INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 roku w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2009 r. (data wpływu 22 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów kosztów usług doradczych związanych z pozyskaniem dotacji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2009 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodów kosztów usług doradczych związanych z pozyskaniem dotacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka ubiegała się o przyznanie dotacji w ramach programu unijnego „Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka”, oś priorytetowa „Inwestycje w innowacyjne przedsięwzięcia”, działanie 4.4, a więc „Nowe inwestycje o wysokim potencjale innowacyjnym”. W ramach wskazanego wyżej projektu Wnioskodawca mógł bowiem otrzymać zwrot części kosztów zakupu środków trwałych i wartości niematerialnych (wykorzystywanych następnie w procesie produkcyjnym generującym co do zasady najważniejszą część przychodów podlegających opodatkowaniu). Uzyskana dotacja mogła być zatem jednym ze źródeł finansowania środków trwałych, które powstały w wyniku realizacji procesu inwestycyjnego.

W celu otrzymania dotacji Spółka musiała m.in. przygotować odpowiednią dokumentację i złożyć wniosek. W celu uniknięcia ewentualnych błędów formalnych oraz zwiększenia prawdopodobieństwa przyznania dotacji zwrócono się o pomoc w tym zakresie do firmy doradczej specjalizującej się w pozyskiwaniu dotacji inwestycyjnych. W dniu 28 lipca 2008 r. Spółka podpisała odpowiednią umowę, w ramach której wybrana firma konsultingowa zobowiązała się m.in. do:

• analizy możliwości pozyskania funduszy UE na sfinansowanie zamierzonych inwestycji,

• przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej,

• reprezentacji zleceniodawcy w procesie oceny dokumentacji.

Wysokość wynagrodzenia firmy doradczej z tytułu wykonania wskazanych powyżej usług uzależniona została od wysokości otrzymanej przez Wnioskodawcę ostatecznie decyzji. Z uwagi na fakt, iż projekt pozyskania dotacji zakończył się sukcesem, Spółka – zgodnie z umową zawartą z firmą doradczą – zobowiązana była do uiszczenia wynagrodzenia za wykonane na jej rzecz usługi doradcze. Wynagrodzenie wypłacone zostało ze środków własnych Spółki i nie podlegało jakiejkolwiek refundacji w ramach uzyskanej dotacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie:

Czy koszty usług doradczych związanych z pozyskaniem dotacji przeznaczonej na sfinansowanie zakupu środków trwałych i wartości niematerialnych, wykorzystywanych następnie w procesie produkcyjnym generującym przychody Spółki, stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia (wystawienia faktury)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Definicja zawarta w cytowanym przepisie obejmuje zatem zarówno te wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów (koszty bezpośrednie), jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (koszty pośrednie).

Dodatkowo należy pamiętać, iż zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Ponadto, zgodnie z pkt 3 powołanego przepisu, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów.

Niemniej jednak, niezależnie od faktu, czy kwota pozyskanej przez Spółkę dotacji jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, czy też nie, wydatki poniesione na zakup usług doradczych związanych z pozyskaniem dotacji przeznaczonej na sfinansowanie zakupu środków trwałych i wartości niematerialnych wykorzystywanych następnie w procesie produkcyjnym generującym przychody Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami i jako takie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia (wystawienia faktury przez kontrahenta).

Koszty doradztwa związanego z pozyskaniem funduszy unijnych oraz pomocą merytoryczną i formalną w przygotowaniu odpowiednich wniosków i dokumentacji są kosztami ogólnymi związanymi pośrednio z funkcjonowaniem Spółki na rynku. Celem przeprowadzonej inwestycji, która ostatecznie została w części sfinansowana pozyskanymi środkami unijnymi, był bowiem wzrost konkurencyjności produktów Wnioskodawcy oraz poprawa jego pozycji na rynku.

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko dotyczące uznawania za koszty uzyskania przychodów kosztów usług doradczych związanych z pozyskiwaniem środków unijnych na finansowanie inwestycji nie jest stanowiskiem odosobnionym, a ponadto wydaje się, iż z uwagi na zgłaszane przez podatników wątpliwości w tym zakresie organy podatkowe zdołały wypracować już w tym zakresie jednolite stanowisko.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawa, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione koszty, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami lub służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,

• jest definitywny, a więc bezzwrotny,

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

• został właściwie udokumentowany,

• nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów – ust. 4e art. 15 ustawy.

W ocenie organu podatkowego kosztów usług doradczych związanych z pozyskaniem dotacji z Unii Europejskiej nie należy uznawać za koszty bezpośrednie dotyczące przychodów w postaci środków unijnych (dotacji). Zasadnym jest zakwalifikowanie ich do kosztów pośrednich związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością. W konsekwencji, będą one podlegać potrąceniu w dacie poniesienia, a więc w dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego.

W kontekście powyższego, poniesione przez Spółkę koszty usług doradczych mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w momencie wystawienia faktury, jeżeli na dzień ten ujęto przedmiotowe koszty w księgach rachunkowych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta, co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej, powoduje, iż interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.