Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-296/12-4/AO
z 6 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 30 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy rekompensata stanowi przychód, czy zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony pismem z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 26 października 2012 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy rekompensata stanowi przychód, czy zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym.

Uchwałą Rady Miasta z dnia x maja 2012 r. w sprawie przekształcenia zakładu budżetowego Miejski Zakład Komunikacji poprzez likwidację w celu utworzenia spółki Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, nastąpi przekształcenie zakładu budżetowego w spółkę z o.o.

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. f) i lit. h) ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), art. 6 ust. 1, art. 22 ust. 1 i art. 23 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 45, poz. 236) w związku z art. 16 ust. 1, 3, 5 i 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), Rada Miasta uchwaliła co następuje:

§ 1. Likwiduje się zakład budżetowy Miejski Zakład Komunikacji w celu przekształcenia w spółkę Miejski Zakład Komunikacji spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Dniem przekształcenia jest dzień wpisu spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym (planowany dzień rozpoczęcia działalności przez Spółkę to 01.01.2013 r.)

1. Z dniem przekształcenia zakładu budżetowego nastąpi jego likwidacja.
2. Spółka powstała w celu realizacji zadania własnego Miasta … polegającego na zapewnieniu przewozów komunikacją miejską w (...) oraz w gminach, z którymi zawarte jest „Porozumienie Komunalne” w sprawie powierzenia zadania publicznego w zakresie zbiorowego transportu osobowego środkami komunikacji miejskiej na terenie gmin.
3. Składniki mienia przekształconego Zakładu stają się majątkiem Spółki i stanowią pokrycie kapitału.
4. Należności i zobowiązania Zakładu przejmuje utworzona Spółka.
5. Spółka powstała w wyniku przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki związane z działalnością Zakładu.
   
   

ZDARZENIE PRZYSZŁE.

W związku z przekształceniem zakładu budżetowego w spółkę na podstawie Uchwały Rady Miasta rozpatrywane są dwa warianty zasad odpłatności za realizację zadań określonych w § 1 pkt 2 Uchwały Rady Miasta. Gmina jest jedynym założycielem i jedynym wspólnikiem Spółki - ma 100% udziałów.

Doprecyzowanie zasad współpracy pomiędzy Gminą a Spółką w zakresie realizacji zadań określonych w § 1 pkt 2 Uchwały Rady Miasta ma nastąpić w umowie wykonawczej.

Wariant I - Sprzedaż biletów przejmuje Gmina i przychody ze sprzedaży biletów są przychodami Gminy.

W umowie wykonawczej określone będzie, że Spółka odpłatnie świadczyć będzie na rzecz Gminy następujące usługi:

• usługi lokalnego publicznego transportu zbiorowego organizowanego przez Gminę na sieci komunikacyjnej miasta oraz na terenie gmin sąsiadujących,
• usługi związane z bieżącym utrzymaniem w należytym stanie technicznym torowisk tramwajowych, sieci i podstacji trakcyjnych, wiat przystankowych (torowiska, sieci i podstacje Spółka będzie dzierżawić odpłatnie od Gminy),
• usługi sprzedaży i dystrybucji biletów tylko w automatach biletowych na rzecz i w imieniu Gminy. Przychody ze sprzedaży biletów w automatach biletowych są przychodami Gminy,
• usługi rozwieszania rozkładów jazdy.
  
  

Wynagrodzenie Operatora - Spółki za świadczone usługi przewozowe ujmowane będzie w rachunku ustalenia należnej rekompensaty.

Rekompensata wyliczana będzie na zasadach określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego.

Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty niezbędnej do pokrycia całości kosztów związanych z wykonywaniem usług użyteczności publicznej określonych w umowie wykonawczej, przy uwzględnieniu związanych z tym przychodów i rozsądnego zysku.

Sprzedaż biletów komunikacji miejskiej przejmie Gmina i przychody ze sprzedaży biletów będą przychodami Gminy. Spółka będzie osiągała jedynie przychody z działalności dodatkowej, tj. przychody z reklam, wynajmu autobusów, pomieszczeń. Przychody te mogą mieć wymiar marginalny.

Kwota należnej rekompensaty Spółce za realizację zadań określonych w umowie wykonawczej ustalona będzie jako iloczyn wozokilometrów oraz ceny netto za jeden kilometr dla przewozów autobusowych i tramwajowych.

Rekompensatę zwiększa się o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług VAT. Gmina płaci należną rekompensatę za realizację zadań określonych w umowie na podstawie faktury VAT wystawionej przez Spółkę.

Wariant II - sprzedaż biletów prowadzi Spółka i przychody ze sprzedaży biletów są przychodami Spółki.

W umowie wykonawczej określone będzie, że Spółka odpłatnie świadczyć będzie na rzecz Gminy następujące usługi wymienione w wariancie I za wyjątkiem usług sprzedaży biletów - sprzedaż prowadzi Wnioskodawca i przychody ze sprzedaży biletów są przychodami Wnioskodawcy. W związku z wykonywaniem usług użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu zbiorowego, Spółka otrzyma od Gminy rekompensatę na pokrycie kosztów działalności pomniejszoną o dochody wygenerowane podczas świadczenia usług przewozowych - przychody ze sprzedaży biletów i przychody z pozostałej działalności (reklamy, wynajem środków transportu, wynajem pomieszczeń - która będzie miała wymiar marginalny).

Obliczenie wysokości rekompensaty na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych odbywać się będzie na zasadach określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) Nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego. W ramach swej działalności z zakresu zbiorowego transportu publicznego, Spółka będzie uzyskiwała przychody ze sprzedaży biletów (usług komunikacji miejskiej), z których pokrywane będą koszty działalności przewozowej. Ceny urzędowe za usługi przewozowe ustala Rada Miasta. Finansowanie miejskiego transportu publicznego przychodami z biletów nie rekompensuje kosztów prowadzonej działalności przewozowej Spółki. Rekompensata na pokrycie kosztów działalności dokumentowana będzie notą księgową.

ZDARZENIE PRZYSZŁE.

Zakład w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 do dnia 31.12.2012 r. będzie wykazywał nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu. Z dniem 01 stycznia 2013 r. powstała Spółka zgodnie z Uchwałą Rady Miasta należności i zobowiązania zakładu budżetowego przejmuje utworzona Spółka. Należność z tytułu zwrotu podatku VAT również przejmie Spółka.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy rekompensata, którą otrzyma Spółka od Gminy za świadczenie usług publicznych - wykonywania usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy na wyrównanie kosztów działalności Spółki (pokrycia ujemnego wyniku finansowego netto wynikającego z różnicy poniesionych kosztów i przychodów) - Wariant II, stanowi w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych przychód, czy zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana przez Spółkę rekompensata na zrównoważenie kosztów działalności komunikacyjnej jest - zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodem Spółki w dacie otrzymania rekompensaty.

Jednocześnie, dochód z tego tytułu jest wolny od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy.

Konsekwencją zwolnienia od podatku środków otrzymanych przez Spółkę z tytułu rekompensaty jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztów i wydatków sfinansowanych z tych środków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) nie zawiera legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z ww. przepisem, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy).

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, mająca definitywny charakter, powiększająca jego aktywa, którą może on rozporządzać jak własną - przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Z kolei, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera przy tym definicji „dotacji”. Z uwagi na okoliczność, że w przepisie mowa jest o dotacji z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, należy odnieść się do przepisów o finansach publicznych. I tak, stosownie do art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), dotacjami są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Zwolnienie zawarte w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczy wszelkich dotacji otrzymanych ze środków budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego, z wyjątkiem jednej kategorii - dopłat do oprocentowania kredytów bankowych. Z zastrzeżeniem ww. dopłat, dla zakresu omawianego zwolnienia nie ma znaczenia rodzaj dotacji ani system jej przekazywania i rozliczania. Istotne pozostaje natomiast źródło pochodzenia środków, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

Objęcie dotacji z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego zwolnieniem powoduje przy tym konsekwencje w zakresie kwalifikacji wydatków finansowanych z tych środków. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536 ze zm.).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z wykonywaniem usług użyteczności publicznej w zakresie pasażerskiego transportu zbiorowego, otrzyma od Gminy rekompensatę na pokrycie kosztów działalności pomniejszoną o dochody wygenerowane podczas świadczenia usług przewozowych - przychody ze sprzedaży biletów i przychody z pozostałej działalności (reklamy, wynajem środków transportu, wynajem pomieszczeń - która będzie miała wymiar marginalny). Obliczenie wysokości rekompensaty na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług przewozowych odbywać się będzie na zasadach określonych w załączniku do rozporządzenia (WE) Nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania te obejmują sprawy lokalnego transportu zbiorowego.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że zasady przyznawania rekompensat określone zostały w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70.

W myśl tego rozporządzenia, „rekompensata z tytułu świadczenia usług publicznych” oznacza każdą korzyść, zwłaszcza finansową, przyznaną bezpośrednio lub pośrednio przez właściwy organ z funduszy publicznych w okresie realizacji zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych lub powiązaną z tym okresem. Wysokość rekompensaty nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej wynikowi finansowemu netto, który równoważny jest sumie wpływów, pozytywnych czy negatywnych, jakie wypełnianie zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych wywiera na koszty i przychody podmiotu świadczącego usługi publiczne. Wpływ ten oceniany jest przez porównanie stanu, w którym zobowiązanie z tytułu świadczenia usług publicznych jest wypełniane, ze stanem, jaki istniałby w przypadku niewypełniania zobowiązania z tytułu świadczenia usług publicznych.

Zasady organizacji i funkcjonowania regularnego przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym realizowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w strefie transgranicznej, w transporcie drogowym, kolejowym, innym szynowym, linowym, linowo-terenowym, morskim oraz w żegludze śródlądowej regulują przepisy ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13) - art. 1 ust. 1 tej ustawy. Powołana ustawa określa także zasady finansowania regularnego przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym, w zakresie przewozów o charakterze użyteczności publicznej, realizowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w transporcie, o którym mowa w ust. 1 (art. 1 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej może polegać w szczególności na:

1. pobieraniu przez operatora lub organizatora opłat w związku z realizacją usług świadczonych w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub
2. przekazaniu operatorowi rekompensaty z tytułu:
   1. utraconych przychodów w związku ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym, lub
   2. utraconych przychod
   1. utraconych przychodów w związku ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym, lub
   2. utraconych przychodów w związku ze stosowaniem uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora, o ile zostały ustanowione, lub
   3. poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub
3. udostępnianiu operatorowi przez organizatora środków transportu na realizację przewozów w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
   
   

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, rekompensatę należy rozumieć jako środki pieniężne lub inne korzyści majątkowe przyznane operatorowi publicznego transportu zbiorowego w związku ze świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego.

Operatorowi przysługuje rekompensata, jeżeli wykaże, że podstawą poniesionej straty z tytułu realizacji usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego są utracone przychody i poniesione koszty, o których mowa w art. 50 ust. 1 pkt 2, proporcjonalnie do poniesionej straty (art. 52 ust. 1 powołanej ustawy).

Operatorem publicznego transportu zbiorowego jest przy tym samorządowy zakład budżetowy oraz przedsiębiorca uprawniony do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu osób, który zawarł z organizatorem publicznego transportu zbiorowego (tj. właściwą jednostką samorządu terytorialnego albo ministrem właściwy do spraw transportu, zapewniającymi funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na danym obszarze) umowę o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, na linii komunikacyjnej określonej w umowie (art. 4 ust. 1 pkt 8 i 9 tej ustawy).

Stosownie do art. 51 ust. 1 wskazanej ustawy, źródłem finansowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej mogą być w szczególności:

1. środki własne jednostki samorządu terytorialnego będącej organizatorem;
2. środki z budżetu państwa.
   
   

Ponadto, należy wskazać, iż ustawodawca w art. 55 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym, w przypadku realizowania przez operatora umowy z zakresu transportu kolejowego w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich, określił rekompensatę z budżetu państwa wprost jako dotację z budżetu państwa. Nie wyłączył jednakże ani wprost ani w sposób dorozumiany tej formy w stosunku do rekompensaty z budżetów jednostek samorządu terytorialnego, a jedynie nie nazwał jej wyraźnie, co nie powoduje automatycznego wykluczenia stosowania tej formy prawnej. W sposób dorozumiany odwołuje się natomiast do definicji dotacji, określonej przepisami ustawy o finansach publicznych. Nie ma bowiem racjonalnych powodów, aby w sposób odmienny traktować rekompensatę z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego, bowiem oba te podmioty publiczne finansują świadczenie usług, mających charakter użyteczności publicznej (art. 51 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym). Odmienne traktowanie budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego nie miałoby więc uzasadnienia.

Istotą rekompensaty, którą będzie otrzymywał Wnioskodawca na pokrycie kosztów związanych z wykonywaniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, jest zrównoważenie kosztów działalności w związku ze świadczeniem usługi publicznej, w sensie ekonomicznym posiada więc cechy dotacji. Nienazwanie wprost w ustawie o publicznym transporcie zbiorowym „rekompensaty” „dotacją” nie pozbawia jej takiego charakteru w odniesieniu do rekompensaty z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a posiłkując się definicją z ustawy o finansach publicznych pozwala na przypisanie rekompensacie cech dotacji.

Mając powyższe na uwadze można zdefiniować rodzaj świadczenia jakim jest rekompensata pieniężna, jako dotacja poprzez elementy składowe takiego świadczenia, pozwalające na przypisanie takiemu świadczeniu cech dotacji, zgodnie z definicją dotacji, zawartą w treści powołanego w niniejszej interpretacji art. 126 ustawy o finansach publicznych.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, z uwagi na charakter analizowanej należności i jej związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę, datą powstania przychodu w postaci rekompensaty jest moment jej otrzymania w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Źródłem finansowania rekompensaty z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego - jak wynika z analizy regulacji ustawy o publicznym transporcie zbiorowym i ustawy o finansach publicznych - jest dotacja otrzymana z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Przedmiotowa rekompensata jest zatem wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, otrzymanie rekompensaty jako dotacji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego wiąże się z obowiązkiem wyłączenia przez Wnioskodawcę z kosztów uzyskania przychodów kosztów sfinansowanych ze środków tej rekompensaty (dotacji), tj. kwoty kosztów odpowiadającej wartości rekompensaty przyznanej na ich pokrycie (art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy).

Reasumując, rekompensata, którą otrzyma Spółka od Gminy za świadczenie usług publicznych - wykonywania usług komunikacji miejskiej na terenie Gminy na wyrównanie kosztów działalności Spółki (pokrycia ujemnego wyniku finansowego netto wynikającego z różnicy poniesionych kosztów i przychodów), stanowi zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód Spółki w dacie jej otrzymania. Jednocześnie dochód z tego tytułu wolny będzie od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, iż w przedmiocie podatku od towarów i usług zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.