INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku dokonania zgłoszenia aktualizującego NIP-2 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 października 2009 r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie w zakresie obowiązku dokonania zgłoszenia aktualizującego NIP-2.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie zakupionych przez siebie nieruchomości. Są to nieruchomości zabudowane budynkami wynajmowanymi na rzecz innych podmiotów w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca posiada siedzibę Spółki w jednym ze swoich nieruchomości, pozostałe wynajmuje w całości przy pomocy firmy zarządzającej nieruchomościami. W wynajmowanych nieruchomościach, z wyjątkiem miejsca swojej siedziby, nie zatrudnia pracowników.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w powyższym opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca powinien w momencie zakupu nieruchomości zabudowanej, z której będzie pobierał pożytki w postaci najmu pomieszczeń, dokonywać zgłoszenia aktualizującego tej nieruchomości na druku NIP-2 w pozycji B.11. Adresy miejsc wykonywania działalności...

Zdaniem Wnioskodawcy, w powyżej opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do aktualizacji zgłoszenia osoby prawnej NIP-2 w pozycji B.11. Adresy miejsc wykonywania działalności gospodarczej.

Uzasadniając, w ocenie Wnioskodawcy zakupione przez niego nieruchomości nie są, zgodne z ustawą o rachunkowości w księgach Spółki, środkami trwałymi, a jedynie inwestycją w nieruchomości. Wnioskodawca co prawda pobiera pożytki w postaci najmu pomieszczeń, lecz nie jest to miejsce gdzie Wnioskodawca zatrudnia pracowników, prowadzi oddział, czy wyodrębnia część przedsiębiorstwa. Nieruchomości stanowią formę ulokowania środków pieniężnych w celu wzrostu ich wartości oraz jednocześnie pobierania pożytków ze świadczenia usług wynajmu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz. U. z 2004r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych.

W myśl art. 5 ust. 4 ww. ustawy - zgłoszenie identyfikacyjne podatników wykonujących działalność gospodarczą zawiera również informacje dotyczące tej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o NIP - podatnicy mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego określonego w art. 4 z zastrzeżeniem ust. 1c:

1. wymienieni w art. 6 ust. 1 - nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych;
2. wymienieni w art. 6 ust. 2-7 - nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych, z zastrzeżeniem ust. 1a.
   
   

W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy podatku od towarów i usług lub podatku akcyzowego są obowiązani dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego przed dokonaniem pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu jednym z tych podatków. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się niezależnie od zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) oraz w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009r. Nr 3, poz. 11).

Podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych obowiązani są dokonać zgłoszenia identyfikacyjnego nie później niż w terminie złożenia pierwszej, od dnia wejścia w życie ustawy, deklaracji dotyczącej zaliczki na ten podatek (art. 6 ust. 2 ustawy o NIP).

Na podstawie delegacji ustawowej wynikającej z art. 5 ust. 5 ww. ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2003r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz. U. Nr 202, poz. 1959 ze zm.).

Zgłoszenie identyfikacyjne/zgłoszenie aktualizacyjne osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem stanowi załącznik Nr 2 do niniejszego rozporządzenia.

W opisie pola B.11 niniejszego zgłoszenia (adresy miejsc prowadzenia działalności), wypełniając warunki ustawowe zgłoszenia identyfikacyjnego wymienione w art. 5 ust. 4 ustawy wpisano: „W zgłoszeniu identyfikacyjnym należy podać adresy wszystkich miejsc wykonywania działalności (również hurtowni, magazynów, składów), a w zgłoszeniu aktualizacyjnym – stosownie do okoliczności i zmian. W przypadku braku miejsca na wpisanie dalszych adresów należy wypełnić formularz NIP-C lub sporządzić listę adresów tych miejsc z zaznaczeniem powodu zgłoszenia każdego adresu. W przypadku adresu nietypowego (np. sklep w przejściu podziemnym, działalność na terenie całego kraju) dane adresowe należy podać z możliwą dokładnością.”

Ww. rozporządzenie zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 września 2009r. w sprawie wzorów formularzy zgłoszeń identyfikacyjnych (Dz. U. Nr 161, poz. 1282), które weszło w życie z dniem 1 października 2009r. Również w tym rozporządzeniu jako załącznik Nr 2 określono wzór zgłoszenia identyfikacyjnego/zgłoszenia aktualizacyjnego osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, będącej podatnikiem lub płatnikiem. Wzór ten obejmuje opis pola B.11 w niezmienionej treści jak wyżej.

Zauważyć należy, iż ani ustawa z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, ani też ustawa z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) nie definiują pojęcia „miejsce prowadzenia działalności”.

Jedynie art. 3 pkt 9 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, iż pod pojęciem „działalności gospodarczej” rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonujące taką działalność – do przedsiębiorców.

Natomiast art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2007r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.), wskazuje jedynie, iż działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

Z kolei ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w art. 15 ust. 2 wskazuje, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

A zatem za miejsce prowadzenia działalności, w świetle powyższych regulacji, należałoby uznać miejsce, gdzie zdefiniowana w powyższych przepisach działalność gospodarcza jest wykonywana. Ponadto winna być ona prowadzona w celach zarobkowych, tj. w celu osiągnięcia przychodu (zysku) oraz wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły lub chociażby częstotliwy.

W świetle powyższego należy uznać, że miejsce prowadzenia działalności oznacza miejsce, w którym przedsiębiorca podejmuje czynności w zakresie działalności gospodarczej lub statutowej. Za takie miejsca można przykładowo uznać filie, przedstawicielstwa, oddziały, a także punkty, w których przedsiębiorca podejmuje czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości. W świetle przywołanych powyżej przepisów prawa, w przedstawionym przez Wnioskodawcę stanie faktycznym należy stwierdzić, iż położenia wszystkich posiadanych przez Spółkę nieruchomości zabudowanych, w których wykonywana jest przez Wnioskodawcę jakakolwiek działalność należy uznać za „miejsca prowadzenia działalności” i jako takie winny zostać wymienione w polu B.11 formularza NIP-2, a w przypadku gdy ich liczba przekroczy 3, w formularzu NIP-C lub wskazane poprzez sporządzenie listy adresów tych miejsc z zaznaczeniem powodu zgłoszenia każdego adresu. Zatem przedmiotowym zgłoszeniem winny zostać objęte wszystkie nieruchomości zabudowane, w których są wykonywane czynności, mające związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, tj. pobierania pożytków w postaci najmu pomieszczeń.

Należy jednakże dodać, że zgłoszenie aktualizacyjne nie musi być dokonane w momencie zakupu, gdyż takiego terminu nie przewiduje ustawa, zgodnie natomiast z powołanym już przepisem art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o NIP podatnicy mają obowiązek aktualizowania danych objętych zgłoszeniem identyfikacyjnym przez dokonanie zgłoszenia aktualizacyjnego do właściwego naczelnika urzędu skarbowego określonego w art. 4, z zastrzeżeniem ust. 1c:

1. wymienieni w art. 6 ust. 1 - nie później niż w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych;
2. wymienieni w art. 6 ust. 2-7 - nie później niż w terminie 30 dni od dnia, w którym nastąpiła zmiana danych, z zastrzeżeniem ust. 1a.
   
   

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.