Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.1054.2016.1.BG
z 2 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 28 listopada 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 6 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 30 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji będzie wartość emisyjna udziałów własnych Spółki wydanych w zamian za nabyte akcje (która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy), przypadająca na sprzedane akcje – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji będzie wartość emisyjna udziałów własnych Spółki wydanych w zamian za nabyte akcje (która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy), przypadająca na sprzedane akcje.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej również: „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową będącą polskim rezydentem podatkowym. W dniu 1 grudnia 2015 r. Spółka otrzymała aport niepieniężny w postaci akcji trzech spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Polsce (dalej: „GPW”). Akcje tych spółek zostały przez Spółkę nabyte, a nie objęte, a Spółka przed transakcją nie posiadała bezwzględnej większości praw głosu w tych spółkach, ani też w efekcie nabycia akcji Spółka nie uzyskała bezwzględnej większości praw głosu w tych spółkach. Transakcja ta nie stanowiła „wymiany udziałów”, o której mowa w art. 12 ust. 4d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.).

Zgodnie z uchwałą nr 1 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z o.o. z 1 grudnia 2015 r. w sprawie zmiany uchwały nr 1 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników tej Spółki z 9 listopada 2015 r. w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki, postanowiono podwyższyć kapitał zakładowy Spółki z kwoty (...) złotych do kwoty (...) złotych, to jest o kwotę (...) złotych poprzez utworzenie nowych udziałów w liczbie (...) o wartości nominalnej (...) zł każdy, które to udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostają objęte w ten sposób, że Skarb Państwa obejmuje w podwyższonym kapitale zakładowym (...) udziałów po (...) zł każdy udział o łącznej wartości (...) zł w zamian za aport (wkład niepieniężny):

1. (...) posiadanych przez Skarb Państwa akcji spółki (...) o wartości godziwej akcji według średniej ceny rynkowej z okresu 6 miesięcy obrotu tymi akcjami na rynku regulowanym poprzedzających dzień przeniesienia praw z akcji, tj. (...) złotych każda akcja o łącznej wartości (...) złotych,
2. (...) posiadanych przez Skarb Państwa akcji spółki (...) o wartości godziwej akcji według średniej ceny rynkowej z okresu 6 miesięcy obrotu tymi akcjami na rynku regulowanym poprzedzających dzień przeniesienia praw z akcji, tj. (...) złotych każda akcja o łącznej wartości (...) złotych,
3. (...) posiadanych przez Skarb Państwa akcji spółki (...) o wartości godziwej akcji według średniej ceny rynkowej z okresu 6 miesięcy obrotu tymi akcjami na rynku regulowanym poprzedzających dzień przeniesienia praw z akcji, tj. (...) złotych każda akcja o łącznej wartości (...) złotych.
   
   

Zgodnie z powołaną uchwałą Nadwyżka wartości godziwej aportu ponad wartość podwyższenia kapitału zakładowego zostaje przekazana na kapitał zapasowy.

Jak wynika z powyższego, wartość nominalna obejmowanych przez Skarb Państwa udziałów była niższa od wartości rynkowej (godziwej) wniesionego przez Skarb Państwa aportu (akcji), a agio, jakie z tego tytułu powstało (tj. wartość godziwa aportu ponad wysokość podwyższenia kapitału zakładowego) zostało odniesione na kapitał zapasowy. Suma wartości nominalnej udziałów oraz kwota przekazana na kapitał zapasowy była równa wartości rynkowej (godziwej) wnoszonych akcji wycenionych we wskazany powyżej sposób.

W dniu 6 września 2016 r. część akcji nabytych w drodze aportu została przez Spółkę sprzedana.

W związku z powyższym Spółka powzięło wątpliwość, czy w przedstawionym stanie faktycznym, kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji będzie dla Spółki wartość, o którą zwiększono pasywa Spółki, tj. wartość emisyjna udziałów własnych wydanych w zamian za nabyte akcje (która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy), przypadająca na akcje sprzedane.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy kosztem uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji będzie wartość, o którą zwiększono pasywa Spółki, tj. wartość emisyjna udziałów własnych wydanych w zamian za nabyte akcje (która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy), przypadająca na akcje sprzedane?

