INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2008 r. (data wpływu 26 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku na usługi budowlane związane z wykonaniem węzłów cieplnych w budynkach mieszkalnych i innych niż mieszkalne - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 9 lutego 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku na usługi budowlane związane z wykonaniem węzłów cieplnych w budynkach mieszkalnych i innych niż mieszkalne.

W przedmiotowym wniosku, oraz w piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jako firma ciepłownicza, zleca wykonanie węzłów cieplnych w nowych i starych budynkach mieszkalnych. W starych budynkach Spółka od wielu lat jest dostawcą ciepła (centralne ogrzewanie), a po wybudowaniu wewnętrznych sieci będzie także dostawcą ciepłej wody. Węzły są i będą własnością Spółki. Wskazano, iż budynki mieszkalne oraz budynki mieszkalne, w których znajdują się lokale niemieszkalne sklasyfikowane są w PKOB 11. Węzły, o których mowa we wniosku, znajdują się w budynku. Wykonywane przez firmę budowlaną usługi sklasyfikowane są jako roboty budowlane. Na wykonywane prace budowlane zawierana jest jedna umowa dla budynków mieszkalnych nawet, gdy znajdują się w nich lokale niemieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy budowane węzły podlegają opodatkowaniu 7% stawką podatku w budynkach mieszkalnych i 22% stawką w budynkach innych niż mieszkalne...
2. Co w przypadku, gdy w budynku mieszkalnym znajdują się też lokale niemieszkalne...
3. Czy węzły potraktować jako infrastrukturę związaną z budownictwem mieszkaniowym i opodatkować 22% stawką podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, budowa węzłów znajdujących się w budynku jest jego częścią składową, konstrukcyjnie związana jest z budynkiem mieszkalnym, w związku z tym, preferencyjna stawka 7% winna być zastosowana jak na roboty budowlane związane z obiektem budownictwa mieszkaniowego. Natomiast budowa węzła w budynku niemieszkalnym powinna być opodatkowana stawką podstawową.

W przypadku umów dotyczących budynków mieszkalnych, w których znajdują się lokale niemieszkalne winna być zastosowana stawka 22%.

Jednocześnie Spółka wskazała, iż węzły cieplne traktuje jako infrastrukturę i uważa, że w tym przypadku ich budowa powinna być opodatkowana stawką 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie świadczenia usług zostało zdefiniowane w art. 8 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7

Z treści art. 41 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone do wysokości 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Zgodnie z ust. 12 powołanego artykułu, 7% stawkę podatku od towarów i usług stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 41 ust. 12a cyt. ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12b powołanego wyżej artykułu, nie zalicza się budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m² oraz lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Ponadto zgodnie z § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W tym miejscu należy wskazać na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zatem, dla właściwego zdefiniowania pojęcia obiektu budownictwa mieszkaniowego, a co za tym idzie, stosowania odpowiedniej stawki podatkowej, należy uwzględniać regulacje wynikające z wyżej przywołanego art. 2 pkt 12.

Z treści powołanych przepisów wynika więc, iż preferencyjnej 7% stawki podatku nie stosuje się do budowy, remontów i konserwacji obiektów infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu, co oznacza, iż roboty te podlegają opodatkowaniu według stawki 22%.

Wskazać należy, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Natomiast z uregulowań zawartych w art. 3 pkt 1a i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Tut. organ wskazuje, iż definicja zawarta w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) stanowi, iż lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, niebędących mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Z kolei, przez pomieszczenie techniczne należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku (§ 3 pkt 12). Z uwagi na wskazane uregulowania należy stwierdzić, iż pomieszczenie węzła cieplnego jest pomieszczeniem technicznym, usytuowanym w budynku.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka zamierza zlecić wykonanie usługi budowlanej, polegającej na budowie węzła cieplnego, który znajduje się w budynku mieszkalnym sklasyfikowanym w PKOB 11. Na zleconą pracę budowlaną zawierana jest jedna umowa dotycząca całego budynku mieszkalnego również wówczas, gdy znajdują się w nim lokale niemieszkalne.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż w sytuacji, gdy przedmiotem robót budowlanych jest węzeł cieplny budowany w obiekcie budownictwa mieszkalnego (PKOB 11) w tym w budynku mieszkalnym, w którym znajdują się lokale mieszkalne i lokale niemieszkalne, sklasyfikowany w PKOB 11 – w odniesieniu do całości tych robót zastosowanie znajdzie stawka w wysokości 7%.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz przytoczone powyżej przepisy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Spółka zleci na podstawie jednej umowy, wykonanie usługi polegające na budowie węzła cieplnego, znajdującego się w budynku sklasyfikowanym w grupowaniu PKOB 11– firma budowlana będzie miała prawo do zastosowania 7% stawki podatku od towarów i usług. Natomiast przepisy te nie mają zastosowania do prac polegających na budowie węzłów cieplnych w budynkach innych niż mieszkalne, gdzie zastosowanie będzie miała stawka podstawowa.

Jednocześnie należy wskazać, iż w przypadku świadczenia przez firmę budowlaną przedmiotowych usług poza bryłą budynku oraz w przypadku, gdyby roboty te dotyczyłyby elementów budynku, urządzeń i instalacji związanych jedynie z lokalami użytkowymi znajdującymi się w budynku mieszkalnym, wykonywanymi na podstawie odrębnej umowy, do robót tych należy zastosować stawkę podstawową w wysokości 22%.

Odnosząc się do uznania węzłów cieplnych za infrastrukturę techniczną i opodatkowania jej stawką podstawową, wskazać należy, od dnia 1 stycznia 2008 r. utraciły moc przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2007 r. dotyczące usług budowlano-montażowych, remontowych i konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. W nowym brzmieniu przepisów odnoszących się do tego typu usług, ustawodawca nie przewidział pojęcia „infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu”.

Powołane wyżej regulacje przewidują stawkę preferencyjną dla usług dotyczących wyłącznie budownictwa mieszkaniowego oraz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym z wyłączeniem lokali użytkowych.

Przedmiotowe węzły cieplne – jak wskazała Spółka - znajdują się w budynku mieszkalnym i są jego częścią składową, konstrukcyjnie związaną z tym budynkiem, w związku z czym ich budowa podlega opodatkowaniu stawką preferencyjną w wysokości 7%, a nie jak wskazano we wniosku 22% stawką podatku.

Ponadto, mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Spółka jako nabywca przedmiotowych usług, zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla wykonawcy zleconych czynności, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla tego podmiotu.

Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynków wskazanych we wniosku do właściwej klasy PKOB, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono w oparciu o PKOB wskazane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.