Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-514/12/PK
z 29 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2012r. (data wpływu 8 listopada 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 stycznia 2013r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi, obsługi pasażerów, świadczonej na rzecz podatników mających siedzibę i stałe miejsce działalności gospodarczej na terytorium RP - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 listopada 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie określenia miejsca świadczenia usługi, obsługi pasażerów, świadczonej na rzecz podatników mających siedzibę i stałe miejsce działalności gospodarczej na terytorium RP. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 stycznia 2013r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zarządza Y, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada siedzibę działalności gospodarczej, a także stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium RP. Spółka wprowadza do swojej oferty usługę związaną z obsługą pasażerów, zwaną usługą Business Lounge.

W zakres świadczonej usługi typu Business Lounge wchodzi:

1. rejestracja osób podróżujących w recepcji Business Lounge przez personel salonu,
2. w oczekiwaniu na lot możliwość skorzystania z oferowanych przekąsek, napojów i drinków,
3. możliwość skorzystania z bezprzewodowego Internetu na terenie Business Lounge,
4. dostęp do prasy polskiej i zagranicznej, telewizji satelitarnej i informacji audiowizualnej o planie lotów.
   
   

Za usługę Business Lounge Spółka będzie pobierała opłaty. Zakres i charakter usługi związanej z obsługą pasażera określonej powyżej nie zmienia się w zależności od rodzaju, typu, kategorii usługobiorcy. Usługobiorcami powyższej usługi są podmioty posiadający siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności wyłącznie na terytorium RP albo posiadający siedzibę na terytorium innego kraju, ale stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, na terytorium RP.

W związku z powyższym zadano pytania:

W jaki sposób - zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług - Spółka powinna ustalać normatywne miejsce świadczenie usługi Business Lounge, o której mowa w stanie faktycznym, nabywanej na cele działalności gospodarczej, przez kontrahentów będących podatnikami w rozumieniu 28a ustawy, posiadających siedzibę i miejsce prowadzenia działalności wyłącznie na terytorium RP albo posiadających siedzibę na terytorium innego kraju, ale stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, na terytorium RP?

Jaką stawką podatku VAT zastosować dla usługi Business Lounge, o której mowa w stanie faktycznym, świadczonej na terytorium kraju?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7.

Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie określa szczególnych zasad dotyczących ustalania miejsca świadczenia w zakresie usług związanych z obsługą pasażerów. W analizowanym stanie faktycznym i prawnym Spółka świadczy usługę polegającą na obsłudze pasażera. W celu ustalenia zakresu pojęcia związanego ze świadczeniem polegającym na obsłudze pasażerskiej należy pomocniczo sięgnąć do Dyrektywy Rady 96/67 z dnia 15 października 1996r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w portach lotniczych Wspólnoty (Dz. U. UE. L1996.27236; Dz.U.UE-sp.07-2-496). Zgodnie z pkt 2 załącznika do ww. Dyrektywy Rady obsługa naziemna pasażerów obejmuje wszelką pomoc świadczoną pasażerom przylatującym, odlatującym, przesiadającym się, w tym sprawdzanie biletów i dokumentów podróży, rejestrowanie bagażu i przemieszczanie go do sortowni. Ponadto w interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej (syg. ITTPP2/443-328a/09/AK) odniósł się do stanu faktycznego, w którym ujęte zostały wprost usługi Business Lounge. W interpretacji tej usługę nazywaną jako Business Lounge „należy rozumieć jako udostępnienie pomieszczenia biznesowego na lotnisku na rzecz pasażerów. Zdaniem Wnioskodawcy usługę tą należy zaliczyć do grupy usług handlingowych w postaci obsługi pasażerskiej (passenger handling), która to grupa ma charakter otwarty i obejmuje wszelką pomoc świadczoną pasażerom przylatującym, odlatującym i przesiadającym się.” Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej „Analizując zaistniały w sprawie stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż wszystkie wymienione wyżej usługi świadczone przez Spółkę [m. in. Business Lounge], jako usługi związane z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków i z szeroko rozumianą obsługą ruchu lotniczego - mieszczą się w katalogu usług, o których mowa w art. 83 ust 1 pkt 8 ustawy”.

Spółka, świadcząc usługę Business Lounge, o której mowa w stanie faktycznym (dla podatnika w rozumieniu art. 28a Ustawy, posiadającego siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium RP, powinna kierować zasadami zawartymi w art. 28 Ustawy. Normatywnym miejscem świadczenia tej usługi będzie więc terytorium kraju (RP). Zgodnie bowiem art. 26b ust. 1 i ust 2 Ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę.

To samo dotyczy przypadku, gdy usługi są świadczone dla podatnika posiadającego siedzibę na terytorium innego kraju, ale stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, na terytorium RP. Normatywnym miejscem Świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2), czyli terytorium RP. Usługi te podlegają więc opodatkowaniu na terytorium RP.

Jeżeli idzie o stawkę podatku w tym zakresie, to wskazać należy, iż normatywne określenie opodatkowania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej implikuje konieczność zastosowania stawek obowiązujących na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Co do zasady - stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem między innymi art. 83. Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011r do 31 grudnia 2013r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W myśl art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych (art. 83 ust. 1c ustawy)

W związku z powyższym w przypadku świadczenia usługi Business Lounge, o której mowa w stanie faktycznym, dla podatnika posiadającego siedzibę i stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium RP, będącego przewoźnikiem lotniczym w rozumieniu zapisów ustawy z dnia 3 lipca 2002r. Prawo Lotnicze zostanie wystawiona faktura VAT ze stawką 23%, z tym zastrzeżeniem, że w przypadku spełnienia przesłanek z art. 83 ust. l pkt 8 oraz art. 83 ust. la oraz ust. 1c ustawy o VAT, zastosowanie znajdzie jednak stawka podatku 0%. Podobnie, to samo dotyczy przypadku, gdy usługi są świadczone dla podatnika posiadającego siedzibę na terytorium innego kraju, ale stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, na terytorium RP, będącego przewoźnikiem lotniczym w rozumieniu zapisów ustawy z dnia 3 lipca 2002r. Prawo Lotnicze. Także w tym przypadku zostanie wystawiona faktura VAT ze stawką 23%, z tym zastrzeżeniem, że w przypadku spełnienia przesłanek z art. 83 ust. l pkt 8 oraz art. 83 ust. 1a oraz ust 1c ustawy zostanie zastosowana stawka 0%.

Warunkiem zastosowania stawki 0% w obu tych przypadkach będzie więc fakt znalezienia się przewoźnika lotniczego na liście przewoźników wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym opublikowanej przez Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Natomiast w przypadku, gdy taki podatnik, będący przewoźnikiem lotniczym, nie znajdzie się na przedmiotowej liście, faktura będzie wystawiana ze stawką podatku VAT 23%. Stawka ta znajdzie także zastosowanie zawsze, gdy usługobiorca nie będzie posiadał statusu przewoźnika lotniczego.

Zdaniem Spółki powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2012r. o sygn. IBPP3/443-1171/11/KO dla tego typu świadczonych usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Powyższy przepis wprowadza powszechność opodatkowania podatkiem VAT ww. czynności.

Przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojęcie usługi, według ustawy, jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b ust. 2 ustawy).

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania rozdziału dotyczącego miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub zobowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika działającego w takim charakterze jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika a przepisy art. 28e, 28f ust. 1, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca świadczy usługi związane z obsługą pasażerów. Usługi te są świadczone usługobiorcom, którzy są podatnikami w rozumieniu 28a Ustawy, posiadającymi siedzibę i miejsce prowadzenia działalności wyłącznie na terytorium RP albo posiadającymi siedzibę na terytorium innego kraju, ale stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego usługa jest świadczona, na terytorium RP

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zaistniały stan faktyczny stwierdzić należy, iż miejscem świadczenia usług na rzecz usługobiorców posiadający siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności wyłącznie na terytorium RP, jest miejsce, w którym usługobiorcy posiadają siedzibę (art. 28b ust. 1). W przypadku gdy usługi świadczone są dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2). Zatem usługi świadczone na rzecz usługobiorców posiadający siedzibę oraz stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium RP podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju co w konsekwencji będzie skutkowało opodatkowania przedmiotowych usług stawkami krajowymi właściwymi dla tych usług.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług związanych z obsługą startu, lądowania, parkowania, obsługą pasażerów i ładunków oraz innych o podobnym charakterze usług świadczonych na rzecz przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Natomiast art. 83 ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, iż opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7-18 i 20-22, w przypadku prowadzenia przez podatnika dokumentacji, z której jednoznacznie wynika, że czynności te zostały wykonane przy zachowaniu warunków określonych w tym przepisie.

Stosownie do art. 83 ust. 1a ustawy o VAT przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się przewoźników lotniczych, u których udział:

1. przychodów z działalności w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
2. zrealizowanej liczby lotów w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem,
3. liczby pasażerów lub ilości przewożonych towarów, lub ilości przewożonych przesyłek w transporcie międzynarodowym w przewozach ogółem

–wynosił w każdej z tych trzech kategorii w poprzednim roku podatkowym co najmniej 60%.

W przypadku przewoźników lotniczych rozpoczynających w trakcie danego roku podatkowego działalność polegającą na międzynarodowych przewozach lotniczych określenie udziału w każdej z trzech kategorii, o których mowa w ust. 1a, jest dokonywane na podstawie danych prognozowanych na dany rok podatkowy (art. 83 ust. 1b ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 83 ust. 1c ustawy o VAT prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego ogłasza do dnia 31 marca danego roku podatkowego, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego, listę przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, na okres od dnia 1 kwietnia danego roku podatkowego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego, na podstawie danych uzyskanych od przewoźników lotniczych.

W myśl art. 83 ust. 1d ustawy o VAT przewoźnicy lotniczy przekazują Prezesowi Urzędu Lotnictwa Cywilnego dane potwierdzające spełnienie kryteriów, o których mowa w ust. 1a, najpóźniej do dnia 20 lutego danego roku podatkowego.

Na wniosek przewoźnika rozpoczynającego działalność w trakcie danego roku podatkowego, Prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego uwzględnia tego przewoźnika na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, jeżeli spełnia kryteria, o których mowa w ust. 1a, na podstawie prognozowanych danych uzyskanych od tego przewoźnika. Wpis na listę jest dokonywany na okres od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu ogłoszenia obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Urzędu Lotnictwa Cywilnego do dnia 31 marca następnego roku podatkowego (art. 83 ust. 1e ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 83 ust. 1f ustawy o VAT przez przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym, o których mowa w ust. 1 pkt 5-8, 13, 16 i 18, rozumie się również przewoźników lotniczych nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, uznanych w państwie swojej siedziby za wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i zaistniały stan faktyczny należy stwierdzić, że warunkiem zastosowania stawki 0% jest świadczenie usług na rzecz przewoźnika lotniczego, który został ogłoszony przez prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego na liście przewoźników lotniczych wykonujących głównie przewozy w transporcie międzynarodowym. Zatem Wnioskodawca może udokumentować fakturą VAT ze stawka 0% świadczenie usług na rzecz przewoźników lotniczych ogłoszonych na ww. liście przewoźników. Natomiast w przypadku gdy przewoźnik lotniczy nie został ogłoszony na ww. liście lub usługobiorca nie będzie posiadał statusu przewoźnika lotniczego Wnioskodawca będzie obowiązany udokumentować świadczenie usług poprzez wystawienie faktury ze stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.