Zdaniem Spółki, zbycie akcji nabytych przez Spółkę w drodze wniesienia ich przez wspólnika (Skarb Państwa) w formie aportu spowoduje na mocy art. 12 w zw. z art. 14 updop, powstanie przychodu podatkowego w wartości wyrażonej w cenie określonej w umowie sprzedaży. Natomiast ustalenie kosztów uzyskania przychodów może w tym przypadku nasuwać wątpliwości, jako że kwestia ta nie została wprost wskazana w powołanej ustawie. Niemniej, w ocenie Spółki, kosztem uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji będzie wartość, o którą zwiększono pasywa Spółki, tj. wartość emisyjna udziałów własnych wydanych w zamian za nabyte akcje (która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy), przypadająca na akcje sprzedane. Innymi słowy, w analizowanym stanie faktycznym będzie to wartość, w jakiej akcje zostały wniesione do Spółki (wartość ustalona przez wspólnika w momencie ich wniesienia), przypadająca proporcjonalnie na akcje sprzedane.

Za taką tezą przemawia przedstawiona poniżej interpretacja, mających zastosowanie w analizowanej sprawie, art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 8 updop.

Na kwestię rozpoznania kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji patrzeć należy w pierwszej kolejności przez pryzmat ogólnych zasad i przesłanek dotyczących ujmowania poszczególnych kosztów dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powołanej regulacji w doktrynie i orzecznictwie wyinterpretowuje się następujące warunki zaliczenia danego kosztu do kosztu uzyskania przychodów (przy czym warunki te muszą zostać spełnione łącznie):

• koszt został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• koszt jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• koszt pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• koszt został właściwie udokumentowany,
• koszt nie znajduje się w katalogu wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

(por. m.in. M. Pogoński, Koszty uzyskania przychodów w podatkach dochodowych (PIT, CIT), Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 2014).

Na gruncie tej regulacji w orzecznictwie i doktrynie wątpliwości nie budzi fakt, że kosztem uzyskania przychodów, jest definitywny (rzeczywisty) koszt poniesiony przez podatnika, pozostający w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, poniesiony w celu uzyskania przychodów, właściwie udokumentowany i nie wyłączony na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy (por. m.in. wyrok NSA z 25 września 2014 r., sygn. akt II FSK 2286/12).

Mając na uwadze analizowany stan faktyczny i ostatni z wymienionych powyżej warunków zaliczenia danego kosztu do kosztów uzyskania przychodów, powołać należy także art. 16 ust. 1 pkt 8 updop. Zgodnie z powołanym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Na gruncie powołanych regulacji wydatki na nabycie akcji będą zatem kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych akcji. Przepisy te nie stanowią bowiem o definitywnym wyłączeniu z kosztów podatkowych wydatków na nabycie akcji, ale odraczają możliwość zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów do momentu ich zbycia.

We wskazanym przepisie (ani też w innych przepisach updop) nie zdefiniowano jednak pojęcia „wydatków na nabycie” akcji. Odwołać należałoby się zatem w tym zakresie do wykładni literalnej i posługując się Słownikiem Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/), przyjąć rozumienie pojęcia „wydatek” jako „suma, która ma być wydana albo suma wydana na coś”. Takie sformułowania prowadziłyby do uznania, że chodzić tu może jedynie o wydatek pieniężny, jednakże podkreśla się, że na gruncie updop pojęcie „wydatek” nie może być ograniczane jedynie do wydatku pieniężnego i odnosi się ono zarówno do wydatków o charakterze pieniężnym, jak i niepieniężnym. Powinno być zatem rozumiane jako uiszczenie należności w formie pieniężnej lub niepieniężnej za określone świadczenie innego podmiotu (por. W. Dmoch, Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2013).

Z kolei, przez „wydatki na nabycie” rozumieć należy wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie (por. wyrok NSA z 13 listopada 2009 r., II FSK 918/08). Natomiast w wyroku WSA w Krakowie z 5 marca 2015 r., I SA/Kr 63/15 (orzeczenie nieprawomocne), użycie w art. 16 ust. 1 pkt 8 updop określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia udziałów, zalicza się wszelkie koszty warunkujące nabycie tych udziałów, bez których poniesienia nie byłoby możliwe skuteczne nabycie tych udziałów i bez których nie doszłoby do przeniesienia ich własności. Zatem istotnie musi to być wydatek rzeczywisty, faktycznie poniesiony.

W przypadku takim, jak w analizowanej sytuacji, w której dochodzi do zbycia akcji nabytych uprzednio przez Spółkę niejako w zamian za wydanie własnych udziałów należałoby zatem dojść do wniosku, że wydane przez Spółkę wspólnikowi (Skarbowi Państwa) udziały własne stanowią wydatek (w rozumieniu powołanego art. 16 ust. 1 pkt 8 updop) na nabycie akcji spółek notowanych na GPW (zapłatę za otrzymany wkład niepieniężny w postaci akcji innych spółek). Kwestia ta nie budzi wątpliwości w doktrynie i orzecznictwie. Przykładowo, w wyroku WSA w Białymstoku z 16 lipca 2008 r. (I SA/BK 155/08, orzeczenie prawomocne) uznano, że wydane akcje własne stanowią zapłatę za otrzymany wkład niepieniężny, a ich wartość - stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 updop - powinna stanowić koszt uzyskania przychodu z tytułu późniejszego zbycia przedmiotu tego wkładu w formie aportu.

Z uwagi na wspomniany brak uregulowania tej kwestii wprost, wątpliwości budzić może natomiast to, jaką wartość udziałów, wydanych przez spółkę otrzymującą aport, przyjąć należy za koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia akcji. Zdaniem Spółki, należy dojść do wniosku, że ma to być wartość emisyjna wydanych udziałów (obejmująca zarówno wartość nominalną odpowiadającą wartości podwyższenia kapitału zakładowego, jak i wartość tzw. agio „przelanego” na kapitał zapasowy).

Wskazać należy bowiem, że w odniesieniu do art. 16 ust. 1 pkt 8 updop podkreśla się, że ponieważ nie określono w tym przepisie, jakie kategorie wydatków mogą być uznane za wydatki kosztowe, należy przyjąć, że są to wszelkie wydatki, powiększające pasywa lub zmniejszające aktywa nabywcy. (por. m.in. wyrok NSA z 29 stycznia 2014 r., II FSK 371/12).

Mając na uwadze takie podejście, wysokość kosztów uzyskania przychodów powinna zostać zatem ustalona jako wartość, o którą powiększono pasywa Spółki w ramach operacji nabycia akcji. 

Zauważyć należy, że elementem pasywów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są także kapitały własne, a w jego/ich ramach zarówno kapitał podstawowy/zakładowy, jak i kapitał zapasowy (na który przekazano nadwyżkę emisyjną – „agio”). Wychodząc z tego założenia, należy opowiedzieć się za zaliczeniem do kosztów podatkowych wartości emisyjnej udziałów własnych wydanych przez Spółkę, która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy (wartość nominalna), jak i na kapitał zapasowy („agio”). Skoro bowiem cała wartość emisyjna udziałów powiększyła pasywa Spółki, wartość to powinna także stanowić koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży akcji nabytych w zamian za wydane udziały własne.

Zauważyć należy ponadto, że ani art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, ani też inny przepis powołanej ustawy, nie ogranicza wprost wysokości wydatków na nabycie akcji (udziałów) mogących zostać ujętych w kosztach podatkowych.

Mając na uwadze racjonalność ustawodawcy, przyjąć należałoby, że gdyby jego zamiarem było ograniczenie wysokości kosztów podatkowych w takich sytuacjach, to wprowadziłby do updop stosowne regulacje. Idąc tym tropem zauważyć należy, że przykładowo w sytuacji tzw. wymiany udziałów (o której mowa w art. 12 ust. 4d updop) ustawodawca wprost ogranicza wysokość kosztów podatkowych w przypadku zbycia udziałów (akcji). Czyni to w art. 16 ust. 1 pkt 8e ustawy, wskazując, że nie zalicza się do kosztów wydatków poniesionych przez spółkę nabywającą przy wymianie udziałów; wydatki te - w wysokości odpowiadającej nominalnej wartości udziałów (akcji) wydanych wspólnikom spółki, której udziały są nabywane, powiększonych o zapłatę w gotówce, o której mowa w art. 12 ust. 4d - są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji).

Uznać zatem należałoby, że gdyby ustawodawca chciał w analizowanej sytuacji ograniczyć wysokość kosztów podatkowych, to wprowadziłby specjalne regulacje wzorem powołanego powyżej art. 16 ust. 1 pkt 8e updop.

Z takim podejściem zgadzają się przedstawiciele doktryny prawa podatkowego (por. K. Gil, A. Wacławczyk, Glosa do wyroku WSA w Białymstoku z 16 lipca 2008 r., I SA/BK 155/08 oraz WSA w Bydgoszczy z 21 października 2010 r., I SA/BD 769/10, Przegląd Podatkowy 2012, Nr 5, s. 38-45 oraz K. Gil, A. Obońska, A. Wacławczyk, A. Walter (red.), Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz. Wyd. 2, C.H.Beck, Warszawa 2016).

Jako argument za brakiem zasadności ograniczenia kosztów podatkowych jedynie do wartości nominalnej wydanych udziałów wskazuje się właśnie racjonalność ustawodawcy. Gdyby bowiem jego intencją było ograniczenie wysokości kosztów podatkowych w takich sytuacjach, to wprowadziłby on do updop stosowne regulacje przewidując wprost takie ograniczenie. Jeśli bowiem koszt uzyskania przychodu stanowić miałaby każdorazowo jedynie wartość nominalna udziału, to brak byłoby logicznych podstaw do wprowadzenia powołanych wyżej regulacji (w tym art. 16 ust. 1 pkt 8e updop) wyłączających z kosztów, w odniesieniu jedynie do wybranych typów aportów, wartość odniesioną na kapitał zapasowy (ściślej, na kapitał inny niż kapitał zakładowy) (por. K. Gil, A. Wacławczyk, op. cit.). W takim przypadku art. 16 ust. 1 pkt 8e byłby w zasadzie zbędny.

Ponadto, jak zauważają K. Gil i A. Wacławczyk:

• odwoływanie się w analizowanej sytuacji do treści (stosowanie) art. 15 ust. 1k pkt 1 updop, regulującego zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego zbycia bądź umorzenia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, jako argument za ograniczeniem możliwości rozpoznania kosztów uzyskania przychodów jedynie do wysokości wartości nominalnej udziałów (akcji) wydanych wspólnikom spółki oznaczałoby „niedopuszczalne stosowanie analogii na niekorzyść podatnika”;
• powoływanie, jako powodu ograniczenia wartości kosztów w spółce obejmującej przedmiot aportu z agio, ograniczenia opodatkowania przychodu wspólnika wnoszącego taki aport do wartości nominalnej obejmowanych udziałów oznacza, iż pomijany jest fakt, że w momencie zbycia przez takiego wspólnika udziałów lub akcji (lub likwidacji spółki) jedynie ta wartość nominalna będzie stanowić dla niego koszt uzyskania przychodów. W konsekwencji, ograniczenie wysokości kosztów po stronie spółki obejmującej przedmiot aportu z agio, prowadziłoby do podwójnego wyłączenia z kosztów podatkowych wartości aportu odniesionej na kapitał zapasowy (tj. raz w przypadku wspólnika zbywającego objęte w wyniku aportu udziały i ponownie w samej spółce, do której taki aport został wniesiony).
  
  

Argumentację tę podziela w pełni Wnioskodawca. Zdaniem Spółki, brak jest bowiem jakichkolwiek podstaw do wyłączania z kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży akcji tej części ich wartości, która nie została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego. W art. 16 ust. 1 updop nie zawarto regulacji wyłączającej z kosztów podatkowych część wartości wkładu nieprzekazanej na kapitał zakładowy. Kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży akcji wniesionych aportem do Spółka będzie zatem wartość, o którą zwiększono pasywa Spółki, tj. wartość emisyjna udziałów własnych wydanych w zamian za nabyte akcje (która została odniesiona zarówno na kapitał zakładowy, jak i na kapitał zapasowy), przypadająca na akcje sprzedane. Innymi słowy, w analizowanym stanie faktycznym będzie to wartość, w jakiej akcje zostały wniesione do Spółki (wartość ustalona przez wspólnika w momencie ich wniesienia), przypadająca proporcjonalnie na akcje sprzedane.

Wartość emisyjna udziałów stanowić będzie bowiem ekonomiczny ekwiwalent wydatków poniesionych przez Spółkę na nabycie akcji. Spółka uzyskała bowiem te akcje za udziały o określonej cenie emisyjnej i wartość ta obciążać będzie kapitały własne Spółki poprzez jej odniesienie na kapitał zakładowy i kapitał zapasowy. W celu ustalenia faktycznego obciążenia Spółka związanego ze zbywanymi akcjami („kosztu poniesionego w celu osiągnięcia przychodu”) konieczne jest zatem odesłanie do ceny emisyjnej udziałów emitowanych przez Spółkę w celu przejęcia przedmiotu wkładu niepieniężnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm. dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e.

Jak wynika z ww. przepisu, wydatki na objęcie lub nabycie udziałów nie podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, lecz dopiero w momencie zbycia udziałów lub akcji.

Ponieważ nie określono przy tym, jakie kategorie wydatków mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia akcji są nimi wydatki na ich objęcie lub nabycie, a więc wszelkie wydatki powiększające pasywa lub zmniejszające aktywa nabywcy (Wnioskodawcy).

Z opisu stanu faktycznego wynika, że w zamian za akcje wnoszone za wkład niepieniężny, Spółka przydzieliła udziały własne, które miały określoną wartość nominalną. To właśnie nominalna wartość przydzielonych udziałów Spółki stanowiła wydatek o jakim mowa w art. 16 ust. 1 pkt 8 updop, ta właśnie wartość stanowić będzie koszt uzyskania przychodu w przypadku odpłatnego zbycia tych akcji (w części przypadającej na zbywane akcje).

Dodatkowym argumentem na korzyść przedstawionego stanowiska jest treść art. 15 ust. 1k pkt 1 updop. Zgodnie z tym przepisem (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2016 r.), w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, koszty uzyskania przychodów ustala się, na dzień zbycia tych udziałów (akcji) w spółce, w wysokości określonej zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 7 albo 7a (a więc w wysokości wartości nominalnej nabytych udziałów) – jeżeli te udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (…).

Przepis ten określa skutki podatkowe zbycia akcji nabytych w zamian za wkład niepieniężny, a więc reguluje sytuację podatkową drugiej strony czynności prawnej objęcia udziałów w Spółce w zamian za wkład niepieniężny ( którym w niniejszej sprawie były akcje spółek notowanych na GPW).

Również art. 15 ust. 1k pkt 1 updop wskazuje, że kosztem uzyskania przychodów jest wartość nominalna wydanych wnoszącemu aport udziałów, a nie jakakolwiek inna wartość, w tym ich wartość emisyjna. Tak więc przepisy art. 16 ust. 1 pkt 8 i art. 15 ust. 1k pkt 1 updop logicznie ze sobą korelują.

W świetle powyższego stanowisko Spółki należy uznać za nieprawidłowe.

Wykładnia dokonana przez tut. Organ jest zgodna z utrwaloną linią orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego. Tytułem przykładu wskazać można na wyrok NSA z 29 stycznia 2014 r. sygn. akt II FSK 371/12.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.