INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 22.05.2009 r. (data wpływu 29.05.2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z architekturą zieleni - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2009 r. wpłynął wniosek Spółki o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z architekturą zieleni.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą w sektorze nieruchomości. Ostatnio, na posiadanym gruncie, realizowała inwestycję polegającą na budowie budynku biurowego w celu wynajmu znajdujących się w nim lokali. Wiązało się to z ponoszeniem wydatków, które po oddaniu budynku do użytkowania będą stanowiły podstawę do ustalenia jego wartości początkowej podlegającej odpisom amortyzacyjnym w ciężar kosztów podatkowych.

Obok wydatków związanych z budową budynku Spółka ponosiła również wydatki dotyczące architektury zieleni wewnątrz budynku oraz na terenach wokół budynku. Wydatki na architekturę zieleni wewnątrz budynku odnoszą się do przygotowania podłoża w donicach, zakupu roślin, zakupu systemu nawadniającego z montażem i kosztów pielęgnacji powykonawczej. Urządzenie terenów zielonych na zewnątrz budynku, zaś, to wydatki na przygotowanie podłoża na gruncie rodzimym, na zakup roślin, na zakup i montaż systemu nawadniającego, na zakup i montaż kraty stalowej do mocowania bryły korzeniowej drzew oraz obrzeży trawnikowych a także na pielęgnację powykonawczą. Oddanie do używania budynku nastąpiło w kwietniu wraz z całą infrastrukturą. Od tej daty zieleń i związane z nią tereny będą podlegały wydatkom na ich bieżącą pielęgnację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym wydatki poniesione przez Spółkę na architekturę zieleni w części stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, a w części oddzielne od budynku środki trwałe ...

Zdaniem Wnioskodawcy Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami) koszem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, a więc z uwzględnieniem informacji wynikających z Wykazu stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 1 ustawy.

Wspomniany wyżej Wykaz opiera się na klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 roku w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. Nr 112, poz. 1317 ze zmianami).

Zgodnie z zawartymi w niej wyjaśnieniami w skład budynku jako pojedyńczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp.

Wydatki poniesione na wytworzenie takich obiektów pomocniczych zwiększają więc wartość początkową oddawanego do użytkowania budynku. Zatem stosownie do przepisów wynikających z art. 16g ust. 1 pkt 2 w związku z art. 16 ust. 4 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość początkowa budynku będzie sumą wydatków poniesionych zarówno na jego wytworzenie jak i na wytworzenie obsługujących go obiektów pomocniczych.

Zdaniem Spółki wydatków poniesionych na architekturę zieleni związanej z budynkiem czyli kosztów przygotowania podłoża do posadzenia roślin, kosztów roślin i ich zasadzenia, kosztów zakupu i montażu systemów nawadniających, kosztów założenia trawników oraz kosztów prac pielęgnacyjnych nie można jednak zakwalifikować do obiektów pomocniczych obsługujących budynek wymienionych w KŚT. Co za tym idzie wydatków na architekturę zieleni nie należy zaliczać do wartości początkowej budynku mimo ich bezpośredniego odniesienia do niego. Wydatki te więc w zależności od warunków jakie spełniają mogą stanowić oddzielne środki trwałe lub być kosztami uzyskania przychodów na zasadach ogólnych określonych w art. 15 ust. 1 aktualnie obowiązującej wersji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powołany art. 15 ust. 1 określa, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osia gnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca stwierdził, iż wydatki na architekturę zieleni nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy. Wydatki te co do zasady mają na celu utrzymanie stanu estetycznego budynku i terenu wokół niego. Rezultat uzyskany poprzez poniesienie wydatków na architekturę zieleni ma za zadanie pozytywne oddziaływanie na potencjalnych klientów a tym samym pomagać w nawiązywaniu stosunków gospodarczych Spółki z nowymi kontrahentami. Tym samym jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami będą stanowić koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Artykuł 16a ust. 1 ustawy ustala zaś kryteria, jakie musi spełniać dany obiekt aby był uznany za środek trwały podlegający amortyzacji w ciężar kosztów podatkowych.

Zdaniem Spółki, jeśli jakiś element przedmiotowej architektury zieleni będzie spełniał warunki wynikające z tego przepisu to należy uznać go za samodzielny środek trwały a nie podwyższenie oddawanego do używania budynku. Wydatki poniesione na wytworzenie takiego elementu architektury zieleni nie będą stanowiły zaś kosztu podatkowego w dacie ich poniesienia lecz poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami wynikającymi z art. 16a - 16m obowiązującej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.