Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-308/11-2/JC
z 30 maja 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Interpretacje podatkowe
 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPB1/415-308/11-2/JC
Data
2011.05.30



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Przedmiot i podmiot opodatkowania --> Dochody ze wspólnego żródła

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Przychody ze sprzedaży nieruchomości

Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
budynek mieszkalny
działalność gospodarcza
koszty uzyskania przychodów
maszyny
spółka komandytowa
stawka amortyzacyjna
środek trwały
wartość początkowa
wkłady niepieniężne


Istota interpretacji
Wartość początkowa dla wnoszonych w formie wkładu budynków oraz maszyn, które stanowią podstawę do określania odpisów amortyzacyjnych stanowiących u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w proporcji do posiadanego prawa udziału w zyskach, powinna zostać określona przez wspólników spółki na dzień wniesienia tych budynków mieszkalnych i maszyn do spółki. Przy czym wartość ich nie może być wyższa od ich wartości rynkowych z dnia wniesienia wkładu. W związku z tym, iż wniesione do spółki komandytowej budynki mieszkalne i maszyny były wykorzystywane wcześniej, przez odpowiednio długi okres czasu, przez jednego ze wspólników w indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej, przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacji.



Wniosek ORD-IN 426 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2011 r. (data wpływu 28 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz zastosowania indywidualnej stawki amortyzacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący osobą fizyczną nie posiadającą miejsca zamieszkania na terytorium Polski jest Wspólnikiem spółki komandytowej, w której wspólnikami są dwie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością oraz dwie osoby fizyczne. Troje wspólników, w tym Wnioskodawca, wniosło wkłady pieniężne w gotówce, jeden w postaci prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z prawem własności posadowionych na tym gruncie budynków niemieszkalnych oraz maszyny (maszyna do rozcinania kręgów blachy z 1993 r., maszyny do zamykania felców z 1992 r., automat kalibrujący z 2001 r., spawarka do spawania wewnątrz z 1982 r., spawarka do spawania zewnątrz z 1970 r., zgrzewarka punktowa z 1967 r).

Przed wniesieniem budynków oraz maszyn do spółki komandytowej budynki były wykorzystywane przez okres przekraczający 60 miesięcy, a każda z maszyn przez okres przekraczający 6 miesięcy. Wartość każdej z maszyn określona w akcie notarialnym dotyczącym przystąpienia wspólnika do spółki komandytowej i wniesienia wkładów niepieniężnych jest wyższa niż 50.000 zł.

Wkłady zostały wniesione do końca 2010 roku.

Wniesione do spółki komandytowej nieruchomości są zaliczane do środków trwałych wykorzystywanych do prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca uczestniczy w spółce komandytowej w proporcji do prawa udziału w zysku określonego w umowie spółki komandytowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. W jakiej wysokości powinna zostać określona wartość początkowa dla wnoszonych w formie wkładu budynków oraz maszyn, które stanowią podstawę do określania odpisów amortyzacyjnych stanowiących u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w proporcji do posiadanego prawa udziału w zyskach...
  2. Czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do wyboru dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacyjnych...

Ad.1

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Spółka komandytowa jest dla celów podatku dochodowego transparentna podatkowo, a podatnikami z tytułu dochodów realizowanych w ramach spółki komandytowej są jej poszczególni wspólnicy. Wspólnicy będąc osobami fizycznymi podlegają opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej updof).

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 updof za wartość początkową środków trwałych uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Na podstawie art. 22g ust. 16 updof przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 i 4 updof wartość rynkową rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak wartość ta, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, wartość tę określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Z powyższego wynika, że w odniesieniu do przedmiotowego stanu faktycznego wartość początkową wniesionych do spółki komandytowej wkładów w postaci nieruchomości oraz maszyn powinna zostać ustalona w wysokości wartości poszczególnych środków trwałych ustaloną przez wspólników, nie wyższej niż ich wartość rynkowa z dnia wniesienia wkładu.

W odniesieniu do budynku i maszyn tak ustalona wartość początkowa, w proporcji do posiadanego przez Wspólnika prawa do udziału w zyskach określonego w umowie spółki (art. 8 ust. 1 updof), będzie zaliczana do kosztów podatkowych. Warunkiem bowiem zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych, stosownie do art. 22 ust. 8 updof, jest ich dokonywanie zgodnie z art. 22a-22o (tj. m.in. od wartości początkowej określonej zgodnie z art. 22g updof), z uwzględnieniem art. 23 (dla odpisów amortyzacyjnych brak jes wyłączenia z kosztów podatkowych).

Takie stanowisko jest prezentowane w interpretacjach organów podatkowych, m.in.:

  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22.07.2010 r., IPPB1/415-499/10 -3/ES,
  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 02.06.20 10 r., sygn. IBPBI/1/415 - 297/10/ESZ
  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 05.05.2010 r., sygn. IPPB1/415 -99/10-9/KS
  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 08.03.2010 r., sygn. IBPBI/1/415 - 1059/09/AB
  • interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 15.02.2010 r., sygn. IBPBI/1/415 -1012/09/AP

Ad. 2

Zgodnie z art. 8 ust. 1 updof przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Stosownie natomiast do art. 8 ust 2 updof zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat;
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Stosownie do art. 22 ust. 8 updof kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a- 22o, z uwzględnieniem art. 23. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego (art. 22h ust. 2 updof).

Zgodnie z art. 22j ust.1 uspdof podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

  1. dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
    1. 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,
    2. 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,
    3. 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;
  2. dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy;
  3. dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
    1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
    2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m#179;, domków kempingowych i budynków zastępczych
      - dla których okres amortyzacji - nie może być krótszy niż 3 lata;
  4. dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 % - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddani2 po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy) niż 10 lat.

Stosowanie do art. 22j ust. 2 updof środki trwałe, o których mowa w ust.1 pkt 1 i 2 uznaje się za:

  1. używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub
  2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszeniu stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.

Stosownie do art. 22j ust. 3 updof środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

  1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
  2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Mając na uwadze powyższe regulacje należy uznać, że wnoszone do spółki komandytowej środki trwałe w postaci budynku i maszyn uznaje się za używane, ponieważ przed ich nabyciem przez spółkę komandytową w postaci wniesionego wkładu niepieniężnego były one wykorzystywane w prowadzonej przez wspóInika działalności gospodarczej przez okres co najmniej 5 lat (w przypadku budynków) i co najmniej 6 miesięcy (w przypadku maszyn). W konsekwencji w odniesieniu do tych środków trwałych przysługuje prawo do wyboru metody amortyzacji przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacyjnych.

Oznacza to, że w przypadku wkładu niepieniężnego w postaci:

  1. budynków niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - okres amortyzacji będzie wynosił nie mniej niż 10 lat jeżeli od dnia oddania budynku do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji przez spółkę komandytową minął okres co najmniej 30 pełnych lat,
  2. innych niż wskazane w pkt a budynków i budowli - okres amortyzacji będzie wynosił nie mniej niż 10 lat (bez uwzględnienia wyjątków),
  3. maszyn zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji - 60 miesięcy.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, odpisy amortyzacyjne dokonywane przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacyjnych w okresie nie krótszym niż wskazany powyżej będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszt podatkowy proporcjonalnie do prawa udziału w zysku określonego w umowie spółki komandytowej.

Stanowisko o możliwości wyboru indywidualnych stawek amortyzacyjnych w przypadku wkładów niepieniężnych wnoszonych do spółek komandytowych zostało zaprezentowane m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11.01.2010 r., sygn. IPPB1/415-858/09-6/AM oraz Dyrektora Izb Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 18.02.2010 r., sygn. IBPBI/1/415-1021/09/KB. Z kolei stanowisko o możliwości dokonywania odpisów amortyzacyjnych od używanych budynków handlowo-usługowych przez okres nie krótszy niż 3 lata zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 22.02.2008 r., sygn. IP-PB3-423-497/07-4/DG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Zgodnie z ust. 2 ww. art. 8 zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
  2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Przepis art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2010 r., stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu.

W myśl art. 22g ust. 16 powołanej ustawy przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, zastosowanie ma przepis art. 19.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający, o czym stanowi art. 19 ust. 4 wyżej cytowanej ustawy.

Pod uwagę należy wziąć również regulacje zawarte w art. 22g ust. 12 i ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z art. 22g ust. 12 ustawy wynika, że w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

Przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:

  1. podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
  2. zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki nie będącej osobą prawną,
  3. zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

- jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu), o czym stanowi art. 22g ust. 13 ww. ustawy.

Przepis ust. 12 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów wynika, że podmiot powstały w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki podmiotu o zmienionej formie prawnej, połączonego albo podzielonego (art. 22g ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z wyżej przytoczonych przepisów wynika, że Wnioskodawca może, co do zasady, ustalić wartość początkową środków trwałych wniesionych do spółki komandytowej w postaci aportu, maksymalnie w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień jego wniesienia. Należy jednakże mieć na uwadze, iż zasadnicze regulacje określone w art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w ściśle zdefiniowanych przypadkach - zostają wyłączone ze stosowania przez normy szczególne zapisane w art. 22g ust. 12 i 13 ww. ustawy.

Należy więc stwierdzić, że skoro sytuacja, o której mowa we wniosku wyczerpuje znamiona cytowanego uprzednio art. 22g ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, a jednocześnie nie znajdują tu zastosowania przepisy art. 22g ust. 12, 13 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca będzie posiadał uprawnienie, jako wspólnik spółki komandytowwej wraz z pozostałymi wspólnikami tej spółki, do ustalenia wartości początkowej przedmiotowej nieruchomości na dzień wniesienia aportu w wysokości nie wyższej od wartości rynkowej z tego dnia.

Przy dokonywaniu przez Wnioskodawcę i jego wspólników własnej wyceny wartości początkowej środka trwałego zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4 ustawy, dopuszczalne jest skorzystanie m.in. z pomocy osób posiadających wiedzę fachową w tym zakresie. Pamiętać jednak należy, że w przypadku gdy wycena nieruchomości znacznie odbiega od wartości rynkowej właściwy organ może skorzystać z uprawnień wynikających z wyżej cytowanego przepisu art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do kwestii możliwości wyboru dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacyjnych, wskazać należy, iż w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22c pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym, od osób fizycznych amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania.

Na mocy art. 22h ust. 1 pkt 1 tej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

W myśl art. 22i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1. Ustawodawca przewidział jednak odstępstwa od tej reguły w art. 22j-22ł ustawy.

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacji przewiduje art. 22j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do treści pkt 3 i 4 tego przepisu, z zastrzeżeniem art. 22l, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

  1. dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
    1. 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,
    2. 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł i nie przekracza 50.000 zł,
  2. dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy;
  3. dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
    1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
    2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
      - dla których okres amortyzacji - nie może być krótszy niż 3 lata,
  4. dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5 % - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Zgodnie z art. 22j ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środki trwałe, o których mowa w ust. 1 i 2, uznaje się za:

  1. używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub
  2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej.

Stosownie do postanowień art. 22j ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

  1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
  2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W myśl art. 22j ust. 4 podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:

  1. inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach – okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat;
  2. inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 – okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że do spółki komandytowej zostały wniesione jako wkłady m.in. budynki niemieszkalne i maszyny. Będą one stanowiły środki trwałe w spółce komandytowej. Przed wniesieniem do spółki budynki były wykorzystywane w prowadzonej przez wspólnika działalności gospodarczej przez okres przekraczający 60 miesięcy, a każda z maszyn przez okres dłuższy niż 6 miesięcy, a więc spełniają przesłankę do uznania ich za używane środki trwałe. Wartość każdej maszyny przekracza kwotę 50.000 zł.

Reasumując, mając powyższe na względzie, wartość początkowa dla wnoszonych w formie wkładu budynków oraz maszyn, które stanowią podstawę do określania odpisów amortyzacyjnych stanowiących u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w proporcji do posiadanego prawa udziału w zyskach, powinna zostać określona przez wspólników spółki na dzień wniesienia tych budynków mieszkalnych i maszyn do spółki. Przy czym wartość ich nie może być wyższa od ich wartości rynkowych z dnia wniesienia wkładu. W związku z tym, iż wniesione do spółki komandytowej budynki mieszkalne i maszyny były wykorzystywane wcześniej, przez odpowiednio długi okres czasu, przez jednego ze wspólników w indywidualnie prowadzonej działalności gospodarczej, przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacji.

Końcowo wyjaśnić, należy iż tut. organ podatkowy dokonał interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w kontekście zadanego przez Wnioskodawcę pytania oraz jego stanowiska w przedmiotowej sprawie. Z uwagi na powyższe organ podatkowy nie odniósł się do prawidłowości ustalenia przez Wnioskodawcę okresu amortyzacji, gdyż nie było to istotą zadanego pytania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj