Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-509/08/PSZ
z 26 listopada 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-509/08/PSZ
Data
2008.11.26



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
amortyzacja degresywna
koszty uzyskania przychodów


Istota interpretacji
Zastosowanie metody degresywnej w przypadku urządzeń klimatyzacyjnych.



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych dla urządzeń klimatyzacyjnych - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych dla urządzeń klimatyzacyjnych.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Prowadzi Pani pozarolniczą działalność gospodarczą w spółce jawnej. Spółka jawna w roku podatkowym 2008 r. jest zobowiązana do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Od udziału w dochodzie uzyskanym przez spółkę z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, opłaca Pani podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%.

Spółka jawna jest właścicielem nieruchomości zabudowanej budynkiem stacji paliw, w którym to budynku część pomieszczeń jest użytkowana przez spółkę do świadczenia usług gastronomicznych. W budynku tym znajdują się również sale wynajmowane na imprezy okolicznościowe (tj. wesela, bankiety, itp.). Wartość początkowa budynku wynosi 587.977 zł 57 gr i jest amortyzowana wg stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,50%. Odpisy amortyzacyjne zaliczane są do kosztów uzyskania przychodu. Powyższy budynek został przyjęty do użytkowania w roku 1997. Jednakże w roku podatkowym 2008 spółka jawna w celu podniesienia standardu wynajmowanych sal na imprezy okolicznościowe, postanowiła dokonać modernizacji budynku oraz zainstalowała urządzenia klimatyzacyjne. Przedmiotowymi urządzeniami klimatyzacyjnymi są trzy kompletne klimatyzatory kasetonowe o mocy 14 kW, zainstalowane na ścianach budynku. Z tego tytułu, spółka poniosła wydatki na kwotę ogółem 31.172 zł. W dniu 31 sierpnia 2008 r. przedmiotowe urządzenia klimatyzacyjne zostały przyjęte do użytkowania oraz zostały uznane przez spółkę za samodzielne urządzenia techniczne, dla których to urządzeń nadano symbol KŚT: 653. Z uwagi na szybki postęp technologiczny, przy ustalaniu wysokości odpisów amortyzacyjnych spółka zamierza naliczać te opisy tzw. metodą degresywną, o której to metodzie mowa w art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy ustalając należne odpisy amortyzacyjne według metody degresywnej, od przyjętych do użytkowania w dniu 31 sierpnia 2008 r. urządzeń klimatyzacyjnych zainstalowanych w budynku stacji paliw, spółka ma prawo zastosować stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% podwyższoną o współczynnik 2,0, czy też spółka powinna uznać, iż przedmiotowe nakłady z dniem 31 sierpnia 2008 r. zwiększają wartość początkową budynku stacji paliw, skutkiem czego odpisy amortyzacyjne będą naliczane według stawki w wysokości 2,50%...


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z grupą I (budynki i budowle) w części III załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) - (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zm.), wartość początkową zwiększa się o wszelkie instalacje wbudowane w konstrukcję budynku. Ponieważ w przedmiotowej sprawie urządzenia klimatyzacyjne są montowane po upływie 10 lat po przyjęciu budynku do użytkowania oraz nie są wbudowane w konstrukcję budynku, a jedynie montowane na nim, za prawidłowe należy uznać stanowisko, iż jest to samodzielne urządzenie techniczne, amortyzowane od dnia 1 września 2008 r. według stawki w wysokości 10% podwyższonej o współczynnik 2,0. Natomiast bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, iż podczas montażu urządzeń klimatyzacyjnych, część przewodów elektrycznych z urządzeń klimatyzacyjnych jest na trwałe umiejscowiona w konstrukcji budynku stacji paliw.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.


Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Z treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika bowiem, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków m.in. na:


  1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
  2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
  3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych


  • wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.


Z uwagi na to, że składniki majątku wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, a nie tylko w roku ich nabycia, ustawodawca przyjął zasadę, że wydatki te zalicza się do kosztów sukcesywnie, w miarę ich zużycia. Podatnicy mogą - stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy - uznać za koszty uzyskania przychodów jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z przepisami art. 22a-22o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 23.


Z treści przepisu art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:


  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty


  • o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Stosownie do przepisu art. 22h ust. 2 podatnicy dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji przed rozpoczęciem amortyzacji środka trwałego i wybraną metodę należy stosować do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Stosownie do treści przepisu art. 22i ust. 1 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Stawki amortyzacyjne ustalone w wykazie stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ww. ustawy są przyporządkowane do określonych symboli Klasyfikacji Środków Trwałych. W związku z tym aby ustalić stawkę amortyzacyjną konieczne jest określenie do jakiej grupy (podgrupy, rodzaju) Klasyfikacji Środków Trwałych środek trwały należy. Jest to konieczne dla właściwego ustalenia stawki amortyzacyjnej.

W myśl art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i.

Zgodnie z objaśnieniami wstępnymi zawartymi w części I Klasyfikacji Środków Trwałych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych - Klasyfikacja Środków Trwałych jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. Z uwag szczegółowych do grupy 1 - budynki i lokale Klasyfikacji Środków Trwałych wynika, iż do wyposażenia budynku zalicza się wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble. W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp. Z kolei z uwag szczegółowych do grupy 6 powołanej Klasyfikacji wynika, iż za odrębny obiekt uważa się samodzielne maszyny, aparaty, agregaty, zespoły techniczne itp., które w niniejszej klasyfikacji określa się jako urządzenia techniczne.


Urządzenia klimatyzacyjne zakwalifikowane zostały do grupy 6, podgrupy 65, rodzaj 653 KŚT. Do rodzajów 652 i 653 nie należy zaliczać:


  • urządzeń wentylacyjnych lub klimatyzacyjnych wentylacji naturalnej,
  • przewodów powietrznych wbudowanych w konstrukcję budynków, które stanowią element ich wyposażenia,
  • samodzielnych wentylatorów, ujętych w rodzaju 446.


Z przedłożonego przez Panią wniosku wynika, iż w 2008 r. w budynku zainstalowane zostały urządzenia klimatyzacyjne. Przedmiotowymi urządzeniami klimatyzacyjnymi są trzy kompletne klimatyzatory kasetonowe zainstalowane na ścianach budynku. Z tego tytułu, spółka poniosła wydatki na kwotę ogółem 31.172 zł. Przedmiotowe urządzenia klimatyzacyjne zostały przyjęte do użytkowania oraz zostały uznane przez spółkę za samodzielne urządzenia techniczne, dla których to urządzeń nadano symbol KŚT: 653.

Zgodnie z Klasyfikacją Środków Trwałych przedmiotowe klimatyzatory podlegają amortyzacji według podstawowej stawki amortyzacyjnej w wysokości 10%.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż klimatyzacja nie jest na trwale zamontowana w budynku. Może ona stanowić odrębny obiekt i być używana dłużej niż rok. Tym samym, należy uznać, iż przedmiotowe urządzenia klimatyzacyjne można zaliczyć do odrębnych środków trwałych tj. urządzeń technicznych.

Zatem, w przedstawionym stanie faktycznym, urządzenia klimatyzacyjne amortyzowane mogą być tzw. metodą degresywną, o której mowa w art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż tut. organ podatkowy nie jest uprawniony do klasyfikowania środków trwałych wg Klasyfikacji Środków Trwałych. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania środków trwałych do właściwej grupy spoczywa na podatniku. Podatnik jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, w przypadku wątpliwości dotyczących odpowiedniej klasyfikacji, może zwrócić się o dokonanie klasyfikacji do Urzędu Statystycznego. W związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o wskazane w stanie faktycznym grupowanie.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87–100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj