2015.03.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1202/14/ICz
z 9 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 listopada 2014r. (data wpływu 1 grudnia 2014r.), uzupełnionym pismem z 24 lutego 2015r. (data wpływu 27 lutego 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Spółka - Dłużnik może skorzystać z prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego od spłaconej wierzytelności oraz czy Dłużnik zwiększa podatek naliczony w dacie uregulowania należności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Spółka - Dłużnik może skorzystać z prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego od spłaconej wierzytelności oraz czy Dłużnik zwiększa podatek naliczony w dacie uregulowania należności.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 24 lutego 2015r. (data wpływu 27 lutego 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 17 lutego 2015r. znak: IBPP2/443-1202/14/ICz.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka (dłużnik, upadły) prowadziła działalność gospodarczą polegającą między innymi na budowie Autostrady jako konsorcjant - inwestorem była Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. W dniu 13 czerwca 2012r. została ogłoszona upadłość likwidacyjna Spółki. W związku z nieuregulowaniem wierzytelności na rzecz Ś. Sp. z o.o., wynikających z faktur za zakupione materiały dotyczące budowy autostrady, wierzyciel dokonał korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., dłużnik dokonał korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r. Powstałe zobowiązanie podatkowe Spółki zostało zgłoszone przez Naczelnika Urzędu Skarbowego (...)na listę wierzytelności i wypłacone przez upadłego na rzecz Urzędu Skarbowego w maju 2014 roku.

Z informacji powziętych od inwestora upadłego - Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad wynika, iż wierzyciel Spółki otrzymał zapłatę za nieuregulowane zobowiązanie częściowo w miesiącu listopadzie 2012r., a pozostałe środki we wrześniu 2013r. Środki pieniężne zostały wypłacone przez GDDKiA z kwoty otrzymanej z uruchomionej Gwarancji Ubezpieczeniowej ( SA) należytego wykonania umowy przez Spółkę.

W trakcie postępowania upadłościowego zgodnie z Ustawą Prawo Upadłościowe i Naprawcze Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A. zgłosił względem upadłego wierzytelność z tytułu uruchomienia gwarancji ubezpieczeniowej należytego wykonania umowy na rzecz GDDKiA. Dokumentem potwierdzającym fakt uruchomienia gwarancji ubezpieczeniowej jest potwierdzenie wykonania przez Bank przelewu kwoty gwarancji z rachunku Towarzystwa Ubezpieczeniowego S.A. na rachunek GDDKiA, załączone do zgłoszenia wierzytelności przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe SA.

Wierzytelność Towarzystwa Ubezpieczeniowego SA z tytułu wypłaconej gwarancji ubezpieczeniowej została uznana jako zobowiązanie Upadłego i zaliczona do IV kategorii zaspokojenia. Na chwilę obecną wierzyciele, których wierzytelności zostały ujęte w kat. IV, nie zostali zaspokojeni.

W piśmie uzupełniającym z 24 lutego 2015r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i wyjaśnił, że:

1.Ś. Sp. z o.o., (...) środki pieniężne otrzymane od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w dniu 6 listopada 2012 r. kwota 470 869,33 zł oraz w dniu 23 września 2013 r. kwota 470 869,34 zł potraktowały jako uregulowanie poniższych faktur niezapłaconych przez WSA w upadłości likwidacyjnej (Informacja powzięta od wierzyciela), na które zgodnie z art. 89a ustawy o VAT dokonał korekty podatku należnego w deklaracji VAT za miesiąc lipiec 2012 roku:

BR/08971/MS/122011/FVS kwota 113 629,86 zł
SD/09033/MS/122011/FVS kwota 149 609,08 zł
BR/09034/MS/122011/FVS kwota 137 147,46 zł
BR/09035/MS/122011/FVS kwota 137 609,57 zł
BR/09090/MS/122011/FVS kwota 137 774,02 zł
BR/09123/MS/122011/FVS kwota 132 589,94 zł
BR/09143/MS/122011/FVS kwota 133 378,74 zł

2.Ś. Sp. z o.o., (....), w związku z otrzymaną należnością od GDDKiA dokonały zwiększenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. proporcjonalnie w deklaracjach za miesiąc listopad 2012 roku oraz miesiąc wrzesień 2013 roku w kwocie odpowiadającej całej wierzytelności. Informacja powzięta od wierzyciela.

3.Wnioskodawca S.A. w upadłości likwidacyjnej nie został poinformowany przez Ś. Sp. z o.o. o dokonaniu korekty podatku należnego w związku z otrzymaną należnością. Wierzyciel zawiadomił Naczelnika Urzędu Skarbowego o dokonanej korekcie podatku należnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy spółka może skorzystać z prawa do zwiększenia kwoty podatku naliczonego od wierzytelności zapłaconej przez GDDKiA na rzecz Ś. SA?
Czy spółka zwiększa podatek naliczony w dacie uregulowania przez GDDKiA, czy w dacie powzięcia informacji o rozliczeniu wypłat z gwarancji?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

Spółka może skorzystać z prawa zwiększenia kwoty podatku naliczonego od zapłaconej wierzytelności przez GDDKiA. Przepisy dotyczące art. 89b nie określają wprost przez kogo należność powinna być uregulowana.

Ad. 2

Spółka zgodnie z art. 89b p. 4 ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana, czyli w częściowo w listopadzie 2012r. i wrześniu 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ww. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl ust. 4 ww. artykułu, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012r., w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części. której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2013 r. przepis art. 89a ust. 4 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku gdy po złożeniu deklaracji podatkowej, w której dokonano korekty, o której mowa w ust. 1, należność zastała uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie, wierzyciel obowiązany jest do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana lub zbyta. W przypadku częściowego uregulowania należności, podstawę opodatkowania oraz kwotę podatku należnego zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Mając na uwadze przepis art. 89a ust. 4 ustawy o VAT należy stwierdzić, że w przypadku gdy w odniesieniu do danej wierzytelności podatnik (wierzyciel) skorzystał z procedury „ulgi na złe długi” na podstawie art. 89a ustawy, a następnie wierzytelność ta została uregulowana w jakiejkolwiek formie, to zgodnie z tym przepisem, obowiązany jest on do zwiększenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana.

Należy podkreślić, że przepis art. 89a ust. 4 ustawy nie wprowadza wymogu, aby należność została uregulowana tylko i wyłącznie przez dłużnika, ale w sposób ogólny stanowi o uregulowaniu należności w jakiejkolwiek formie. Tym samym, uregulowanie należności przez podmiot trzeci również spowoduje, że u wierzyciela powstanie obowiązek rozliczenia (zwiększenia) podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność zostanie uregulowana.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2012r., w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

W art. 89b ust. 2 ustawy wskazano, że w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części (art. 89b ust. 4 ustawy).

Natomiast od 1 stycznia 2013 r. przywołane wyżej przepisy art. 89b ust. 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy otrzymały brzmienie:

W przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89b ust. 1).
W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2).
W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części (art. 89b ust. 4).

Przywołany powyżej przepis art. 89b ust. 4 ustawy zawiera uregulowanie prawne kierowane do dłużnika, który zobowiązany był i dokonał korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 1 ustawy, w sytuacji gdy wierzytelność, której dotyczył korygowany podatek naliczony, została uregulowana. Przepis art. 89b ust. 4 ustawy, w takiej sytuacji przewiduje prawo do zwiększenia przez dłużnika kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1.

Należy zauważyć, że przepis art. 89b ust. 4 ustawy, podobnie jak przywołany wcześniej przepis art. 89a ust. 4 ustawy, nie wprowadza wymogu, aby należność została uregulowana tylko i wyłącznie przez dłużnika, ale w sposób ogólny stanowi o uregulowaniu należności. Tym samym, uregulowanie należności przez podmiot trzeci spowoduje, że u dłużnika powstanie uprawnienie do zwiększenia przez niego kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę skorygowanego wcześniej podatku. Tym bardziej, że jednocześnie w tej sytuacji, co już wcześniej wskazano, u wierzyciela powstanie obowiązek rozliczenia (zwiększenia) podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadziła działalność gospodarczą polegającą między innymi na budowie Autostrady jako konsorcjant - inwestorem była Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad. W dniu 13 czerwca 2012r. została ogłoszona upadłość likwidacyjna Spółki. W związku z nieuregulowaniem wierzytelności na rzecz Ś. Sp. z o.o., wynikających z faktur za zakupione materiały dotyczące budowy autostrady, wierzyciel dokonał korekty podatku należnego w trybie art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., dłużnik dokonał korekty podatku naliczonego w trybie art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r.

Powstałe zobowiązanie podatkowe Spółki zostało zgłoszone przez Urząd Skarbowy na listę wierzytelności i wypłacone przez upadłego na rzecz Urzędu Skarbowego w maju 2014 roku.

W trakcie postępowania upadłościowego zgodnie z Ustawą Prawo Upadłościowe i Naprawcze Powszechny Zakład Ubezpieczeń S.A. zgłosił względem upadłego wierzytelność z tytułu uruchomienia gwarancji ubezpieczeniowej należytego wykonania umowy na rzecz GDDKiA. Dokumentem potwierdzającym fakt uruchomienia gwarancji ubezpieczeniowej jest potwierdzenie wykonania przez Bank (...) przelewu kwoty gwarancji z rachunku Towarzystwa Ubezpieczeniowego S.A. na rachunek GDDKiA, załączone do zgłoszenia wierzytelności przez SA.

Jednocześnie dokumentem stwierdzającym wypłatę otrzymanych środków przez GDDKiA na rzecz wierzyciela Ś. Sp. z o.o. jest pismo z dnia 5 listopada 2014r. informujące o sposobie rozliczenia otrzymanej kwoty z tytułu uruchomionej gwarancji S.A. przez GDDKiA. Wierzytelność Towarzystwa Ubezpieczeniowego SA z tytułu wypłaconej gwarancji ubezpieczeniowej została uznana jako zobowiązanie Upadłego i zaliczona do IV kategorii zaspokojenia.

Ś. Sp. z o.o., środki pieniężne otrzymane od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w dniu 6 listopada 2012 r. kwota 470 869,33 zł oraz w dniu 23 września 2013 r. kwota 470 869,34 zł potraktowały jako uregulowanie faktur niezapłaconych przez Wnioskodawcę SA w upadłości likwidacyjnej. Ś. Sp. z o.o., w związku z otrzymaną należnością od GDDKiA dokonały zwiększenia kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana zgodnie z art. 89a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, tj. proporcjonalnie w deklaracjach za miesiąc listopad 2012 roku oraz miesiąc wrzesień 2013 roku w kwocie odpowiadającej całej wierzytelności.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny należy stwierdzić, iż na dłużniku, który zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług jest stroną, która dokonuje korekty podatku naliczonego, ciążą obowiązki wynikające z art. 89b tej ustawy.

Jak wynika z art. 89b ust. 4 w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano.

Termin „należność uregulowana w jakiejkolwiek formie” obejmuje zaspokojenie wierzyciela, powodujące wygaśnięcie jego roszczeń wobec dłużnika. Wykonanie to może nastąpić w różny sposób, uzgodniony przez strony.

W związku z powyższym należy uznać, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku nastąpiło uregulowanie należności, bowiem w przedmiotowej sytuacji dług wobec Wierzyciela został uregulowany poprzez wypłatę środków pieniężnych wypłaconych przez GDDKiA z kwoty otrzymanej z uruchomionej Gwarancji Ubezpieczeniowej ( SA).

Wierzyciel – Ś. Sp. z o.o. - środki pieniężne otrzymane w dniu 6 listopada 2012 r. oraz w dniu 23 września 2013 r. od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad potraktował jako uregulowanie faktur niezapłaconych przez Wnioskodawcę SA w upadłości likwidacyjnej. W świetle powyższego należy uznać, iż opisana we wniosku wypłata środków pieniężnych przez GDDKiA z otrzymanej Gwarancji Ubezpieczeniowej będzie stanowiła formę uregulowania należności wynikającej z faktur VAT za zakupione materiały dotyczące budowy autostrady na gruncie ustawy o VAT.

Wobec powyższego zgodnie z art. 89b ust. 4 ustawy, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, Dłużnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

W omawianym przypadku uregulowanie należności nastąpiło odpowiednio w listopadzie 2012r. i wrześniu 2013r. proporcjonalnie w kwocie odpowiadającej całej wierzytelności.

Skoro osiągnięto skutek wypełnienia zobowiązania wobec Wierzyciela przez wypłatę środków pieniężnych z uruchomionej Gwarancji Ubezpieczeniowej, tym samym Wnioskodawca może dokonać zwiększenia kwoty podatku naliczonego w trybie art. 89b ust. 4 ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym uregulowano przedmiotową należność tj. odpowiednio do uregulowanych kwot w listopadzie 2012r. i wrześniu 2013r.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań pierwszego i drugiego jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto należy wskazać, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga czy w okolicznościach przedstawionych we wniosku wierzyciel Wnioskodawcy był uprawniony do skorzystania z „ulgi na ze długi” a Wnioskodawca jako Dłużnik zobowiązany do dokonania korekty przewidzianej art. 89b ust. 1 ustawy o VAT, gdyż nie było to przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin