INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2009 r. (data wpływu 26 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odliczeń poniesionych w 2005 roku wydatków w ramach ulgi remontowej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2009 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości dokonania odliczeń poniesionych w roku 2005 roku wydatków w ramach ulgi remontowej.

Z uwagi na to, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 26 maja 2009 roku nr ITPB1/415-247/09-2/MM wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania stanu faktycznego. Pismem z dnia 3 czerwca 2009 roku (data wpływu 8 czerwca 2009 roku) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 23 września 2004 roku nabył Pan budynek mieszkalny wolnostojący w stanie surowym zamkniętym. W księdze wieczystej – na dzień 23 września 2004 roku - widnieje zapis: na działce nr 158/3 posadowiony jest wybudowany w 1988 roku budynek mieszkalny jednorodzinny w stanie surowym zamkniętym, pokryty eternitem, o powierzchni użytkowej ok. 240 m kw. Wykonał Pan prace remontowo – modernizacyjne, które swym zakresem mieszczą się w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 roku, co potwierdzają faktury VAT, które Pan posiada. W budynku zmodernizowane zostały instalacje sanitarna i elektryczna oraz urządzenia grzewcze (węzeł ciepłowniczy), zmodernizowane zostały okna oraz częściowo elementy konstrukcyjne ścian nośnych i zewnętrznych, część konstrukcji pokrycia dachu, docieplenie stropów oraz część elementów konstrukcji stropów i schodów.

Faktury VAT za materiały, które potwierdzają zakres wykonanych prac remontowo-modernizacyjnych zostały wystawione na Pana nazwisko. Posiada Pan tytuł prawny do budynku (prawo własności), o którym mowa w art. 27a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z dokumentów, które dołączone zostały do pisma uzupełniającego z dnia 3 czerwca 2009 roku wynika, że dnia 16 maja 2005 roku – po rozpatrzeniu Pana wniosku - Starostwo wydało decyzję, w której zatwierdzone zostały zmiany projektu budowlanego oraz zmieniono decyzję o pozwoleniu na budowę, w części dotyczącej zakresu robót zgodnie z przedłożonym zamiennym projektem budowlanym. Ponadto z załączonej do ww. pisma kopii dziennika budowy wynika, że dnia 4 stycznia 2006 roku zakończono budowę i stwierdzono, że budynek mieszkalny nadaje się do użytkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydatki poniesione na wykonanie ww. prac w zakupionym budynku mieszkalnym (stan surowy zamknięty) podlegały odliczeniu od podatku za rok 2005 w ramach ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy poniesione wydatki mógł odliczyć od podatku – w odpowiedniej wysokości – w ramach ulgi na remont i modernizację budynku mieszkalnego. Prace, które zostały wykonane mieszczą się w wykazie robót zaliczanych do remontu budynku mieszkalnego (obowiązującym na rok 2005). W ocenie Wnioskodawcy nie mógł on budować czegoś, co zostało już wybudowanie. W wybudowanym budynku można ewentualnie przeprowadzić remont lub modernizację. Z uwagi na to, że zakupiony budynek różnił się od obecnie obowiązujących standardów wymagał wykonania prac remontowych i modernizacyjnych dostosowujących do obecnych wymogów.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca powołuje się na interpretację nr USI/415/27/7364/04 wydaną dnia 31 grudnia 2004 roku przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Bełchatowie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. - podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-15, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację zajmowanego na podstawie tytułu prawnego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów.

Ponadto przedmiotowe wydatki podlegają odliczeniu jeżeli:

1. zostały udokumentowane fakturą wystawioną wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku lub dowodem odprawy celnej, a w przypadku wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej - na podstawie dowodu tej wpłaty (w art. 27a ust. 6 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
2. dotyczą budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych znajdujących się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (art. 27a ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
3. nie zostały odliczone od ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a także nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie (art. 27a ust. 7 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),
4. dotyczą prac remontowych i modernizacyjnych wymienionych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 21 grudnia 1996 r., opublikowanym w Dzienniku Ustaw nr 156, poz. 788 (art. 27a ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wskazać należy, że przepis cytowanego wyżej art. 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierający regulację prawną w zakresie skorzystania z prawa do tzw. ulgi remontowej – na mocy art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 12 listopada 2003 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956 ze zm.) został uchylony z dniem 1 stycznia 2004 roku.

Jednakże w myśl art. 12 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw – wydatki, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., poniesione w latach 2004-2005 podlegają odliczeniu od podatku, w wysokości i na zasadach określonych w art. 27a i art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r.

Nowelizacją ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zagwarantowane zostało zatem prawo do korzystania z ulgi remontowej osobom, które w latach 2004 i 2005 dokonały m.in. remontu i modernizacji budynku mieszkalnego.

Mając na uwadze treść powołanego art. 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczeń od podatku na zasadach określonych w art. 27a ust. 3 pkt 2, ust. 4, ust. 5, ust. 10 oraz ust. 15 ustawy pod warunkiem, że spełnił on łącznie wszystkie warunki wskazane w ustawie.

Ustawodawca w cytowanych przepisach nie zdefiniował wprawdzie co należy rozumieć pod pojęciem remontu i modernizacji, jednak nie ulega wątpliwości, że pojęć tych nie można utożsamiać z budową. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują momentu zakończenia budowy, jak też momentu oddania obiektu do użytkowania. Zagadnienia te regulują przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.), zgodnie z którymi o zakończeniu budowy świadczy spełnienie przez inwestora warunków do użytkowania obiektu budowlanego, a w szczególności złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 54 ww. ustawy. Przepis ten określa bowiem, iż do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji.

Zatem stosownie do ww. przepisów, zakończenie budowy ma miejsce w momencie zawiadomienia organu nadzoru budowlanego o tym fakcie. Brak stosownego zgłoszenia wskazuje, że w sensie prawnym i faktycznym budowa domu nie została jeszcze zakończona. Wydatki mieszkaniowe poniesione na rzecz tego budynku, do czasu zakończenia jego budowy, nie mogą być odliczone w ramach ulgi remontowo – modernizacyjnej.

Rozpatrując niniejszą kwestię należy mieć również na uwadze treść art. 3 ust. 1 lit. a) ustawy Prawo budowlane, który stanowi iż ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi.

Z ww. przepisu wynika, że budynek który jeszcze nie został wyposażony w przewidziane w planie i dokumentacji budowy, konieczne instalacje i urządzenia niezbędne do spełnienia przeznaczonej mu funkcji (w tym przypadku funkcji mieszkalnej) nie może być uznany za wybudowany obiekt budowlany.

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy Prawo budowlane, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Istotą remontu są zatem wszystkie działania przywracające pierwotny stan techniczny i użytkowy budynku, w tym również polegające na wymianie zużytych składników technicznych następujące w toku jego eksploatacji i będące wynikiem tej eksploatacji. Podkreślenia wymaga fakt, że przy remoncie mogą być stosowane materiały odpowiadające aktualnym standardom technologicznym.

Z ugruntowanego piśmiennictwa i orzecznictwa wynika, iż modernizacja to unowocześnienie, tj. wyposażenie obiektu bądź jego elementów składowych w takie urządzenia lub cechy, których wcześniej nie miał, a które są wytworem nowszej myśli technicznej.

Z przepisów ustawy Prawo budowlane wynika, że remont i modernizacja mogą być prowadzone dopiero po uprzednim wybudowaniu budynku, w przeciwnym razie nie istnieje przedmiot remontu. Nie można bowiem remontować (modernizować) czegoś co nie zostało jeszcze wybudowane. Tym samym, do zakończenia procesu inwestycyjnego polegającego na budowie budynku mieszkalnego nie mamy do czynienia z jego remontem ani modernizacją.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że we wrześniu 2004 roku nabył Pan budynek mieszkalny w stanie surowym zamkniętym i od lutego 2005 roku prowadzono w nim m.in. następujące prace: wykonano instalację elektryczną i wodno – kanalizacyjną, osadzono stolarkę okienną i drzwiową, wykonano wylewki betonowe i tynki wewnętrzne, zbiornik bezodpływowy, roboty wykończeniowe wewnętrzne oraz ułożono podłogi i posadzki, wykonano montaż armatury wodno-kanalizacyjnej oraz instalacji elektrycznej. Wykonanie powyższych prac odnotowane zostało w dzienniku budowy. Po dokonaniu ww. prac, tj. dnia 4 stycznia 2006 roku dokonano w dzienniku budowy zapisu, że budynek nadaje się do użytkowania.

Natomiast ostatni zapis z 2004 roku, tj. w okresie kiedy prace wykonywane były dla poprzedniego inwestora brzmi: przygotowanie do robót elektrycznych oraz wodno-kanalizacyjnych (z dnia 25 czerwca 2004 roku).

Z powyższego wynika, że w 2005 roku budowa budynku mieszkalnego nie została zakończona, jej zakończenie nie zostało potwierdzone przez właściwy organ - zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, jak również budynek ten nie nadawał się do zamieszkania. Przed wykonaniem większości z tych prac, w tym m. in.: przed zamontowaniem instalacji wodno-kanalizacyjnej wraz z armaturą, instalacji elektrycznej, wykonaniem tynków wewnętrznych i podłóg przedmiotowy budynek faktycznie nie nadawał się do zamieszkania.

Reasumując, ponoszone w roku 2005 wydatki dotyczą budynku o nieukończonym procesie budowy i są wydatkami na budowę, a co za tym idzie nie mogą być odliczone od podatku w ramach tzw. ulgi remontowo – modernizacyjnej. Nie można bowiem remontować takiej nieruchomości, której budowa nadal jest w toku.

Końcowo wskazać należy, że interpretacja Urzędu Skarbowego, na treść której powołuje się Wnioskodawca wydana została w indywidualnej sprawie i nie wiąże tutejszego organu przy dokonywaniu interpretacji indywidualnej.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.