Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-835/09/PSZ
z 2 lutego 2010 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ITPB1/415-835/09/PSZ
Data
2010.02.02



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Wydatki nieuznawane za koszty uzyskania przychodów

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
cena
korekta
środek trwały
wartość początkowa


Istota interpretacji
Ustalenie wartości początkowej środka trwałego.



Wniosek ORD-IN 955 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 października 2009 r.(data wpływu 28 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2010 r. (data wpływu 20 stycznia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonania korekty wartości początkowej środka trwałego - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokonania korekty wartości początkowej środka trwałego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 stycznia 2010 r. (data wpływu 20 stycznia 2010 r.).


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W celu świadczenia usług reklamowych wytworzył Pan środek trwał - ekran diodowy LED, który przyjął do używania w październiku 2008 r. i od listopada dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Przedmiotowy środek trwały był kompletny i zdatny do używania w październiku 2008 r., natomiast amortyzacja sprzętu została rozpoczęta od miesiąca listopada 2008 r.

Po roku od przyjęcia do używania i amortyzowania środka trwałego, od dostawcy elementów ekranu otrzymał Pan fakturę korygującą na kwotę wynoszącą 3,95% wartości środka trwałego. Powyższe spowodowane było przejęciem przez Pana czynności serwisowych w ramach udzielonej gwarancji przez sprzedawcę. Przedmiotowa faktura została wystawiona 7 października 2009 r. w oparciu o aneks do umowy sprzedaży zawarty we wrześniu 2009 r., w którym sprzedający obniża cenę dostarczonego sprzętu w zamian za przejęcie przez kupującego części zobowiązań gwarancyjnych (prostych czynności serwisowych) na swój koszt.

Przez rok usługi serwisowe były dokonywane przez dostawcę sprzętu, dopiero na mocy porozumienia zawartego we wrześniu 2009 r. dostawca wystawił fakturę korygującą obniżającą cenę, a od dnia 22 października 2009 r. będzie Pan sam dokonywać czynności serwisowych.

Korekta faktury otrzymana od dostawcy sprzętu dotyczy obniżenia ceny transakcyjnej związana była ze zwrotem części wydatków poniesionych na zakup.

Faktura od dostawcy sprzętu, na którą została po roku wystawiona korekta dotyczyła obniżenia ceny, była opłacona w 90% należności. Pozostałe 10% należności nie było opłacone z powodu nie sporządzenia przez sprzedawcę bezusterkowego protokołu uruchomienia telebimu. Problemy z usuwaniem drobnych usterek przez sprzedawcę nie pozwalały na spisanie przedmiotowego protokołu i w oparciu o postanowienia umowy nie istniały podstawy do uregulowania całej należności.

We wrześniu 2009 r. sprzedawca usunął usterki sprzętu co pozwoliło na spisanie protokołu oraz zaproponował aneksem przejęcie przez kupującego drobnych napraw serwisowych w ramach udzielonej gwarancji w zamian za obniżenie ceny sprzętu.

Po podpisaniu aneksu do umowy sprzedaży w październiku 2009 r. została wystawiona faktura korygująca - obniżającą cenę sprzętu. Dokonano kompensaty należności, kupujący opłacił w październiku pozostałą należność z faktury za sprzęt pomniejszoną o wartość faktury korygującej.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie.


Jak należy postąpić w przypadku, gdy nastąpiło obniżenie ceny (zwrot wydatków poniesionych na wytworzenie środka trwałego) z powodu przejęcia usług serwisowych i nastąpiło to po roku od przyjęcia do użytkowania i dokonywania odpisów amortyzacyjnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca nie przewiduje opisanej sytuacji wprost. Ustawa zawiera tylko dwie sytuacje korekty wartości środka trwałego przy ulepszeniu - zwiększenie i przy odłączeniu części składowej lub peryferyjnej - obniżenie.

W tych sytuacjach od „nowej" wartości początkowej należy dokonać odpisów amortyzacyjnych począwszy od kolejnego miesiąca (nie dokonuje się wstecz). Ustawa nie zawiera też wprost przepisów nakazujących skorygowanie wsteczne raz już ustalonej wartości środka trwałego w sytuacji gdy korekta minusowa następuje po przejęciu środka trwałego w używanie.

Trafnym wydaje się stanowisko, aby w takim przypadku nie korygować wartości początkowej środka trwałego wstecz i dokonanych już odpisów amortyzacyjnych za okresy poprzedzające otrzymanie faktury korygującej, a należy je dopiero uwzględnić od okresów przyszłych zaczynając od miesiąca otrzymania faktury korygującej od „nowej" wartości początkowej.

Wartość obniżenia ceny z tytułu korekty stanowi w tym przypadku 3,95% ceny środka trwałego a więc nie jest istotna z punktu widzenia danego środka inwentarzowego. Wartość środka trwałego została prawidłowo rok temu ustalona, a dopiero po roku została obniżona z powodów przytoczonych.

Obniżkę ceny otrzymał Pan w zamian za przejęcie na siebie i swój koszt usług serwisowych od października 2009 r. - przez rok serwis był wykonywany przez sprzedawcę. W tym stanie rzeczy stanowisko przedstawione wyżej wydaje się prawidłowe.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


W myśl art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.


Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:


  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty


  • przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


Przepis art. 22g ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia.

W myśl art. 22g ust. 4 powołanej ustawy, za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W celu dokonywania odpisów amortyzacyjnych podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych, zgodnie z wymogami określonymi w art. 22n ww. ustawy.

Stosownie do treści art. 22n ust. 4 ww. ustawy, zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór (art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy). Zgodnie z art. 22h ust. 4 ustawy, odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w równych ratach co miesiąc, albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Przepisy ww. ustawy nie przewidują możliwości zmiany (korekty) wartości początkowej amortyzowanego środka trwałego, wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z wyjątkiem sytuacji określonej w art. 22g ust. 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w przedmiotowej nie ma sprawie zastosowania.

Natomiast przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynika, iż na podstawie podpisanego ze sprzedawcą aneksu przejął Pan drobne naprawy serwisowe w zamian za obniżenie ceny sprzętu. Po podpisaniu aneksu do umowy sprzedaży została wystawiona faktura korygująca, co związane było ze zwrotem części wydatków.

Fakt, że sprzedawca wystawił fakturę korygującą zmieniającą cenę, nie wpływa jednak na wartość początkową środka trwałego. Obniżenie ceny nie powoduje więc obowiązku skorygowania wartości początkowej. Podatnik nie ma również obowiązku dokonania korekty już poczynionych odpisów amortyzacyjnych.

Jednakże w związku z brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w miesiącu otrzymania korekty faktury i zwrotu wydatków, powinien Pan zmniejszyć bieżące koszty uzyskania przychodów o taką kwotę (część) dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych, w jakiej - proporcjonalnie - pozostaje kwota wynikająca z otrzymanej korekty faktury do wysokości wartości początkowej tego środka.

Z dokonywanych po omawianym zdarzeniu odpisów amortyzacyjnych, należy wydzielić część równą kwotowo otrzymanemu zwrotowi wydatków i tak wydzielona część odpisów nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zmianami). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj