Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-217/16-2/AM
z 9 czerwca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 11 kwietnia 2016 r. (data wpływu 15 kwietnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

  • który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału – jest prawidłowe;
  • który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc podziału – jest prawidłowe;
  • który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału w przypadku gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 15 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc podziału oraz miesiąc poprzedzający miesiąc podziału.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


E. sp. z o.o. (dalej: Spółka Przejmująca) z siedzibą i miejscem zarządu w Polsce jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jedynym udziałowcem Spółki Przejmującej (dalej: Udziałowiec) jest H. Sp. z o.o., również polski rezydent podatkowy (siedziba i miejsce zarządu znajdują się w Warszawie).

Udziałowiec posiada 100% akcji w spółce akcyjnej P. S.A. (dalej: Spółka Dzielona) będącej polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: PDOP). Spółka Dzielona prowadzi wyspecjalizowaną działalność na rynku energetycznym w zakresie sprzedaży i dystrybucji energii elektrycznej, świadczenia usług elektroenergetycznych oraz sprzedaży paliw do pojazdów kolejowych. W ramach Spółki Dzielonej funkcjonują wyodrębnione (zarejestrowane w KRS) oddziały odpowiedzialne za poszczególne linie biznesowe (odpowiednio: Oddział Dystrybucja, Oddział Obrót, Oddział Usługi, Oddział Paliwa). Każdy z oddziałów realizuje własne plany finansowe, a na ich czele stoją podlegający członkom zarządu Spółki Dzielonej dyrektorzy odpowiedzialni za wyniki poszczególnych linii biznesowych. Ponadto, w ramach Spółki funkcjonuje jednostka organizacyjna wspomagająca realizowanie zadań Zarządu Spółki Dzielonej oraz świadcząca usługi wsparcia na rzecz poszczególnych Oddziałów (tzw. centrala) m.in. w zakresie obsługi kadrowo-płacowej, organizacyjnej, informatycznej, kontrolingowej oraz innego szeroko rozumianego wsparcia administracyjnego.

Mając na względzie m.in. budowę wartości Spółki Dzielonej oraz wzmocnienie jej pozycji na rynku, zapewnienie bardziej przejrzystej struktury korporacyjnej oraz ułatwienie zarządzania poszczególnymi jednostkami organizacyjnymi funkcjonującymi w ramach Spółki Dzielonej, w przyszłości planowane jest przeprowadzenie podziału Spółki Dzielonej. Poszczególne segmenty działalności biznesowej Spółki Dzielonej zostaną wyodrębnione do osobnych podmiotów. Podział nastąpi w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm., dalej: KSH), tj. w drodze podziału przez wydzielenie i przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na Spółkę Przejmującą. Obecnie planowane jest wydzielenie ze Spółki Dzielonej Oddziału Dystrybucja, natomiast w okresie późniejszym może również nastąpić wydzielenie Oddziału Obrót i Oddziału Paliwa. Oddział Usługi i tzw. centrala będą natomiast kontynuowały dotychczasową działalność w sposób samodzielny i niezależny w ramach Spółki Dzielonej (Spółka Dzielona nie przestanie istnieć).

Planowana reorganizacja (tj. wydzielenie Oddziału Obrót i Oddziału Paliwa poprzedzone wydzieleniem Oddziału Dystrybucja) ma na celu budowę wartości zarówno Spółki Dzielonej, jak i spółek przejmujących wydzielane zorganizowane części przedsiębiorstw (przejmujące odpowiednio Oddział Dystrybucja, Obrót oraz Paliwa) oraz wzmocnienie ich pozycji na rynku. Podejmowane działania mają na celu w szczególności osiągnięcie korzyści w postaci większej efektywności zarządzania, dokonania podziału ryzyka operacyjnego i finansowego pomiędzy wydzielone podmioty, poprawy rentowności Spółki Dzielonej, jak i urealnienia rentowności poszczególnych, wydzielanych linii biznesowych Spółki Dzielonej, zapewnienia pełnej niezależności Operatora Systemu Dystrybucyjnego (funkcję tę wykonuje Oddział Dystrybucja), umożliwienia uzyskania gwarancji należytego wykonania prac na sieci dystrybucyjnej w pełnym zakresie.

Spółka Dzielona decyzją Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: URE) została wyznaczona na operatora systemu dystrybucyjnego (dalej: OSD) elektroenergetycznego na terenie całego kraju. W ramach Spółki Dzielonej obowiązki OSD realizuje Oddział Dystrybucja (dalej: ED). Zakres działalności ED pokrywa się więc z obowiązkami OSD określonymi w ustawie Prawo energetyczne.

Majątek stanowiący Oddział Dystrybucja podlegający wydzieleniu do Wnioskodawcy będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o PDOP). Również majątek, który pozostanie w Spółce Dzielonej (pozostałe oddziały i tzw. centrala) będzie stanowił zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu tej ustawy.


Jednocześnie zgodnie z art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t. j.: Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, ze zm.; dalej: KP) dojdzie do przeniesienia zakładu pracy dla pracowników Oddziału Dystrybucja do Spółki Przejmującej.


Wynagrodzenia pracowników Spółki Dzielonej (w tym pracowników ED) wypłacane są nie później, niż do 10. dnia kolejnego miesiąca kalendarzowego, po miesiącu którego to wynagrodzenie dotyczy. Wskazany termin wypłaty wynagrodzeń wynika z postanowień regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce Dzielonej. Analogiczne zasady obowiązywały będą w Spółce Przejmującej. W konsekwencji zarówno wynagrodzenie za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału jak również wynagrodzenie za miesiąc wcześniejszy wypłacone zostanie nie później niż 10. dnia następnego miesiąca.

W konsekwencji, wynagrodzenie pracowników ED za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostanie wypłacone (postawione do dyspozycji) nie później niż do 10. dnia miesiąca, w którym nastąpi podział. W zależności od dnia, w którym nastąpi podział (dalej: dzień podziału) oraz dzień wypłaty wynagrodzeń, możliwe są dwie sytuacje odnośnie wynagrodzeń wypłacanych pracownikom ED, tj. (1) w przypadku, gdy dzień podziału nastąpi po wypłacie przez Spółkę Dzieloną wynagrodzeń za wcześniejszy miesiąc, bądź też (2) dzień podziału nastąpi w dniu wypłaty wynagrodzeń za wcześniejszy miesiąc lub wcześniej (wówczas wypłaty wynagrodzeń dla pracowników ED dokona Spółka Przejmująca). Niezależnie od tego, który z Podmiotów Zainteresowanych miałby dokonać płatności wynagrodzeń, zostaną one wypłacone zgodnie z obowiązującymi regulaminami, tj. najpóźniej do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie jest należne. Natomiast w odniesieniu do ww. wynagrodzeń za miesiąc podziału, zapłaty (postawienia do dyspozycji) dokona Spółka Przejmująca w terminie nie późniejszym niż 10. dzień kolejnego miesiąca.

Lista płac za miesiąc poprzedzający miesiąc dokonania podziału zostanie ujęta w księgach rachunkowych Spółki Dzielonej w miesiącu, za który będzie należna, czyli w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym nastąpi podział. Natomiast lista płac za miesiąc podziału zostanie już zaksięgowana przez Spółkę Przejmującą, pod datą księgowania przypadającą na miesiąc podziału.

Może również wystąpić sytuacja wypłaty z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem) wynagrodzeń pracownikom ED za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział. Przy czym wypłata wynagrodzeń za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, nastąpi po dniu podziału.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


  1. Który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów dla celów kalkulacji PDOP kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału?
  2. Który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów dla celów kalkulacji PDOP kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc podziału?
  3. Czy, w przypadku gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem), byłoby ono kosztem Podmiotu Zainteresowanego, który dokonałby faktycznej wypłaty wynagrodzenia potrącalnym w dacie faktycznej wypłaty wynagrodzenia?

Stanowisko Wnioskodawcy


Stanowisko w zakresie pytania 1 i 2


Zdaniem Podmiotów Zainteresowanych, Spółka Dzielona będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzeń pracowników ED należnych za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział. Na powyższe nie będzie miał wpływu fakt, kto dokona płatności z ww. tytułu, o ile płatność nastąpi zgodnie z regulaminem wynagradzania.

Podmiotem uprawnionym do rozpoznania kosztów wynagrodzeń pracowników ED za miesiąc, w którym nastąpi podział, w rozliczeniach z tytułu PDOP będzie Spółka Przejmująca. Spółka Dzielona nie będzie uprawniona do rozpoznania kosztów z tytułu wynagrodzeń w tym zakresie. Na powyższe nie będzie miał wpływu fakt, kto dokona płatności z ww. tytułu.


Sukcesja podatkowa


Zgodnie z art. 93c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku.

W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Jak wskazano powyżej w analizowanym przypadku warunek ten będzie spełniony.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku”, będących zarazem przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej. Stąd można przyjąć, że sukcesji nie powinny podlegać te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do dnia wydzielenia do osoby dzielonego podatnika (tutaj: Spółki Dzielonej). Z drugiej strony, sukcesji powinny podlegać te prawa i obowiązki, które choć mogą wynikać ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to jednak nie uległy konkretyzacji do dnia wydzielenia na gruncie rozliczeń podatkowych, w szczególności – na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (w postaci przychodów podlegających opodatkowaniu i związanych z nimi kosztów uzyskania przychodów). A zatem, w ocenie Podmiotów Zainteresowanych, kluczowe znaczenie ma okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia czy też nie.

Wspomniany wniosek nasuwa wykładnia językowa art. 93c Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym sukcesji podlegają prawa i obowiązki „pozostające” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku. Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, że w analizowanym przepisie ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. W konsekwencji, uzasadnione jest przyjęcie stanowiska, że w przypadku podziału przez wydzielenie przedmiotem sukcesji będą wyłącznie nieskonkretyzowane prawa i obowiązki, które na dzień wydzielenia „pozostają” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania „pozostają” w związku z przydzielonymi Spółce Przejmującej składnikami majątku i nie zostały rozliczone przez Spółkę Dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

W praktyce oznaczać to będzie, że jeżeli dane prawo bądź obowiązek podatkowy powstało przed dniem wydzielenia lub dotyczy okresu poprzedzającego podział (tzn. zgodnie z przepisami podatkowymi powinny być rozliczone w tym właśnie czasie), skutki podatkowe z nimi związane powinny zostać rozliczone przez spółkę dzieloną – tj. na dzień wydzielenia nie „pozostają” w związku z wydzielaną częścią (działalność dystrybucyjną). Dlatego też, przykładowo, jeżeli przychód należny i – odpowiednio – związane z nim koszty dotyczące działalności dystrybucyjnej powstały do dnia wydzielenia i zostały rozliczone przez Spółkę Dzieloną, prawa i obowiązki dotyczące rozliczenia takich przychodów i kosztów będą ujęte w rozliczeniu Spółki Dzielonej i nie będą przedmiotem sukcesji w świetle art. 93c Ordynacji podatkowej. Natomiast, jeśli jakieś prawo bądź obowiązek podatkowy dotyczący działalności dystrybucyjnej sprzed podziału uległ w świetle właściwych regulacji konkretyzacji już w dniu lub po dniu wydzielenia, wówczas takie prawo bądź obowiązek powinien być przedmiotem sukcesji i zostać ujęty przez Spółkę Przejmującą działalność dystrybucyjną wskutek podziału.

Z kolei w przypadku, gdy dane prawo bądź obowiązek powstało w dniu wydzielenia lub po tej dacie (tj. „pozostaje” w dniu wydzielenia w związku ze składnikami majątku podlegającymi podziałowi), rozliczenia podatkowe z nim związane powinny dotyczyć wyłącznie podmiotu przejmującego.

Zaprezentowana powyżej wykładnia art. 93c Ordynacji podatkowej, znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Ministra Finansów:

  • z dnia 28 maja 2015 r., Znak IBPB1/2/4510-402/15/MO,

Takie stanowisko zaprezentował również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 22 października 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 898/14.


W ocenie Podmiotów Zainteresowanych, przewidziana w art. 93c Ordynacji podatkowej zasada sukcesji uniwersalnej częściowej w odniesieniu do prawa i obowiązków podatkowych powinna być rozumiana jako kontynuacja – od dnia wydzielenia – rozliczeń podatkowych prowadzonych dotychczas przez spółkę podlegającą podziałowi, a nie, jako przejęcie przez spółkę, do której jest wydzielany majątek całości rozliczeń podatkowych związanych z wydzielanym majątkiem z okresu przed podziałem. Oznacza to, że przedmiotem sukcesji będzie np. kontynuacja stosowanej przez Spółkę Dzieloną metody amortyzacji podatkowej w stosunku do przejmowanych składników majątku. Natomiast, jak już Spółka Dzielona wykazała, przedmiotem sukcesji, w myśl z art. 93c Ordynacji podatkowej, nie będzie mógł być np. obowiązek rozpoznania przychodów oraz uprawnienie do rozliczenia kosztów uzyskania przychodów dotyczących okresu sprzed dnia wydzielenia. Przychody i koszty tego okresu zgodnie z prawem powinny być już rozliczone przez Spółkę Dzieloną, a nie przez Spółkę Przejmującą.

Dodatkowo, przedstawiona powyżej interpretacja zasady sukcesji uniwersalnej częściowej przewidzianej w art. 93c Ordynacji podatkowej, znajduje również swoje uzasadnienie w przepisach ustawy o PDOP, które odnoszą się do osoby podatnika (a nie jego majątku).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.; dalej: ustawa o PDOP), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty (...). Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o PDOP, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.


Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ponadto na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.


W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o PDOP koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Natomiast stosownie do art. 15 ust. 4b ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

  1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
  2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego

- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Natomiast art. 15 ust. 4c ustawy o PDOP stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przepis art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, wprowadza zasadę sukcesji podatkowej częściowej, zgodnie z którą osoby prawne przejmujące lub powstałe w wyniku podziału osoby prawnej wstępują dopiero z dniem podziału lub dniem wydzielenia we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej, pozostające w związku ze składnikami majątku (które muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa) przydzielonymi takiej osobie prawnej w planie podziału.

Z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku”, będącymi przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt).

Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania „pozostają” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku i nie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

Podsumowując powyższe przepisy do przedstawionego przez Podmioty Zainteresowane opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przychody związane z działalnością dystrybucyjną, które powstały przed dniem podziału, powinny być rozpoznane przez Spółkę Dzieloną.

Równocześnie uznać należy, że prawo do uwzględnienia kosztów uzyskania przychodów, związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, powstałych i potrącalnych zgodnie z ustawą o PDOP przed dniem podziału, pozostaje po stronie Spółki Dzielonej.

Oznacza to, że przychody i koszty związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. działalnością dystrybucyjną prowadzoną przez Spółkę Dzieloną) do dnia wydzielenia (tj. do dnia przejęcia przez Spółkę Przejmującą) stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej.


Natomiast przychody oraz koszty związane z działalnością dystrybucyjną skonkretyzowane (powstałe przychody oraz potrącone koszty) od dnia podziału, powinny być rozpoznane przez Spółkę Przejmującą.


Mając na uwadze powyższe, odpowiedź na pytanie postawione w niniejszym wniosku jest uzależniona od tego, w którym momencie skonkretyzowało się uprawnienie do odniesienia wydatku w postaci wynagrodzeń pracowników ED za dany okres w ciężar kosztów uzyskania przychodu.

Należy zatem rozważyć relację między dniem podziału a momentem powstania kosztu uzyskania przychodów w postaci wynagrodzeń pracowniczych należnych za miesiąc, w którym nastąpi podział oraz miesiąc poprzedni, dotyczących pracowników wydzielonej zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ED).

Wynagrodzenia, jako koszt uzyskania przychodu


Koszty uzyskania przychodów zostały zdefiniowane w art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy zaznaczyć, że ustawa o PDOP w szczególny sposób reguluje potrącalność kosztów wynagrodzeń pracowniczych. W szczególności zgodnie z art. 15 ust. 4g należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.

Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają należności z tytułu wynagrodzenia za pracę mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej). Należy zaznaczyć, że uregulowania zawarte w art. 15 ust. 4g ustawy o PDOP, w odniesieniu do należności związanych ze stosunkiem pracy modyfikują ogólne zasady zaliczania wydatków do bezpośrednich i pośrednich kosztów uzyskania przychodów wynikające z art. 15 ust. 4 i art. 15 ust. 4d ustawy o PDOP. Regulacja ta jako przepis szczególny ma zatem pierwszeństwo przed wyżej wymienionymi zasadami ogólnymi.

Koszty wynagrodzeń są zatem potrącalne pod określonymi powyżej warunkami w miesiącu, za który są należne. W przypadku będącym przedmiotem niniejszego wniosku wypłacone wynagrodzenia będą kosztem uzyskania przychodów miesiąca, za który są należne, pod warunkiem, że wypłacone zostaną zgodnie z regulaminem pracy, czyli do 10. dnia kolejnego miesiąca.


W przypadku uchybienia ww. terminowi, wynagrodzenia pracownicze będą mogły zostać uznane za koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o PDOP, tj. kasowo, w dniu zapłaty.


W świetle powyższego należy stwierdzić, że wydatki z tytułu wynagrodzeń (poza szczególnymi przypadkami) niewątpliwie stanowią koszty związane z uzyskiwanym przez podatnika przychodem.


Wskazane stanowisko znajduje potwierdzenie w doktrynie. Paweł Małecki i Małgorzata Mazurkiewicz w komentarzu „CIT. Podatki i Rachunkowość” potwierdzają, że:


„Zatem memoriałowo ujmiemy w kosztach wynagrodzenia ze stosunku pracy (również spółdzielczego stosunku pracy) oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy tylko wtedy, gdy zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony”.


Moment konkretyzacji prawa do kwalifikacji wynagrodzeń jako kosztu uzyskania przychodu


Zgodnie z art. 85 § 1 KP wypłaty wynagrodzenia za pracę dokonuje się co najmniej raz w miesiącu, w stałym i ustalonym z góry terminie. Natomiast art. 85 § 2 KP stanowi, że wynagrodzenie za pracę płatne raz w miesiącu wypłaca się z dołu, niezwłocznie po ustaleniu jego pełnej wysokości, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego. W związku z czym, na podstawie art. 85 § 3 KP, w przypadku, gdyby dzień wypłaty przypadł w dzień wolny od pracy, to wynagrodzenie wypłacone zostałoby w dniu poprzednim. Tak też zostały sformułowane regulaminy wynagradzania, które będą obowiązywać u Podmiotów Zainteresowanych na moment podziału.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w odniesieniu do wynagrodzeń pracowników ED za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału, koszt ten zostanie ujęty w księgach rachunkowych Spółki Dzielonej miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym nastąpi podział, na podstawie odpowiedniej listy płac. Ponadto, w związku z planowaną zapłatą ww. wynagrodzenia przed upływem terminu przewidzianego w regulaminie pracy, koszt ten będzie, zgodnie z art. 15 ust. 4g ustawy o PDOP, stanowił koszt uzyskania przychodów miesiąca poprzedzającego miesiąc podziału. Tym samym, już w miesiącu poprzedzającym miesiąc podziału dojdzie do konkretyzacji prawa do ujęcia przedmiotowych kosztów w rozliczeniach z tytułu PDOP. Będzie to zatem stan zamknięty, niepozostający na moment podziału w związku z wydzielaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej). Na powyższą konkluzję nie będzie mieć wpływu to, który z Podmiotów Zainteresowanych faktycznie dokona zapłaty, o ile zapłata wynagrodzenia zostanie dokonana nie później niż w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania.

Odnosząc się natomiast do wynagrodzenia za miesiąc, w którym nastąpi podział – wynagrodzenia pracowników ED zostaną księgowo ujęte na podstawie listy płac pod datą przypadającą na miesiąc podziału. Będą też mogły być rozpoznane dla celów podatkowych dopiero w momencie gdy dojdzie do terminowej wypłaty wynagrodzenia przez Spółkę Przejmującą. Wynagrodzenia te stanowić będą zatem otwarty stan, który na moment podziału bezsprzecznie pozostawać będzie w związku z wydzielaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 93c Ordynacji podatkowej. W konsekwencji do konkretyzacji prawa do uznania tych kosztów podatkowo dojdzie dopiero po dniu podziału w odniesieniu do całej kwoty wynagrodzenia.


Powyższe stanowisko znajduje uzasadnienie w indywidualnych interpretacjach wydawanych w imieniu Ministra Finansów, przykładowo Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 listopada 2015 r. (ILPB3/4510-1-387/15-6/EK).


Stanowisko w zakresie pytania 3


Zdaniem Podmiotów Zainteresowanych, ten Podmiot Zainteresowany, który dokona faktycznej wypłaty opóźnionego wynagrodzenia będzie uprawniony do rozpoznania kosztów podatkowych w wysokości wypłaconego wynagrodzenia potrącalnym w dacie faktycznej wypłaty wynagrodzenia.

W przypadku gdyby wynagrodzenie za miesiąc poprzedzający podział zostało wypłacone niezgodnie z zamierzeniami Podmiotów Zainteresowanych, tj. po upływie terminu wynikającego z regulaminu wynagradzania, zostałoby ono rozpoznane przez ten Podmiot Zainteresowany, który dokonałby faktycznej wypłaty wynagrodzenia. Potrącenie tego kosztu nastąpiłoby zaś dopiero w dniu jego faktycznej zapłaty.

Reasumując, Spółka Dzielona będzie uprawniona do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa należnych za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, niezależnie od tego, który z podmiotów faktycznie wypłaci wynagrodzenie za ten miesiąc, pod warunkiem dokonania zapłaty w terminie wynikającym z regulaminu wynagradzania. Koszt wynagrodzeń pracowników ED należnych za miesiąc podziału rozpoznać będzie mogła w całości Spółka Przejmująca. W przypadku, gdyby wynagrodzenie za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału zostało wypłacone z opóźnieniem, tj. niezgodnie z regulaminem, koszty będą mogły być rozpoznane na zasadzie kasowej, tj. w dniu faktycznej zapłaty, przez ten Podmiot Zainteresowany, który dokona faktycznej wypłaty opóźnionego wynagrodzenia.

Mając powyższe na uwadze, Podmioty Zainteresowane wnoszą o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie ustalenia:

  • który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału za prawidłowe;
  • który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc podziału za prawidłowe;
  • który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału w przypadku gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem) za nieprawidłowe.

Ad. 1 i 2


Mając powyższe na względzie, w zakresie pytania nr 1 i 2, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Ad. 3


Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego w przyszłości planowane jest przeprowadzenie podziału Spółki Dzielonej. Poszczególne segmenty działalności biznesowej Spółki Dzielonej zostaną wyodrębnione do osobnych podmiotów. Podział nastąpi w trybie przewidzianym w art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm., dalej: KSH), tj. w drodze podziału przez wydzielenie i przeniesienie części majątku Spółki Dzielonej na Spółkę Przejmującą.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 KSH, podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie). Cechą szczególną tego trybu podziału spółki jest to, że spółka dzielona nie przestaje istnieć, a następuje tylko przeniesienie części majątku tej spółki na inną spółkę już istniejącą lub nowo zawiązaną. Zgodnie natomiast z art. 531 § 1 KSH Spółki przejmujące lub spółki nowo zawiązane powstałe w związku z podziałem wstępują z dniem podziału bądź z dniem wydzielenia w prawa i obowiązki spółki dzielonej, określone w planie podziału. W takiej sytuacji ma miejsce sukcesja uniwersalna częściowa (art. 531 § 1 KSH), tj. następstwo generalne dotyczące praw i obowiązków związanych z przenoszonymi składnikami majątku (określonymi w planie podziału).

Punktem wyjścia dla podziału spółki kapitałowej przez wydzielenie, jak w każdym przypadku podziału, jest sporządzany przez zarząd spółki dzielonej plan podziału. Zgodnie z art. 534 KSH, plan podziału powinien zawierać m.in. dokładny opis i podział składników majątku (aktywów i pasywów) oraz zezwoleń, koncesji lub ulg przypadających spółkom przejmującym lub spółkom nowo zawiązanym.

Wskazane powyżej przepisy regulują problematykę związaną z sukcesją spółek kapitałowych na gruncie prawa cywilnego. Natomiast zagadnienie sukcesji podatkowej regulują przepisy zawarte w art. 93-93e Ordynacji podatkowej. W przepisach tych ustawodawca przedstawił zamknięty katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształconych.

Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne przejmujące lub osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują, z dniem podziału lub z dniem wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im w planie podziału, składnikami majątku. W myśl art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, przepis § 1 stosuje się, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych”, będących na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej przedmiotem sukcesji. Jednakże należy podkreślić, że przedmiotem sukcesji prawno-podatkowej przewidzianej w ww. przepisie, będą jedynie te prawa i obowiązki dzielonej osoby prawnej, które pozostają w związku z przydzielonymi sukcesorowi w planie podziału składnikami majątku. Przepis art. 93c Ordynacji podatkowej zakłada wyodrębnienie praw i obowiązków podatkowych związanych z poszczególnymi zorganizowanymi częściami majątku oraz wskazuje, że w odniesieniu do tak wyodrębnionych zespołów praw i obowiązków zachodzi sukcesja podatkowa.

Powyższy przepis wprowadza do systemu podatkowego zasadę sukcesji podatkowej częściowej. Zgodnie z tą zasadą, w przypadku podziału przez wydzielenie, podmiot przejmujący wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki podatkowe, które związane są z tą częścią majątku, która jest przejmowana. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, że w wyniku podziału przez wydzielenie przejmowane są prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego, ale pod warunkiem, że majątek przejmowany na skutek podziału, a także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej).

Jak słusznie wskazał Wnioskodawca, z uwagi na fakt, że ustawodawca nie definiuje pojęcia „praw i obowiązków podatkowych związanych ze składnikami majątku”, będącymi przedmiotem sukcesji na podstawie art. 93c Ordynacji podatkowej, należy przyjąć, że sukcesji nie podlegają te prawa i obowiązki, które na mocy obowiązujących przepisów podatkowych zostały przypisane do osoby dzielonego podatnika. Sukcesji zaś podlegają te prawa i obowiązki, które choć wynikają ze zdarzeń mających miejsce przed podziałem, to nie uległy konkretyzacji do tej daty na gruncie rozliczeń podatkowych (przychód i koszt).

Decydujące znaczenie ma więc okoliczność, czy dane prawo lub obowiązek powstało i istniało przed dniem wydzielenia. Wniosek taki wynika z literalnej wykładni art. 93c Ordynacji podatkowej, w którym ustawodawca posłużył się czasem teraźniejszym. Zatem przedmiotem sukcesji mogą być wyłącznie tzw. „stany otwarte”, tj. prawa i obowiązki, które na dzień wydzielania „pozostają” w związku z przydzielonymi spółce przejmującej składnikami majątku i nie zostały rozliczone przez spółkę dzieloną, tj. które nie uległy konkretyzacji na gruncie rozliczeń podatkowych.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przychody i koszty związane z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa (tj. częścią przedsiębiorstwa prowadzoną przez Spółkę Dzieloną) przed dniem wydzielenia (tj. przed dniem przejęcia przez Spółkę Przejmującą) stanowiły integralną część rozliczeń podatkowych Spółki Dzielonej. Natomiast Spółka Przejmująca powinna przejąć obowiązek rozliczenia wyłącznie przychodów i kosztów odpowiednio powstałych i potrąconych w dniu wydzielenia lub po tej dacie oraz tych, które przed dniem wydzielenia z uwagi na moment ich potrącenia nie mogły zostać uwzględnione przez Spółkę Dzieloną.

Jak wskazał Wnioskodawca może wystąpić sytuacja wypłaty z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem) wynagrodzeń pracownikom ED za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział. Przy czym wypłata wynagrodzeń za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, nastąpi po dniu podziału.

W świetle powyższych wyjaśnień decydujące znaczenie dla określenia, który z Podmiotów Zainteresowanych będzie uprawniony do rozpoznania jako kosztu uzyskania przychodów kosztu wynagrodzeń pracowników wydzielanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa za miesiąc poprzedzający miesiąc podziału w przypadku gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem) jest, na co zwraca uwagę również Wnioskodawca, ustalenie relacji pomiędzy dniem podziału, a momentem poniesienia kosztu uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 updop oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Wskazane we wniosku wydatki ponoszone przez Spółkę z tytułu wynagrodzeń pracowników, jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów, co do zasady mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

W myśl art. 15 ust. 4g updop, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem, że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.


Oznacza to, że pracodawcy, którzy terminowo wypłacają należności z tytułu wynagrodzenia za pracę mogą je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów już w miesiącu, za który są należne (czyli na zasadzie memoriałowej).

Dopiero w przypadku niedotrzymania terminu wypłaty tych należności regulacja podatkowa odsyła do art. 16 ust. 1 pkt 57 updop, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. Nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Koszty wynagrodzeń pracowników wypłacane w terminie, wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony (tu postanowień regulaminu wynagradzania), mogą zostać rozpoznane jako koszty uzyskania przychodów w miesiącu, w którym stają się one należne, zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku natomiast niezachowania określonego terminu do wypłaty tych świadczeń, koszty wynagrodzeń będą kosztem uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej wypłaty, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym w przypadku, gdyby wynagrodzenie należne za miesiąc poprzedzający miesiąc, w którym nastąpi podział, zostałoby wypłacone z opóźnieniem (tj. niezgodnie z regulaminem), wydatek z tego tytułu należy rozpoznać jako koszt uzyskania przychodu w myśl art. 16 ust. 1 pkt 57, w dniu jego faktycznej zapłaty (lub postawienia do dyspozycji), który jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego nastąpi po dniu podziału. W konsekwencji, do konkretyzacji prawa do uznania tego kosztu podatkowo dojdzie dopiero po dniu podziału.


Zatem, to Spółka Przejmująca będzie uprawniona do zaliczenia tego wydatku do kosztów uzyskania przychodów, bez względu na fakt, który z Podmiotów Zainteresowanych dokona faktycznej zapłaty.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku ORD-WS z dnia 11 kwietnia 2016 r. należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj