Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-568/14-4/MK
z 14 listopada 2014 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2014 r. (data wpływu 4 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 października 2014 r. (data wpływu 30 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie samochodów, zakup paliwa do ich napędu oraz wydatki eksploatacyjne w sytuacji, gdy pojazdy te przeznaczone są zasadniczo do wynajmu oraz sporadycznie wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą oraz nie jest prowadzona ewidencja ich przebiegu i nie są zgłoszone na druku VAT-26 – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie utraty prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie samochodów, zakup paliwa do ich napędu oraz wydatki eksploatacyjne w sytuacji, gdy pojazdy te przeznaczone są zasadniczo do wynajmu oraz sporadycznie wykorzystywane do celów związanych z działalnością gospodarczą oraz nie jest prowadzona ewidencja ich przebiegu i nie są zgłoszone na druku VAT-26.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 października 2014 r. w zakresie uzupełnienia opisu zdarzenia przyszłego.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Spółka jest dilerem wielomarkowym. W swojej działalności gospodarczej, oprócz wykonywania swojej podstawowej działalności gospodarczej tj. PKD 45.11.Z - Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek oraz PKD 42.20.Z - Konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, Spółka prowadzi również wg PKD 77.11.Z. - Wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek.
Samochody przeznaczone do wynajmu odpłatnego są przyjęte na majątek trwały Spółki tj. są na ewidencji środków trwałych Spółki. Na podstawie art. 86a ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej w skrócie uptu), w brzmieniu obowiązującym od 01 kwietnia 2014 r., Spółce przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków wymienionych w art. 86a ust. 2 uptu. Ponadto Spółka na podstawie art. 86a ust. 5 pkt 1c uptu nie jest zobowiązana do prowadzenia ewidencji przebiegu tych pojazdów wykorzystywanych do wynajmu odpłatnego. W stanie prawnym w zakresie uptu obowiązującym do 31 marca 2014 r. Spółka samochody przeznaczone zasadniczo do wynajmu odpłatnego użytkowała sporadycznie również do celów wyłącznie służbowych tj.: podróże służbowe pracowników lub załatwianie wszelkich spraw związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
W stanie prawnym obowiązującym po 01 kwietnia 2014 r. Spółka zamierza nadal samochody przeznaczone zasadniczo do wynajmu odpłatnego wykorzystywać sporadycznie również na cele związane wyłącznie z prowadzoną dzielnością gospodarczą.
W piśmie z dnia 27 października 2014 r. odpowiadając na pytania postawione w wezwaniu Wnioskodawca wskazał, że:
Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wniosek dotyczy wyłącznie samochodów osobowych o ładowności do 3,5 tony.
Zakresem pytania objęte są wydatki na :
- zakup przedmiotowych samochodów
- zakup paliwa
- pozostałe wydatki eksploatacyjne, w szczególności : serwis, płyny eksploatacyjne, części i akcesoria, itp.
Pytanie nie obejmuje samochodów, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku VAT. Tak jak wskazano w pytaniu, chodzi o samochody przeznaczone aktualnie do wynajmu odpłatnego na podstawie art. 86a ust. 5 pkt l c ustawy.
Przedmiotowe samochody nie posiadają dokumentów potwierdzających kwalifikację samochodu, o których mowa art. 86a ust. 9 pkt 1-3.
Wnioskodawca nabył już samochody objęte zakresem wniosku. Wnioskodawca jest autoryzowanym dilerem samochodowym następujących marek : …. W związku z powyższym zgodnie ze importera ww. marek fabrycznymi jest zobowiązany zapewnić klientom serwisu wynajem samochodów odpowiednich marek w przypadku przekazania przez klienta samochodu do serwisu, jeśli klient ma takie życzenie tj. jeśli klient marki X przekaże swój samochód do serwisu, to powinien mieć możliwość wynajmu samochodu również marki X; jeśli klient marki Y przekaże swój samochód do serwisu, to też powinien mieć możliwość wynajmu samochodu marki Y. Oczywiście, wybór samochodu do wynajmu jest wyborem klienta, ale co do zasady Wnioskodawca winien spełniać ww. standardy. Aktualnie Wnioskodawca posiada ok. 50 - ciu samochodów na stanie przeznaczone wyłącznie do wynajmu. Mniej więcej z takim stanem posiadania samochodów do wynajmu Wnioskodawca „wszedł” od 01 kwietnia 2014 r. Co miesiąc ten stan fluktuuje o kilka lub kilkanaście samochodów, tzn. tyle jest sprzedawanych i w ich miejsce wchodzą nowe (standard importerski nakazuje takie samochody wymieniać do 1 roku użytkowania). Jednoznaczne ustalenie dat zakupu tych samochodów jest utrudnione ze względu na nieustannie zmieniający się ich stan co kilka dni lub nawet codziennie. Aktualnie, tzn. do czasu rozstrzygnięcia problemu zawartego w zadanym pytaniu Wnioskodawca począwszy od 01 kwietnia 2014 r. samochody przeznaczone do wynajmu wyłącznie wykorzystuje do wynajmu odpłatnego i na razie nie wykorzystuje ich do celów służbowych.
Wnioskodawca wewnętrzną instrukcją wprowadził zasady użytkowania samochodów od 01 kwietnia 2014 r. (w załączeniu). W przypadku pozytywnej odpowiedzi na zadane pytanie Wnioskodawca w ramach przyjętej instrukcji ustali zasady użytkowania samochodów przeznaczonych na wynajem i użytkowanych sporadycznie wyłącznie do celów służbowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Przedmiotowe pojazdy będą co do zasady wykorzystywane do wynajmu odpłatnego na rzecz klientów serwisu (standardy importerskie). Sporadycznie, tak jak to zaznaczono w pytaniu, byłyby wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Wnioskodawca nie zamierza przedmiotowych pojazdów wykorzystywać do celów prywatnych.
Wnioskodawca nie zamierza udostępniać przedmiotowych pojazdów na cele prywatne wspólnikom, członkom zarządu bądź członkom organu nadzorującego. W związku z tym nie będą również pobierane opłaty.
Na pytanie nr 12 z wezwania - „Jeżeli Wnioskodawca będzie wykorzystywał przedmiotowe pojazdy samochodowe wyłącznie do celów działalności gospodarczej należy wskazać, czy z posiadanych przez Wnioskodawcę dokumentów będzie obiektywnie wynikało, że pojazdy te będą wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej i wykluczone będzie wykorzystanie tych pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą?” Wnioskodawca udzielił odpowiedzi, że będzie to wynikało z przyjętej instrukcji postępowania z samochodami od 01 kwietnia 2014, która będzie uzupełniona o odpowiednie zapisy. Instrukcja jest wprowadzona przez zarząd Wnioskodawcy oraz podpisują ją wszyscy pracownicy Wnioskodawcy, którzy mają w swoim zakresie obowiązków dysponowanie ww. samochodami lub użytkowanie w celach wyłącznie służbowych.
W przypadku użycia przedmiotowych samochodów wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej będzie wprowadzona zmiana do obowiązującej instrukcji użycia samochodów, jak już o tym wcześniej wspomniano. W tym celu będzie zaprowadzona ewidencja przebiegu dla tych samochodów aktualnie użytkowanych wyłącznie do celów wynajmu odpłatnego w celu udokumentowania wyjazdu służbowego przedmiotowymi samochodami, która będzie spełniała wymogi określone w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku VAT w stanie obowiązującym od 01 kwietnia 2014 r. W przedmiotowej ewidencji będą odnotowywane wyłącznie użycia przedmiotowych samochodów do celów wyłącznie służbowych (wyjazdy służbowe), natomiast wypożyczanie w/w samochodów klientom zewnętrznym jest odnotowywane za każdym razem na umowie wynajmu samochodu.
Używanie przedmiotowych samochodów wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej będzie wynikało z instrukcji użytkowania tych samochodów oraz prowadzonej ewidencji przebiegu w przypadku wykorzystania tych samochodów do celów wyłącznie służbowych.
Pojazdy samochodowe objęte zakresem wniosku po okresie najmu/w okresach pomiędzy kolejnymi umowami najmu będą wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
W okresie trwania umowy najmu samochody są i będą nadal wykorzystywane wyłącznie do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.
Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe samochody są przeznaczone przede wszystkim do wynajmu odpłatnego i nie podlegają zgłoszeniu do właściwego Urzędu Skarbowego, zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1 c ustawy o podatku VAT. Aktualnie, tak jak już wyżej zaznaczono, Wnioskodawca używa przedmiotowe samochody wyłącznie dla celów wynajmu. Natomiast zadane pytanie Wnioskodawcy dotyczy sytuacji ewentualnego użycia przedmiotowych samochodów dodatkowo do celów wyłącznie służbowych Wnioskodawcy.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgłoszenie przedmiotowych samochodów właściwemu Urzędowi Skarbowemu stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy o podatku VAT skutkowałoby obowiązkiem, prowadzenia dla tych samochodów obowiązkowej ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7, co stoi z kolei w sprzeczności z art. 86a ust. 5 pkt l c ustawy o podatku VAT.
Jeszcze raz należy podkreślić, że przedmiotowe samochody i tak byłyby używane przede wszystkim do wynajmu odpłatnego, a tylko sporadycznie dojazd służbowych Wnioskodawcy. Ponadto zgłaszanie użycia przedmiotowych samochodów do właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego jest w tym przypadku nierealne ze względu na to, że taki samochód może być w tym samym dniu np. o godz. 8 rano wynajęty odpłatnie klientowi na 5 godz. tj. do godz. 13, a o godz. 14 będzie potrzeba użycia tego samochodu przez pracownika do celów wyłącznie służbowych od 14 do 15. Po tym użyciu służbowym znów będzie służył celom do wynajmu odpłatnego.
W okresie wynajmu odpłatnego Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu, ponieważ na wynajem odpłatny za każdym razem zawierana jest umowa najmu samochodu, gdzie m.in. jest zaznaczony stan licznika na moment wydania samochodu klientowi oraz na moment jego zdania.
Poza okresami najmu, Wnioskodawca będzie prowadził ewidencję przebiegu samochodu wykluczającą jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.
W przypadku otrzymania pozytywnej odpowiedzi na zadane pytanie złożone we wniosku, Wnioskodawca rozpocznie prowadzenie ewidencji jazd wyłącznie służbowych od pierwszej takiej jazdy. Należy podkreślić, że przedmiotowe samochody objęte zakresem pytania są aktualnie używane wyłącznie do najmu odpłatnego, Wnioskodawca nie używa ich do żadnych innych celów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Ponadto ewidencja będzie zawierała wszystkie elementy wynikające z art. 86a ust. 7 ustawy.
W okresie najmu Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu, bo nie jest w stanie stwierdzić, gdzie klient będzie używał wypożyczonego odpłatnie samochodu. Na okres wynajmu samochodu jest umowa najmu, w której m.in. jest odnotowany stan licznika przy wydaniu oraz zdaniu samochodu z najmu.
Poza okresem najmu będzie prowadzona ewidencja przebiegu spełniającą wymogi art. 86 ust. 7 ustawy.
Faktury obejmujące wydatki objęte zakresem pytania będą wystawiane na Wnioskodawcę.
Decyzję o zakupie paliwa dla samochodu w okresie najmu oraz poza okresami najmu podejmują uprawnieni pracownicy Wnioskodawcy, którzy w zakresie swoich obowiązków służbowych mają przydzielony nadzór nad samochodami przeznaczonymi do wynajmu. Uprawnieni pracownicy podpisują m.in. w imieniu Wnioskodawcy umowy najmu na samochody, wydają samochody klientom oraz dokonują ich odbioru po okresie najmu, rozliczając również klientów z paliwa zużytego przez nich.
W przypadku odpłatnego wynajmu przedmiotowych samochodów to klient pokrywa koszty paliwa, ponieważ zasada w odpłatnym wynajmie jest taka, że klient wynajmuje samochód z pełnym zatankowaniem paliwa i z pełnym zatankowaniem zdaje samochód Wnioskodawcy. Występują bardzo sporadyczne przypadki, że klient zdaje samochód po wynajmie bez uzupełnienia pełnego zatankowania. W tych przypadkach na podstawie wskazań wskaźnika zużycia paliwa jest klientowi doliczony koszt zużytego paliwa do ceny za wynajem, po prostu w tych sporadycznych przypadkach jest o ten koszt paliwa podwyższona cena za wynajem samochodu. Każdy taki przypadek jest odnotowywany na umowie wynajmu samochodu. Konsekwencją tego jest zatankowanie takiego samochodu do pełna przez Wnioskodawcę i w tych sporadycznych przypadkach jest brana faktura na zakup paliwa.
Są to jednak przypadki bardzo sporadyczne, odnotowywane w umowach wynajmu samochodów, ponieważ dla Wnioskodawcy najlepszym rozwiązaniem jest zdanie samochodu z tzw. pełnym bakiem, bo :
- po pierwsze, jest gotowy do następnego wynajmu
- po drugie, nie trzeba ekstra angażować pracownika Wnioskodawcy, który musi się takim pojazdem udać na stację paliwa celem uzupełnienia stanu paliwa do pełna (zasada jest taka, że samochód jest zawsze wynajmowany z pełnym bakiem).
W przypadku pozytywnej odpowiedzi przez Organ Podatkowy na zadanie pytanie faktury na zakup paliwa związane z użyciem przedmiotowych samochodów do celów wyłącznie służbowych będą wystawiane na Wnioskodawcę celem uzupełnienia stanu zatankowania do pełnego baku. Koszt „uzupełniania baku do pełna” jest doliczany do usługi najmu. W przypadku samochodu zwracanego „zatankowanego do pełna” i „niezatankowanego do pełna” występuje różnica w cenie najmu. W drugim przypadku, cena najmu samochodu, jest, oczywiście wyższa. Stan napełnienia baku jest zawsze sprawdzany, zarówno przy przekazaniu samochodu klientowi oraz przy odbiorze samochodu z najmu. Należy to do obowiązków uprawnionych pracowników Wnioskodawcy. Cena wynajmu samochodu będzie wyższa w przypadku zdania samochodu „niezatankowanego do pełna”. Monitorowanie prawidłowości zużytego paliwa zdanego samochodu, tzn., czy jest zatankowany do pełna, należy do obowiązków uprawnionych pracowników Wnioskodawcy. Przy obecnym poziomie technicznym bardzo łatwo na podstawie wskaźnika pomiaru ilości paliwa można sprawdzić poziom zatankowania zdanego samochodu z najmu. Dopuszczalna ładowności przedmiotowych samochodów jest do 3,5 t. Ilość rzędów siedzeń w przedmiotowych samochodach wynosi 2. Ilość miejsc siedzeń łącznie z kierowcą w przedmiotowych samochodach wynosi 5. Przedmiotowe samochody nie są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy w stanie prawnym w zakresie uptu obowiązującym od 01 kwietnia 2014 r. Spółka może samochody przeznaczone zasadniczo do wynajmu odpłatnego wykorzystywać sporadycznie również do celów wyłącznie związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą pomimo, że nie ma dla nich obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu oraz obowiązku zgłoszenia do właściwego Urzędu Skarbowego, zgodnie z art. 86a ust. 5 12 uptu, nie tracąc równocześnie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86a ust. 3. pkt 1a uptu ?
Zdaniem Wnioskodawcy, użycie przeznaczonego zasadniczo do wynajmu odpłatnego na cele wyłącznie służbowe nie stoi w sprzeczności z zapisami art. 86a ust. 2 oraz ust. 5 pkt 1c uptu, tj.:
- Spółce będzie przysługiwało nadal prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego od wydatków wymienionych w art. 86a, ust. 2 uptu
- spółka nie będzie zobligowana do zgłoszenia w takich przypadkach samochodu do właściwego Urzędu Skarbowego oraz prowadzenia ewidencji przebiegu, ponieważ jest spełniony warunek z art. 86a ust. 5 pkt 1c w związku z art. 86a ust. 12 uptu.
Spółka prowadzi wynajem odpłatny samochodów nie jako typowa firma typu „….”, lecz przedmiotowe samochody są przeznaczone do wynajmu odpłatnego dla klientów serwisu Spółki. Klienci, którzy zostawiają samochód do wykonania usługi serwisowej powinni mieć możliwość na miejscu u dilera wynająć sobie samochód zastępczy, o ile mają takie życzenie.
Importer w swoich standardach narzuca Spółce określoną minimalną liczbę samochodów dla klientów serwisu. Standardy ustalone przez importera są tak ustawione, że w zasadzie zawsze tego typu samochody nie są wszystkie naraz wykorzystywane do wynajmu odpłatnego, ale ich liczba i tak nie może być niższa od określonej w standardach importera. Spółka, kierując się racjonalnością ekonomiczną, samochody przeznaczone zasadniczo do wynajmu odpłatnego w stanie prawnym obowiązującym do 31 marca 2014 wykorzystywała sporadycznie również do celów wyłącznie służbowych.
W stanie prawnym obowiązującym od 01 kwietnia 2014 Spółka zamierza samochody przeznaczone zasadniczo do wynajmu odpłatnego nadal wykorzystywać sporadycznie również do celów wyłącznie służbowych, ponieważ ich liczba jest „nadwymiarowa”, standardy importerskie nie pozwalają zmniejszyć ich stanu. Użycie od 01 kwietnia 2014 r. przedmiotowych samochodów wyłącznie do celów wynajmu odpłatnego spowoduje konieczność zakupu dodatkowych ilości samochodów wyłącznie na cele służbowe. Jest to nieracjonalne ekonomicznie, ponieważ dotychczasowa praktyka wskazuje, że samochody przeznaczone zasadniczo do wynajmu odpłatnego są bardzo rzadko wykorzystywane naraz w 100 % do wynajmu. Przeważnie ok. 20 do 30 % samochodów jest wolnych i mogą tym samym być wykorzystane przez Spółkę wyłącznie do celów służbowych. Taka praktyka do tej pory się sprawdzała tj. do 31 marca 2014 r. i Spółka nie musiała zakupywać dodatkowej ilości samochodów przeznaczonych wyłącznie do celów służbowych. Ma to bardzo istotne znaczenie ekonomiczne dla Spółki, ponieważ w przypadku niemożności wykorzystania samochodów przeznaczonych zasadniczo do wynajmu odpłatnego również do celów służbowych, Spółka będzie zobligowana do dodatkowego zakupu co najmniej kilku samochodów przeznaczonych do celów wyłącznie służbowych. Jest to nieracjonalne ekonomicznie i naraża Spółkę na poniesienie dodatkowych kosztów finansowych związanych z zakupem dodatkowych kilku samochodów.
Uprzedzając, dodatkowe pytania tut. organu zadane już wcześniej w wezwaniu nr IPTPP4/443-295/14-2/MK z dnia 02 lipca 2014 r. Wnioskodawca wyjaśnia:
Ad.1) Tak, Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Ad.2) Chodzi wyłącznie o samochody osobowe o ładowności do 3,5 tony.
Ad.3) Wnioskodawca jest autoryzowanym dilerem samochodowym następujących marek: …..
W związku z powyższym zgodnie ze importera ww. marek fabrycznymi jest zobowiązany zapewnić klientom serwisu wynajem samochodów odpowiednich marek w przypadku przekazania przez klienta samochodu do serwisu, jeśli klient ma takie życzenie tj. jeśli klient marki X przekaże swój samochód do serwisu, to powinien mieć możliwość wynajmu samochodu również marki X; jeśli klient marki Y przekaże swój samochód do serwisu, to też powinien mieć możliwość wynajmu samochodu marki Y. Oczywiście, wybór samochodu do wynajmu jest wyborem klienta, ale co do zasady Wnioskodawca winien spełniać ww. standardy. Aktualnie Wnioskodawca posiada ok. 50-ciu samochodów na stanie przeznaczone wyłącznie do wynajmu. Mniej więcej z takim stanem posiadania samochodów do wynajmu Wnioskodawca „wszedł” od 01 kwietnia 2014 r. Co miesiąc ten stan fluktuuje o kilka lub kilkanaście samochodów, tzn. tyle jest sprzedawanych i w ich miejsce wchodzą nowe (standard importerski nakazuje takie samochody wymieniać co 1 roku użytkowania). Aktualnie, tzn. do czasu rozstrzygnięcia problemu zawartego w zadanym pytaniu Wnioskodawca począwszy od 01 kwietnia 2014 r. samochody przeznaczone do wynajmu wyłącznie wykorzystuje do wynajmu odpłatnego i na razie nie wykorzystuje ich do celów służbowych.
Ad.4) Tak, faktury na zakup przedmiotowych samochodów są i będą wystawiane na Wnioskodawcę.
Ad.5) W przypadku odpłatnego wynajmu przedmiotowych samochodów to klient pokrywa koszty paliwa, ponieważ zasada w odpłatnym wynajmie jest taka, że klient wynajmuje samochód z pełnym zatankowaniem paliwa i z pełnym zatankowaniem zdaje samochód Wnioskodawcy. Występują bardzo sporadyczne przypadki, że klient zdaje samochód po wynajmie bez uzupełnienia pełnego zatankowania. W tych przypadkach na podstawie wskazań wskaźnika zużycia paliwa jest klientowi doliczony koszt zużytego paliwa do ceny za wynajem, po prostu w tych sporadycznych przypadkach jest o ten koszt paliwa podwyższona cena za wynajem samochodu. Każdy taki przypadek jest odnotowywany na umowie wynajmu samochodu.
Konsekwencją tego jest zatankowanie takiego samochodu do pełna przez Wnioskodawcę i w tych sporadycznych przypadkach jest brana faktura na zakup paliwa. Są to jednak przypadki bardzo sporadyczne, odnotowywane w umowach wynajmu samochodów, ponieważ dla Wnioskodawcy najlepszym rozwiązaniem jest zdanie samochodu z tzw. pełnym bakiem, bo:
- po pierwsze, jest gotowy do następnego wynajmu,
- po drugie, nie trzeba ekstra angażować pracownika Wnioskodawcy, który musi się takim
pojazdem udać na stację paliwa celem uzupełnienia stanu paliwa do pełna (zasada jest taka, że samochód jest zawsze wynajmowany z pełnym bakiem).
W przypadku pozytywnej odpowiedzi przez Organ Podatkowy na zadanie pytanie faktury na zakup paliwa związane z użyciem przedmiotowych samochodów do celów wyłącznie służbowych będą wystawiane na Wnioskodawcę celem uzupełnienia stanu zatankowania do pełnego baku.
Ad.6) W związku z tym, że Wnioskodawca jest autoryzowanym dilerem przedmiotowych samochodów i w związku z tym prowadzi również ich autoryzowane serwisy, to wydatki eksploatacyjne (serwisy, naprawy, przeglądy itp.) przeprowadza we własnym zakresie w ramach wewnętrznych procedur. Obce wydatki eksploatacyjne są bardzo sporadyczne, ale jeżeli wystąpią, to będą wystawiane na Wnioskodawcę.
Ad.7) Wnioskodawca wewnętrzną instrukcją wprowadził zasady użytkowania samochodów od 01 kwietnia 2014 r. (w załączeniu). W przypadku pozytywnej odpowiedzi na zadane pytanie Wnioskodawca w ramach przyjętej instrukcji ustali zasady użytkowania samochodów przeznaczonych na wynajem i użytkowanych sporadycznie wyłącznie do celów służbowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Ad.8) Przedmiotowe pojazdy będą co do zasady wykorzystywane do wynajmu odpłatnego na rzecz klientów serwisu (standardy importerskie). Sporadycznie, tak jak to zaznaczono w pytaniu, byłyby wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Ad.9) Nie, Wnioskodawca nie zamierza przedmiotowych pojazdów wykorzystywać do celów prywatnych.
Ad.10) Nie, Wnioskodawca nie zamierza udostępniać przedmiotowych pojazdów na cele prywatne wspólnikom, członkom zarządu bądź członkom organu nadzorującego.
Ad.11) Tak jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 7, w przypadku pozytywnej odpowiedzi, Wnioskodawca ustali zasady użytkowania ww. samochodów na cele wyłącznie służbowe bez możliwości użycia ich na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą.
Ad.12) Będzie to wynikało z przyjętej instrukcji postępowania z samochodami od 01 kwietnia 2014, która będzie uzupełniona o odpowiednie zapisy. Instrukcja jest wprowadzona przez zarząd Wnioskodawcy oraz podpisują ją wszyscy pracownicy Wnioskodawcy, którzy mają w swoim zakresie obowiązków dysponowanie ww. samochodami lub użytkowanie w celach wyłącznie służbowych.
Ad.13) W przypadku użycia przedmiotowych samochodów wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej będzie wprowadzona zmiana do obowiązującej instrukcji użycia samochodów, jak już o tym wcześniej wspomniano. W tym celu będzie zaprowadzona ewidencja przebiegu dla tych samochodów aktualnie użytkowanych wyłącznie do celów wynajmu odpłatnego w celu udokumentowania wyjazdu służbowego przedmiotowymi samochodami, która będzie spełniała wymogi określone w art. 86a ust. 7 ustawy o podatku VAT w stanie obowiązującym od 01 kwietnia 2014 r. W przedmiotowej ewidencji będą odnotowywane wyłącznie użycia przedmiotowych samochodów do celów wyłącznie służbowych (wyjazdy służbowe), natomiast wypożyczanie ww. samochodów klientom zewnętrznym jest odnotowywane za każdym razem na umowie wynajmu samochodu.
Ad.14) Przedmiotowe samochody są i będą wykorzystywano wyłącznie do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy.
Ad.15) Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe samochody są przeznaczone przede wszystkim do wynajmu odpłatnego i nie podlegają zgłoszeniu do właściwego Urzędu Skarbowego, zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1c ustawy o podatku VAT. Aktualnie, tak jak już wyżej zaznaczono, Wnioskodawca używa przedmiotowe samochody wyłącznie dla celów wynajmu. Natomiast zadane pytanie Wnioskodawcy dotyczy sytuacji ewentualnego użycia przedmiotowych samochodów dodatkowo do celów wyłącznie służbowych Wnioskodawcy. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zgłoszenie przedmiotowych samochodów właściwemu Urzędowi Skarbowemu stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy o podatku VAT skutkowałoby obowiązkiem prowadzenia dla tych samochodów obowiązkowej ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7, co stoi z kolei w sprzeczności z art. 86a ust. 5, pkt 1c ustawy o podatku VAT. Jeszcze raz należy podkreślić, że przedmiotowe samochody i tak byłyby używane przede wszystkim do wynajmu odpłatnego, a tylko sporadycznie do jazd służbowych Wnioskodawcy.
Ad.16) Jak wskazano w pkt 12 i 13, Wnioskodawca przygotuje odpowiednie zmiany do swojej instrukcji używania samochodów, gdzie będzie m.in. obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu przedmiotowych samochodów w przypadku ich użycia na inne cele niż wynajem odpłatny tj. wyłącznie na cele służbowe Wnioskodawcy.
Ad. 17) Przedmiotowa ewidencja będzie prowadzona zgodnie z art. 86a, ust. 7 ustawy o VAT.
Ad. 18) Dopuszczalna ładowności przedmiotowych samochodów jest do 3,5 t.
Ad.19) Ilość rzędów siedzeń w przedmiotowych samochodach wynosi 2.
Ad.20) ilość miejsc siedzeń łącznie z kierowcą w przedmiotowych samochodach wynosi 5.
Ad.21) Nie, przedmiotowe samochody nie są konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.
Ad.22) Sam rodzaj konstrukcji przedmiotowych samochodów nie wyklucza ich użycia do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Takie jednak użycie będzie wykluczone poprzez odpowiednie zmiany wprowadzone do obowiązującej u Wnioskodawcy instrukcji używania samochodów, którą podpisują wszyscy pracownicy Wnioskodawcy używający samochodów Wnioskodawcy do celów wyłącznie służbowych lub będący ich dysponentami.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.
W związku z tym, iż Wnioskodawca zaznaczył, że przedmiotem wniosku jest zdarzenie przyszłe, to niniejsza interpretacja została wydana w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. oraz dotyczy wydatków poniesionych przez Wnioskodawcę od 1 kwietnia 2014 r.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z powyższych przepisów wynika zatem, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza więc możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.
Zasady odliczania i rozliczania na gruncie podatku od towarów i usług wydatków dotyczących pojazdów samochodowych zostały uregulowane przepisami art. 86a ustawy.
I tak, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:
- wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
- należnego z tytułu:
- świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
- dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
- wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
W myśl art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:
- nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
- używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
- nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
Stosownie do art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:
- w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
- wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
- konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
Według art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:
- sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
- konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:
- przeznaczonych wyłącznie do:
- odprzedaży,
- sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
- oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
- w odniesieniu do których:
- kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
- podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.
Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).
Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji (ust. 5). Obowiązek prowadzenia ewidencji został wyłączony m.in. w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do jednej z następujących czynności stanowiących przedmiot działalności gospodarczej podatnika: odprzedaży pojazdu, oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.
Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:
- numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
- dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
- stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
- wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
- kolejny numer wpisu,
- datę i cel wyjazdu,
- opis trasy (skąd – dokąd),
- liczbę przejechanych kilometrów,
- imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem
- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;
- liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.
Według art. 86a ust. 8 ustawy, w przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:
- jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;
- obejmuje:
- kolejny numer wpisu,
- datę i cel udostępnienia pojazdu,
- stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,
- liczbę przejechanych kilometrów,
- stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,
- imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.
Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).
W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:
- samochodów osobowych;
- innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
- 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
- 2 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
- 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.
Jednakże – na mocy art. 12 ust. 2 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw – przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.
Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest dilerem wielomarkowym. W swej działalności gospodarczej, oprócz wykonywania swojej podstawowej działalności gospodarczej tj. sprzedaży hurtowej i detalicznej samochodów osobowych i furgonetek oraz konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli, Spółka prowadzi również wynajem i dzierżawę samochodów osobowych i furgonetek. Przedmiotem wniosku są wyłącznie samochody osobowe o ładowności do 3,5 tony oraz związane z nimi wydatki na zakup przedmiotowych samochodów, zakup paliwa, a także wydatki eksploatacyjne w szczególności: serwis, płyny eksploatacyjne, części i akcesoria. Przedmiotowe samochody nie są samochodami, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3. Przedmiotowe pojazdy będą co do zasady wykorzystywane do wynajmu odpłatnego na rzecz klientów serwisu. Sporadycznie byłyby wykorzystywane do celów służbowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie zamierza przedmiotowych samochodów osobowych wykorzystywać do celów prywatnych. Samochody osobowe będące przedmiotem wniosku nie będą udostępniane na cele prywatne wspólnikom, członkom zarządu bądź członkom organu nadzorującego. Przedmiotowe samochody są przeznaczone przede wszystkim do wynajmu odpłatnego i nie podlegają zgłoszeniu do właściwego Urzędu Skarbowego, zgodnie z art. 86a, ust. 5 pkt 1c ustawy o podatku VAT. Aktualnie Wnioskodawca używa przedmiotowe samochody wyłącznie dla celów wynajmu. Wnioskodawca uważa, że zgłoszenie przedmiotowych samochodów właściwemu Urzędowi Skarbowemu stosownie do art. 86a ust. 12 ustawy o podatku VAT skutkowałoby obowiązkiem, prowadzenia dla tych samochodów obowiązkowej ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7, co stoi z kolei w sprzeczności z art. 86a ust. 5 pkt l c ustawy o podatku VAT. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
Wątpliwości Wnioskodawcy w opisanej sytuacji dotyczą prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodów osobowych, paliwa do ich napędu oraz wydatków eksploatacyjnych, gdy przedmiotowe samochody są przeznaczone na najem klientom serwisu, a jedynie sporadycznie będą wykorzystywane do innych celów związanych z działalnością gospodarczą.
Wskazany przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy przewiduje wyłączenie ogólnej zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 tej ustawy w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami dotyczącymi pojazdów samochodowych, w sytuacji gdy dany pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Jednocześnie ustawodawca w ust. 4 ww. art. 86a ustawy wyjaśnił, kiedy pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej.
Ten ostatni przepis w sposób jednoznaczny wskazuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane do działalności gospodarczej, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
Jednocześnie w przywołanym wcześniej art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawodawca zrezygnował z wymogu prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu w przypadku pojazdów samochodów przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.
Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów np. użycie samochodu przez pracownika Wnioskodawcy celów służbowych. Zatem w odniesieniu do pojazdów, które - tak jak w przypadku Wnioskodawcy - będą przeznaczone do odpłatnego najmu, ale będą również sporadycznie wykorzystywane przez Wnioskodawcę do celów służbowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane przepisami elementy. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca przeznacza samochód również do wykorzystywania do celów służbowych w prowadzonej działalności, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w firmie zasad jego używania eliminujących, możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, to ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W sytuacji opisanej we wniosku nie można bowiem uznać, że pojazdy będą przeznaczone wyłącznie do odpłatnego najmu, gdyż jak sam Wnioskodawca wskazuje zamierza je wykorzystywać do innych celów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Tym samym należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach sprawy, aby Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie pojazdów, o których mowa we wniosku, paliwa do ich napędu oraz wydatki eksploatacyjne (o ile nie wystąpią negatywne przesłanki, o których mowa w art. 88 ustawy), stosownie do art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z ust. 4 pkt 1, ust. 5 pkt 1 lit. a i ust. 12 ustawy – wbrew stanowisku Wnioskodawcy zawartemu we wniosku – to Wnioskodawca zobowiązany będzie do złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach oraz prowadzenia ewidencji przebiegu tych pojazdów.
W przypadku natomiast niespełnienia tych warunków, trzeba uznać, że samochody te wykorzystywane będą do działalności mieszanej (nie będą przeznaczone wyłącznie do odpłatnego najmu), a zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia całości podatku naliczonego. Pojazdy samochodowe będące przedmiotem wniosku mogą być uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej w przypadku, jeśli m.in. jest to potwierdzone stosowną ewidencją i zgłoszeniem do Urzędu Skarbowego.
Zatem, w przypadku braku ewidencji przebiegu pojazdu i niezgłoszenia pojazdów na druku VAT-26 Wnioskodawcy nie będzie przysługiwać w ogóle prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do tych samochodów osobowych (art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej). Przy pozostałych wydatkach związanych z nabyciem, naprawami, eksploatacją samochodów osobowych przysługiwać będzie Wnioskodawcy - w myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy - prawo do odliczenia tylko 50% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach zakupu.
Tak więc oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należy je uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.
Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.