Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4510.395.2016.1.BK
z 7 lutego 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 8 grudnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 28 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków z tytułu wypłaty na rzecz byłego pacjenta, zasądzonego wyrokiem sądowym zadośćuczynienia oraz skapitalizowanej renty, wraz z odsetkami od zasądzonych kwot, jak również comiesięcznie wypłacanej renty, a także kosztów procesowych i sądowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wskazanych we wniosku wydatków z tytułu wypłaty na rzecz byłego pacjenta, zasądzonego wyrokiem sądowym zadośćuczynienia oraz skapitalizowanej renty, wraz z odsetkami od zasądzonych kwot, jak również comiesięcznie wypłacanej renty, a także kosztów procesowych i sądowych. Pismem z 21 grudnia 2016 r. Znak: 1061-IPTPB3.4510.36.2016.1.IK Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi przekazał ww. wniosek do tut. Biura celem załatwienia zgodnie z właściwością (data wpływu do tut. Biura 28 grudnia 2016 r.).

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wojewódzki Szpital Specjalistyczny jest największą jednostką służby zdrowia w regionie. Ze względu na specjalistykę wykonywanych zabiegów i operacji swoim zasięgiem obejmuje cały kraj. Wyposażony jest w nowoczesny sprzęt i aparaturę medyczną oraz dysponuje profesjonalnym, akredytowanym lądowiskiem dla śmigłowców ratowniczych. Szpital posiada status Centrum Urazowego, ma możliwość szybkiego diagnozowania oraz specjalistycznego leczenia urazów wielonarządowych. Realizuje świadczenia w zakresie m.in. medycyny ratunkowej, chirurgii ogólnej i naczyniowej, neurochirurgii, torakochirurgii, kardiologii, onkologii, ortopedii, chorób wewnętrznych, alergologii, neurologii, urologii, nefrologii, reumatologii, pediatrii. Istotną część placówki stanowi Regionalny Ośrodek Onkologiczny z nowoczesnym Ośrodkiem Transplantacji Szpiku oraz Zakładem Teleradioterapii, posiadającym najwyższy stopień referencyjności przyznany przez Polskie Towarzystwo Radioterapii Onkologicznej. Regionalny Ośrodek Onkologiczny jest jedyną tego placówką w regionie świadczącą kompleksowe usługi zdrowotne w zakresie chorób onkologicznych. W przeszłości wykonywał także świadczenia z zakresu położnictwa, ginekologii, patologii ciąży. W związku z powyższym Szpital ponosi zwiększone ryzyko wystąpienia niekorzystnych następstw i powikłań, związanych z udzielanymi świadczeniami zdrowotnymi.

W związku z zaistniałym błędem medycznym, który popełniono w związku z leczeniem w Szpitalu, Wnioskodawca został wyrokiem Sądu Okręgowego zobowiązany do wypłaty na rzecz pacjenta zadośćuczynienia, odszkodowania, skapitalizowanej renty oraz renty wypłacanej comiesięcznie na pokrycie zwiększonych potrzeb, związanych z leczeniem i rehabilitacją oraz odsetek od zasądzonych kwot, a także kosztów procesowych i sądowych na rzecz Skarbu Państwa. Szpital posiadał obowiązkową umowę odpowiedzialności cywilnej z ubezpieczycielem. Jednakże zasądzone wyrokiem Sądu kwoty przekroczyły ustalony limit sumy gwarancyjnej z polisy ubezpieczeniowej. W związku z tym ubezpieczenie nie pokryło w całości kwoty wypłaty na rzecz pacjenta i Szpital ze środków własnych wypłacił część (przekraczającą sumę gwarancyjną z polisy) zasądzonego zadośćuczynienia, odszkodowania, skapitalizowanej renty, odsetek i wypłaca rentę na rzecz pacjenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, wydatkowaną z własnych środków, na podstawie prawomocnego wyroku sądowego, kwotę zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami, kwotę skapitalizowanej renty wraz z ustawowymi odsetkami i kwoty ponoszonej comiesięcznie renty wypłacanej na pokrycie zwiększonych potrzeb oraz koszty procesowe i sądowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Lista kosztów, wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ma charakter zamknięty i nie wymienia zadośćuczynienia za doznaną krzywdę ani renty, wypłacanej pacjentowi, jako wydatków, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Szpital prowadzi specyficzną działalność, uregulowaną przepisami ustawy o działalności leczniczej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, finansowanych ze środków publicznych, która nie jest działalnością gospodarczą. W świetle ustawy o działalności leczniczej samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej nie są przedsiębiorcami, nie można zatem uznać, że mogą być zastosowane w tym przypadku przepisy art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, czyli, że zasądzone koszty nie dotyczą wykonanej wadliwie usługi. Za szkody powstałe z powodu działania lub zaniechania personelu medycznego Szpital ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, a obowiązek wypłaty zadośćuczynienia i renty wynika wprost z przepisów prawa - art. 430 w zw. z art. 444 i art. 445 KC. Wydatki poniesione przez Szpital z tytułu zasądzonych wyrokiem Sądu kwot zadośćuczynienia, odszkodowania, skapitalizowanej renty, odsetek i bieżącej renty, wypłacanej co miesiąc na rzecz pacjenta oraz kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa pozostają zatem w ścisłym związku z prowadzoną przez Szpital działalnością statutową. Poniesienie wydatków jest uzasadnionym celem, jakim jest zachowanie źródła przychodów. Wypłata ww. kwot nie została zawarta w treści art. 16 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z czego wynika, że inne, niż wymienione w ww. artykule wydatki o charakterze odszkodowawczym, skoro nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów na gruncie przywołanego art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle powyższych argumentów Wnioskodawca uznaje, iż koszty poniesione na wypłatę zadośćuczynienia, odszkodowania, skapitalizowanej renty, renty wypłacanej comiesięcznie oraz odsetek od tych kwot i kosztów procesu na rzecz Skarbu Państwa stanowią koszty uzyskania przychodów, związanych z działalnością statutową Szpitala.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

  • z 25 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-2/4510-808/15/JP,
  • z 8 marca 2016 r., Znak: IBPB-1-1/4510-292/15/DW,
  • z 29 września 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-2.4510-755.2016.2.JP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów, został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Pośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki związane z całokształtem działalności podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. W konsekwencji, możliwość zaliczania danych wydatków do kosztów uzyskania przychodów ma przede wszystkim skłaniać podatników do podejmowania racjonalnych decyzji gospodarczych, w tym znaczeniu, że przysparzać one będą konkretne przychody podatkowe lub też zachowają źródło przychodów w niezmienionym stanie albo zabezpieczą to źródło przed uszczupleniem, czy też zmniejszeniem.

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 17 updop, kosztów uzyskania przychodu nie stanowią koszty egzekucyjne związane z niewykonaniem zobowiązań.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 18 updop, do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar.

Z kolei przepis art. 16 ust. 1 pkt 19 updop stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu:

  • nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
  • niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Natomiast w myśl art. 16 ust. 1 pkt 22 updop, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów zostały kary umowne i odszkodowania z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Z powyższego wynika więc, że inne wydatki o charakterze odszkodowawczym skoro nie zostały wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 updop mogą stanowić - co do zasady - koszt uzyskania przychodu, o ile spełniają oczywiście warunki określone w art. 15 ust. 1 updop.

W kontekście rozpatrywanej sprawy, wskazać należy również na uregulowania na gruncie prawa cywilnego. Zgodnie z art. 444 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 380, dalej jako: „KC”), w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Natomiast art. 444 § 2 KC stanowi, że jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

Stosownie do art. 445 § 1 KC, w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Należy także zwrócić uwagę na art. 98 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1822), zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/opisu zdarzenia przyszłego wynika m.in., że w związku z zaistniałym błędem medycznym, który popełniono w związku z leczeniem w Szpitalu, Wnioskodawca (Szpital) został wyrokiem Sądu Okręgowego zobowiązany do wypłaty na rzecz pacjenta zadośćuczynienia, odszkodowania, skapitalizowanej renty oraz renty wypłacanej comiesięcznie na pokrycie zwiększonych potrzeb, związanych z leczeniem i rehabilitacją oraz odsetek od zasądzonych kwot, a także kosztów procesowych i sądowych na rzecz Skarbu Państwa. Szpital posiadał obowiązkową umowę odpowiedzialności cywilnej z ubezpieczycielem. Jednakże zasądzone wyrokiem Sądu kwoty przekroczyły ustalony limit sumy gwarancyjnej z polisy ubezpieczeniowej. W związku z tym ubezpieczenie nie pokryło w całości kwoty wypłaty na rzecz pacjenta i Szpital ze środków własnych wypłacił część (przekraczającą sumę gwarancyjną z polisy) zasądzonego zadośćuczynienia, odszkodowania, skapitalizowanej renty, odsetek i wypłaca rentę na rzecz pacjenta. Dodatkowo Szpital został obciążony kosztami sądowymi oraz kosztami procesowymi, związanymi z prowadzoną sprawą.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, a także biorąc pod uwagę specyfikę działalności Wnioskodawcy, jako szpitala, stwierdzić należy, że z powyższych uregulowań wynika, że obowiązek wypłaty zadośćuczynienia skapitalizowanej renty, renty wypłacanej comiesięcznie, a także zapłaty odsetek od zasądzonych kwot (będących świadczeniem ubocznym związanym ze zwłoką w wypłacie tychże kwot), wynika wprost z przepisów prawa i wydatki z tego tytułu mogą zostać zakwalifikowane jako wydatki związane z ryzykiem podejmowanym przy leczeniu pacjenta, co w konsekwencji stanowi, że są to wydatki związane z funkcjonowaniem Wnioskodawcy. Podkreślić należy, że zasadność wypłaty tychże kwot została na gruncie niniejszej sprawy potwierdzona wyrokiem sądowym.

Ponadto należy dodatkowo nadmienić, że Wnioskodawca - jako jednostka, której celem jest szeroko rozumiana ochrona zdrowia ludzkiego - jest zobowiązany do należytej staranności, jak i stosowania zasad etyki zawodowej.

Jak wynika z treści art. 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 186), przestrzeganie praw pacjenta określonych w ustawie jest obowiązkiem organów władzy publicznej właściwych w zakresie ochrony zdrowia, Narodowego Funduszu Zdrowia, podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, osób wykonujących zawód medyczny oraz innych osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Z kolei art. 8 ww. ustawy stanowi, że pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością przez podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych w warunkach odpowiadających określonym w odrębnych przepisach wymaganiom fachowym i sanitarnym. Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych osoby wykonujące zawód medyczny kierują się zasadami etyki zawodowej określonymi przez właściwe samorządy zawodów medycznych.

Z powyższego wynika, że Szpital ponosi odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za szkody spowodowane działalnością personelu medycznego.

Natomiast wydatki z tyt. kosztów procesu, pozostają w związku z całokształtem prowadzonej przez Szpital działalności, ponieważ zostały poniesione w celu ochrony interesów szpitala. Ponadto, wydatki związane z udziałem w postępowaniu sądowym mają na celu ochronę Wnioskodawcy przed uszczupleniem jego majątku, wykorzystywanego w działalności gospodarczej prowadzonej w celu osiągania przychodów. Uznać zatem należy, że wydatki te mają swoje racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie

W konsekwencji, przyjąć należy, że wskazane w pytaniu wydatki, mają związek z zachowaniem źródła przychodów Wnioskodawcy i mogą stanowić jego koszt uzyskania przychodów, w takim zakresie w jakim wydatki te nie zostały/ną mu zwrócone w jakiejkolwiek formie (np. w związku z realizacją zawartej umowy ubezpieczenia od następstw wynikających z nienależytego wykonania usług będących przedmiotem działalności Wnioskodawcy).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj