Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP1-3.4512.228.2016.1.JNa
z 2 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2016 r. (data wpływu 17 listopada 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu oraz usług związanych ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych, które Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz podmiotów z siedzibą na terytorium Niemiec i na terytorium Indii – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług m.in. w zakresie opodatkowania usług związanych ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu oraz usług związanych ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych, które Wnioskodawca zamierza świadczyć na rzecz podmiotów z siedzibą na terytorium Niemiec i na terytorium Indii. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 4 stycznia 2017 r. (data wpływu 9 stycznia 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma zamierza świadczyć usługę odbioru i zagospodarowania odpadów m.in. o kodzie 19.12.04 – tworzywa sztuczne i guma na terytorium Polski, państw Unii Europejskiej i państw nienależących do Unii. Całość odebranego odpadu trafia na zakład Wnioskodawcy (adres zamieszkania) po czym przekazywana jest do dalszej utylizacji. Materiał nie nadaje się do sprzedaży a firma Wnioskodawcy obciążana jest kosztem utylizacji. Odpady nie nadają się do przerobu jako surowce wtórne, jedynie do unieszkodliwienia.

W uzupełnieniu do złożonego wniosku Wnioskodawca poinformował, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Będzie świadczył usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu o symbolu PKWiU 38.11.2 oraz usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych o symbolu PKWiU 38.12.1. Ww. usługi Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz podmiotów z terytorium Niemiec i terytorium Indii, którzy wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy (…) usługa świadczona w Niemczech opodatkowana będzie stawką 0%?
  2. Jak powinna być opodatkowana taka usługa do Indii?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi symbol PKWiU 38.11.2 związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu i usługi symbol PKWiU 38.12.1 związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych z załącznika nr 11 ustawy o VAT i innych niewymienionych w załączniku nr 11 opodatkowane będą następującymi stawkami VAT – wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług – 0%, eksport usług – 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez terytorium kraju – stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi odbioru i utylizacji odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu oraz usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych na rzecz podmiotów z terytorium Niemiec i terytorium Indii, którzy wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

  1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
    1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
    2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zarówno kontrahent z Niemiec, jak i kontrahent z Indii, na rzecz których Wnioskodawca będzie świadczyć przedmiotowe usługi, spełniają definicję podatnika w myśl art. 28a ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Należy stwierdzić, że odnośnie usług, które zamierza świadczyć Wnioskodawca na rzecz kontrahenta niemieckiego oraz kontrahenta z Indii, zastrzeżenia wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy nie mają zastosowania. Zatem, miejsce świadczenia przedmiotowych usług wykonywanych na rzecz tych kontrahentów powinno być ustalane na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w ww. przepisie.

Wobec powyższego, miejscem świadczenia (opodatkowania) usług związanych ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu oraz usług związanych ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych będzie miejsce, w którym dany nabywca usług posiada siedzibę – a zatem w przypadku kontrahentów Wnioskodawcy będzie to terytorium Niemiec lub terytorium Indii – co oznacza, że usługi, które zamierza świadczyć Wnioskodawca nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Natomiast o sposobie ewentualnego opodatkowania usług, które Wnioskodawca zamierza świadczyć, przesądzać będą przepisy prawa podatkowego obowiązujące na terytorium Niemiec bądź Indii – państwa siedziby danego nabywcy.

Podsumowując, usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu oraz usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów z terytorium Niemiec i Indii, nie mogą być opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%, ponieważ nie będą one podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W związku z tym, że Wnioskodawca chce stosować dla wykonywanych usług stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 0% należy wyjaśnić, że stawka podatku w wysokości 0% obowiązuje (w określonych przypadkach) dla usług, dla których miejscem świadczenia (opodatkowania) jest terytorium kraju. Pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak kwoty podatku należnego z tytułu świadczenia usług) – pojęcia „usługa niepodlegająca opodatkowaniu na terytorium kraju” oraz „usługa opodatkowana stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0%” nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której wykonywane przez Wnioskodawcę usługi na rzecz kontrahenta z terytorium Niemiec jak i kontrahenta z terytorium Indii nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się jednocześnie, że wniosek w części dotyczącej opodatkowania usług związanych ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu oraz usług związanych ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych, które Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium kraju został rozpatrzony w interpretacji indywidualnej z dnia 2 lutego 2017 r. nr 3063-ILPP1-3.4512.156.2016.2.JNa.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj