Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.4.2017.1.AP
z 9 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2016 r. (data wpływu 2 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa (Biznesu) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2017 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa (Biznesu).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w kilku różnych obszarach na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej („CEIDG”). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja elementów plastikowych (profile PCV, elementy termoformowane z ABSu) przeznaczonych głównie do samochodów.

W związku z rozwojem i znaczną skalą prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje zreorganizować strukturę swoich przedsięwzięć w ten sposób, że będą one prowadzone w formie dwóch spółek (spółek komandytowych lub spółek z ograniczoną odpowiedzialnością). Przedmiotem złożonego wniosku jest wniesienie do spółki tytułem wkładu niepieniężnego działalności polegającej na produkcji elementów plastikowych („Biznes”), a więc przedsięwzięcia obejmującego główny zakres działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Spółka będzie kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę.

Transakcja będąca przedmiotem złożonego wniosku będzie drugą (ostatnią) w kolejności (wcześniej na inną spółkę zostanie przeniesiona działalność związana z zarządzaniem nieruchomościami i środkami trwałymi); w istocie będzie więc obejmować wszelkie składniki majątkowe związane z działalności gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę na moment transakcji.

Przedmiotem wkładu będą wszystkie elementy składające się na Biznes, w szczególności:

  • nazwa przedsiębiorstwa,
  • środki trwałe związane z działalnością Biznesu,
  • wyposażenie biura, w którym mieści się siedziba Biznesu,
  • środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącej działalności Biznesu,
  • należności i zobowiązania związane z działalnością Biznesu,
  • umowy najmu i/lub dzierżawy, na podstawie których Wnioskodawca korzysta z (1) nieruchomości, na której znajduje się siedziba Biznesu, jak również (2) środków trwałych związanych z produkcją elementów plastikowych,
  • pozostałe umowy związane z działalnością Biznesu (umowy z dostawcami, kontrahentami),
  • wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z działalnością Biznesu.

Ponadto w związku z wkładem na spółkę przejdzie zakład pracy Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23(1) § 1 Kodeksu pracy. Umowa o pracę pracownika (pracowników) związanych z Biznesem będzie uwzględniać fakt, że zajmuje się on produkcją elementów plastikowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do przeniesienia Biznesu na spółkę w drodze wkładu niepieniężnego znajdą zastosowanie przepisy ustawy o VAT, mając na uwadze art. 6 pkt 1 tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, do przeniesienia Biznesu w drodze wkładu niepieniężnego przepisy ustawy o VAT nie znajdą zastosowania ze względu na fakt, że Biznes będzie stanowił przedsiębiorstwo.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Termin ten nie jest jednak zdefiniowany w ustawie o VAT. Definicja przedsiębiorstwa znajduje się jednak w ustawie Kodeks cywilny. W myśl art. 55(1) tego kodeksu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiot aportu będzie należało zakwalifikować jako przedsiębiorstwo. Przedmiotem aportu będą bowiem składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania, powiązane ze sobą funkcjonalnie w ten sposób, że służą prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na produkcji elementów plastikowych. Na moment wkładu będą to wszelkie składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, tj. Wnioskodawca nie zatrzyma żadnych składników majątkowych służących prowadzeniu działalności w zakresie produkcji elementów plastikowych.

W oparciu o przedstawione powyżej argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zaznaczyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) – zwanej dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z art. 551 Kodeksu cywilnego – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

  1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
  2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
  3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
  4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
  5. koncesje, licencje i zezwolenia;
  6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
  7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
  8. tajemnice przedsiębiorstwa;
  9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

W myśl art. 552 Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zaznaczyć należy jednak, że w przypadku osób fizycznych termin „przedsiębiorstwo” odnosi się do całego zakresu prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną zarejestrowaną w Polsce jako podatnik VAT czynny i prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w kilku różnych obszarach. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja elementów plastikowych (profile PCV, elementy termoformowane z ABSu) przeznaczonych głównie do samochodów.

W związku z rozwojem i znaczną skalą prowadzonej działalności Wnioskodawca planuje zreorganizować strukturę swoich przedsięwzięć. Planuje on wniesienie do spółki tytułem wkładu niepieniężnego działalności polegającej na produkcji elementów plastikowych („Biznes”), a więc przedsięwzięcia obejmującego główny zakres działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę. Spółka będzie kontynuować działalność prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę.

Przedmiotowa transakcja będzie drugą (ostatnią) w kolejności (wcześniej na inną spółkę zostanie przeniesiona działalność związana z zarządzaniem nieruchomościami i środkami trwałymi), będzie więc ona obejmować wszelkie składniki majątkowe związane z działalności gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę na moment transakcji.

Przedmiotem wkładu będą wszystkie elementy składające się na Biznes, w szczególności: nazwa przedsiębiorstwa, środki trwałe związane z działalnością Biznesu, wyposażenie biura, w którym mieści się siedziba Biznesu, środki pieniężne potrzebne do finansowania bieżącej działalności Biznesu, należności i zobowiązania związane z działalnością Biznesu, umowy najmu i/lub dzierżawy, na podstawie których Wnioskodawca korzysta z (1) nieruchomości, na której znajduje się siedziba Biznesu, jak również (2) środków trwałych związanych z produkcją elementów plastikowych, pozostałe umowy związane z działalnością Biznesu (umowy z dostawcami, kontrahentami), wszelkie dokumenty (w tym rachunkowe) związane z działalnością Biznesu.

Ponadto w związku z aportem na spółkę przejdzie zakład pracy Wnioskodawcy. Umowa o pracę pracownika (pracowników) związanych z Biznesem będzie uwzględniać fakt, że zajmuje się on produkcją elementów plastikowych.

Przedmiotem aportu będą składniki majątkowe (materialne i niematerialne), a także zobowiązania, powiązane ze sobą funkcjonalnie w ten sposób, że służą prowadzeniu działalności gospodarczej polegającej na produkcji elementów plastikowych. Na moment aportu będą to wszelkie składniki majątkowe wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie będziemy mieli do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego, zatem transakcja wniesienia w formie aportu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy do spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym do przeniesienia Biznesu na spółkę w drodze wkładu niepieniężnego nie znajdą zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj