Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-112/16/BK
z 20 czerwca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 marca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 30 marca 2016 r.), uzupełnionym 23 i 31 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wskazanych we wniosku należności Spółki, wobec osoby uprawnionej do tych należności po śmierci pracownika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wskazanych we wniosku należności Spółki, wobec osoby uprawnionej do tych należności po śmierci pracownika.

Powyższy wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 maja 2016 r. Znak: IBPB-2-1/4511-231/16/MK, IBPB-1-1/4510-112/16/BK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 i 31 maja 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 10 kwietnia 2015 r. zmarła pracownica Wnioskodawcy (spółki z o.o.). Do rozliczenia z tytułu stosunku pracy po śmierci pracownicy pozostał zasiłek chorobowy i ekwiwalent za niewykorzystany urlop, a nadto stosownie do postanowień art. 93 § 1 Kodeksu pracy - odprawa pośmiertna. Zmarła pozostawiła pełnoletnie dzieci, które nie spełniają warunków wymaganych do uzyskania renty rodzinnej w myśl ustawy z dnia 17 grudnia 1988 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 1988 r., Nr 162, poz. 1118 z późń. zm., dalej „u.f.u.s.”). Z aktu zgonu wynika, że zmarła była osobą zamężną. Jak ustalono, małżonek zmarłej jest osobą, której przysługują uprawnienia do renty rodzinnej w myśl przepisów u.f.u.s.

Mąż zmarłej, jako osoba uprawniona do uzyskania renty rodzinnej, jest więc osobą, której Wnioskodawca zobowiązany był wypłacić wspomniane należności, tj. zasiłek chorobowy, ekwiwalent za niewykorzystany urlop oraz odprawę pośmiertną. Wnioskodawcy nie udało się ustalić danych identyfikacyjnych, ani też jakichkolwiek danych kontaktowych małżonka zmarłej. Małżeństwo nie utrzymywało ze sobą kontaktu; podobnie takiego kontaktu nie utrzymywały z ojcem dzieci. Mąż zmarłej nie stawił się też po odbiór należnych mu świadczeń osobiście. Spółka z o.o. nie dysponuje danymi (poza imieniem i nazwiskiem) pozwalającymi zidentyfikować podatkowo męża zmarłej (tj. adresu zamieszkania, PESELu, NIPu). W związku z koniecznością rozliczenia praw majątkowych wynikających ze stosunku pracy po śmierci pracownicy, przy braku danych identyfikacyjnych osoby uprawnionej do odbioru należności, Wnioskodawca wyodrębnił rzeczone należności z majątku Spółki i postawił je do dyspozycji uprawnionego – męża zmarłej pracownicy.

W związku z postawieniem ww. należności do dyspozycji, Wnioskodawca w deklaracji za maj 2015 r. obliczył, pobrał i wpłacił zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od zasiłku chorobowego i ekwiwalentu. Ponadto, Wnioskodawca w ustawowym terminie sporządził i przekazał do Urzędu Skarbowego PIT-4R oraz PIT-11, w których uwzględnił ww. podatek. Przy czym, wobec braku danych, formularz PIT-11 został wypełniony w ten sposób, że w polu dotyczącym identyfikatora podatnika wpisany został ciąg znaków: „9999999999”, w miejscu przeznaczonym na datę urodzenia wpisano: „01.01.1901”, a w danych adresowych zaś wpisano: „brak danych”. PIT-11 został wysłany do Urzędu Skarbowego zgodnego z siedzibą Spółki.

W związku z brakiem danych męża zmarłej pracownicy, PIT-11 nie został przesłany podatnikowi.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy powyższe należności Wnioskodawca mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacenie lub postawienie do dyspozycji uprawnionemu członkowi rodziny należności po zmarłym pracowniku, wiąże się z powstaniem przychodu z praw majątkowych, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należności i świadczenia stanowiące prawa majątkowe zakład pracy może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, pod warunkiem, że zostaną one wypłacone, dokonane lub postawione do dyspozycji uprawnionej osoby, co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 55 ww. ustawy. Wobec postawienia ich do dyspozycji uprawnionemu, Wnioskodawca nabył prawo do uwzględnienia tych należności w swoich kosztach uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej nie jest kwalifikacja wskazanych we wniosku należności, postawionych do dyspozycji osobie uprawnionej do odpowiedniego źródła przychodów na gruncie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). Przedmiotem tej interpretacji nie jest również kwestia skutków podatkowych niepodjęcia tych należności przez uprawnionego, lecz wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia ww. należności w ciężar kosztów podatkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. – zwanej dalej „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w tym celu, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 updop.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w szczególności, gdy obowiązek ich poniesienia wynika z odrębnych ustaw.

Wskazane we wniosku wydatki mające swoje źródło w łączącym uprzednio pracodawcę i pracownika stosunkiem pracy, mogą co do zasady stanowić koszty podatkowe, o ile obowiązek ich wypłaty wynika z treści obowiązujących przepisów prawa i zostaną one wypłacone (postawione do dyspozycji osoby uprawnionej). W myśl bowiem art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz.U. Nr 127 poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g. Koniecznym jest również należyte udokumentowanie poniesionych z tego tytułu wydatków.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że w związku ze śmiercią pracownicy, spółka z o.o. zobowiązana była do wypłaty na rzecz jej męża zasiłku chorobowego i ekwiwalentu za niewykorzystany urlop przysługujących uprzednio tej pracownicy, jak również, stosownie do postanowień art. 93 § 1 Kodeksu pracy - odprawy pośmiertnej. Zmarła pozostawiła pełnoletnie dzieci, które nie spełniają warunków wymaganych do uzyskania renty rodzinnej w myśl ustawy z dnia 17 grudnia 1988 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. 1988 r., Nr 162, poz. 1118 z późń. zm., dalej „u.f.u.s.”). Z aktu zgonu wynika, że zmarła była osobą zamężną. Jak ustalono, małżonek zmarłej jest osobą, której przysługują uprawnienia do renty rodzinnej w myśl przepisów u.f.u.s.

Mąż zmarłej, jako osoba uprawniona do uzyskania renty rodzinnej, jest więc osobą, której Wnioskodawca zobowiązany jest/był wypłacić wspomniane należności, tj. zasiłek chorobowy, ekwiwalent za niewykorzystany urlop oraz odprawę pośmiertną. Wnioskodawcy nie udało się ustalić danych identyfikacyjnych, ani też jakichkolwiek danych kontaktowych małżonka zmarłej. Małżeństwo nie utrzymywało ze sobą kontaktu; podobnie takiego kontaktu nie utrzymywały z ojcem dzieci. Mąż zmarłej nie stawił się też po odbiór należnych mu świadczeń osobiście. Spółka z o.o. nie dysponuje danymi pozwalającymi zidentyfikować podatkowo męża zmarłej (tj. adresu zamieszkania, PESELu, NIPu). W związku z koniecznością rozliczenia praw majątkowych wynikających ze stosunku pracy po śmierci pracownicy, przy braku danych identyfikacyjnych osoby uprawnionej do odbioru należności, Wnioskodawca wyodrębnił rzeczone należności z majątku Spółki i postawił je do dyspozycji uprawnionego – męża zmarłej pracownicy.

Mając zatem na względzie, że wskazane powyżej świadczenia Spółki z o.o. na rzecz osoby uprawnionej związane były z łączącym Wnioskodawcę ze zmarłą stosunkiem pracy oraz, że wynikają one z przepisów prawa pracy, do których przestrzegania pracodawca jest zobowiązany i jednocześnie, nie zostały ujęte w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodów, określonym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - co do zasady, wyodrębnienie ich z majątku firmy i postawienie do dyspozycji uprawnionego członka rodziny jest warunkiem wystarczającym, aby zaliczyć te wydatki w ciężar kosztów podatkowych, o ile oczywiście w świetle odrębnych przepisów niebędących przepisami prawa podatkowego, a tym samym niemogących być przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca był obowiązany do wypłaty tych świadczeń (wskazanie w tym zakresie przyjęto, jako element opisu stanu faktycznego sprawy) i jednocześnie dochował należytej staranności w pozyskaniu informacji dotyczących identyfikacji osób do nich uprawnionych.

Wyodrębnienie z majątku Spółki z o.o. i postawienie do dyspozycji wskazanych we wniosku świadczeń należnych uprawnionemu mężowi zmarłej pracownicy, oznacza bowiem umożliwienie ich odbioru, a więc możliwość skorzystania z nich przez osobę uprawnioną.

W związku z tym sam fakt pozostawania przez Wnioskodawcę w gotowości do wypłaty jest wystarczająca przesłanką zaliczenia takich należności do kosztów podatkowych. Jest to bowiem czynność równoznaczna z ich wypłatą. Bez znaczenia pozostaje przy tym, czy uprawniony do tych świadczeń mąż zmarłej pracownicy rzeczywiście je odbierze.

Mając na względzie fakt, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia nie znajdzie zastosowania powołany we własnym stanowisku Wnioskodawcy art. 23 ust. 1 pkt 55 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). Powyższe jednakże pozostaje bez wpływu na istotę wydanego w niniejszej interpretacji indywidualnej rozstrzygnięcia, w związku z czym odstąpiono od stwierdzenia nieprawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w tym względzie.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, z powyższymi zastrzeżeniami, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy również, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj