Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-164/09-2/AM
z 11 maja 2009 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB1/415-164/09-2/AM
Data
2009.05.11


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
biegły
utrata dokumentów
wartość początkowa
wartość początkowa środków trwałych
wycena


Istota interpretacji
możliwość ustalenia przez biegłego wartości początkowej środka trwałego



Wniosek ORD-IN 533 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 06 marca 2009 r. (data wpływu 13 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalenia przez biegłego wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości ustalenia przez biegłego wartości początkowej środka trwałego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca opłaca podatek na zasadach ogólnych, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów oraz jest płatnikiem VAT. Od kilku lat (od 2004 r.) jako inwestycję budował na należącym do niego gruncie budynek produkcyjno-usługowy. Inwestycja została zakończona w styczniu 2009 r., którą Wnioskodawca zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych. W trakcie budowy lokalu w wypadku zdarzenia losowego (zalanie pomieszczenia, w którym przechowywane były niektóre dokumenty) nieodwracalnie zniszczona została część faktur dotyczących tejże budowy, w szczególności były to tzw. dokumenty od „nievatowców”, które nie były na bieżąco odliczane podczas budowy, podatnik miał dopiero zsumować wydatki po oddaniu całego lokalu do użytkowania.

W związku z tym niemożliwe stało się prawidłowe udokumentowanie wydatków, a tym samym ustalenie wartości początkowej tejże inwestycji według kosztu wytworzenia. Podatnik zamierza więc powołać biegłego, który ustali wartość początkową tego środka trwałego z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopniach zużycia. Podatnik nadmienia, że posiada część faktur dokumentujących budowę, które otrzymywał od podatników podatku VAT, bowiem te dokumenty były przechowywane w innym pomieszczeniu, ponieważ podatnik na bieżąco odliczał podatek od towarów i usług.

Związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik może skorzystać z możliwości określonej w art. 22g ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i określić wartość początkową środka trwałego korzystać z wyceny dokonanej przez biegłego...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 22g ust.1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie wytworzenia we własnym zakresie uważa się koszt wytworzenia.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Za koszt wytworzenia zgodnie z art. 22g ust 4 uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzenia za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Według art. 22g ust. 8 i ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jeżeli nie ma można ustalić ceny nabycia środków trwałych lub ich części nabytych przez podatników przed dniem założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu, o którym mowa w art. 22n, wartość początkową tych środków przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia rojku poprzedzającego rok założenia ewidencji lub sporządzenia wykazu oraz stanu i stopnia ich zużycia. Jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust5. 4 wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych, o których mowa w ust.8 przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Z powyższego wynika, iż ustawa wartości początkowej środka trwałego w oparciu wycenę biegłego rzeczoznawcy można dokonać w przypadku, gdy środek trwały został wytworzony przez podatnika we własnym zakresie, a kosztu wytworzenia nie można ustalić w sposób określony w cyt. wyżej art. 22g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. według podatnika utrata dowodów dokumentujących poniesienie wydatków stanowi wystarczającą przesłankę do ustalenia wartości początkowej w oparciu o wycenę biegłego rzeczoznawcy.

Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca powołuję się interpretację wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Nr IBPB1/415-743/08/KB oraz na wyrok NSA z dnia 2 lutego 1997 r., sygn. akt I SA/Po 586/96.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Na podstawie art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty
    - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych, która stanowi podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowe ustalenie wartości początkowej środków trwałych jest bardzo istotne, ponieważ jej wysokość kształtować będzie wartość odpisów amortyzacyjnych.

Z zapisów art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, m.in. uważa się:

  1. w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

Przy czym zgodnie z art. 22g ust. 4 powołanej wyżej ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za pracę wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W myśl natomiast art. 22g ust. 9 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie może ustalić kosztu wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, wartość początkową środków trwałych ustala się w wysokości określonej z uwzględnieniem cen rynkowych , o których mowa w ust. 8, przez biegłego, powołanego przez podatnika.

Zauważyć jednak należy, iż ustalenie wartości początkowej wytworzonego środka trwałego w sposób określony w art. 22g ust. 9 ww. ustawy, tj. w drodze wyceny dokonywanej przez biegłego, powołanego przez podatnika, stanowi sytuację szczególną, wyjątek od obowiązującej zasady ustalania tejże wartości wg. kosztu wytworzenia. Niemożność ustalenia wartości początkowej środka trwałego zgodnie z ww. generalną zasadą winna mieć przy tym charakter obiektywny. Sam fakt nieposiadania dowodów dokumentujących poniesienie wydatków nie stanowi jeszcze wystarczającej przesłanki do ustalenia wartości początkowej w oparciu o wycenę biegłego rzeczoznawcy. Ich utrata spowodowana musi być wyjątkowymi, losowymi przyczynami niezależnymi od podatnika, a ich odtworzenie bądź ponowne uzyskanie niemożliwe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wytworzył we własnym zakresie budynek produkcyjno-magazynowy, który zamierza wprowadzić do ewidencji środków trwałych i amortyzować. W trakcie budowy w wypadku zdarzenia losowego - zalania pomieszczenia, w którym przechowywane były niektóre dokumenty dotyczące prowadzonej inwestycji – nieodwracalnie została zniszczona część faktur dotycząca tejże budowy.

Reasumują mając na uwadze powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli utrata dokumentów nie była następstwem zaniedbań Wnioskodawcy (np. niewłaściwego ich zabezpieczenia), a ich odtworzenie bądź ponowne uzyskanie nie jest możliwe, to Wnioskodawca będzie mógł ustalić wartość początkową przedmiotowego środka trwałego w oparciu o wycenę dokonaną przez biegłego.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Nr IBPB1/415-743/08/KB oraz powołanego wyroku NSA z dnia 2 lutego 1997 r., sygn. akt I SA/Po 586/96 stwierdzić należy, że powyższe rozstrzygnięcia zapady w indywidualnych sprawach i nie są one wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj