Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-479c/12/AM
z 27 listopada 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 sierpnia 2012 r. (data wpływu 27 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości indywidualnego ustalenia stawki amortyzacyjnej – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 27 sierpnia 2012 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości indywidualnego ustalenia stawki amortyzacyjnej.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością – polskim rezydentem podatkowym. Spółka rozważa utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki osobowej, np. spółki komandytowej (dalej: Spółka). W ramach restrukturyzacji planowane jest, że Wnioskodawca wniesie swoje przedsiębiorstwo do podmiotu zależnego z grupy kapitałowej, a następnie podmiot ten przeniesie własność części bądź wszystkich wchodzących w skład tego przedsiębiorstwa Nieruchomości na Spółkę. Najprawdopodobniej przeniesienie własności Nieruchomości z podmiotu zależnego na Spółkę przybierze formę sprzedaży (odpłatnego zbycia).

Część lub wszystkie Nieruchomości będą używane przez okres co najmniej 60 miesięcy przed ich nabyciem przez Spółkę. Część bądź wszystkie z tych Nieruchomości mogą zostać zaliczone przez Spółkę do symbolu 109 Klasyfikacji Środków Trwałych. Nieruchomości będą wykorzystywane przez Spółkę do prowadzenia działalności gospodarczej w okresie dłuższym niż rok.


W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytania:


  1. Czy odpisy amortyzacyjne od Nieruchomości podlegających amortyzacji będą stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki (gdy Spółka przybierze formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) lub Wnioskodawcy (gdy Spółka przybierze formę spółki komandytowej) od momentu rozpoczęcia przez Spółkę amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie Nieruchomości do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?
  2. Czy kosztem uzyskania przychodu Spółki (gdy Spółka przybierze formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) lub Wnioskodawcy (gdy Spółka przybierze formę spółki komandytowej) będą odpisy amortyzacyjne od Nieruchomości dokonywane od ich wartości początkowej określonej w wysokości ceny nabycia Nieruchomości przez Spółkę (odpowiadającej wartości rynkowej Nieruchomości)?
  3. Czy w przypadku Nieruchomości wykorzystywanych przez Wnioskodawcę przez co najmniej 60 miesięcy Spółka będzie mogła indywidualnie ustalić stawkę amortyzacji, natomiast w przypadku Nieruchomości zaliczonych do symbolu 109 Klasyfikacji Środków Trwałych indywidualnie ustalić stawkę amortyzacji w wysokości nie wyższej niż 33,33%?


Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie trzecie. Zagadnienia zawarte w pytaniach pierwszym i drugim są przedmiotami odrębnych rozstrzygnięć.


Zdaniem Wnioskodawcy, możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacji przewiduje art. 16j ust. 1 ustawy. Stosownie do jego treści podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.

Zgodnie z art. 16j ust. 2 pkt 1 ustawy środki trwałe, o których mowa w art. 16j ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy. Sposób ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla budynków używanych wskazuje art. 16j ust. 1 pkt 4. Zgodnie z tym przepisem okres amortyzacji wynoszący dla budynku 40 lat (przy stawce 2,5%) może zostać pomniejszony o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia oddania budynku po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podatnika z zastrzeżeniem, że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.

Zgodnie z art. 16j ust. 1 pkt 3a ustawy dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4, okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat z wyjątkiem trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem, dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata.

W związku z powyższym, o ile Spółka udokumentuje, że Nieruchomości były wykorzystywane przed ich nabyciem przez okres co najmniej 60 miesięcy, będzie mogła zastosować do nich indywidualną stawkę amortyzacji określoną w art. 16j ust. 1 pkt 4, natomiast w przypadku Nieruchomości prawidłowo zaliczonych do symbolu 109 indywidualnie ustalić stawkę amortyzacji w wysokości nie większej niż 33,33% (okres amortyzacji nie krótszy niż 3 lata).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenie przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm.) – dalej: ustawa – kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Co do zasady wydatki na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do odpłatnego zbycia tych składników (art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy). Wydatki te mogą być odniesione w koszty podatkowe poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 15 ust. 6 ustawy).

Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Przy czym trzeba mieć na uwadze, że stosownie do art. 16c ustawy amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów.

W myśl art. 16i ust. 1 ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.


Stosownie do art. 16j ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:


  • dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 – 10 lat, z wyjątkiem trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem, oraz kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych – dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata;
  • dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% – 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.


Na podstawie art. 16j ust. 3 pkt 1 ustawy środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Mając na uwadze okoliczność, iż – jak podaje Spółka – Nieruchomości przed ich nabyciem będą wykorzystywane przez okres co najmniej 60 miesięcy, Spółka ma możliwość, w odniesieniu do przedstawionych środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, indywidualnego ustalenia stawek amortyzacyjnych zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 16j ustawy.

W konsekwencji, w przypadku Nieruchomości zaliczonych przez Spółkę do symbolu 109 Klasyfikacji Środków Trwałych, okres ich podatkowej amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata, co z kolei przełoży się na wskazaną we wniosku przez Wnioskodawcę wysokość stawki amortyzacyjnej.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj