Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.981.2016.1.WM
z 19 stycznia 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 listopada 2016 r. (data wpływu 28 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych nabytych w drodze darowizny – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 listopada 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środków trwałych nabytych w drodze darowizny.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Matka Wnioskodawcy zamierza przekazać Wnioskodawcy (prowadzącemu już własną firmę ) w drodze darowizny prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo. Przekazanie nastąpi dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego. Matka prowadzi działalność jako osoba fizyczna, na podstawie wpisu do CEIDG w zakresie PKD 10.11.Z, 10.13.Z, 46.32.Z, 47.22.Z, 56.21.Z, 56.30.Z, 68.20.Z, jest czynnym podatnikiem VAT, dochody z działalności opodatkowuje podatkiem liniowym 19% od osób fizycznych i prowadzi księgi rachunkowe. Wnioskodawca prowadzi działalność również jako osoba fizyczna, na podstawie wpisu do CEIDG w zakresie PKD 47.22.Z, 46.32.Z, 46.39.Z, 47.11.Z, jest czynnym podatnikiem VAT, dochody z działalności opodatkowuje podatkiem liniowym 19% od osób fizycznych i od 1 stycznia 2017 r. zamierza prowadzić księgi rachunkowe (w 2016 r. prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów). Darowizna będzie obejmować przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego, tj. zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. W skład majątku przedsiębiorstwa wchodzą środki trwałe (w tym nieruchomości, pojazdy, maszyny, urządzenia), wyposażenie, wyroby gotowe, materiały do produkcji, prawa wynikające z umów, itd.). Nieruchomości, pojazdy, maszyny, urządzenia i inne niskocenne środki trwałe zostaną ujęte w umowie darowizny w wartościach rynkowych, ustalonych przez uprawionego rzeczoznawcę. Po przekazaniu przedsiębiorstwa matka zamierza zlikwidować swoją działalność gospodarczą.

Matka jest w posiadaniu środków trwałych, których zakup został częściowo dofinansowany z programu Unii Europejskiej dotyczącego przetwórstwa mięsnego i w części w jakiej zakup dotyczył dofinansowania, wyłącza z kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy Wnioskodawca jako obdarowany może naliczać i uwzględniać w kosztach podatkowych odpisy amortyzacyjne od otrzymanych środków trwałych w darowiźnie – których wartość rynkowa przekroczy 3.500 zł netto?
  2. Czy obdarowany może wprowadzić do ewidencji środków trwałych i zaliczyć w koszty podatkowe w formie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego w miesiącu oddania do użytkowania te środki trwałe, których cena rynkowa nie przekroczy 3.500 zł netto? Te składniki majątku również spełniają definicję środków trwałych. Będą to środki trwałe, od których w firmie matki obdarowanego były naliczane odpisy amortyzacyjne (ponieważ cena nabycia przekraczała wówczas 3.500 zł netto) oraz będą to niskocenne środki trwałe, które zostały w firmie matki zamortyzowane w formie jednorazowego odpisu amortyzacyjnego ze względu na ich cenę zakupu poniżej 3.500 zł netto?
  3. Czy na obdarowanym nie ciąży obowiązek wyłączeń w zakresie amortyzacji, które dotyczyły jego matki?


Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1. Od otrzymanych w drodze darowizny i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych o wartości rynkowej ponad 3.500 zł naliczane odpisy amortyzacyjne stanowić będą koszty uzyskania przychodu w pełnej wysokości. Obdarowany nie będzie zobowiązany do uwzględnienia odpisów amortyzacyjnych dokonywanych przez darczyńcę. Nie będzie tu miała zastosowania zasada kontynuacji amortyzacji. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wartość początkową środków trwałych w razie nabycia w drodze darowizny uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. W przypadku obdarowanego do umowy darowizny zostanie dołączona wycena nieruchomości, maszyn, urządzeń przez rzeczoznawcę, która będzie określała wartości rynkowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o pdof, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Żaden z tych artykułów nie zawiera wyłączenia, które dotyczyłoby obdarowanego. W związku z powyższym odpisy amortyzacyjne od otrzymanych środków trwałych stanowią w całej wysokości koszty uzyskania przychodu. Nadmienić należy, że z chwilą otrzymania darowizny przedsiębiorstwa, Wnioskodawca rozszerzy swoją działalność o PKD firmy matki i będzie prowadził taką samą działalność jak wcześniej ona, dlatego te środki trwałe będą służyły jego działalności gospodarczej. Otrzymane środki trwałe zostaną oddane do użytkowania i wprowadzone do ewidencji środków trwałych w miesiącu styczeń 2017 r. Odpisy amortyzacyjne zostaną naliczane od miesiąca lutego 2017 r.

Ad. 2. Obdarowany może dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych z chwilą wprowadzenia środków trwałych (poniżej wartości rynkowej 3.500 zł netto) do ewidencji środków trwałych i zaliczyć je w koszty uzyskania przychodu, zgodnie z art. 22 f ust 3 ustawy o pdof. Te składniki majątku spełniają warunki określone w art. 22a ustawy o pdof oraz w art. 3 pkt 15 ustawy o rachunkowości. Są własnością obdarowanego, zostały nabyte, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do użytkowania, służą działalności gospodarczej obdarowanego i okres ich używania przekroczy rok. Bez znaczenia pozostaje fakt, że w firmie matki zostały one już całkowicie zamortyzowane (albo poprzez całkowity, kilkuletni odpis amortyzacyjny albo poprzez jednorazowy odpis amortyzacyjny). Obdarowany wprowadzi je do ewidencji i odda do użytkowania w miesiącu styczniu 2017 r. i wówczas dokona jednorazowego odpisu który zaliczy w koszty uzyskania przychodu.

Ad. 3. Obdarowany może zaliczać w koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości. Również w przypadku tych środków trwałych, w stosunku do których matka otrzymała dotację i zobowiązana była do wyłączania z kosztów podatkowych części amortyzacji proporcjonalnie do dotacji. Obdarowanego nie zobowiązuje zasada kontynuacji amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne nalicza od innych wartości środków trwałych (wartości rynkowych). Nie znajduje w jego przypadku zasada wyłączenia z kup - art. 23, ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o pdof.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2032), ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Definicja przedsiębiorstwa zawarta została w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r. poz. 380), zgodnie z którym, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany czy darowizny.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego – do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z powyższego wynika, że w przypadku przekazania przedsiębiorstwa innemu podmiotowi, przedmiotem tego przekazania są wszelkie składniki majątkowe funkcjonalnie związane z tym przedsiębiorstwem, o ile na podstawie czynności prawnej będącej podstawą przekazania, bądź przepisów szczególnych, nie zostały z niego wyłączone.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze umowy darowizny przedsiębiorstwo rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego prowadzone przez matkę Wnioskodawcy w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Przekazanie nastąpi dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego. Darowizna będzie obejmować przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 (1) Kodeksu Cywilnego, tj. zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. W skład majątku przedsiębiorstwa wchodzą środki trwałe (w tym nieruchomości, pojazdy, maszyny, urządzenia), wyposażenie, wyroby gotowe, materiały do produkcji, prawa wynikające z umów, itd.). Nieruchomości, pojazdy, maszyny, urządzenia i inne niskocenne środki trwałe zostaną ujęte w umowie darowizny w wartościach rynkowych, ustalonych przez uprawionego rzeczoznawcę. Po przekazaniu przedsiębiorstwa matka zamierza zlikwidować swoją działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów są wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Przy czym, w myśl art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.


Zgodnie z art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:


  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.


Z powyższych przepisów wynika, że aby określony składnik majątku mógł być uznany za środek trwały musi łącznie spełniać następujące warunki:


  • musi stanowić własność lub współwłasność podatnika,
  • musi być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania - ustawodawca nie określił bliżej tych warunków, jednakże należy stwierdzić, że warunki te spełnia składnik majątku, który jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne pozwalające na jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem, sprawny technicznie i zalegalizowany prawnie w formie ewentualnie wymaganych uprawnień, homologacji i pozwoleń na użytkowanie,
  • jego przewidywany okres używania musi być dłuższy niż rok,
  • musi być wykorzystywany przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddany do używania innym podmiotom, na podstawie umów wymienionych w cyt. art. 22a ust. 1 ww. ustawy, tj. na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu.


Przy czym, zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów, zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.


W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:


  • nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
  • dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
  • nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.


Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy. Sposób ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jest zróżnicowany m.in. z uwagi na sposób ich nabycia.

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

Przy czym, w myśl art. 19 ust. 3 powołanej ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

W myśl natomiast art. 22g ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie zmiany formy prawnej, a także połączenia albo podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi.


Zgodnie zaś z ust. 13, przepis ust. 12 stosuje się odpowiednio w razie:


  1. podjęcia działalności przez podmiot po przerwie trwającej nie dłużej niż 3 lata,
  2. zmiany formy prawnej prowadzonej działalności, polegającej na połączeniu lub podziale dotychczasowych podmiotów albo zmianie wspólników spółki niebędącej osobą prawną,
  3. (uchylony),
  4. (uchylony),
  5. zmiany działalności wykonywanej samodzielnie przez jednego z małżonków na działalność wykonywaną samodzielnie przez drugiego z małżonków

- jeżeli przed przerwą lub zmianą składniki majątku były wprowadzone do ewidencji (wykazu).


Stosownie do treści art. 22h ust. 3 ww. ustawy, podmioty powstałe w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, o których mowa w art. 22g ust. 12 lub 13, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot o zmienionej formie prawnej, podzielony albo połączony, z uwzględnieniem art. 22i ust. 2-7.

Natomiast w myśl art. 22h ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej lub spółki środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej lub spółki jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio (ust. 3b).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że te z nabytych w drodze darowizny składników majątku, które będą spełniać zawartą w art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, definicję środków trwałych, a więc składniki majątku kompletne i zdatne do użytku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, których przewidywany okres wykorzystania na potrzeby tej działalności jest dłuższy niż rok, Wnioskodawca może uznać za środki trwałe w prowadzonej działalności gospodarczej. Środki te z wyłączeniem gruntu (niepodlegającego amortyzacji) mogą być przedmiotem amortyzacji podatkowej.

W przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22g ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, przewidujący możliwość określenia ich wartości początkowej wg wartości rynkowej z dnia nabycia, o ile umowa darowizny nie określa ich wartości w niższej wysokości.

Przy ustaleniu wartości początkowej tych środków trwałych, nie mają zastosowania przepisy art. 22g ust. 12, czy też ust. 13 ww. ustawy, wobec czego Wnioskodawca nie ma obowiązku ustalania wartości początkowej nabytych w drodze darowizny środków trwałych w wysokości określonej w ewidencji środków trwałych poprzedniego właściciela (matki). Wnioskodawca nie ma również obowiązku dokonywania odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów dokonanych przez matkę oraz nie ma obowiązku kontynuowania metody amortyzacji przyjętej w działalności gospodarczej prowadzonej przez matkę, zgodnie z treścią art. 22h ust. 3 ust. 3a i ust. 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca może zatem zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne w pełnej wysokości, niezależnie od tego, że zakup ich przez darczyńcę w części sfinansowany był dotacją.

Zważywszy, że przedmiotem nabycia będzie całe przedsiębiorstwo, przy ustalaniu wartości początkowej środków trwałych Wnioskodawca winien natomiast uwzględnić treść cyt. art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem wartość początkową środków trwałych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 i art. 22g ust. 1 pkt 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem art. 19 ww. ustawy, chyba że umowa darowizny przedsiębiorstwa określi tę wartość w niższej wysokości. Wartość początkowa środków trwałych dla każdego z osobna składnika majątku nie może być wyższa niż wartość rynkowa składników przekazanych w formie darowizny (suma wartości początkowej wszystkich składników majątku nie może być wyższa niż suma jednostkowych wartości rynkowych tychże składników).

Zgodnie z art. 22h ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

W związku z powyższym, od wartości początkowej tych składników majątku, których wartość w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł, Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym zostaną one wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a dokonane odpisy będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Natomiast od wartości początkowej tych składników majątku, które będą podlegać amortyzacji, a których wartość będzie równa lub niższa niż 3.500 zł, Wnioskodawca będzie mógł dokonać odpisów amortyzacyjnych jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tych środków trwałych albo w miesiącu następnym.

Z uwagi na powyższe, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.


Ponadto, zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj