Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-158/09/HD
z 14 maja 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-158/09/HD
Data
2009.05.14


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
ewidencjonowanie
koszt
koszty uzyskania przychodów
księga przychodów i rozchodów
księgi rachunkowe
księgowanie kosztów
metoda kasowa
metoda memoriałowa
potrącalność kosztów
zapis w księdze
zmiana


Istota interpretacji
Czy przy zmianie sposobu ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów w związku z przejściem z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów w opisany we wniosku sposób, tj. poprzez zaliczenie kosztów do miesiąca stycznia 2009 r. – jest zgodny z przepisami podatkowymi?



Wniosek ORD-IN 663 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 2 marca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 23 kwietnia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zmiany sposobu ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 2 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zmiany sposobu ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W 2008 r. prowadziła Pani księgi rachunkowe. Z uwagi na nieprzekroczenie obrotów w 2008 r., w 2009 r. zapisów dotyczących działalności gospodarczej będzie dokonywała Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Koszty uzyskania przychodów potrącalne będą w roku ich poniesienia, czyli zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. metodą kasową).

W związku z tym, część kosztów pośrednich w 2008 r. – traktowanych jako koszty rozliczane w czasie, dotyczących lat następnych – zaksięgowano pod datą 1 stycznia 2009 r. podatkowej księgi przychodów i rozchodów.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Czy przy zmianie sposobu ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów w związku z przejściem z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów w opisany we wniosku sposób, tj. poprzez zaliczenie kosztów do miesiąca stycznia 2009 r. – jest zgodny z przepisami podatkowymi...


Zdaniem Wnioskodawcy, zaproponowane rozliczenie kosztów dotyczących różnych lat w sensie podatkowym, nie sprzeciwia się przepisom art. 22 ustawy, bowiem zapewnia współmierność przychodów i kosztów, a co za tym idzie dochodu zarówno w 2008, jak i 2009 roku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z treścią art. 24a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą”, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24a ust. 4 ww. ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości.

Natomiast art. 24a ust. 5 wyżej powołanej ustawy stanowi, że osoba fizyczna, spółka cywilna osób fizycznych, spółka jawna osób fizycznych lub spółka partnerska może prowadzić księgi rachunkowe również od początku następnego roku podatkowego, jeżeli przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok są niższe niż równowartość w walucie polskiej kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości. W tym przypadku osoba ta lub wspólnicy spółki przed rozpoczęciem roku podatkowego są obowiązani do zawiadomienia o tym naczelnika urzędu skarbowego właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. (…)

Artykuł 22 ust. 4 ww. ustawy określa ogólną zasadę potrącalności kosztów w czasie. W myśl tej regulacji, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Zgodnie jednak z art. 22 ust. 6 ww. ustawy, podatnik prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów może wybrać metodę księgowania kosztów określoną w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 5 ww. ustawy u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b. Stosowanie tejże metody przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów uzależnione jest od spełnienia warunków określonych w art. 22 ust. 6 ustawy, z którego to przepisu wynika, iż zasady określone w ust. 5-5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

W myśl art. 22 ust. 5a ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:


  1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
  2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego


  • są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Przy czym, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ww. ustawy).


Stosownie natomiast do postanowień art. 22 ust. 5c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów metodą uproszczoną – koszty bezpośrednie potrącalne są w roku podatkowym, w którym zostały poniesione, natomiast w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów metodą memoriałową (z zachowaniem zasad określonych w art. 22 ust. 5a i 5b ww. ustawy) – koszty bezpośrednie odnosi się do przychodów roku podatkowego, których te koszty dotyczą.

Natomiast koszty pośrednie, niezależnie od stosowanej metody ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów, potrącalne są w momencie ich poniesienia, z tą różnicą, iż w przypadku metody memoriałowej koszty te (przekraczające rok podatkowy) ujmuje się proporcjonalnie do okresu, którego dotyczą, a w przypadku metody uproszczonej – w całości w momencie poniesienia kosztu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w 2008 r. zdarzenia gospodarcze dla potrzeb podatku dochodowego ewidencjonowała Pani w księgach rachunkowych. Z uwagi na nieprzekroczenie obrotów w 2008 r., w 2009 r. zapisów dotyczących działalności gospodarczej będzie dokonywała Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w sposób przewidziany w art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tzw. metodą kasową).

Przede wszystkim zauważyć należy, że w związku z przejściem z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów przepisy prawa podatkowego nie formułują zakazu księgowania kosztów uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów metodą wynikającą z art. 22 ust. 4 ww. ustawy.

Co do zasady, w związku z ustawową definicją poniesienia kosztu, przy zmianie metody ewidencjonowania kosztów, wydatki poniesione i udokumentowane dowodami wystawionymi w 2008 r., będące kosztami pośrednimi, podlegającymi rozliczeniu w czasie, nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów roku 2009, gdyż dokumenty wystawione w 2008 r. nie mogą być podstawą wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów za rok 2009.

Mając jednak na uwadze obowiązującą w polskim systemie prawnym naczelną zasadę ochrony praw nabytych uznać należy, iż jeżeli poniesione przez Panią wydatki spełniały w roku 2008, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przesłanki zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, to może Pani część poniesionych w 2008 r. wydatków, przypadających proporcjonalnie do rozliczenia w latach następnych zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu styczniu 2009 roku. W takiej sytuacji należy zachować szczególną staranność, aby nie dopuścić do podwójnego obciążenia kosztów uzyskania przychodu tymi samymi wydatkami w różnych latach podatkowych.

Wobec powyższego, należy uznać, że zaprezentowany przez Panią we wniosku sposób ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów – w związku z przejściem z ksiąg rachunkowych na podatkową księgę przychodów i rozchodów – jest zgodny z przepisami podatkowymi.


Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj