INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2009r. (data wpływu 11 maja 2009r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2009r (data wpływu 13 lipca 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia kto jest podatnikiem podatku akcyzowego od utylizowanego tłuszczu zwierzęcego przeznaczonego do celów opałowych CN 1518 00, czy na podatniku podatku akcyzowego ciąży obowiązek prowadzenia składu podatkowego, kiedy powstaje obowiązek podatkowy oraz na kim ciąży obowiązek zapłaty podwyższonej stawki akcyzy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2009r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 3 lipca 2009r. (data wpływu 13 lipca 2009r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie ustalenia kto jest podatnikiem podatku akcyzowego od utylizowanego tłuszczu zwierzęcego przeznaczonego do celów opałowych CN 1518 00, czy na podatniku obowiązek podatku akcyzowego ciąży obowiązek prowadzenia składu podatkowego, kiedy powstaje obowiązek podatkowy oraz na kim ciąży obowiązek zapłaty podwyższonej stawki akcyzy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza nabywać utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy celem wykorzystania go jako paliwo w procesie wypalania kamienia wapiennego przy produkcji wapna. Tłuszcz ten powstaje w procesie przetwarzania/utylizacji niejadalnych szczątków zwierzęcych, a Spółka zamierza nabywać go z zakładów prowadzących działalność gospodarczą w tym zakresie. Tłuszcz transportowany ma być od dostawcy do Spółki, a następnie wtłaczany do zbiorników paliwa będących elementem instalacji pieca wapienniczego. W zbiornikach tych utrzymywana będzie temperatura w wysokości pozwalającej na pozostawanie tłuszczu w stanie płynnym. Następnie tłuszcz przepompowany będzie do zbiornika dozującego tak, jak i drugi składnik paliwa – ciężki olej opałowy. Powstała w ten sposób mieszanka będzie poprzez system pomp wtryskiwana do wnętrza pieca, gdzie w momencie zetknięcia z powietrzem ulegnie spaleniu. Podczas jej spalania wytworzy się wysoka temperatura, która wykorzystana będzie przy wypalaniu kamienia wapiennego, skutkiem czego powstanie wapno.

Dostawca tłuszczu zwierzęcego jest zakładem przetwórczym, uprawnionym na mocy decyzji właściwych władz do przetwarzania produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego.

Produkty te stanowią:

• całe zwierzęta padłe lub ubite w ramach środków zmierzających do wyeliminowania BSE,
• całe zwierzęta domowe, pochodzące z ogrodów zoologicznych i cyrkowe,
• całe zwierzęta doświadczalne oraz dzikie podejrzane o zakażenie chorobami przenoszonymi na ludzi,
• zwierzęta, obornik i treść przewodu pokarmowego, poubojowe części zwierząt nie nadające się lub nie przeznaczone do spożycia przez ludzi (skóry, kopyta, krew, wełna, futro)
• wycofane z handlu środki spożywcze pochodzenia zwierzęcego i inne.
  
  

Głównymi poddostawcami dla dostawcy Spółki są rzeźnie, które przekazują do przetworzenia poubojowe części zwierząt nie nadające się do spożycia przez ludzi.

W zakładach przetwórczych odbywa się przetwarzanie tych produktów zgodnie z przepisami (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. U. UE L 02.273.1). W świetle tego rozporządzenia wszelkie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego dzielą się na trzy kategorie:

• surowiec kategorii 1,
• surowiec kategorii 2,
• surowiec kategorii 3,

- i w stosunku do każdej z tych kategorii wymagany jest różny sposób postępowania z tymi produktami.

Do kategorii 1 należą, przede wszystkim całe zwierzęta oraz ich części, padłe lub ubite w ramach środków zmierzających do wyeliminowania BSE, całe zwierzęta domowe, pochodzące z ogrodów zoologicznych i cyrkowe, całe zwierzęta doświadczalne oraz dzikie podejrzane o zakażenie chorobami przenoszonymi na ludzi lub zwierzęta oraz mieszanki surowca kategorii 1 z kategorią 2 lub 3. W stosunku do kategorii 1 jedyny dopuszczalny sposób postępowania z tym surowcem polega na jego spaleniu, po uprzednim przetworzeniu. Spółka zamierza nabywać tłuszcz kategorii 1. Tłuszcze kategorii 2 i 3 mogą być wykorzystywane jako surowiec w przemyśle chemicznym, komponenty do pasz zwierząt gospodarskich lub surowiec do produkcji biopaliwa.

Spółka posiada status współspalarni ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego – tłuszcze zwierzęce kategorii 1, 2 i 3, nadany jej decyzją Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Dostawca tłuszczu nie jest podatnikiem podatku akcyzowego. Znany jest mu cel, dla którego Spółka zamierza nabywać tłuszcz (cel opałowy). Dostawca tłuszczu podaje dla tłuszczu kod CN 1518 00.

Spółka dysponuje wynikami badań laboratoryjnych, z których wynika, iż gęstość tłuszczy w temperaturze 15#186;C jest równa lub większa niż 890 kilogramów/metr sześcienny.

Spółka nabywając tłuszcz od dostawcy zamierza składać mu oświadczenie o przeznaczeniu tłuszczu, które spełnia wymogi, o których mowa w art. 89 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka wnosi o wyjaśnienie, kto jest podatnikiem podatku akcyzowego od utylizacyjnego tłuszczu zwierzęcego przeznaczonego do celów opałowych i kiedy powstaje obowiązek podatkowy, czy na podatniku podatku akcyzowego ciąży obowiązek prowadzenia składu podatkowego oraz na kim ciąży obowiązek zapłaty podwyższonej stawki akcyzowej w przypadku naruszenia obowiązku wynikającego z art. 89 ust. 5-15 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy (Spółka), w świetle przepisu art. 86 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (ustawa) utylizacyjny tłuszcz zwierzęcy staje się wyrobem energetycznym podlegającym podatkowi akcyzowemu dopiero i tylko wtedy, gdy jest przeznaczony do celów opałowych. W procesie utylizacji produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, czyli w procesie produkcji powstaje tłuszcz, który może zostać przeznaczony do różnych celów. Dopiero dalsze postępowanie z tłuszczem, czyli jego wykorzystanie przesądza o jego faktycznym przeznaczeniu. Jeżeli wykorzystanie polega na wprowadzeniu tłuszczu jako paliwa do zbiorników paliwa będących elementem instalacji pieca wapienniczego należy stwierdzić, że tłuszcz został przeznaczony do celów opałowych i dopiero wówczas staje się on wyrobem energetycznym podlegającym podatkowi akcyzowemu. W świetle art. 89 ust. 5 ustawy sprzedawca wyrobów akcyzowych, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15 (do nich zalicza się także tłuszcz, jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych) ma obowiązek uzyskać od nabywcy oświadczenie, że nabywany wyrób jest przeznaczony do celów opałowych i ma obowiązek spełnić pozostałe związane z tym warunki. W przypadku ich niespełnienia stosuje się podwyższoną, „sankcyjną” stawkę akcyzy, o której mowa w ust. 4 pkt 1. Nałożenie na sprzedawcę takiego obowiązku nie powoduje rozszerzenia przedmiotu opodatkowania podatkiem akcyzowym na czynność sprzedaży, która nie jest wymieniona w art. 8 ustawy, który określa przedmiot opodatkowania (poza przypadkiem wymienionym w ust. 2 pkt 3), gdy sprzedaż ta następuje bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki akcyzy, a więc np. z naruszeniem obowiązków związanych z oświadczeniami. Celem ustawodawcy jest, aby dzięki nałożeniu na sprzedawców takiego obowiązku monitorować przypadki nabywania wyrobów do celów opałowych i kontrolować, czy nabywcy wykorzystują je zgodnie z przeznaczeniem. omawianym stanie faktycznym nie dochodzi także do produkcji wyrobu akcyzowego, ponieważ tłuszcz takim staje się dopiero i tylko wówczas, gdy jest przeznaczany do celów opałowych. Stąd nie może mieć zastosowania art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania jest produkcja wyrobów akcyzowych. Dalsza analiza art. 8 ustawy, prowadzi do wniosku, iż w przypadku opodatkowania podatkiem akcyzowym utylizacyjnych tłuszczów zwierzęcych mamy do czynienia z luką w prawie. Lukę tą można zapełnić odwołując się do przepisów określających moment powstaniu obowiązku podatkowego (art. 10 ustawy) oraz określających, kto jest podatnikiem podatku (art. 13 ustawy). W świetle tych przepisów należy przyjąć, iż w przypadku przeznaczenia tłuszczu do celów opałowych czynnością podlegającą opodatkowaniu jest czynność faktycznego ich wykorzystania, czyli wprowadzenia do zbiorników paliwa w piecu wapienniczym, zaś podatnikiem jest ten, kto dokonuje tej czynności, czyli podmiot wykorzystujący tłuszcz, w tym przypadku Spółka.

W świetle art. 89 ust. 1 pkt 15a ustawy tłuszcz zwierzęcy przeznaczony do celów opałowych podlega podatkowi akcyzowemu według stawki 60zł/1000kg. Jeżeli jednak sprzedawca tłuszczu nie dopełni obowiązków związanych z odbieraniem i dalszym postępowaniem z oświadczeniami, o których mowa w art. 89, ust. 5 ustawy, zastosowanie ma podwyższona stawka „sankcyjna”, o której mowa w ust 4 pkt 1. Ze względu na to, iż jest to obowiązek nałożony wprost na sprzedawcę stawka ta ma zastosowanie wyłącznie wobec niego.

Gdyby zatem sprzedawca, od którego Spółka nabywa tłuszcz nie dopełni obowiązków w zakresie zabierania i dalszego postępowania z oświadczeniem, Spółka ma obowiązek zapłacić podatek według stawki „zwykłej”, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15a ustawy, zaś organ podatkowy może dochodzić różnicy pomiędzy stawką „zwykłą” i podwyższoną jedynie od sprzedawcy i to na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3. Zgodnie bowiem z regułą interpretacyjną, iż wyjątków w prawie nie należy interpretować rozszerzająco, przepisy ustanawiające stawkę podwyższoną kreują wyjątek od zasady i dotyczą wyłącznie sprzedawcy, nie mogą mieć zatem zastosowania do nabywcy, o ile wykorzysta on produkt zgodnie z przeznaczeniem , co uprawnia go do zastosowania „zwykłej” stawki. Zatem nawet w przypadku naruszenia przez sprzedawcę wymienionych wyżej obowiązków Spółka zachowuje prawo do stosowania stawki podatku 60zł/1000kg.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 3 poz. 11), wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Tłuszcz zwierzęcy, będący przedmiotem wniosku, o kodzie CN 1518 00 ujęty jest w wykazie wyrobów akcyzowych w pozycji nr 12, załącznika nr 1 do ustawy, zgodnie z którym do grupy objętej kodem CN 1518 00 należą tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, napowietrzane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją 1516; niejadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z działu 15 Nomenklatury Scalonej, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych. W związku z tym należy stwierdzić, iż wyrób o kodzie CN 1518 00 sprzedawany przez producenta na cele opałowe jest wyrobem energetycznym.

Art. 47 ust 1 ww. ustawy stanowi, że produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym z wyłączeniami wskazanymi w tym przepisie.

Jednocześnie w poz. 12 załącznika nr 2 do ustawy zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG wymienione zostały wyroby objęte kodem CN ex 1518 00 - tłuszcze i oleje, zwierzęce lub roślinne i ich frakcje, gotowane, utlenione, odwodnione, siarkowane, napowietrzane, polimeryzowane przez ogrzewanie w próżni lub w gazie obojętnym, lub inaczej modyfikowane chemicznie, z wyłączeniem objętych pozycją 1516; niejadalne mieszaniny lub produkty z tłuszczów lub olejów, zwierzęcych lub roślinnych, lub z frakcji różnych tłuszczów lub olejów z działu 15 Nomenklatury Scalonej, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych.

Umieszczenie ww. wyrobów akcyzowych w załączniku nr 2 do ustawy oznacza, iż do wyrobów tych, bez względu na ich stawkę akcyzy, stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy, a ich produkcja odbywa się w składzie podatkowym.

Odnośnie utylizowanego tłuszczu zwierzęcego CN 1518 00 należy wskazać, iż jest on wyrobem akcyzowym opodatkowanym akcyza, do którego stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i którego produkcja odbywa się w składzie podatkowym, wówczas gdy jego przeznaczeniem jest szeroko rozumiany cel opałowy.

Tłuszcze zwierzęce CN 1518 00 należy traktować jako wyrób przeznaczony do celów opałowych na etapie bezpośredniego przeznaczenia do tego celu, tj. wówczas gdy:

1. znajduje się on u podmiotu, który wykorzystuje go jako paliwo opałowe lub jako dodatek lub domieszkę do paliw opałowych,
2. gdy jest sprzedawany podmiotowi wykorzystującemu go jako paliwo opałowe lub jako dodatek lub domieszkę do paliwa opałowego.
   
   

Zgodnie z powyższym podmiot, który produkuje ww. tłuszcze utylizacyjne i sprzedaje bądź oferuje produkowany przez siebie wyrób na sprzedaż jako paliwo opałowe lub jako dodatek lub domieszkę do paliwa opałowego, de facto bezpośrednio przeznacza ten wyrób do celów opałowych, przesadzając tym samym o konieczności traktowania go jako wyrób akcyzowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dostawcy tłuszczu znany jest cel dla którego Wnioskodawca zamierza nabywać tłuszcz (cel opałowy). Dostawca tłuszczu podaje dla tego wyrobu kod CN 1518 00 a ponadto Wnioskodawca nabywając przedmiotowy tłuszcz zamierza składać producentowi tego tłuszczu oświadczenie, o którym mowa w art. 89 ww. ustawy, o przeznaczeniu tłuszczu na cele opałowe.

Z powyższego wynika zatem, że producent tego tłuszczu w momencie sprzedaży zna cel i przeznaczenie tego wyrobu, wie bowiem, iż będzie on wykorzystywany na cele opałowe.

W świetle art. 87 ust. 1 ww. ustawy produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.

Wobec powyższego, obowiązek prowadzenia składu podatkowego spoczywa na producencie tłuszczu zwierzęcego CN 1518 00 przeznaczonego na cele opałowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;
2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3. import wyrobów akcyzowych;
4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3.
   
   

Art. 8 ust. 2 ww. ustawy stanowi, że przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ww. ustawy podatnikiem podatku akcyzowego jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…). W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym będzie produkcja wyrobów akcyzowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie produkcja wyrobu o kodzie CN 1518 00 podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym a podatnikiem tego podatku jest producent przedmiotowego wyrobu akcyzowego.

Spółka nabywając wyroby akcyzowe z zapłaconą akcyzą, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy i zużywając je na cele opałowe wskazane w złożonych producentowi oświadczeniach nie jest zobligowana do prowadzenia składu podatkowego.

Wnioskodawca nie jest z tego tytułu podatnikiem podatku akcyzowego i w przedmiotowym wniosku wskazał, iż gęstość tłuszczy zwierzęcych w temperaturze 15°C wynosi więcej niż 890 kilogramów/metr sześcienny.

Wobec powyższego wysokość stawki akcyzy dla tłuszczy zwierzęcych CN 1518 00 przeznaczonych na cele opałowe określona jest w art. 89 ust. 1 pkt 15 i wynosi odpowiednio:

• w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest:
  - niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1.000 litrów,
  - równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 60,00 zł/1.000 kilogramów.
  
  

W związku z powyższym stawka akcyzy na wyrób akcyzowy o kodzie CN 1518 00 mający gęstość w temperaturze 15°C nie mniejszą niż 890 kilogramów/metr sześcienny wynosi 60,00 zł/1.000 kilogramów, przy zachowaniu warunków określonych w art. 89 ust. 5-15.

Stosownie do art. 89 ust. 5, 6 i 16 ww. ustawy sprzedawca wyrobów akcyzowych nieobjętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, jest obowiązany w przypadku sprzedaży:

1. osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym prowadzącym działalność gospodarczą - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych lub będą sprzedane z przeznaczeniem do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15;
2. osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej - do uzyskania od nabywcy oświadczenia, że nabywane wyroby są przeznaczone do celów opałowych, uprawniających do stosowania stawek akcyzy określonych w ust. 1 pkt 9, 10 i 15; oświadczenie to powinno być załączone do kopii paragonu lub kopii innego dokumentu sprzedaży wystawionego nabywcy, a w przypadku braku takiej możliwości sprzedawca jest obowiązany wpisać na oświadczeniu numer i datę wystawienia dokumentu potwierdzającego tę sprzedaż.
   
   

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 7, powinno być dołączone do kopii faktury oraz powinno zawierać:

1. dane dotyczące nabywcy;
2. określenie ilości i rodzaju oraz przeznaczenia nabywanych wyrobów;
3. wskazanie rodzaju, typu oraz liczby posiadanych urządzeń grzewczych oraz miejsca (adresu), gdzie znajdują się te urządzenia;
4. datę i miejsce złożenia oświadczenia;
5. czytelny podpis składającego oświadczenie.
   
   

W przypadku niespełnienia warunków określonych w ust. 5-15 stosuje się stawkę akcyzy określoną w ust. 4 pkt 1.

Natomiast art. 89 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku użycia wyrobów, o których mowa w ust. 1 pkt 9, 10 i 15, do napędu silników spalinowych, użycia ich, gdy nie spełniają warunków określonych w szczególnych przepisach w zakresie prawidłowego znakowania i barwienia, a także ich posiadania w zbiorniku podłączonym do odmierzacza paliw lub sprzedaży z takiego zbiornika, stosuje się odpowiednio stawkę 1.822,00zł/1.000 litrów, a w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15°C jest równa lub wyższa od 890 kilogramów/metr sześcienny – 2.047,00zł/1.000 kilogramów.

Konkludując w przypadku niezachowania warunków określonych w art. 89 ust. 5-15 ww. ustawy obowiązek uiszczenia podwyższonej stawki akcyzowej stosownie do art. 8 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy spoczywać będzie na sprzedawcy tych wyrobów.

Tym samym oceniając stanowisko wnioskodawcy całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.