Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1341/12/AP
z 29 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 29 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 23 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w związku z umorzeniem części pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Spółka będzie zobowiązana (w tej części) wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 sierpnia 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy w związku z umorzeniem części pożyczki z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej Spółka będzie zobowiązana (w tej części) wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego też pismem z dnia 22 października 2012 r. Znak IBPBI/2/423-1083/12/AP wezwano o ich uzupełnienie. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 23 października 2012 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w październiku 2010 r. zaciągnęła pożyczkę w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w wysokości 404.801,00 PLN na sfinansowanie przedsięwzięcia pod nazwą „Modernizacja systemu dystrybucyjnego ciepła poprzez likwidację grupowej stacji wymienników ciepła W-l i wykonanie sieci wysokoparametrowej wraz z przyłączami do budynków”. Po spłacie w 2012 r. 62,50% zobowiązania oraz uzyskaniu efektu rzeczowego i ekologicznego WFOŚiGW umorzył pozostałą część pożyczki w kwocie 151.800,00 zł. Zawarł w tej sprawie ze Spółką umowę w sprawie częściowego warunkowego umorzenia pożyczki. Umorzenie pożyczki było uwarunkowane przeznaczeniem kwoty umorzonej pożyczki na realizację innego zadania inwestycyjnego.

Inwestycją tą jest modernizacja systemu dystrybucyjnego ciepła poprzez likwidację grupowej stacji wymienników ciepła W2 i wykonanie wysokoparametrowej preizolowanej sieci ciepłowniczej z przyłączami do budynków. Warunkiem umorzenia jest terminowa realizacja przedmiotowego zadania oraz osiągnięcie efektu rzeczowego i ekologicznego. Przewiduje się, że ww. zadanie zostanie ukończone do dnia 31 października 2012 r., a tym samym ziszczą się warunki umorzenia pożyczki. W przypadku stwierdzenia przez WFOŚiGW nieprawidłowości w realizacji zadania Spółka zobowiązana jest do natychmiastowego zwrotu całości lub części warunkowo umorzonej kwoty pożyczki wraz z oprocentowaniem przysługującym od daty warunkowego umorzenia do dnia jej zwrotu. W wyniku realizacji ww. inwestycji nastąpi zmniejszenie emisji szkodliwych substancji do atmosfery dzięki zmniejszeniu strat na przesyle ciepła w systemie ciepłowniczym przez likwidację grupowej stacji wymienników ciepła W2 i sieci niskoparametrowych doprowadzających ciepło i ciepłą wodę użytkową z węzła grupowego do odbiorców oraz wybudowaniu nowej sieci wysokoparametrowej wraz z przyłączami do budynków, w których zabudowane zostaną indywidualne stacje wymienników ciepła. Osiągnięcie efektu ekologicznego w wyniku realizacji inwestycji nastąpi przy uwzględnieniu efektu ekonomicznego oraz efektu społecznego. Efektem rzeczowym będzie uzyskany nowy środek trwały w postaci wybudowanej wysokoparametrowej sieci ciepłowniczej. Środek trwały będzie wykazany w bilansie firmy w kategorii środki trwałe, podlegający amortyzacji bilansowej i podatkowej. Kwota uzyskana w wyniku umorzenia ww. pożyczki zostanie w całości przeznaczona na modernizację systemu dystrybucji ciepła. W związku z faktem, że kwota umorzenia nie wystarcza na pokrycie całości kosztów modernizacji, Spółka zaangażuje również inne (własne) środki pieniężne.

Po zakończeniu inwestycji i spełnieniu warunków umorzenia pożyczki, Spółka zaliczy kwotę umorzenia w wysokości 151.800,00 zł jednorazowo w pozostałe przychody operacyjne.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14, który informuje, że przychodu podatkowego nie stanowi wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków agencji rządowych, środków agencji wykonawczych, środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów, kwota umorzenia pożyczki 151.800,00 zł nie będzie stanowiła przychodu podatkowego, natomiast amortyzacja ww. środka trwałego w wysokości 151.800,00 zł nie będzie stanowiła kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka prawidłowo zaliczy amortyzację w wysokości umorzonej pożyczki do kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu?

Zdaniem Spółki, w myśl art. 12 ust. 4 pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, cała kwota umorzonej pożyczki nie stanowi przychodu podatkowego w momencie umorzenia, a amortyzacja od zmodernizowanego środka w części kwoty umorzenia pożyczki nie stanowi kosztu uzyskania przychodów.

Wynika to ze statutu Wojewódzkiego Funduszu. Jest on jednostką sektora finansów publicznych - samorządową osobą prawną w rozumieniu art. 9 pkt 14 Ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Wojewódzki Fundusz jest instytucją ochrony środowiska w rozumieniu art. 386 Ustawy. Celem działania Wojewódzkiego Funduszu jest finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej, w zakresie określonym w art. 400a ust. 1 pkt 1-9 i 11-42 Ustawy. Wojewódzki Fundusz przeznacza środki na finansowanie działalności, o której mowa w ust. 2, w sposób i w formach prawnych określonych w art. 411 Ustawy.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka zaciągnęła pożyczkę od Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Przyznana pożyczka została udzielona z przeznaczeniem na dofinansowanie przedsięwzięcia pod nazwą „...”. Po spłacie 62,5% zobowiązania Fundusz umorzył Spółce pozostałą część pożyczki, pod warunkiem przeznaczenia kwoty umorzonej pożyczki na realizację innego zadania inwestycyjnego.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w interpretacji indywidualnej z dnia 29 listopada 2012 r. Znak: IBPBI/2/423-1083/11/AP Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdził, iż wartość umorzonej pożyczki na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), stanowi przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o pdop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, że określony wydatek, niewymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Art. 15 ust. 6 ustawy o pdop stanowi, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o pdop, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na postawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o pdop, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o pdop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a – 16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przepisu tego wynika, że odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środka trwałego, która sfinansowana została otrzymanym wsparciem finansowym, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wskazać należy, iż skoro jak wyżej wskazano, kwota umorzonej pożyczki stanowi na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o pdop, przychód podatkowy podlegający opodatkowaniu, to w przypadku Spółki, ww. przepis art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o pdop, nie ma zastosowania. Tym samym odpisy amortyzacyjne (dokonane na podstawie przepisów art. 16a – 16m ustawy o pdop), stanowią koszty uzyskania przychodów w pełnej wysokości.

Stanowisko Spółki jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – j.t. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.