Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1101/12/AJ
z 3 grudnia 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2012 r. (data wpływu 12 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania organizacji obozów i kolonii dla dzieci i młodzieży oraz zielonych szkół – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 12 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania organizacji obozów i kolonii dla dzieci i młodzieży oraz zielonych szkół.


W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenia przyszłe.


Stan faktyczny:

Spółka rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej od 1 stycznia 2010 r. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest świadczenie usług noclegowych i żywieniowych w stanowiących własność wspólników ośrodkach kolonijnych w R… (gmina U…), oraz Z (gmina Z), użyczonych przez wspólników dla potrzeb prowadzonej działalności oraz w dzierżawionym przez Spółkę ośrodku kolonijnym w R. W związku z wykonywaniem powyższej działalności, Spółka świadczy również usługi kompleksowej organizacji kolonii letnich, obozów dla dzieci i młodzieży oraz zielonych szkół, na turnusach trwających od 10 do 21 dni, wyłącznie we własnych ośrodkach wypoczynkowych (tj. użyczonych i dzierżawionych). W ramach realizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży, Spółka we własnym zakresie zapewnia uczestnikom:


  • nocleg i wyżywienie
  • zatrudnia wykwalifikowany personel (wychowawców), sprawujący właściwą opiekę nad dziećmi i młodzieżą przez cały turnus kolonijny i obozowy, ratowników, animatorów, przewodników,
  • program rekreacyjny i kulturalno-oświatowy na bazie użyczonych i dzierżawionych ośrodków – dyskoteki, wyświetlanie filmów, gry sportowe i zabawy, kąpiele w basenie na terenie ośrodka i kąpiele morskie, ogniska, spacery po pobliskiej okolicy.


Świadcząc usługi organizacji kolonii i obozów w ww. zakresie umownym, Spółka zobowiązana jest do zgłaszania tych imprez do Kuratorium Oświaty.

Przewóz uczestników na placówkę w tym przypadku zapewniają rodzice lub nabywcy usług. Dla zwiększenia atrakcyjności ww. oferty kolonijno-obozowej, Spółka najczęściej zapewnia przewóz uczestników i ich ubezpieczenie od NNW, zakupując te usługi od firm zewnętrznych.

Do 31 grudnia 2010 r., Spółka klasyfikowała swoje usługi pod symbolem PKWiU ex 55.2 „Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15), natomiast w związku z rozbieżnościami interpretacyjnymi w zakresie klasyfikacji od 1 stycznia 2011 r., w dniu 14 czerwca 2012 r. Spółka zwróciła się do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego o wiążącą opinię w tym zakresie. Organizacja tego typu kolonii, obozów i zielonych szkół została przez Urząd Statystyczny zaklasyfikowana zgodnie z zasadami PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r., do grupowania PKWiU 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”.


Zdarzenie przyszłe:

W 2012 roku Spółka nie była organizatorem wskazanych zgodnie ze stanem faktycznym usług, lecz w przyszłości zamierza świadczyć usługi organizacji kolonii, obozów i zielonych szkół na takich samych zasadach, jak wskazano w stanie faktycznym.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy w przypadku świadczenia usług organizacji kolonii, obozów dla dzieci i młodzieży oraz zielonych szkół na zasadach wskazanych w stanie faktycznym, sklasyfikowanych do 31 grudnia 2010 r. pod symbolem PKWiU 55.23.11, a od 1 stycznia 2011 r. pod symbolem 55.20.19, Spółka prawidłowo opodatkowywała je według 7% stawki VAT do 3l grudnia 2010 r. i 8% stawki VAT od 1 stycznia 2011 r.?
  2. Czy w przypadku świadczenia w przyszłości wskazanych wyżej usług na takich samych zasadach jak w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka będzie miała prawo do wystawiania faktur VAT ze stawką 8% ?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, stawka podatku dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 wynosiła 7%, a zgodnie z treścią art. 146a pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f wynosi 8%.

W załączniku nr 3 pod poz. 140 wymienione zostały usługi o symbolu PKWiU ex 55.2 – usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU 55.23.15). Od 1 stycznia 2011 r. w związku z koniecznością posługiwania się PKWiU z 2008 r., usługi te wymienione są w poz. 163 załącznika nr 3 pod symbolem PKWiU 55.2 – pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych. Zmiany te wynikają jedynie z konieczności posługiwania się wyłącznie nową klasyfikacją PKWiU i nie wpływają na zmianę stawek podatku, chyba, że zmiany te zostałyby określone bezpośrednio w ustawie, co w przypadku tego rodzaju usług nie miało miejsca.

Biorąc powyższe pod uwagę, oraz uwzględniając posiadaną przez Spółkę klasyfikację Urzędu Statystycznego z dnia 10 lipca 2012 r., Spółka uważa, że ma prawo stosować do świadczonych usług organizacji kolonii, obozów i zielonych szkół obniżoną stawkę podatku VAT na podstawie wskazanych wyżej przepisów. Spółka podkreśla fakt, że nie nabywa poszczególnych świadczeń: noclegowych, gastronomicznych, które składałyby się na usługę turystyki, a świadczy we własnym zakresie usługę organizacji obozów i kolonii. Zakupione usługi dodatkowe są tylko dopełnieniem tej usługi, a nie elementem koniecznym do zorganizowania obozu, kolonii czy zielonej szkoły. Zakupione usługi obce nie stanowią o istocie usługi i nie wypełniają dyspozycji art. l19 ust. l i 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto, podstawowym kryterium pozwalającym zaklasyfikować usługi do grupowania 55.2 jest wg GUS spełnienie warunków określonych w przepisach wydanych przez Ministra Edukacji Narodowej, tj. zapewnienie zakwaterowania dzieciom i młodzieży, we własnych lub dzierżawionych obiektach oraz właściwej opieki nad wypoczywającymi poprzez zatrudnienie wykwalifikowanego personelu, a wszystkie te kryteria są przez Spółkę spełnione.

Stanowisko Spółki potwierdza m.in. wyrok WSA w Olsztynie z 29.06.2011 sygn. I SA/Ol 329/11, oraz interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 11 października 2011 r. „443-937/10/11-S/AJ”, która została wydana w wykonaniu wskazanego wyroku, uchylającego zaskarżoną wcześniej interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził „...niewątpliwie zapewnienie letniego wypoczynku dzieciom i młodzieży jest jednym z priorytetów społecznych, na równi z edukacją. Oczywiste jest, że ciężar ekonomiczny podatku VAT ponosi konsument. Chodzi zatem o cenę obozu, kolonii. Również z tego powodu nieuzasadnione jest traktowanie takiej usługi jak organizowanie kolonii i obozów we własnej bazie materialnej jako usługi turystycznej, o której mowa w art. l19 ustawy o VAT”. Usługa turystyczna opodatkowywana w systemie marży dotyczy podatników (biur podróży), którzy co do zasady nie posiadają żadnej bazy materialnej i świadcząc usługę nabywają te świadczenia „dla bezpośredniej korzyści turysty” od innych podatników.

Spółka jak wykazano, nie jest podatnikiem takiej kategorii i sama świadczy wszystkie usługi główne pozwalające na zaklasyfikowanie do grupowania 55.20.19. (wcześniej 55.23.11), nabywając jedynie usługi dodatkowe, związane głównie ze zwiększeniem atrakcyjności usługi kompleksowej.

Stanowisko Spółki, co do oceny prawnej zdarzenia przyszłego jest tożsame ze stanowiskiem dotyczącym zaistniałego stanu faktycznego.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 5a ustawy, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast w myśl przepisu art. 8 ust. 3 ustawy, obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Stawka podatku – zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. w poz. 140 wskazano usługi objęte wg PKWiU grupowaniem ex 55.2 – usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania, z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15).

Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod pozycją 163 wymieniono „Usługi związane z zakwaterowaniem” (PKWiU 55).

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że pojęcia używane do oznaczenia stawek obniżonych, o których mowa w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do niej, należy interpretować ściśle, zważywszy, że preferencje te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek od towarów i usług pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Zatem oznaczenie w załączniku danej grupy „ex” oznacza, że stawka podatku odnosi się tylko do danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki podatku tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

Ponadto należy wskazać, iż ustawa o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 Działu XII przewiduje również opodatkowanie szczególnych procedur przy świadczeniu usług turystyki.

Należy zatem wskazać na uregulowania zawarte w art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług, wprowadzające szczególny sposób opodatkowania usług turystycznych, polegający na opodatkowaniu marży, stanowiącej wynagrodzenie podatników świadczących usługi turystyczne. Zgodnie z ust. 1 tego przepisu podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.

Przez marżę rozumie się różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, przy czym przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ww. ustawy).


Natomiast w myśl ust. 3 ww. przepisu rozliczenie metodą marży stosuje się bez względu na to, kto nabywa usługę turystyki, w przypadku, gdy podatnik:


  1. ma siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
  2. działa na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
  3. przy świadczeniu usługi nabywa towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty,


W myśl art. 119 ust. 3a cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 3, są obowiązani prowadzić ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.

W przypadku, gdy przy świadczeniu usługi turystyki podatnik oprócz usług nabywanych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty część świadczeń w ramach tej usługi wykonuje we własnym zakresie, zwanych dalej „usługami własnymi”, odrębnie ustala się podstawę opodatkowania dla usług własnych i odrębnie w odniesieniu do usług nabytych od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. W celu określenia podstawy opodatkowania dla usług własnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 29. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, podatnik obowiązany jest do wykazania w prowadzonej ewidencji, jaka część należności za usługę przypada na usługi nabyte od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty, a jaka na usługi własne (art. 119 ust. 5 i 6 ww. ustawy).

Z przywołanych przepisów wynika, że przez usługę turystyki rozumie się kompleksową usługę, w skład której wchodzą różnego rodzaju usługi, w szczególności transport, wyżywienie, zakwaterowanie, ubezpieczenie (art. 119 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Usługa turystyki to świadczenie wielu usług składających się na jedną kompleksową usługę. A zatem jest to świadczenie złożone, na które składa się szereg usług (własnych i obcych), mających na celu zorganizowanie pobytu klientowi poza miejscem jego zamieszkania.

Ponadto w sytuacji, gdy podatnik spełnia wszystkie warunki wymienione w art. 119 ust. 3 powołanej ustawy, wówczas w odniesieniu do świadczonych usług turystyki, zobowiązany jest do stosowania procedury opodatkowania marży zgodnie z art. 119 tej ustawy. Podatnik nie ma w takiej sytuacji prawa wyboru opodatkowania świadczonych przez siebie usług zgodnie z zasadami ogólnymi.

Wskazać należy, że do towarów i usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty można zaliczyć takie towary i usługi, które nabywane są od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty i nie stanowią one jednocześnie „środków” do wyświadczenia usługi własnej, która następnie staje się elementem kompleksowej usługi turystycznej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka świadczy usługi kompleksowej organizacji kolonii letnich, obozów dla dzieci i młodzieży oraz zielonych szkół, na turnusach trwających od 10 do 21 dni, wyłącznie we własnych ośrodkach wypoczynkowych (tj. użyczonych i dzierżawionych). W ramach realizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży, Spółka we własnym zakresie zapewnia uczestnikom nocleg i wyżywienie, zatrudnia wykwalifikowany personel (wychowawców), sprawujących właściwą opiekę nad dziećmi i młodzieżą przez cały turnus kolonijny i obozowy, ratowników, animatorów, przewodników, program rekreacyjny i kulturalno-oświatowy na bazie użyczonych i dzierżawionych ośrodków-dyskoteki, wyświetlanie filmów, gry sportowe i zabawy, kąpiele w basenie na terenie ośrodka i kąpiele morskie, ogniska, spacery po pobliskiej okolicy. Przewóz uczestników na placówkę w tym przypadku zapewniają rodzice lub nabywcy usług, jednak dla zwiększenia atrakcyjności ww. oferty kolonijno-obozowej, Spółka najczęściej zapewnia przewóz uczestników i ich ubezpieczenie od NNW zakupując te usługi od firm zewnętrznych.

Świadczone usługi do 31 grudnia 2010 r. Spółka sklasyfikowała wg PKWiU w grupowaniu 55.2 „Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich (PKWiU ex 55.23.15), natomiast od 1 stycznia 2012 r. na podstawie wiążącej opinii Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, organizacja tego typu kolonii, obozów i zielonych szkół zaklasyfikowana została do grupowania PKWiU 55.20.19.0 „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”, zgodnie z zasadami PKWiU wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r.

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż w tak przedstawionym stanie faktycznym nie ma zastosowania szczególna procedura opodatkowania wynikająca z zapisu art. 119 ustawy o podatku od towarów i usług.

Spółka realizuje bowiem świadczenie główne, polegające na kompleksowej organizacji kolonii letnich, obozów dla dzieci i młodzieży oraz zielonych szkół, na turnusach trwających od 10 do 21 dni, wyłącznie we własnych ośrodkach wypoczynkowych (tj. użyczonych i dzierżawionych). W ramach realizacji wypoczynku dla dzieci i młodzieży, Spółka we własnym zakresie zapewnia uczestnikom nocleg i wyżywienie, zatrudnia wykwalifikowany personel (wychowawców), sprawujący właściwą opiekę nad dziećmi i młodzieżą przez cały turnus kolonijny i obozowy, ratowników, animatorów, przewodników, program rekreacyjny i kulturalno-oświatowy na bazie użyczonych i dzierżawionych ośrodków – dyskoteki, wyświetlanie filmów, gry sportowe i zabawy, kąpiele w basenie na terenie ośrodka i kąpiele morskie, ogniska, spacery po pobliskiej okolicy. Przewóz uczestników na placówkę w tym przypadku zapewniają rodzice lub nabywcy usług, jednak dla zwiększenia atrakcyjności ww. oferty kolonijno-obozowej, Spółka najczęściej zapewnia przewóz uczestników i ich ubezpieczenie od NNW zakupując te usługi od firm zewnętrznych.

Są to marginalne usługi cząstkowe, mające charakter pomocniczy w stosunku do usługi głównej (organizacji kolonii i obozów dla dzieci oraz zielonych szkół), która bez tych świadczeń dodatkowych, mogłaby być zrealizowana przez Spółkę. Jak bowiem wynika ze złożonego wniosku, Spółka we własnym zakresie zapewnia dzieciom zakwaterowanie, wyżywienie, opiekę wychowawczą.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż świadczone przez Spółkę usługi określone, jako „Usługi świadczone przez obiekty noclegowe turystyki oraz inne miejsca krótkotrwałego zakwaterowania z wyłączeniem usług zakwaterowania w bursach, internatach i domach studenckich” i sklasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu 55.2 do dnia 31 grudnia 2010 r. stosownie do zapisu art. 41 ust. 2 w powiązaniu z poz. 140 załącznika nr 3 do ustawy,, przy założeniu, że dokonana klasyfikacja była prawidłowa, podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 7%.

Natomiast w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., w świetle powołanych przepisów art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, w powiązaniu z poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, świadczone przez Spółkę usługi w zakresie organizacji kolonii, obozów i zielonych szkół, sklasyfikowane na wniosek Spółki przez Urząd Statystyczny w grupowaniu PKWiU 55.20.19.0 jako „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”, podlegają opodatkowaniu według stawki podatku 8%.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem tut. organ nie dokonywał oceny poprawności przedstawionych przez Wnioskodawcę klasyfikacji statystycznych. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono przy założeniu, że podana klasyfikacja jest prawidłowa.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia a w odniesieniu do zdarzenia przyszłego w dniu datowania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj