Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-113/09-3/GZ
z 7 kwietnia 2009 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPP2/443-113/09-3/GZ
Data
2009.04.07
Referencje
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek od towarów i usług --> Zakres opodatkowania --> Przepisy ogólne --> Czynności opodatkowane
Podatek od towarów i usług --> Podstawa opodatkowania
Słowa kluczowe
nagroda rzeczowa
przekazanie nieodpłatne
przekazanie towarów
usługi reklamowe
Istota interpretacji
Wydanie towarów w ramach zleconej usługi reklamowej
Wniosek ORD-IN 870 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (dalej: Spółka) zamierza zawrzeć umowę z podmiotem świadczącym usługi reklamowe (dalej: agencja reklamowa). Zgodnie z treścią umowy, agencja reklamowa świadczyć będzie na rzecz Spółki usługę reklamową, w skład której wchodzić będą:
Materiałami reklamowymi, o których mowa powyżej będą gadżety zawierające widoczne logo Spółki, tj. w szczególności: długopisy, breloczki, torby, kubki, podstawki, portfele, kalendarze, koszulki, zapalniczki, krawaty, notatniki.
W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.
W świetle powyższego Spółka jest zdania, iż w analizowanym stanie faktycznym żadna ze wskazanych przesłanek nie wystąpi. Spółka nie dokonuje bowiem przekazania gadżetów reklamowych, gdyż czynność ta leży w gestii agencji reklamowej, która wykonuje ją, jako jeden z elementów usługi reklamowej świadczonej na rzecz Spółki. Należy również podkreślić, iż przedmiotowe gadżety nie należą do przedsiębiorstwa Spółki. Są one bowiem nabywane lub wytwarzane we własnym zakresie przez agencję reklamową (choć ich rodzaj, wygląd etc. są ustalane ze Spółką), która przy ich pomocy świadczy na rzecz Spółki kompleksową usługę reklamową. W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w związku z nabywaniem usługi reklamowej (której elementem są m.in. przekazania gadżetów obecnym lub/oraz potencjalnym kontrahentom Spółki) po stronie Spółki nie występuje nieodpłatne przekazanie towarów, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT.
Znaczenie pojęcia – usługi reklamowe – przedstawione zostało przez ETS m.in. w orzeczeniach w sprawie C-69/92 Luksemburg, C-68/92 Francja oraz C-73/92 Hiszpania. Zdaniem ETS, pojęcie usług reklamowych należy rozumieć w sposób szeroki. Obejmuje ono wszelką działalność promocyjną, tzn. taką której celem jest informowanie odbiorców o istnieniu firmy oraz jakości oferowanych produktów lub usług w celu zwiększenia ich sprzedaży. Usługi reklamowe tworzą wszelkie czynności stanowiące integralną część kampanii reklamowej, które mają na celu reklamę produktu lub usługi. W opinii Spółki nie ulega zatem wątpliwości, iż nabywanie/wytwarzanie gadżetów reklamowych, a następnie przekazywanie ich kontrahentom usługodawcy jest elementem świadczonej na rzecz Spółki usługi reklamowej. Ponadto, Spółka zwróciła uwagę na wykształconą na gruncie orzecznictwa ETS koncepcję świadczeń złożonych, zgodnie z którą, jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy rozpatrzyć wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest dana transakcja. Analizując takie świadczenia należy zatem wziąć pod uwagę, czy ten zespół świadczeń z ekonomicznego punktu widzenia stanowi jedną dostawę/usługę (złożoną ze świadczenia o charakterze głównym i o charakterze pobocznym), czy też – są to dwie lub więcej odrębnych dostaw/usług których skutki podatkowe należałoby analizować odrębnie (wyrok ETS z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94 Faaborg Gelting Linien oraz wyrok w sprawie C-349/96 CPP). W oparciu o orzecznictwo ETS można zatem dojść do wniosku, iż świadczeniem pobocznym w stosunku do świadczenia głównego, jest czynność, która sama w sobie nie stanowi celu konsumenta, a jest jedynie środkiem zapewniającym lepsze świadczenie dostawy świadczenia głównego (por. wyrok ETS w sprawach połączonych C-308/96 i C-94/97 Madgett i Baldwin). Rozdzielenie tych świadczeń i odrębne ustalanie dla nich konsekwencji na gruncie VAT miałoby natomiast charakter sztuczny i nie odpowiadałoby charakterowi ekonomicznemu danej transakcji. Powyższe stanowisko potwierdził m.in. ETS w wyroku w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV, którego zdaniem „jeżeli dwa świadczenia lub więcej, lub czynności dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku od wartości dodanej. Jest tak właśnie w przypadku transakcji, w ramach której podatnik dostarcza konsumentowi standardowe oprogramowanie wcześniej opracowane i oferowane do sprzedaży, zarejestrowane na nośniku, jak również zapewnia następnie przystosowanie tego oprogramowania do specyficznych potrzeb tego nabywcy, nawet jeśli następuje to za zapłatą dwóch odrębnych cen”. Ponadto, jak zauważył ETS w powyższym wyroku w sprawie C-41/04, „czy tego rodzaju jedno złożone świadczenie powinno być kwalifikowane jako świadczenie usług, to wymaga ona zidentyfikowania dominujących składników tego świadczenia (zob. w szczególności ww. wyrok w sprawie Faaborg Gelting Linien, pkt 14)”. W świetle powyższego orzecznictwa ETS, Spółka podkreśla, iż przekazanie przez agencję reklamową gadżetów kontrahentom Spółki niewątpliwie jest elementem składowym usługi reklamowej, które jednakże nie ma charakteru dominującego. Istotą nabywanej przez Spółkę usługi nie jest bowiem nabycie czynności przekazania gadżetów. Gdyby tak było, Spółka zwróciła się z taką prośbą do firmy kurierskiej. Istotą i elementem dominującym nabywanej przez Spółkę usługi, są natomiast pozostałe świadczenia w zakresie analiz reklamowych i opracowania wzorów gadżetów, a więc czynności, w których agencja reklamowa się specjalizuje. W związku z powyższym, Spółka raz jeszcze pragnie podkreślić, iż przekazywanie gadżetów reklamowych przez agencję reklamową nie powinno być rozpatrywane jako odrębna czynność, którą miałaby wykonywać agencja reklamowa, a tym bardziej jako czynność dokonywaną przez Spółkę. Stanowisko odmienne mogłoby bowiem prowadzić do niedopuszczalnego na gruncie VAT zjawiska podwójnego opodatkowania jednej czynności.
Potwierdził je m.in. Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w piśmie z dnia 23 marca 2005 r., sygn. 1473/WV/443/13/7/2005/KC, w którym stwierdził, iż „przekazanie przez agencję reklamową nagród służących świadczeniu usługi reklamowo - promocyjnej stanowi część składową nabytej usługi. W konsekwencji nie ciąży na Podatniku obowiązek naliczenia przez niego podatku VAT od towarów przekazanych przez agencję reklamową w związku ze świadczoną przez nią usługę reklamową, gdyż to nie podatnik wykonał czynności wymienione w art. 7 ust. 1-3 i art. 8 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Sama zaś agencja reklamowa, w świetle przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego, opodatkowuje przekazanie tych towarów jako element składowy wartości usługi, co znajduje potwierdzenie w zestawieniu wydatków związanych z wykonywaniem usługi. Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie przewiduje zasady dwukrotnego opodatkowania tego samego produktu”. Ponadto, stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w pismach odnoszących się do zapytań podmiotów świadczących usługi reklamowe, których elementem jest przekazywanie gadżetów. Pisma te potwierdzają, iż czynność tą należy postrzegać, jako element składowy usługi reklamowej, świadczonej przez usługodawcę, a zatem nie usługobiorcę:
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:
- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części. Natomiast według art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…). Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Z treści powołanych regulacji prawnych wynika, że nieodpłatne wydanie przez agencję reklamową materiałów reklamowych stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Jednak w opisanej sytuacji wydanie tych materiałów będzie częścią innej kompleksowej czynności, tj. usługi reklamowej obejmującej swoim zakresem nieodpłatne przekazanie wymienionych we wniosku materiałów reklamowych, których wartość wkalkulowana będzie w jej cenę. Tym samym, wartość tych towarów będzie jednym z elementów podstawy opodatkowania świadczonej przez agencję reklamową usługi reklamowej, opodatkowanym w ramach tej usługi i nie będą stanowiły one odrębnego przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem Spółka, na podstawie zawartej z agencją reklamową umowy, ponosić będzie wydatek związany z zakupem usługi reklamowej, w skład której wchodzić będą przedmiotowe materiały reklamowe, natomiast sama nie dokona przekazania towarów bez wynagrodzenia, tj. czynności, która w świetle przepisu art. 7 ust. 2 rodziłaby obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. W konsekwencji, na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek naliczenia przez niego podatku VAT od towarów przekazanych przez agencję reklamową, w związku ze świadczoną przez nią usługą reklamową, gdyż to nie on wykona czynności wymienione w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sama zaś agencja reklamowa, w świetle opisanego przez Spółkę zdarzenia przyszłego, opodatkuje przekazanie tych towarów jako element składowy wartości usługi.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Referencje
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.