Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1166/14-2/AJ
z 28 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 4 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od wartości wynagrodzenia wypłaconego kontrahentowi maltańskiemu za wykonanie przedstawienia artystycznego na terytorium Polski – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku pobrania podatku u źródła od wartości wynagrodzenia wypłaconego kontrahentowi maltańskiemu za wykonanie przedstawienia artystycznego na terytorium Polski.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. zawarła z podmiotem zarejestrowanym w Malcie (certyfikat rezydencji) jako Spółka Ltd umowę o wykonanie w Polsce przedstawienia. Spółka z o.o. wypłaca wynagrodzenie zgodnie z tą umową bezpośrednio podmiotowi maltańskiemu, który ma zadanie wykonać przedstawienie w określonej dacie i miejscu (Polska) z uczestnictwem określonych osób niebędących polskimi rezydentami podatkowymi. Dla Spółka z o.o. jest elementem akcji promocyjnej przeprowadzonej na rzecz swojego klienta. Nie pobiera dodatkowych opłat od widzów przedstawienia. Rozliczenia z artystami z tytułu wykonania przedstawienia są rozliczane przez spółkę maltańską ( nie uczestniczy w tej czynności).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych ma pobrać 19% podatek od wynagrodzenia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z uwzględnieniem Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w La Vatetta dnia 7.01.1994 r. ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki w powyższym stanie faktycznym Spółka nie pobiera podatku od spółki maltańskiej z następującego powodu - wypłacone wynagrodzenie jest podmiotowi prowadzącemu działalność w tym zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych z siedzibą na Malcie wyczerpuje art. 7 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w La Valetta dnia 7.01.1994 r. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi (opodatkowanie dochodu spółki maltańskiej na Malcie, Spółka z o.o. nie pobiera podatku z tego tytułu). Spółka maltańska nie prowadzi zakładu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej także: „updop”), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W art. 3 ust. 2 ww. ustawy, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych dochodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku od tych dochodów spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego dochodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 tej ustawy przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Regulacja ta odzwierciedla zasadę wyrażoną w art. 91 ust. 2 Konstytucji RP.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania jest zespołem norm kolizyjnych mających na celu rozgraniczenie praw dwóch państw do opodatkowania danego przysporzenia. Umowy takie nie kreują jednak samodzielnie obowiązku podatkowego.

W art. 21 updop wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 updop.

Zgodnie z ust. 1 art. 26 powołanej ustawy osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zatem w procesie kwalifikacji prawnopodatkowej dochodów uzyskiwanych w układzie transgranicznym (rozpatrując kwestię ograniczonego obowiązku podatkowego w odniesieniu do nierezydentów) należy przeprowadzić analizę:

1. czy dane przysporzenie podlega opodatkowaniu w Polsce, jeżeli tak, to
   
2. czy Polska ma prawo do opodatkowania tego przysporzenia w świetle stosownej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (o ile taka obowiązuje).
   
   

W przedmiotowym przypadku pierwsza z wyżej wymienionych przesłanek jest w sposób oczywisty spełniona z uwagi na jednoznaczne brzmienie wyżej powołanego art. 21 ust. 1 pkt 2 updop.

Analizując drugą z ww. przesłanek należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia umowy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Malty w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzonej w La Valetta dnia 7.01.1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 49, poz. 256, Dz. U. z 2011 r. Nr 283, poz. 1661, dalej: „UPO”).

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 UPO zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie poprzez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Jednocześnie Strony UPO postanowiły w art. 7 ust. 7 UPO, że jeżeli w zyskach mieszczą się dochody, które zostały odrębnie uregulowane w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia tego artykułu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 UPO bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, wykonywanej osobiście w drugim Umawiającym się Państwie w charakterze na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

W myśl art. 17 ust. 2 UPO jeżeli dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością takiego artysty lub sportowca, nie jest wypłacany artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki - bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15 - może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Skoro zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę:

1. działalność artystyczna będzie wykonywana w Polsce,
   
2. dochód, mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty nie jest jemu wypłacany (artyście)
   
   - to należy uznać, że Polska będzie miała prawo do opodatkowania przedmiotowych dochodów.
   
   

Zgodnie z Komentarzem do art. 17 Modelowej konwencji w sprawie podatku od dochodu i majątku OECD (Opodatkowanie artystów i sportowców) nie wchodzi w zakres tego artykułu dochód osiągany przez impresariów itp. za organizowanie występów artysty lub sportowca, natomiast objęty jest tym artykułem wszelki dochód osiągany w imieniu artysty lub sportowca.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz literalną wykładnię powołanych wyżej przepisów art. 17 UPO, należy stwierdzić, że uregulowania te stanowią normę szczególną w stosunku do postanowień art. 7 umowy regulującego opodatkowanie zysków przedsiębiorstw (por. treść art. 7 ust. 7 UPO oraz sformułowanie użyte w art. 17 ust. 2 UPO - „bez względu na postanowienia artykułów 7...”).

Jeżeli więc Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić wynagrodzenia podmiotu maltańskiego (rozumianego jako wynagrodzenie o charakterze impresaryjnym za organizację występu, inaczej cześć wynagrodzenia, która pozostaje do jego dyspozycji po opłaceniu wynagrodzeń artystów), oraz gaży artystów (zgodnie z opisem stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest uczestnikiem rozliczeń z artystami, a całość wynagrodzenia wypłaca podmiotowi maltańskiemu), to całkowita wartość brutto wynagrodzenia będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach właściwych dla tej części wynagrodzenia, której wartość jest większa (przeważająca). W wyniku analizy logicznej w tym konkretnym przypadku za przeważającą część wynagrodzenia należy uznać „dochód osiągany w imieniu artysty lub sportowca”, czyli gaże artystów (a nie np. wynagrodzenie podmiotu maltańskiego z tytułu działalności impresaryjnej).

Dochód ten podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2 w zw. art. 21 ust. 2 i art. 26 ust. 1 updop oraz art. 17 ust. 2 UPO).

Natomiast art. 7 ust. 1 UPO nie będzie miał w przedmiotowej sprawie zastosowania.

W konsekwencji, w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie pobiera podatku od spółki maltańskiej, gdyż wypłacone wynagrodzenie podmiotowi prowadzącemu działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych z siedzibą na Malcie wyczerpuje art. 7 UPO - należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.