Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-2.4511.979.2016.2.HS
z 7 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 30 października 2016 r. (data otrzymania 7 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu:

  • w części dotyczącej kosztów dostępu do internetu poniesionych wyłącznie w celu dokonywania transakcji giełdowych – jest prawidłowe,
  • w pozostałym zakresie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2016 r. otrzymano wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie w zakresie możliwości zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodu.

We wniosku przedstawiono zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Uzyskuje przychód z tytułu dochodów kapitałowych poprzez odpłatne zbycie papierów wartościowych notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Wnioskodawca nie posiada żadnego innego źródła utrzymania. Na podstawie wyżej wymienionej działalności sporządza zeznanie podatkowe PIT-38.

W roku przeszłym Wnioskodawca był stroną umowy telekomunikacyjnej z operatorem telekomunikacyjnym na korzystanie z internetu. Umowa ta była konsolidacją innych, pojedynczych umów zawartych już wcześniej. W ramach tej skonsolidowanej umowy Wnioskodawca posiadał kilka kart SIM (numerów), które były zainstalowane na różnych komputerach i służyły do różnych celów. Jedna z tych kart SIM była przeznaczona do celów prywatnych, natomiast druga karta SIM była przeznaczona do celów związanych z inwestycjami prowadzonymi na giełdzie papierów wartościowych, a konkretnie do łączenia się z internetową aplikacją domów maklerskich, które prowadzą rachunki maklerskie Wnioskodawcy i w ten sposób Wnioskodawca dokonywał operacji gospodarczych na tym rachunku. Oprócz tego korzystając z tej karty SIM Wnioskodawca dokonywał innych niezbędnych operacji celem dokonywania inwestycji, w tym działań na rachunkach bankowych oraz dokonywał rutynowych czynności sprawdzających sytuację ekonomiczną spółek, w które inwestował.

Dalej Wnioskodawca wskazuje, że był stroną procesów sądowych przeciwko dwóm spółkom giełdowym, w których posiadał pakiety akcji. Procesy przeciwko tym spółkom dotyczyły uchylenia uchwał walnego zgromadzenia akcjonariuszy, które prowadziły do spadku kursu akcji tej spółki i uchylenie uchwał było konieczne celem obrony jego interesów jako akcjonariusza tych spółek. Oprócz tego równolegle prowadzone były postępowania karne związane z działalnością jednej z tych spółek z zawiadomienia Wnioskodawcy. Wskutek powyższych czynności Wnioskodawca poniósł określone koszty. Koszty te obejmowały przede wszystkim wpisy sądowe od wniesienia pozwu oraz obsługę prawną ze strony wynajętej kancelarii prawnej na podstawie umowy i doradztwo prawne na podstawie faktury. Oprócz powyższych kosztów Wnioskodawca poniósł także niewielkie koszty związane z obsługą korespondencji sądowej i korespondencji z prokuraturą. W wyniku jednego z tych procesów doszło do ugody, na podstawie której Wnioskodawca sprzedał akcje spółki przeciwko której prowadził postępowanie sądowe i przychód z tej sprzedaży wykazał w zeznaniu PIT-38.

W wyniku drugiego z tych procesów doszło do sądowego uchylenia skarżonej uchwały.

Nadto w roku, o którym mowa, Wnioskodawca był także członkiem Stowarzyszenia Inwestorów Indywidualnych, które zrzesza osoby fizyczne – inwestorów na giełdzie papierów wartościowych. W ramach członkostwa w tym stowarzyszeniu Wnioskodawca poniósł koszty w postaci składki członkowskiej. Stowarzyszenie to udziela bezpłatnych porad prawnych w zakresie inwestycji kapitałowych, w ramach określonego limitu czasu pracy prawnika, w zależności od wysokości składki i korzystanie z tych porad jest celem członkostwa Wnioskodawcy w tym stowarzyszeniu.

W tymże roku przeszłym Wnioskodawca był posiadaczem rachunku maklerskiego. Standardem domu maklerskiego są dodatkowe opłaty z tytułu różnorakich czynności na zlecenie klienta, w rodzaju blokad na rachunku celem wystawienia świadectwa depozytowego, zawiadomienia spółki w związku z uczestnictwem klienta w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy, obsługa wezwań w trybie ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi, wydawanie potwierdzeń sald na rachunkach, itp. Koszty tych czynności z reguły nie przekraczają kilkunastu lub kilkudziesięciu złotych za jedną czynność. Dodatkowo standardem jest opłata za przesłanie odpowiedniego dokumentu pocztą. W 2014 r. Wnioskodawca był obciążany takimi kosztami.

Oprócz ww. kosztów w roku tym Wnioskodawca skorzystał z usługi doradcy podatkowego celem sporządzeniu ekspertyzy w zakresie czy określone koszty mogą być uznane jako koszty uzyskania przychodu z tytułu dochodów kapitałowych poprzez odpłatne zbycie papierów wartościowych notowanych na giełdzie papierów wartościowych. W oparciu o tę ekspertyzę Wnioskodawca podjął określone decyzje inwestycyjne. Z tytułu tej usługi Wnioskodawca poniósł koszt udokumentowany fakturą.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie:

Czy wymienione powyżej koszty są kosztami uzyskania przychodu ?

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie powyżej wymienione koszty są kosztami uzyskania przychodu. Koszty internetu w tej części, w której służył on dokonywaniu operacji na giełdzie (tj. dla tych kart SIM, które służą dokonywaniu operacji na rachunkach) są kosztem uzyskania przychodu. Koszty postępowań prawnych są kosztami uzyskania przychodu. Składka członkowska w Stowarzyszeniu Inwestorów Indywidualnych jest kosztem uzyskania przychodu. Opłaty związane z czynnościami domu maklerskiego są kosztami uzyskania przychodu. Opłaty związane z doradztwem podatkowym w zakresie inwestycji kapitałowych także są kosztem uzyskania przychodu.

Wnioskodawca uważa, że obecnie nie ma praktycznie innej możliwości dokonywania tych operacji niż przez internet. Z regulaminów prowadzenia rachunków maklerskich jednoznacznie wynika, że podmioty te oferują usługi w oparciu o elektroniczne i telefoniczne kanały dostępu, przy czym obecnie standardem jest kanał elektroniczny. Alternatywą wobec korzystania z internetu – aczkolwiek obecnie niepraktykowaną – jest bezpośredni kontakt telefoniczny z maklerem, co jednak jest w praktyce niewygodne i droższe, dlatego z tej opcji Wnioskodawca nie korzysta. Bezsprzecznie zatem koszty te są kosztem uzyskania przychodu, bowiem posiadanie internetu jest we współczesnych czasach niezbędne do wygenerowania jakichkolwiek przychodów z inwestycji na giełdzie. Wnioskodawca posiada odrębną kartę SIM do celów prywatnych, zatem możliwe jest oddzielenie korzystania z internetu do celów prywatnych od korzystania dla celów zarobkowych.

Poniesienie kosztów obsługi prawnej i doradztwa prawnego stało w pośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością inwestycyjną na giełdzie bowiem nieprzeprowadzenie tych działań prawnych skutkowałoby obniżeniem wartości posiadanych przez niego akcji w tych spółkach, a co za tym idzie niższym przychodem w przyszłości.

W jednym przypadku działanie to przełożyło się bezpośrednio na wysokość uzyskanego przez Wnioskodawcę przychodu. W drugim przypadku działanie to skutkowało odwróceniem niekorzystnych tendencji w spółce, a co za tym idzie zapobieżeniu spadkowi wartości akcji tej spółki. Jakkolwiek nie przełożyło się to bezpośrednio na wysokość przychodu, za koszt uznaje się wydatki poniesione nie tylko w celu osiągnięcia przychodu, ale również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Wszystkie otrzymane porady prawne stoją w związku z inwestycjami Wnioskodawcy na giełdzie, w szczególności z zabezpieczeniem źródła przychodów i stąd też są kosztem uzyskania przychodu. Brak tych porad ze strony Stowarzyszenia skutkowałoby koniecznością zakupu takich usług u innego doradcy prawnego. Koszt doradztwa podatkowego w zakresie inwestycji kapitałowych również stoi w pośrednim związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością inwestycyjną na giełdzie papierów wartościowych. Poniesienie tych kosztów było celowe i racjonalne, bowiem pozwoliło na podjęcie określonych decyzji inwestycyjnych. Koszty czynności wykonywanych przez dom maklerski wiążą się z różnymi czynnościami, które Wnioskodawca zmuszony jest dokonać, celem nadzoru nad swoim majątkiem w postaci akcji spółek giełdowych lub też innymi czynnościami, które wiążą się z publicznym obrotem papierami wartościowymi. Przede wszystkim niezbędnym jest uczestnictwo w walnych zgromadzeniach akcjonariuszy. Nadto, do różnych celów związanych z inwestycjami na giełdzie, niezbędne jest otrzymanie różnego rodzaju potwierdzeń sald na rachunkach tudzież potwierdzeń dokonania określonych operacji na rachunkach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 poz. 2032 ze zm.) – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy – źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a) ww. ustawy – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych.

Przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa m.in. w art. 17 ust. 1 pkt 6, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 (art. 17 ust. 2 ww. ustawy). W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Zatem przychodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych jest ich wartość wyrażona w cenie zbywanych papierów, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia, o ile odpowiada ona wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży papierów wartościowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej – jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy – od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Sposób obliczania dochodu ze zbycia papierów wartościowych określony został w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30b ust. 2 pkt 1 ww. ustawy – dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14, osiągnięta w roku podatkowym.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 4 ww. ustawy – koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.

W świetle powyższych przepisów podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych poniesione wydatki pod warunkiem, że:

  • istnieje związek przyczynowo–skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami a przychodami (wydatki poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),
  • nie jest to wydatek wskazany w zamkniętym katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów, określonych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy,
  • poniesienie wydatku jest w należyty sposób udokumentowane.

W oparciu o kryterium stopnia powiązania kosztów z przychodami koszty podatkowe można podzielić na:

  • bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
  • inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Należy zwrócić uwagę, że użycie przez ustawodawcę określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą sprzedaży papierów wartościowych, zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące ich nabycie, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne nabycie papierów wartościowych nie byłoby możliwe.

W orzecznictwie sądów administracyjnych i praktyce organów podatkowych ugruntowane jest stanowisko, że pod pojęciem wydatków na nabycie papierów wartościowych należy rozumieć wszelkie wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie papierów wartościowych, czyli takie, bez których nabycie papierów wartościowych nie byłoby możliwe. Do typowych kosztów warunkujących nabycie papierów wartościowych zaliczyć należy zapłaconą cenę papierów wartościowych oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (wszelkie opłaty w tym opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego, podatku itp.)

Mając na uwadze takie rozumienie pojęcia „wydatki na nabycie”, łatwo zauważyć, że odnosi się ono wyłącznie do kosztów, których poniesienie warunkuje nabycie papierów wartościowych. „Wydatkami na nabycie” będą zatem wyłącznie wydatki bez których przeniesienie własności papierów wartościowych nie będzie możliwe. Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w dacie odpłatnego zbycia papierów wartościowych pod warunkiem, że spełniają ogólne przesłanki zaliczenia ich do kosztów podatkowych wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 30b ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odwołując się do wskazanych przepisów dotyczących kosztów nie wyłącza ogólnej zasady określania kosztów uzyskania przychodu wynikającej z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Użyte przez ustawodawcę w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” należy rozumieć w ten sposób, że za koszty uzyskania przychodu uznawane będą tylko te wydatki, które pozostają z przychodem w związku o charakterze przyczynowo-skutkowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej uzyskującą przychód z tytułu dochodów kapitałowych poprzez odpłatne zbycie papierów wartościowych notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Wnioskodawca nie posiada żadnego innego źródła utrzymania, a na podstawie ww. działalności sporządza zeznanie podatkowe PIT-38. Wnioskodawca zamierza zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu następujące wydatki: koszty internetu w tej części, w której służył on dokonywaniu operacji na giełdzie (tj. dla tych kart SIM, które służą dokonywaniu operacji na rachunkach), koszty postępowań prawnych w rozumieniu działań zmierzających do uchylenia uchwał walnego zgromadzenia, składkę członkowską w Stowarzyszeniu Inwestorów Indywidualnych, opłaty związane z czynnościami domu maklerskiego oraz opłaty związane z doradztwem podatkowym w zakresie inwestycji kapitałowych. Następnie poniesione wydatki Wnioskodawca opisał bardziej szczegółowo.

W tym miejscu Organ wskazuje, że obowiązek wykazania związku przyczynowo-skutkowego (a także celowości i konieczności) poniesienia danego wydatku z uzyskanym przychodem lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu spoczywa na podatniku. Jeżeli zatem nie zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionymi kosztami a uzyskanym przychodem z odpłatnego zbycia papierów wartościowych (to znaczy, że ich poniesienie nie jest warunkiem koniecznym uzyskania przychodu) – dla celów podatkowych wydatki takie nie mogą pomniejszać przychodu z kapitałów pieniężnych.

Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może zaliczyć koszty internetu w tej części, w której służył on dokonywaniu operacji na giełdzie (tj. dla tych kart SIM, które służą dokonywaniu operacji na rachunkach) pod warunkiem, że rzeczywiście wykorzystywany był wyłącznie w celu prowadzenia transakcji na rynku kapitałowym. W przeciwnym wypadku bowiem, tj. gdyby wykorzystywany był także w innych celach, omawiany wydatek mógłby zostać zaliczony do kosztów podatkowych wyłącznie w ustalonej proporcji, w jakiej wykorzystywany byłby do dokonywania transakcji kapitałowych. Natomiast niemożność ustalenia rzeczywistej kwoty wydatku związanego z przychodem z tych transakcji pozbawia Wnioskodawcę możliwości zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów.

W odniesieniu do opłat związanych z czynnościami domu maklerskiego jak również opłat za przesłanie odpowiedniego dokumentu pocztą, tj. dodatkowych opłat z tytułu różnorakich czynności na zlecenie klienta w rodzaju blokad na rachunku celem wystawienia świadectwa depozytowego, wydawania potwierdzeń sald na rachunkach, obsługi wezwań w trybie ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi itp., jeżeli w istocie były przypisane do danej transakcji i służyły nabyciu papierów wartościowych – mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli natomiast były one konieczne aby mogło dojść do transakcji sprzedaży papierów wartościowych – w takim wypadku mogą zostać zaliczone do kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w przywołanym wcześniej art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ nie może zatem potwierdzić prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do tych wydatków ponieważ wydatki te będą mogły pomniejszać przychód jako koszty uzyskania przychodów lub jako koszty odpłatnego zbycia jedynie wówczas, gdy zostały faktycznie poniesione w związku z nabyciem lub odpłatnym zbyciem papierów wartościowych.

Natomiast już związek przyczynowo-skutkowy poniesionego wydatku dotyczącego zawiadomienia spółki w związku z uczestnictwem w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy z przychodem wydaje się znikomy i ewentualna konieczność poniesienia tego wydatku musiałaby być udowodniona przez Wnioskodawcę w prowadzonym postępowaniu dowodowym.

Wątpliwe również, zdaniem Organu, wydaje się być zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych ze sporządzeniem ekspertyzy w zakresie czy określone koszty mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu z tytułu dochodów kapitałowych poprzez odpłatne zbycie papierów wartościowych notowanych na giełdzie papierów wartościowych. W opinii Organu wydatek ten nie ma ani bezpośredniego ani pośredniego związku z przychodem. Także składka członkowska w Stowarzyszeniu Inwestorów Indywidualnych nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu. Ww. wydatki pozwalają Wnioskodawcy pogłębiać wiedzę z zakresu inwestowania na giełdzie papierów wartościowych, którą może wykorzystać nie tylko przy ściśle określonych inwestycjach. Zdobyta wiedza ogólna z danej dziedziny może pozwolić Wnioskodawcy na podejmowanie również innych decyzji związanych zarówno z rozwojem zawodowym jak i może pomóc Wnioskodawcy w całej jego działalności inwestycyjnej a nie tylko przy zawieraniu konkretnych transakcji na rynku kapitałowym. Organ zauważa, że pojęcia kosztów nie można wykorzystywać dla uzasadnienia zdobywania ogólnej wiedzy w danej dziedzinie.

Wnioskodawca wskazał także, że poniósł koszty postepowań prawnych przeciwko dwóm spółkom, w których posiadał pakiety akcji i które to procesy dotyczyły uchylenia uchwał walnego zgromadzenia, konieczne celem obrony interesów Wnioskodawcy jako akcjonariusza tych spółek. Wnioskodawca podał, że oprócz tego równolegle prowadzone były postępowania karne związane z działalnością jednej z tych spółek z zawiadomienia Wnioskodawcy. Wskutek powyższych czynności Wnioskodawca poniósł określone koszty obejmujące przede wszystkim: wpisy sądowe od wniesienia pozwu oraz obsługę prawną ze strony wynajętej kancelarii prawnej na podstawie umowy i doradztwo prawne na podstawie faktury. Oprócz powyższych kosztów Wnioskodawca poniósł także niewielkie koszty związane z obsługą korespondencji sądowej i korespondencji z prokuraturą. W wyniku jednego z tych procesów doszło do ugody, na podstawie której Wnioskodawca sprzedał akcje spółki, przeciwko której prowadził postępowanie sądowe i przychód z tej sprzedaży Wnioskodawca wykazał w zeznaniu PIT-38. Natomiast w wyniku drugiego z tych procesów doszło do sądowego uchylenia skarżonej uchwały.

Organ zauważa, że koszty dotyczące powyższych postępowań zostały poniesione przez Wnioskodawcę jako akcjonariusza danych spółek giełdowych w celu zapewnienia właściwego reprezentowania swoich interesów z tytułu uczestniczenia w spółkach. Wydatki te nie mają jednak związku ani z nabyciem akcji, ani też z ich odpłatnym zbyciem w związku z czym nie mogą zostać zaliczone ani do kosztów uzyskania przychodów, nie mogą być też kosztem odpłatnego zbycia papierów wartościowych. Istotną przesłanką zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest bowiem zaistnienie związku przyczynowo-skutkowego między tymi wydatkami a osiągniętym przychodem, a w obu sytuacjach związek ten jest znikomy i trudny do udowodnienia.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że Wnioskodawca do kosztów uzyskania przychodu może zaliczyć koszty internetu w tej części, w której służył on dokonywaniu operacji na giełdzie pod warunkiem, że rzeczywiście wykorzystywany był wyłącznie w celu prowadzenia transakcji na rynku kapitałowym. Wnioskodawca może również zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu opłaty związane z czynnościami domu maklerskiego oraz inne opłaty (tj. dodatkowe opłaty z tytułu różnorakich czynności na zlecenie klienta w rodzaju blokad na rachunku celem wystawienia świadectwa depozytowego, wydawania potwierdzeń sald na rachunkach, obsługi wezwań w trybie ustawy o publicznym obrocie papierami wartościowymi itp.); jednak wyłącznie wówczas gdy były przypisane do danej transakcji i służyły nabyciu papierów wartościowych. Z kolei, jeśli były niezbędne aby mogło dojść do transakcji sprzedaży papierów wartościowych, Wnioskodawca może je zaliczyć do kosztów odpłatnego zbycia, o których mowa w przywołanym wcześniej art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ ponadto w tym miejscu ponownie podkreśla, że nie może potwierdzić prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do tych wydatków ponieważ wydatki te będą mogły pomniejszać przychód jako koszty uzyskania przychodów lub jako koszty odpłatnego zbycia jedynie wówczas, gdy zostały faktycznie poniesione w związku z nabyciem lub odpłatnym zbyciem papierów wartościowych. Poza tym Organ wskazuje, że poniesiony wydatek dotyczący zawiadomienia spółki na zlecenie klienta w związku z uczestnictwem w walnym zgromadzeniu akcjonariuszy ma znikomy związek przyczynowo-skutkowy z przychodem, niemniej nie przesądza o braku możliwości zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodu czy odpłatnego zbycia. Przy czym ewentualna konieczność poniesienia tego wydatku musiałaby być udowodniona przez Wnioskodawcę w prowadzonym postępowaniu dowodowym.

Natomiast koszty doradztwa związanego ze sporządzeniem ekspertyzy w zakresie uznania określonych kosztów za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych, koszty opisanych we wniosku postępowań sądowych przeciwko dwóm spółkom giełdowym oraz składki na Stowarzyszenie Inwestorów Indywidualnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, ani kosztów odpłatnego zbycia.

Przy czym należy pamiętać, że wydatki uznane za koszty uzyskania przychodu podlegają zaliczeniu w ciężar kosztów uzyskania przychodu w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, przy założeniu, że Wnioskodawca osiągnął w danym roku podatkowym przychód z odpłatnego zbycia papierów wartościowych.

Podkreślenia powtórnego wymaga także fakt, że ww. wydatki muszą być właściwie udokumentowane oraz, że to na podatniku spoczywa ciężar wykazania istnienia związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami a osiąganymi przychodami oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, bądź na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Jednocześnie Organ nadmienia, że wykazanie związku poniesionych wydatków z działalnością inwestycyjną na rynku kapitałowym oraz ich wpływu na wysokość osiągniętych przychodów spoczywa na podatniku, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii. Interpretację indywidualną wydaje się bowiem wyłącznie w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony przez Wnioskodawcę, natomiast w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ prowadzi postępowanie dowodowe w celu dokładnego ustalenia stanu faktycznego, który rzeczywiście zaistniał.

Stanowiska Wnioskodawcy nie można było uznać w całości za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj