INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.10.2009 r. (data wpływu 12.10.2009 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych

• w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej praw do bazy danych klientów oraz informacji zawartych w złożonych ofertach – jest prawidłowe,
  
  

• w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nabytych praw – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2009 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej praw do bazy danych klientów oraz informacji zawartych w złożonych ofertach oraz w zakresie możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od nabytych praw.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 15 lipca 2009 Spółka (Kupujący) zawarła z kontrahentem (Sprzedającym) umowę dotyczącą m. in. nabycia przez kupującego następujących praw:

• prawa do bazy danych w formie 220 złożonych dotychczas ofert sprzedaży przez kontrahenta, w formie elektronicznej wraz z informacjami handlowymi i finansowymi -
  
  

• prawa do bazy danych klientów, którym zostały sprzedane określone urządzenia w formie papierowej. Częścią integralną tej bazy są umowy sprzedaży tych urządzeń do klientów wraz z warunkami i informacjami finansowymi. Wartość nabycia wyżej wymienionych praw przekracza kwotę 3500 zł zarówno dla ofert sprzedaży, jak i dla bazy danych klientów. Wspomniana umowa sprzedaży z dnia 15 lipca 2009 roku stanowi w § 1 p. 1.1 lit. c) i d), iż strony umowy zgodnie oświadczają, że podpisują umowę na sprzedaż (...) praw do:
  
  

c) określonej ilości złożonych ofert będących w trakcie monitorowania;
d) sprzedaży materiałów eksploatacyjnych dla klientów będących właścicielami określonych urządzeń, nie związanych pisemnymi umowami ze Sprzedającym.

W § 1 p. 1.2 lit. c) i f) określono, iż „w ciągu 14 dni roboczych od zawarcia umowy Sprzedający zobowiązuje się do:

c) sporządzenia i przekazania Kupującemu kopii w wersji elektronicznej określonych złożonych ofert;
f) przekazania Kupującemu kopii pozostałych umów sprzedaży określonych urządzeń wraz z kompletem dokumentów dotyczących tych umów, w tym: protokołów instalacyjnych, kart gwarancyjnych, kart pracy (kart napraw serwisowych), dokumentów rejestrowych klientów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy prawa do bazy danych ofert oraz klientów, które są informacjami o potencjalnych nabywcach (rynku zbytu) odczynników hematologicznych niezbędnych dla prawidłowej pracy analizatorów, mogą być uznane za informację zawiązaną ze zdobytym doświadczeniem w dziadzienie handlowej (know-how), o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ...
   
   
2. Czy wobec tego w świetle przepisu art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych istnieje możliwość dokonywania przez podatnika odpisów amortyzacyjnych od wartości tych praw przez okres 60 miesięcy w warunkach określonych w art. 16b ust. 1 pkt 7 ww. ustawy ...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z zawartą umową przedmiotem sprzedaży są wymienione w przedstawionym stanie faktycznym, prawa do baz danych. Z chwilą zawarcia umowy na kupującego przeszły prawa własności do wiedzy wynikającej z nabytych praw, dotyczące posiadanych przez Sprzedającego rynków zbytu oraz zdobytej przez niego fachowej wiedzy handlowej dotyczącej hematologii. Wiedza ta została przekazana kupującemu w postaci elektronicznej - odnośnie złożonych przez Sprzedającego ofert sprzedaży oraz w formie papierowej - odnośnie bazy danych klientów Sprzedającego. Omawiana wiedza stanowi zbiór elementów materialnych obejmujący wspomniane powyżej, złożone przez Sprzedającego oferty sprzedaży, kopie umów sprzedaży analizatorów hematologicznych, protokoły instalacyjne, karty gwarancyjne, karty pracy aparatów, dokumenty rejestrowe oraz bazę danych klientów. Zdaniem spółki w rozważanej sytuacji nabyte prawa własności do baz danych należy przyjąć jako „know-how”. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje znaczenia tego terminu ale wskazuje pośrednio, że „know-how” dotyczy: informacji związanych ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.); informacji związanych ze z zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (art. 16b ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy).

Z umowy nabycia praw określanych jako „know-how” wynika upoważnienie do korzystania z określanych praw podmiotowych. Jedna a ze stron (przekazujący, dostawca, udzielający) zobowiązuje się do przekazania drugiej (zamawiającemu, odbiorcy) wiedzy technicznej lub organizacyjnej, handlowej lub naukowej o charakterze poufnym albo tajnym, bezpośrednio użytecznej w działalności gospodarczej w zakresie określonym w umowie.

Wnioskodawca podkreślił, że z szerokiej definicji „know-how” można wyodrębnić kategorię „know-how” technicznego, związanego z patentami i projektami wynalazczym i oraz „know-how” nietechnicznego, obejmującego informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym, przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa kupującego. Zdaniem Spółki w przedstawionej sytuacji należy przyjąć, że doszło do zakupu „know-how” i nabyte przez spółkę prawa do baz danych stanowią „know-how” nietechniczne, którego przedmiotem są informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym oraz handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa Spółki. Zakupiona wiedza o złożonych ofertach sprzedaży, zawartych umowach oraz bazie danych klientów - służy usprawnieniu organizacji i zbytu w handlu na danym rynku, który jest ściśle związany z działalnością przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Ad. 2

Spółka uważa, że w rozważanej sytuacji doszło do sprzedaży „know-how, zatem nabyte prawa własności do wiedzy handlowej związanej z określonym rynkiem, należy uznać na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za wartości niematerialne i amortyzować na warunkach określonych w art. 16b ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy. Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 7 ww. ustawy - amortyzacji podlega nabyta, nadająca się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywana przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.