony i pobrany. Przetarg nie został w odpowiednim czasie zaskarżony, zatem jego postanowienia zostały potwierdzone w formie aktu notarialnego – umowy sprzedaży nieruchomości.

Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do budynku będącego przedmiotem zapytania. Budynek nie był od momentu nabycia w 2002 r. użytkowany, nie dokonywano także żadnych ulepszeń ani nie ponoszone były żadne wydatki. Budynek istniał już w momencie zakupu (2002 r.) więc minęło więcej niż 5 lat, od momentu, w którym zakończono budowę tego obiektu.

W dniu 29 września 2008 r. nabywcy nieruchomości wystąpili o zwrot zapłaconego podatku VAT, wskazując, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) sprzedaż ta powinna być zwolniona od podatku VAT, gdyż nieruchomość była zabudowana. Wówczas to pojawiła się wątpliwość czy słusznie został naliczony podatek VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż nieruchomości Zainteresowanego powinna podlegać opodatkowaniu, czy też powinna korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem sprzedaży była nieruchomość zabudowana budynkiem pozbawionym wartości ekonomicznej i dlatego nie była objęta zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem dostawy była nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem w złym stanie technicznym, kwalifikującym się do rozbiórki. Ponadto, zgodnie z przygotowaną dokumentacją, budynek ten z uwagi na zły stan techniczny nie był przedmiotem wyceny. Wnioskodawca, zarówno w ogłoszeniu o przetargu, jak i w warunkach przetargu zapisał, iż do wylicytowanej ceny zostanie doliczony podatek VAT w wysokości 22%.

Co do zasady stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w myśl ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu, rozumie się budynki i budowle lub ich części – jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

  1. miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków;
  2. użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.


Podkreślić należy, iż aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 ustawy miał zastosowanie, to wszystkie wyżej wspomniane warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza zastosowanie zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. W myśl art. 3 pkt 3 ww. ustawy, przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury (...).

Stan faktyczny przedstawiony we wniosku nie wskazuje, aby obiekt posadowiony na przedmiotowym gruncie nie wypełniał przesłanek pozwalających uznać go za budynek.

Wnioskodawca wskazuje w stanie faktycznym przesłanki pozwalające uznać przedmiotowy obiekt za towar używany, zgodnie z treścią art. 43 ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że sprzedaż przez Zainteresowanego nieruchomości zabudowanej budynkiem w złym stanie technicznym – kwalifikującym się do rozbiórki, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Przedmiotowa nieruchomość spełnia – zgodnie z art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy – definicję towarów używanych, ponieważ od końca roku w którym zakończono budowę budynku upłynęło co najmniej 5 lat, oraz przy ich nabyciu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W tym przypadku nie będzie miało również zastosowania wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 6 ustawy, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie.

Ponadto, w myśl art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku taką, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Reasumując, pomimo iż budynek posadowiony na gruncie będącym przedmiotem dostawy był w złym stanie technicznym, kwalifikującym się do rozbiórki, tut. Organ stwierdza, że w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 2 pkt 1 (przy braku zastosowania art. 43 ust. 6 ustawy), oraz art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że z dniem 1 grudnia 2008 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1320), zgodnie z którą z dniem 1 stycznia 2009 r. zmieniono brzmienie art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 43 ust. 2 ustawy oraz uchylony został art. 43 ust. 6 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm) w brzmieniu obowiązującym od dnia 20 września 2008r. nadanym przez ustawę z dnia 10 lipca 2008r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888) „wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł, którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku”. Wniosek będący przedmiotem niniejszej interpretacji wpłynął do BKIP w Płocku w dniu 25 listopada 2008r. Starostwo Powiatowe wpłaciło 75 zł. W związku z tym wpłata dokonana w dniu 18 listopada 2008r. w wysokości 35 zł. (nadwyżka ponad 40 zł) zostanie zwrócona zgodnie z § 18 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie gospodarki finansowej jednostek budżetowych, zakładów budżetowych i gospodarstw pomocniczych oraz trybu postępowania przy przekształceniu w inną formę organizacyjno-prawną (Dz. U. Nr 116, poz. 783) na konto z którego została uiszczona.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj