Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-501/08/DP
z 18 grudnia 2008 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-501/08/DP
Data
2008.12.18



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Szczególne zasady ustalania dochodu --> Wykaz zasad

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody z działalności gospodarczej

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
faktura korygująca
korekta przychodu
niedobory
nota księgowa
przychód
strata
ubytki
umowa agencyjna


Istota interpretacji
Czy w przypadku nie wystawienia faktury korygującej, a przyjęcia noty księgowej, wartość strat i ubytków będzie stanowić koszty uzyskania przychodów?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 16 września 2008 r. (data wpływu 22 września 2008 r.) uzupełnione pismem z dnia 3 listopada 2008 r. (data wpływu 6 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości strat i niedoborów - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 22 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości strat i niedoborów.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi Pani od dnia 2 listopada 2000 r. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Ponadto jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Na koniec każdego miesiąca wystawia Pani fakturę VAT za czynności agencyjne, zgodnie z zawartą umową. Z uwagi na to, że jest to sklep spożywczy i niektóre artykuły ulegają przeterminowaniu powstają ubytki naturalne, którymi jest Pani obciążana przez zleceniodawcę. Zleceniodawca uważa, że wysokość strat i ubytków naturalnych należy dokumentować notą księgową. Pani jest natomiast zdania, że na powyższą okoliczność powinna wystawiać faktury korygujące, co wynika z rozdziału III § 5 zawartej przez Panią umowy o zarządzaniu agencją. Na powyższe nie chce się jednak zgodzić Pani kontrahent.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy agent prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą ma obowiązek wystawiać faktury korygujące na powstałe straty i ubytki naturalne...
  2. Czy w przypadku nie wystawienia faktury korygującej, a przyjęcia noty księgowej, wartość strat i ubytków będzie stanowić koszty uzyskania przychodów...


Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.


Za wykonane usługi agencyjne, na koniec każdego miesiąca, wystawia Pani fakturę VAT na podstawie: sprzedaży netto z kas rejestrujących oraz zgodnie z zawartą umową sprzedaży. Na koniec każdego miesiąca, po sporządzeniu inwentaryzacji, w przypadku stwierdzenia niedoborów, zleceniodawca potrąca z Pani należności kwotę wynikającą z powstałych strat i niedoborów towarów handlowych. Na potwierdzenie powyższego stanu, kontrahent wystawia notę księgową.

Pani zdaniem kwoty stanowiące wartość niedoborów i potwierdzone notą księgową należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto nadmienia Pani, że kontrahent wystawiając notę księgową stwierdza: „Obciążamy na poczet przyszłych ewentualnych niedoborów”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.


Wobec powyższego, aby można było uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodu muszą być spełnienie łącznie następujące warunki:


  • pozostaje on w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami (jego celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie, zachowanie źródła przychodu)
  • został rzeczywiście poniesiony i prawidłowo udokumentowany
  • nie został wymieniony w art. 23 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.


Unormowania zawarte w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymieniają zamknięty katalog wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Z uwagi na brak wyraźnego wyłączenia z kosztów stwierdzonych w wyniku inwentaryzacji towarów handlowych niedoborów i ubytków, straty z tego tytułu mogą stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, o ile zostaną prawidłowo rozliczone i udokumentowane, w sposób pozwalający na ustalenie przyczyn ich powstania. Niedobory bowiem w uzasadnionych przypadkach mogą stanowić koszt uzyskania przychodów pod warunkiem, że powstały w trakcie racjonalnego działania podatnika oraz z przyczyn od niego niezależnych.

Taka sytuacja miałaby miejsce w przypadku, gdyby Pani prowadziła pozarolniczą działalność handlową w ścisłym tego słowa znaczeniu tj. polegającą na zakupie i sprzedaży towarów handlowych, a nie w przypadku działalności o charakterze agencyjnym, którą – jak wskazano we wniosku – Pani prowadzi.

Treść umowy agencyjnej zawarta została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z zm.). Zgodnie z art. 758 § 1 ww. ustawy przez umowę agencyjną przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do stałego pośredniczenia, za wynagrodzeniem, przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu. Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego umocowanie (§ 2).

Sposób wynagrodzenia w przypadku umowy agencyjnej został określony w art. 7581 § 1 ww. ustawy, który stanowi, że jeżeli sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja.

Prowizją jest wynagrodzenie, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów (§ 2). Jeżeli wysokość prowizji nie została w umowie określona, należy się ona w wysokości zwyczajowo przyjętej w stosunkach danego rodzaju, w miejscu działalności prowadzonej przez agenta, a w razie niemożności ustalenia prowizji w ten sposób, agentowi należy się prowizja w odpowiedniej wysokości, uwzględniającej wszystkie okoliczności bezpośrednio związane z wykonaniem zleconych mu czynności (§ 3).

Zgodnie z ogólną zasadą zdefiniowaną w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie zaś do art. 24a ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.) zapisy w księdze dokonywane są w języku polskim i w walucie polskiej w sposób staranny, czytelny i trwały, na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.


Stosownie do treści § 12 ust. 3 ww. rozporządzenie podstawą zapisów w księdze przychodów i rozchodów są następujące dowody księgowe:


  1. faktury VAT, w szczególności faktury VAT marża, faktury VAT RR, faktury VAT MP, dokumenty celne, rachunki oraz faktury korygujące i noty korygujące, zwane dalej "fakturami", odpowiadające warunkom określonym w odrębnych przepisach, lub
  2. inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

    1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
    2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
    3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
    4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

    1. oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.


Zgodnie z § 13 ww. rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:


  1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
  2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
  3. dowody przesunięć;
  4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
  5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.


Ponadto niektóre wydatki, ściśle określone w § 14 ww. rozporządzenia, mogą być udokumentowane za pomocą tzw. dowodów wewnętrznych.

Zaznaczyć przy tym należy, iż cytowane wyżej przepisy rozporządzenia zawierają zamknięty katalog dokumentów, stanowiących podstawę do dokonania wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Mając na względzie powyższe, stwierdzić należy, że podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być noty księgowe sporządzone w celu skorygowania zapisów dotyczących operacji gospodarczych udokumentowanych wcześniej innymi, właściwymi dowodami księgowymi otrzymanymi od kontrahenta lub wystawionymi kontrahentowi.

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Uzyskuje Pani przychody z tytułu wykonywania czynności agencyjnych, po zakończeniu miesiąca wystawia z tego tytułu fakturę VAT. W przypadku stwierdzenia niedoborów zleceniodawca potrąca z należności kwoty wynikłe z powstałych strat i niedoborów towarów handlowych.

Mając na uwadze przedstawione przepisy prawa oraz fakt, iż uzyskuje Pani przychody z tytułu czynności agencyjnych stwierdzić należy, iż – niezależnie od sposobu udokumentowania -kwota potrącona przez zleceniodawcę z przysługującego Pani wynagrodzenia nie stanowi poniesionego przez Panią kosztu uzyskania przychodu. O kwotę tego potrącenia, która nie stanowi dla Pani przychodu należnego, należy zaś pomniejszyć wysokość przychodu wykazanego w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj